Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
18-08-09
15:21
Μήπως ένα βασικό πρόβλημα που υπάρχει εξ αρχής είναι:
ΕΓΩ
Να σου πώ λοιπόν ότι και γω ψάχνω τέτοιες λεπτομέρειες και με μαγεύει το γεγονός ότι για άλλους είναι πράγματα απαρατήρητα αυτά, ενώ για μένα όχι.
ΕΣΥ
εγώ απεχθάνομαι την αλληγορία, τους συμβολισμούς και ό,τι άλλο παραπέμπει κάπου έμμεσα δίχως να γίνεται άμεσα αντιληπτό.
Όχι. Όχι εξαρχής τουλάχιστον, γιατί μου φαίνεται ότι ξεχνάς πώς ξεκίνησε η συζήτηση. Τέλος πάντων όμως, δεν πειράζει. Ξεκινήσαμε από την ''ρηχή'' ερμηνεία που προσέδωσα εγώ, ίσως και κάποιος άλλος, στο έργο και καταλήξαμε να προσπαθούμε να εξηγήσουμε τι είναι σύγκριση και τι όχι - ή μάλλον προς τα εκεί οδεύουμε.
Δεν καταλαβαίνω γιατί δε μπορείς να θεωρήσεις την προσέγγιση μου υποκειμενική, και επιμένεις ότι πρέπει να παραδεχτώ μια λάθος σύγκριση από τη στιγμή που α) δεν εχεις προσαρμόσει τη συγκριση μου στα δεδομενα και στο πλαισιο της συζητησης, αλλά την έχει γενικεύσει
και βου) δεν θα την χαρακτήριζα καν συγκριση
Μάλλον εσύ δεν έχεις καταλάβει κάτι: το ότι η προσέγγισή σου είναι υποκειμενική δεν απαγορεύει σε μένα, και στον x Shadowfax, να διαφωνώ, να την βλέπω λανθασμένη και να έχω την δική μου άλλο τόσο υποκειμενική άποψη. Όμως εκτός από την αλληγορία και τους συμβολισμούς στις συζητήσεις απεχθάνομαι και τα εξ ορισμού υποκειμενικά θέματα, καλή ώρα σαν και αυτό, όπου καθένας μπορεί να πει ό,τι θέλει με την ταμπελίτσα ''Υποκειμενικότητα'' μπροστά. Γιατί σε αυτά όχι μόνο συνεχίζεται ένας αέναος κύκλος και μια ατελείωτη συζήτηση αλλά τα όποια τεκμήρια χρησιμοποιούνται μπορούν πολύ εύκολα και αχρηστεύονται, χάρη στην ταμπελίτσα.
Δε βαριέσαι, σκοπό από την αρχή δεν είχα να σε πείσω. Δεν μ' ένοιαζε άλλωστε ακριβώς γιατί εσύ είχες την άποψή σου κι εγώ τη δική μου. Τώρα βλέπω όμως πως σε ανάλογα θέματα δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος ''μέσος άξονας'' που μας αποτρέπει από το να αρχίσουμε να μιλάμε χωρίς σταματημό λέγοντας ό,τι θέλουμε. Όπως είπα ό,τι πει ο καθένας μας θεωρείται υποκειμενική άποψη, και όσο και αν είμαι σε θέση να τη δεχτώ, με ενοχλεί που η όποια απόπειρα ομιλίας με όσο το δυνατό πια αντικειμενικά κριτήρια ισοπεδώνεται μπροστά στις ''υποκειμενικές προσεγγίσεις''.
Γι' αυτό και σταματώ. Από το μήνυμά σου θα μπορούσα να σχολιάσω ίσως κάποια πράγματα όπως επίσης και θα μπορούσα να βρω άλλα τόσα να θίξω. Όμως δεν ωφελεί. Ό,τι κι αν πούμε στην τελική, πάντα θα καλύπτεται από την ταμπελίτσα που προανέφερα. Έτσι όμως δεν γίνεται δουλειά και ας μην αναφερθώ καλύτερα στη συνέχεια της συζήτησης. Ποιας συζήτησης δηλαδή, αφού αρχίζω να πιστεύω πως από το πρώτο κιόλας μήνυμα λέμε τα ίδια πράγματα, ανακυκλωμένα.
Θέλω όμως να ελπίζω πως και εγώ κάτι αποκόμισα από όλη αυτή την διαδικασία - ίσως να μη μπορώ να το διακρίνω άμεσα. Θα δείξει. Όπως κι αν έχει, χάρηκα για τη συνομιλία.
Ας επιστρέψουμε τώρα στο θέμα. Παραθέτω δυο βιντεάκια τα οποία έχω ήδη στείλει αλλά μάλλον χάθηκαν κάπως στην πορεία.
Το πρώτο λέγεται White Box αλλά πρέπει να πάτε στο vimeo για να το δείτε. Και το επόμενο είναι ένα μικρό stop-motion animation με τα γνωστά σε όλους post-it. Enjoy.
[ame]https://www.youtube.com/watch?v=BpWM0FNPZSs[/ame]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
18-08-09
01:01
Νομίζω ότι δεν έπιασες απόλυτα το πνεύμα μου σχετικά με την αναφορά στη λογοτεχνία.
Φυσικά και αυτό που αναφέρω δεν είναι απόλυτο.
Θέλω να καταλάβεις τι θέλω να πω... θα μπορούσε κάλλιστα ο δημιουργός αντί για μια ταινία 10 λεπτών να φτιάξει ένα ποίημα 10 σειρών.
Τα μέσα που απαιτούνται στη μία και στην άλλη περίπτωση δεν είναι τα ίδια, και η πολυπλοκότητα του πρώτου είναι εξασφαλισμένη, του δεύτερου όχι.
Γι' αυτό ακριβώς θεωρώ οτι η δημιουργία μιας ταινίας ήδη από την αρχή ξεκινάει από ένα επίπεδο ποιότητας, αντίθετα η δημιουργία ενός λογοτεχνικού κειμένου δεν έχει εξασφαλίσει κάτι τέτοιο,χρησιμοποιείς απλά χαρτι μολύβι και η ύπαρξη ταλέντου αιωρείται και αν.
Στην ταινία, όμως, είναι απαραίτητη η επιδεξιότητα σε πολλούς τομείς.
Και εδώ έρχεται να κολλήσει η φράση μου που ανέφερες
Εκατσε λοιπόν ο παραπάνω δημιουργός να υποστεί όλη αυτή τη διαδικασία για να δείξει το δύσκολο πρωινό εφηβικό ξύπνημα;;
αϊ ντον θινκ σοου
Θεωρώ δηλαδή ότι ένας δημιουργός ταινιών δε μπορεί να μεινει μόνο σ'αυτό.
Λέω πάλι ότι δεν αμφισβητώ ότι είναι ένα από τα πράγματα που θέλει να δείξει, δεν είναι το μοναδικό όμως....η πολυπλοκότητα του εγχειρήματος, εξασφαλίζει και μια πολυπλοκότητα στην ουσία του θέματος.
Φαύλους κύκλους κάνουμε μου φαίνεται. Γιατί όσες φορές κι αν το επαναδιατυπώσεις, ως απάντηση στο συγκεκριμένο, από εμένα τουλάχιστον, θα πάρεις το γνωστό ''Ανόμοια πράγματα δεν συγκρίνονται''. Ορίστε και η πιο ολοκληρωμένη απάντηση που παρέθεσα σε προηγούμενο μήνυμα:
Πρωτ' από όλα ας μη μπούμε στη διαδικασία να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Γιατί αν προσπαθείς να μου πεις πως τα νοήματα κυμαίνονται απλά λόγω της διαφοράς στη διαδικασία παραγωγής νομίζω πως κάνεις λάθος. Ακόμα και το ''αράδιασμα'' πέντε στίχων, όπως λες, δεν ξέρεις τι νόημα είχε για τον συγγραφέα / ποιητή όπως επίσης και την κούραση που επέφερε. Επαναλαμβάνω συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Στη δημιουργία των μικρού μήκους ταινιών μπορεί να υπάρχει σωματική κούραση και δυσκολία στην ρύθμιση των συνθηκών κ.λπ. αλλά και στην συγγραφή από την άλλη υπάρχει η πνευματική κούραση και σε διαβεβαιώνω πως είναι το ίδιο μεγάλη και αξιοσημείωτη.
Λες πολύ σωστά πως δεν κάνει το μολύβι και το χαρτί τον συγγραφέα. Εμ, όμως δεν λες επίσης πως όσο δύσκολη κι αν είναι η προετοιμασία για μια ταινία, αυτή καθαυτή δεν κάνει την ταινία. Το ότι εμείς ασχολούμαστε με την αφρόκρεμα των μικρού μήκους ταινιών, γιατί κακά τα ψέματα μόνο τεχνικά άρτιες ταινιούλες είδα στο θέμα, δεν σημαίνει πως όλες τους είναι το ίδιο ποιοτικές. Και όπως θα ξέρεις φαντάζομαι πολύ πιο εύκολα βρίσκει κανείς μια μέτρια διήγηση και μια μέτρια ταινία παρά τις αντίστοιχες elite τους.
Συγκρίνεις που συγκρίνεις λοιπόν ανόμοια πράγματα, καν' το τουλάχιστον σωστά. Γιατί από τη μια ισοπεδώνεις (θα εξηγήσω πώς το εννοώ) την διαδικασία συγγραφής και από την άλλη, στην πλευρά των κινηματογραφικών παραγωγών, θεωρείς σταθερές που απλά δεν υπάρχουν πάντα λαμβάνοντας υπ' όψη το όλο concept της σύγκρισής σου. Με λίγα λόγια, και επειδή φαντάζομαι πως τα παραπάνω μοιάζουν μπερδεμένα, εξασφαλισμένη ποιότητα από την αρχή δεν υπάρχει ούτε στη μια ούτε στην άλλη περίπτωση. Και παρακαλώ αν μπεις στη διαδικασία (εγώ διαφωνώ) να συγκρίνεις τις πραγματικά αξιοθαύμαστες ταινίες που εστάλησαν εδώ με την συγγραφική δημιουργία, να χρησιμοποιήσεις ως εκπροσώπους της δεύτερης πραγματικά αξιοθαύμαστα βιβλία. Όχι τίποτα, απλά έτσι τα αποτελέσματά σου θα προσεγγίζουν περισσότερο την πραγματικότητα.
Δεκάλεπτη ταινία στην τελική κι εγώ μπορώ να φτιάξω. Δεν θα πάω όμως να συγκρίνω τη δημιουργία μου αυτή με την πραγματικά βαθιά συγγραφική διαδικασία - αυτό κάνεις αλλά αντίστροφα. Ορίστε: ΕΣΥ: Ο καθένας μπορεί να πιάσει ένα μολύβι κι ένα χαρτί και να γράψει πέντε στίχους. Δεν μπορεί όμως να χειριστεί επαγγελματικά όλο τον εξοπλισμό και την τεχνολογία που περιστοιχίζουν μια ταινία. ΕΓΩ: Ο καθένας μπορεί να πιάσει μια βιντεοκάμερα και να γυρίσει μια μικρού μήκους ταινία. Δεν μπορεί όμως να αφηγηθεί και να χειριστεί τον λόγο καθώς και τα σχήματά του με το μεράκι του Tolkien, την επιστημολογία του Dawkins και την λεπτομέρεια του Herbert.
Βλέπεις λοιπόν πως τα επιχειρήματά σου δεν στέκουν επειδή πολύ απλά δεν στέκει η σύγκριση αυτή καθ' αυτή.
Θεωρώ λοιπόν ότι υπάρχουν σωστοί δημιουργοί, για μένα είναι σημαντικό ένας τέτοιος να μην θεώρει προσωπική υπόθεση το έργο του.
Για μένα είναι σημαντικό να αισθάνομαι ότι κάπου στο έργο ενός καλλιτέχνη έχει δει ο ιδιος εμένα και το εγώ μου, και είναι επίσης ''ενοχλητικό'' στο έργο κάποιου να βλέπω μόνο μια συνεχή προσπάθεια ικανοποίησης του δικό του εγώ-όσο και αν μπορώ να ταυτιστώ μέσα σ' αυτό το έργο. Στην τελευταία περίπτωση, μπορώ να ταυτιστώ, δεν παύω να νιώθω όμως ένας παρείσακτος ηδονοβλεψίας.
Καταλαβαίνω ότι σε σένα αρκεί ένας καλλιτέχνης και το έργο του να είναι αποτύπωμα της προσωπικότητας του καλλιτέχνη και μόνο
Σε μένα αυτό δεν αρκεί
Και στη πορεία βάζω τον όρο ''σωστός δημιουργός'' για να μη χρειάζεται να αναφέρω όλα τα παραπάνω
Μπαίνουμε σε υποκειμενικά νερά τώρα, σε χώρους όπου περισσότερο μετράει το ''για μένα'' παρά το ''γενικά''. Όπως νομίζεις, άποψή σου είναι άλλωστε. Όπως εσύ θεωρείς ''σωστό'' τον καλλιτέχνη που συμπριλαμβάνει το ''εγώ σου'' (αν μπορεί να γίνει αυτό, περίεργο μου ακούγεται) στο έργο του έτσι κι εγώ, απ' την πλευρά μου, θεωρώ αξιέπαινο τον δέκτη της δημιουργίας που μπορεί να την εκτιμήσει όπως είναι, που μπορεί να ξεχάσει τυχόν ενδοιασμούς και στερεότυπα (βλ. ''παρείσακτος ηδονοβλεψίας'') και να απολαύσει το έργο βλέποντας τι έχει αυτό να προσφέρει και τι μπορεί ο ίδιος να αποκομίσει. Γιατί τελικά δεν μπορούμε να έχουμε τον καλλιτέχνη που θα τα σκέφτεται όλα. Προτιμώ τον καλλιτέχνη που θα εκφράσει τον εαυτό του και από 'κει κι έπειτα, ό,τι αφορά εμένα θα το αφήσει και σε μένα. Γιατί στην τελική ακόμα και η διαδικασία εύρεσης του εαυτού μας μέσα σε ένα ξένο έργο είναι συστατικό της μαγείας της τέχνης.
Αυτό που ονομάζεις εσύ μαγεία της τέχνης, εγώ το ονομάζω μαγεία της ανθρώπινης αδυναμίας.(μήπως μιλάμε για το ίδιο πράγμα;;; )
Επηρεάζομαι και με αγγίζει αυτό που ολοκληρώνει κάποιον άλλο, γιατί θα γίνω καλύτερος και θα επιβιώσω...
Μαγεία της τέχνης, ανθρώπινη αδυναμία· πες το όπως θέλεις. Σημασία δεν έχει ο ορισμός ή η ετυμολογία - το φαίνεσθαι - αλλά το είναι.
Τέλος....
Δε νομίζω να το εννοείς το τελευταίο
εγώ απεχθάνομαι την αλληγορία, τους συμβολισμούς και ό,τι άλλο παραπέμπει κάπου έμμεσα δίχως να γίνεται άμεσα αντιληπτό.
Γιατί ξέρω ότι δεν το εννοείς...
Πάντα εννοώ ό,τι λέω. Και αυτό γιατί θα σκεφτώ πολύ πριν καν το πω. Ξαναλέω λοιπόν πως ναι, δεν είμαι φίλος ούτε της αλληγορίας, ούτε του συμβολισμού.
Κι εγώ ο ίδιος μάλιστα το κάνω σε βαθμό αηδίας. Όμως ας κρατήσουμε και τις ισορροπίες. Εγώ θέλεις να σου πω τι είδα στο βίντεο; Ένα πραγματικά ευχάριστο concept, μια έξυπνη ιδέα και ένα καλοδουλεμένο και ποιοτικό αποτέλεσμα. Τώρα το αν ο δημιουργός ήθελε κάτι να εννοήσει ή άφησε ένα μήνυμα να υποβόσκει, δεν είναι δικό μου πρόβλημα απαραίτητα. Αν θέλω μπορώ να σου βρω πραγματικά αμέτρητα νοήματα από αυτό το δεκάλεπτο animation προσέχοντας τα πάντα, από τον τρόπο που αναπνέει το παιδί μέχρι και τον τρόπο που αλλάζει τα κανάλια στην τηλεόραση.
Απλά απευθύνεσαι σε μένα, όπως και εδώ
Δεν σημαίνει όμως πως θα προβάλλω κιόλας τον τρόπο σκέψης μου ως πρότυπο.
Και να που μάλλον εσύ δεν κατάλαβες πως ό,τι είχα να πω, ακριβώς επειδή αναφέρθηκα και απευθύνθηκα σε σένα, το είπα άμεσα. Μπορεί λοιπόν να μην εξέλαβα τα όποια λεγόμενά σου ως επίθεση, αυτό όμως δε σημαίνει πως από το παρακάτω δεν κατάλαβα ότι οι υπόλοιποι αντιλαμβάνονται ρηχά το έργο:
Κανένας καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του δε δίνει τέτοια διάσταση ρηχή στο έργο του.
Μιλάμε για τέχνη, άλλιως μιλάει σε σένα αλλιώς μιλάει σε μένα...
Να σου πώ λοιπόν ότι και γω ψάχνω τέτοιες λεπτομέρειες και με μαγεύει το γεγονός ότι για άλλους είναι πράγματα απαρατήρητα αυτά, ενώ για μένα όχι.
Και πίστεψε με, αν θεωρούσα πρότυπο τον τρόπο σκέψης μου δε θα σου έλεγα πάραυτα ότι θεωρώ πολύ σωστό τον δικό σου και ότι αναθεώρησα πολλά πράγματα από αυτή τη συζήτηση.
Αναθεώρησες πολλά; Όπως; Θα ήθελα να μάθω, γιατί και εγώ βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσες τις απόψεις σου καθώς και τον τρόπο που τις διατυπώνεις.
την τελευταία φορά που έγραψα τόσο, ήταν για την πυρά και τα βιβλία...Με εξάντλησες άτιμε...
Δεν πειράζει, καλά έκανες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
17-08-09
22:26
Κάτσε τώρα γιατί με ψιλομπέρδεψες ή μάλλον εσύ μπέρδεψες κάπως τα λεγόμενά μου καθώς και σε ποια δικά σου απαντούσαν.
Η βασική μου διαφωνία ήταν πάνω στα συγκεκριμένα χωρία του μηνύματός σου:
Αυτό που λες δεν είναι απόλυτο. Όπως είπα συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Να σου αναφέρω αν θες λογοτεχνικά δημιουργήματα που χρειάστηκαν εικοσαπλάσιο χρόνο και ταλέντο για να ολοκληρωθούν από τις ''ταινιούλες'' που όλοι μας στείλαμε.
Γιατί όχι; Εκνευρισμένος ένα πρωί από τα ξυπνητήρια πήρε την απόφαση να εκφράσει το ''παράπονό'' του μέσα από ένα project που και διασκεδαστικό για τον ίδιο θα ήταν και ωραίο σαν συνολικό αποτέλεσμα.
Αυτό είπα ουσιαστικά στο προηγούμενο post (καλά ίσως και κάτι παραπάνω :xixi. Κοίταξε, όπως έχω πει αρκετές φορές είναι ωραίο να ψάχνουμε πάντα πίσω από το κάθε τι. Κι εγώ ο ίδιος μάλιστα το κάνω σε βαθμό αηδίας. Όμως ας κρατήσουμε και τις ισορροπίες. Εγώ θέλεις να σου πω τι είδα στο βίντεο; Ένα πραγματικά ευχάριστο concept, μια έξυπνη ιδέα και ένα καλοδουλεμένο και ποιοτικό αποτέλεσμα. Τώρα το αν ο δημιουργός ήθελε κάτι να εννοήσει ή άφησε ένα μήνυμα να υποβόσκει, δεν είναι δικό μου πρόβλημα απαραίτητα. Αν θέλω μπορώ να σου βρω πραγματικά αμέτρητα νοήματα από αυτό το δεκάλεπτο animation προσέχοντας τα πάντα, από τον τρόπο που αναπνέει το παιδί μέχρι και τον τρόπο που αλλάζει τα κανάλια στην τηλεόραση.
Πρωταρχικός όμως σκοπός του video ήταν η διασκέδαση. Αν ύστερα εγώ θελήσω να πάω παραπέρα και να σκεφτώ, έχει καλώς. Δεν σημαίνει όμως πως θα προβάλλω κιόλας τον τρόπο σκέψης μου ως πρότυπο.
Απόψεις σου. Δεκτές. Δεν μπορώ μάλιστα να τις ''διορθώσω''. Μπορώ όμως να διαφωνήσω. Δεν υπάρχει για μένα ο ''σωστός δημιουργός''. Δεν υπάρχουν τέτοιου είδους κατηγοριοποιήσεις στην τέχνη. Ο σωστός δημιουργός, αν θέλεις, είναι ο x δημιουργός που θα δουλέψει πάνω σε μια ιδέα, σε μια εικόνα ή μια λέξη, θα την αναπτύξει όπως θέλει αυτός, θα την μεγαλώσει και θα την τροποποιήσει ούτως ώστε το αποτέλεσμα να ευχαριστεί τον ίδιο. Και αν μάλιστα το αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό, τουλάχιστον κέρδισε το ταξίδι και την διαδικασία.
Και όχι δεν είναι απαραίτητο να ''δώσω μεγαλύτερες διαστάσεις στο έργο μου'' όπως λες. Ξέρεις γιατί; Γιατί πολύ απλά αυτή είναι η μαγεία της τέχνης. Το ότι κάτι που θα δημιουργήσω για μένα και μόνο μπορεί για σένα να σημαίνει κάτι παραπάνω. Μπορεί τον περαστικό που θα το δει στην τηλεόραση μιας βιτρίνας να του δώσει μια ιδέα, να συγκινήσει την κοπελιά που θα το δει ξαπλωμένη στο κρεβάτι της ή και εσένα που χαζεύεις στο ίντερνετ και θα το πετύχεις τυχαία.
Ο σωστός δημιουργός λοιπόν, για να εισάγουμε αν θέλεις κάπως καλύτερα τον όρο, δεν οριοθετείται από προϋποθέσεις και κανόνες. Δεν πρέπει να κάνεις κάτι συγκεκριμένο για να γίνεις ένας σωστός δημιουργός. Και ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη όλους τους ξερούς νόμους και τα ανούσια ρεύματα όταν μιλάμε για τέχνη και δημιουργία. Ο σωστός δημιουργός είναι αυτός που αισθάνεται όμορφα με αυτό που κάνει, ακόμα και αν δεν προσθέτει σταγόνα σουρεαλισμού, παρανοϊσμού, ρομαντισμού κ.λπ.
Όχι, συζήτηση κάνουμε. Προσωπικά δεν είδα καμία επίθεση.
Δογματική, τουλάχιστον εγώ, δεν σε αποκάλεσα ποτέ. Επίσης να πω πως και εγώ απεχθάνομαι την αλληγορία, τους συμβολισμούς και ό,τι άλλο παραπέμπει κάπου έμμεσα δίχως να γίνεται άμεσα αντιληπτό. Συνεπώς αν από εμένα δεν δεις κάτι εμφανώς γραμμένο δεν υπάρχει λόγος να ψάχνεις για ''κρυφά νοήματα''.
Η βασική μου διαφωνία ήταν πάνω στα συγκεκριμένα χωρία του μηνύματός σου:
Πιστεύω όμως ότι εδώ δε μιλάμε για λογοτεχνικό κείμενο που δεν είχα τι να κάνω, αράδιασα πέντε στίχους και κάθονται αιώνες αργότερα και ψάχνονται ''τι θέλει να πει ο ποιητής''
Μιλάμε για μια ψιλοκινηματογραφική απόπειρα που θέλει χρόνο, χρόνο, χρόνο και ταλέντο, ταλέντο, ταλέντο
Αυτό που λες δεν είναι απόλυτο. Όπως είπα συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Να σου αναφέρω αν θες λογοτεχνικά δημιουργήματα που χρειάστηκαν εικοσαπλάσιο χρόνο και ταλέντο για να ολοκληρωθούν από τις ''ταινιούλες'' που όλοι μας στείλαμε.
Εκατσε λοιπόν ο παραπάνω δημιουργός να υποστεί όλη αυτή τη διαδικασία για να δείξει το δύσκολο πρωινό εφηβικό ξύπνημα;;
αϊ ντον θινκ σοου
Γιατί όχι; Εκνευρισμένος ένα πρωί από τα ξυπνητήρια πήρε την απόφαση να εκφράσει το ''παράπονό'' του μέσα από ένα project που και διασκεδαστικό για τον ίδιο θα ήταν και ωραίο σαν συνολικό αποτέλεσμα.
Αυτό είπα ουσιαστικά στο προηγούμενο post (καλά ίσως και κάτι παραπάνω :xixi. Κοίταξε, όπως έχω πει αρκετές φορές είναι ωραίο να ψάχνουμε πάντα πίσω από το κάθε τι. Κι εγώ ο ίδιος μάλιστα το κάνω σε βαθμό αηδίας. Όμως ας κρατήσουμε και τις ισορροπίες. Εγώ θέλεις να σου πω τι είδα στο βίντεο; Ένα πραγματικά ευχάριστο concept, μια έξυπνη ιδέα και ένα καλοδουλεμένο και ποιοτικό αποτέλεσμα. Τώρα το αν ο δημιουργός ήθελε κάτι να εννοήσει ή άφησε ένα μήνυμα να υποβόσκει, δεν είναι δικό μου πρόβλημα απαραίτητα. Αν θέλω μπορώ να σου βρω πραγματικά αμέτρητα νοήματα από αυτό το δεκάλεπτο animation προσέχοντας τα πάντα, από τον τρόπο που αναπνέει το παιδί μέχρι και τον τρόπο που αλλάζει τα κανάλια στην τηλεόραση.
Πρωταρχικός όμως σκοπός του video ήταν η διασκέδαση. Αν ύστερα εγώ θελήσω να πάω παραπέρα και να σκεφτώ, έχει καλώς. Δεν σημαίνει όμως πως θα προβάλλω κιόλας τον τρόπο σκέψης μου ως πρότυπο.
Σαφώς και είναι παράλογο να προσπαθείς να ερμηνεύσεις τον ίδιο το δημιουργό, αυτό που δε θεωρώ παράλογο όμως είναι να μου δίνεις το δικαίωμα να θεωρώ σωστό δημιουργό εκείνον που αντικρίζει το έργο του με μια σφαιρική ματιά.
Πρώτα δημιουργείς για σένα(αν δε μιλάμε βέβαια για στρατευμένη τέχνη-που και εκεί έχω κάποιες αντιρρήσεις) και μετά δίνεις μεγαλύτερες διαστάσεις στο έργο σου.
Απόψεις σου. Δεκτές. Δεν μπορώ μάλιστα να τις ''διορθώσω''. Μπορώ όμως να διαφωνήσω. Δεν υπάρχει για μένα ο ''σωστός δημιουργός''. Δεν υπάρχουν τέτοιου είδους κατηγοριοποιήσεις στην τέχνη. Ο σωστός δημιουργός, αν θέλεις, είναι ο x δημιουργός που θα δουλέψει πάνω σε μια ιδέα, σε μια εικόνα ή μια λέξη, θα την αναπτύξει όπως θέλει αυτός, θα την μεγαλώσει και θα την τροποποιήσει ούτως ώστε το αποτέλεσμα να ευχαριστεί τον ίδιο. Και αν μάλιστα το αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό, τουλάχιστον κέρδισε το ταξίδι και την διαδικασία.
Και όχι δεν είναι απαραίτητο να ''δώσω μεγαλύτερες διαστάσεις στο έργο μου'' όπως λες. Ξέρεις γιατί; Γιατί πολύ απλά αυτή είναι η μαγεία της τέχνης. Το ότι κάτι που θα δημιουργήσω για μένα και μόνο μπορεί για σένα να σημαίνει κάτι παραπάνω. Μπορεί τον περαστικό που θα το δει στην τηλεόραση μιας βιτρίνας να του δώσει μια ιδέα, να συγκινήσει την κοπελιά που θα το δει ξαπλωμένη στο κρεβάτι της ή και εσένα που χαζεύεις στο ίντερνετ και θα το πετύχεις τυχαία.
Ο σωστός δημιουργός λοιπόν, για να εισάγουμε αν θέλεις κάπως καλύτερα τον όρο, δεν οριοθετείται από προϋποθέσεις και κανόνες. Δεν πρέπει να κάνεις κάτι συγκεκριμένο για να γίνεις ένας σωστός δημιουργός. Και ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη όλους τους ξερούς νόμους και τα ανούσια ρεύματα όταν μιλάμε για τέχνη και δημιουργία. Ο σωστός δημιουργός είναι αυτός που αισθάνεται όμορφα με αυτό που κάνει, ακόμα και αν δεν προσθέτει σταγόνα σουρεαλισμού, παρανοϊσμού, ρομαντισμού κ.λπ.
Ξαναλέω, ότι αν θεώρησες και εσύ επίθεση την απάντηση μου στη Βασιλική, καλά κατάλαβες γιατί και γω αυτό κατάλαβα διαβάζοντας τα λεγόμενα μου.
Δεν ήταν σκοπός μου, όμως, να θίξω την ερμηνεία κάποιου άλλου, αλλά να τονίσω αυτό που και ο ίδιος αναφέρεις, κανένας δε μπορεί να ερμηνεύσει το δημιουργό, γιατί για μένα αυτό είναι αδύνατο εξαιτίας της αοριστίας που κουβαλάει ένας σωστός(για μένα) δημιουργός.
Όχι, συζήτηση κάνουμε. Προσωπικά δεν είδα καμία επίθεση.
Είμαι ανοιχτή στις ερμηνείες σας και τις απολαμβάνω που είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους
Με πληγώνει να με αποκαλούν δογματική, γιατί μισώ τους δογματικούς και αυτό είναι και-γαμώ-τις-ειρωνείες.
Φταίω που σε έκανα πιθανόν να καταλάβεις λάθος
Δογματική, τουλάχιστον εγώ, δεν σε αποκάλεσα ποτέ. Επίσης να πω πως και εγώ απεχθάνομαι την αλληγορία, τους συμβολισμούς και ό,τι άλλο παραπέμπει κάπου έμμεσα δίχως να γίνεται άμεσα αντιληπτό. Συνεπώς αν από εμένα δεν δεις κάτι εμφανώς γραμμένο δεν υπάρχει λόγος να ψάχνεις για ''κρυφά νοήματα''.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
17-08-09
17:46
Ναι βρε shadowfax... ο καθένας και η γνώμη του, μην τα ξαναλέμε
Πιστεύω όμως ότι εδώ δε μιλάμε για λογοτεχνικό κείμενο που δεν είχα τι να κάνω, αράδιασα πέντε στίχους και κάθονται αιώνες αργότερα και ψάχνονται ''τι θέλει να πει ο ποιητής''
Μιλάμε για μια ψιλοκινηματογραφική απόπειρα που θέλει χρόνο, χρόνο, χρόνο και ταλέντο, ταλέντο, ταλέντο
Εκατσε λοιπόν ο παραπάνω δημιουργός να υποστεί όλη αυτή τη διαδικασία για να δείξει το δύσκολο πρωινό εφηβικό ξύπνημα;;
αϊ ντον θινκ σοου
Εκεί διαφωνώ εγώ με τη Βασιλική...
τώρα η Βασιλική πως θα το εκλάβει έχει να κάνει με άλλους παράγοντες και η άποψη που θα σχηματίσει, και θα διαφέρει τόσο από τη δική σου και τη δική μου, είναι που κάνουν αυτό το βίντεο τέχνη.
Πρωτ' από όλα ας μη μπούμε στη διαδικασία να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Γιατί αν προσπαθείς να μου πεις πως τα νοήματα κυμαίνονται απλά λόγω της διαφοράς στη διαδικασία παραγωγής νομίζω πως κάνεις λάθος. Ακόμα και το ''αράδιασμα'' πέντε στίχων, όπως λες, δεν ξέρεις τι νόημα είχε για τον συγγραφέα / ποιητή όπως επίσης και την κούραση που επέφερε. Επαναλαμβάνω συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Στη δημιουργία των μικρού μήκους ταινιών μπορεί να υπάρχει σωματική κούραση και δυσκολία στην ρύθμιση των συνθηκών κ.λπ. αλλά και στην συγγραφή από την άλλη υπάρχει η πνευματική κούραση και σε διαβεβαιώνω πως είναι το ίδιο μεγάλη και αξιοσημείωτη.
Αυτό που λέω εγώ είναι πως δεν υπάρχει απαραίτητα κάποιο standard νόημα το οποίο και πρέπει να βρω γιατί είναι το σωστό. Δεν υπάρχει σωστό. Ο δημιουργός το έφτιαξε όπως το έφτιαξε για τους λόγους του και εγώ θα το ερμηνεύσω όπως θέλω για τους δικούς μου. Αν τον πειράζει αυτό και αν δεν καταλαβαίνει την διαφορετικότητα, κάτι που θα 'πρεπε ούτως ή άλλως να κάνει εφόσον μπαίνει σ' όλη τη διαδικασία, ας μη δημιουργήσει καθολου.
Ένα παράδειγμα που μου έρχεται πρόχειρα στο μυαλό μας πάει αρκετά πίσω, στην δεκαετία του '50. Αφού ο Tolkien εξέδωσε τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών (1954-55) όλοι έσπευσαν να κατηγορήσουν τον ίδιο και τα έργα του για συμβολισμούς και αλληγορίες που παρέπεμπαν στους Παγκοσμίους Πολέμους. Έτσι διάβασαν τα βιβλία και έτσι τα ερμήνευσαν. Ας δούμε τι είπε ο ίδιος:
''... από τα βάθη της καρδιάς μου απεχθάνομαι την αλληγορία σε όλες της τις μορφές και πάντοτε την απεχθανόμουν, από τότε που μεγάλωσα κι έγινα αρκετά προσεκτικός ώστε να ανακαλύπτω την παρουσία της.'' ~ Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού [Πρόλογος του συγγραφέα].
Σαφώς εξηγεί πως ''ένας συγγραφέας δεν μπορεί να μείνει εντελώς ανεπηρέαστος από τις δικές του εμπειρίες'' όμως είπε, πολύ απλά κι εύστοχα, σε όλους όσους προσπαθούσαν να αποδώσουν στο έργο του συμβολικό, πολιτικό και οικονομικό χαρακτήρα πως έκαναν λάθος.
Τελικά λοιπόν είναι καλό να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε ''τι εννοεί ο ποιητής'' αλλά αυτό παραμένει γνωστό μόνο στον ποιητή, ιδίως όταν δεν μπορούμε να συνομιλήσουμε μαζί του άμεσα. Ο καθένας ας ερμηνεύσει ό,τι βλέπει και διαβάζει καταπώς θέλει και ας παραμείνει ανοιχτός και στις ερμηνείες άλλων.
Και για να κλείσω, ορίστε ένα εξαιρετικά μικρού μήκους stop-motion, εκπληκτικά καλοδουλεμένο μπορώ να πω.
[ame]https://www.youtube.com/watch?v=BpWM0FNPZSs[/ame]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
17-08-09
17:03
Ναι εε δεν νομιζω πως σκοπος του βιντεο ηταν να δειξει τα γραφικα ουτε τις κινησεις των υφασματωνΠροσωπικα νομιζω πως αλλο νοημα ηθελα να δωσει,την αρνηση μας να ξυπνησουμε απο τον "υπνο το βαθυ" απλα προσπαθησε να δωσει αυτη την ερμηνεια μεσω ρεαλιστικων καταστασεων,το παιδι δειχνει θεληση του να μην θελει να ξυπνησει οπως πολλοι δεν θελουν αν ξυπνησουν απο το λιθαργο.Τουλαχιστον πιστευω οτι θελει να αποδωσει..
Ή μπορεί να μην κρύβεται κανένας συμβολισμός και ο δημιουργός να θέλει απλά να αποτυπώσει μία πραγματικότητα που βιώνουν όλοι οι νέοι. Το οδυνηρό πρωινό ξύπνημα… Μάλιστα τα πολλά ξυπνητήρια μου θύμισαν τον εαυτό μου. :p
Κανένας καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του δε δίνει τέτοια διάσταση ρηχή στο έργο του.
Μιλάμε για τέχνη, άλλιως μιλάει σε σένα αλλιώς μιλάει σε μένα...
Συμφωνώ με razor
και μάλιστα στο τέλος με μελαγχόλησε γιατί νομίζω ότι το πέτυχε τελικά το ξυπνητήρι και πήρε ένα ύπνο αδιαφορίας άλλο πράμα...
Δεν το λέω και αισιόδοξο το βιντεάκι και αυτό είναι καλό, επιτέλους λίγο να ξυπνήσουμε
Ή μπορεί πολύ απλά να βαριόταν και να σκέφτηκε να φτιάξει αυτό το μικρό animation.
Ρε παιδιά ας μην καταλήξουμε στην ξερή και ξύλινη ανάλυση της Λογοτεχνίας στα σχολεία. Ο καθένας πιστεύω μπορεί να ερμηνεύσει τον λόγο, και την τέχνη στο θέμα μας, διαφορετικά. Όταν είπα πως με εντυπωσίασαν οι κινήσεις δεν εννοούσα πως στάθηκα μόνο εκεί. Αλλά δεν είδα απαραίτητα και ό,τι εσείς είδατε. Ο καθένας το ερμηνεύει καταπώς θέλει και καταπώς αισθάνεται τη στιγμή που το βλέπει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
15-08-09
21:25
Ακριβώς ό,τι κάνω μόλις χτυπά το ξυπνητήρι. Εντάξει, περίπου.
[ame]https://www.youtube.com/watch?v=vN83DfmH9Tw[/ame]
[ame]https://www.youtube.com/watch?v=vN83DfmH9Tw[/ame]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.