Αρχική Forum
Ρωτήστε κάτι
Προσωπικές Συζητήσεις
Πανελλαδικές
Αγγελίες
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-stekilalalo
Νεοφερμένος
Η lalalo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών, Καθηγητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5 μηνύματα.
13-08-09
22:46
Δεν είπα το αντίθετο, ούτε προσπάθησα να τον πείσω να κάνει μάθημα με την παλιά του καθηγήτρια, ή να αποφύγει κάποια καθηγήτρια που είναι κάτοχος CPE. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και αρκεί να σου πω πως αν δεν είχα περάσει στην συγκεκριμένη σχολή, πάλι το ίδιο επάγγελμα θα έκανα με το CPE. Με την ίδια όρεξη και αγάπη. Οπως είπες "και στις 2 πλευρές υπάρχουν αξιοι αλλά και μαργαριτάρια". ούτε πιστεύω φυσικά πως είναι άδικο να "παίρνει" κάποιος με proficiency την δουλειά κάποιου με πτυχίο Α.Φ. Αν υπάρχει θέληση, υπάρχουν πάντα πολλές δυνατότητες και ευκαιρία να εργαστούν και οι δύο. Και ποτέ δεν θα ξεχώριζα καμία από τις δύο πλευρές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lalalo
Νεοφερμένος
Η lalalo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών, Καθηγητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 5 μηνύματα.
12-08-09
01:03
Δεν θα έπρεπε να είμαστε απόλυτοι σε τίποτε. Σαφώς και υπάρχουν απόφοιτοι Λυκείου με επάρκεια που υπήρξαν (και συνεχίζουν να είναι) άριστοι καθηγητές, όπως και απόφοιτοι της Αγγλικής Φιλολογίας που δεν είναι καλοί σε αυτό που κάνουν, για πολλούς λόγους.
Ας λάβουμε υπʼ όψη μας ότι για να περάσεις στη συγκεκριμένη σχολή δεν είναι κριτήριο το αν έχεις proficiency, ή όχι- αρκεί να συγκεντρώνεις τα απαιτούμενα μόρια. Μην ισοπεδώνουμε τα πάντα, όμως, λέγοντας πως δεν διαφέρει σε κάτι κάποιος πτυχιούχος της Α.Φ από έναν απόφοιτο Λυκείου που έχει το proficiency (ας μην αναφερθούμε σε κάποιες αξιέπαινες εξαιρέσεις, αλλά στον μέσο όρο).
Ίσως τα παιδαγωγικά μαθήματα να μην είναι τόσο πολλά (περίπου όσα είναι σε όλες τις παιδαγωγικές σχολές) όμως όλα τα μαθήματα γίνονται στην Αγγλική, γεγονός που –αν μη τι άλλο- προσφέρει δυνατή εξάσκηση στη γλώσσα, τα γραμματικά και τα λεξιλογικά της φαινόμενα. Πέραν αυτού, προσφέρει καλλιέργεια στο άτομο. Φυσικά και μπορεί ο καθένας να πάει σε ένα βιβλιοπωλείο και να διαβάσει πληθώρα βιβλίων, δεν θα αναλύσει, όμως τον τρόπο σκέψης του ποιητή-λογοτέχνη κτλ, δεν θα μπει στην ίδια διαδικασία σκέψης, δεν θα παιδευτεί το ίδιο. Η καλλιέργεια της ψυχής δεν είναι καθόλου άσχετη με την διδασκαλία.
Επιπλέον, υπάρχουν μαθήματα που αναλύουν τη γλώσσα σε βάθος και είναι άκρως βοηθητικά για να κατανοηθούν συντακτικά και μορφολογικά φαινόμενα. Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό, ότι υπάρχουν μαθήματα που διδάσκουν ακριβώς το πως θα έπρεπε να διδάσκεται το μάθημα, τι είδους ασκήσεις πρέπει να γίνουν, με τι τρόπο πρέπει να δοθεί στο παιδί το κάθε φαινόμενο και πώς να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες των μαθητών στη μάθηση.
Δεν θα έλεγα ποτέ ότι οι καθηγητές με επάρκεια δεν είναι άξιοι να διδάξουν- με επάρκεια ξεκίνησα κι εγώ όταν ως φοιτήτρια εργαζόμουν σε φροντιστήρια, απλώς ούσα απόφοιτος Α.Φ υποστηρίζω πως δεν θα έπρεπε να είναι υποβαθμισμένο στη γενική συνείδηση το συγκεκριμένο τμήμα. Εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν, το επαναλαμβάνω, δεν μπορώ να δεχτώ, όμως, ότι κάποιος που έχει το proficiency είναι πάντα ικανός να διδάξει- ακόμα και αν αυτό που θα διδάξει θα είναι το απλό “this is a cat”. Δεν είναι μόνο οι γνώσεις αυτό που καθιστά κάποιον ικανό να διδάξει οτιδήποτε, αλλά και η αγάπη για αυτό και η συνεχής ενημέρωση και ανανέωση των μεθόδων διδασκαλίας. Ο σωστός δάσκαλος θα πρέπει να είναι σε θέση να δώσει το κάθε φαινόμενο με τον τρόπο που έχει ανάγκη να το λάβει ο κάθε μαθητής.
Κακώς τίθεται ζήτημα αδικίας σχετικά με τους καθηγητές που διδάσκουν ξένες γλώσσες με επάρκεια. Θεωρώ πως οποιοσδήποτε έχει μια κάποια παιδαγωγική κατάρτιση, είναι σε θέση να διδάξει. Ο κάθε φροντιστηριούχος περνάει τον επίδοξο καθηγητή από συνέντευξη και κρίνει αν είναι σε θέση να διδάξει, ή όχι. Εξάλλου, πάντα οι «φρέσκοι» καθηγητές σε φροντιστήρια συμβουλεύονται τους συναδέλφους τους, που έχουν περισσότερη πείρα, ή τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, ο οποίος δίνει σαφή γραμμή του τι πρέπει να διδαχθεί και με ποιον τρόπο. Το αν θα είναι καλός καθηγητής, ή όχι όμως είναι ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων και όχι αποκλειστικά γνώσεων.
Με συγχωρείτε που μακρηγόρησα τόσο.
Ας λάβουμε υπʼ όψη μας ότι για να περάσεις στη συγκεκριμένη σχολή δεν είναι κριτήριο το αν έχεις proficiency, ή όχι- αρκεί να συγκεντρώνεις τα απαιτούμενα μόρια. Μην ισοπεδώνουμε τα πάντα, όμως, λέγοντας πως δεν διαφέρει σε κάτι κάποιος πτυχιούχος της Α.Φ από έναν απόφοιτο Λυκείου που έχει το proficiency (ας μην αναφερθούμε σε κάποιες αξιέπαινες εξαιρέσεις, αλλά στον μέσο όρο).
Ίσως τα παιδαγωγικά μαθήματα να μην είναι τόσο πολλά (περίπου όσα είναι σε όλες τις παιδαγωγικές σχολές) όμως όλα τα μαθήματα γίνονται στην Αγγλική, γεγονός που –αν μη τι άλλο- προσφέρει δυνατή εξάσκηση στη γλώσσα, τα γραμματικά και τα λεξιλογικά της φαινόμενα. Πέραν αυτού, προσφέρει καλλιέργεια στο άτομο. Φυσικά και μπορεί ο καθένας να πάει σε ένα βιβλιοπωλείο και να διαβάσει πληθώρα βιβλίων, δεν θα αναλύσει, όμως τον τρόπο σκέψης του ποιητή-λογοτέχνη κτλ, δεν θα μπει στην ίδια διαδικασία σκέψης, δεν θα παιδευτεί το ίδιο. Η καλλιέργεια της ψυχής δεν είναι καθόλου άσχετη με την διδασκαλία.
Επιπλέον, υπάρχουν μαθήματα που αναλύουν τη γλώσσα σε βάθος και είναι άκρως βοηθητικά για να κατανοηθούν συντακτικά και μορφολογικά φαινόμενα. Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό, ότι υπάρχουν μαθήματα που διδάσκουν ακριβώς το πως θα έπρεπε να διδάσκεται το μάθημα, τι είδους ασκήσεις πρέπει να γίνουν, με τι τρόπο πρέπει να δοθεί στο παιδί το κάθε φαινόμενο και πώς να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες των μαθητών στη μάθηση.
Δεν θα έλεγα ποτέ ότι οι καθηγητές με επάρκεια δεν είναι άξιοι να διδάξουν- με επάρκεια ξεκίνησα κι εγώ όταν ως φοιτήτρια εργαζόμουν σε φροντιστήρια, απλώς ούσα απόφοιτος Α.Φ υποστηρίζω πως δεν θα έπρεπε να είναι υποβαθμισμένο στη γενική συνείδηση το συγκεκριμένο τμήμα. Εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν, το επαναλαμβάνω, δεν μπορώ να δεχτώ, όμως, ότι κάποιος που έχει το proficiency είναι πάντα ικανός να διδάξει- ακόμα και αν αυτό που θα διδάξει θα είναι το απλό “this is a cat”. Δεν είναι μόνο οι γνώσεις αυτό που καθιστά κάποιον ικανό να διδάξει οτιδήποτε, αλλά και η αγάπη για αυτό και η συνεχής ενημέρωση και ανανέωση των μεθόδων διδασκαλίας. Ο σωστός δάσκαλος θα πρέπει να είναι σε θέση να δώσει το κάθε φαινόμενο με τον τρόπο που έχει ανάγκη να το λάβει ο κάθε μαθητής.
Κακώς τίθεται ζήτημα αδικίας σχετικά με τους καθηγητές που διδάσκουν ξένες γλώσσες με επάρκεια. Θεωρώ πως οποιοσδήποτε έχει μια κάποια παιδαγωγική κατάρτιση, είναι σε θέση να διδάξει. Ο κάθε φροντιστηριούχος περνάει τον επίδοξο καθηγητή από συνέντευξη και κρίνει αν είναι σε θέση να διδάξει, ή όχι. Εξάλλου, πάντα οι «φρέσκοι» καθηγητές σε φροντιστήρια συμβουλεύονται τους συναδέλφους τους, που έχουν περισσότερη πείρα, ή τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, ο οποίος δίνει σαφή γραμμή του τι πρέπει να διδαχθεί και με ποιον τρόπο. Το αν θα είναι καλός καθηγητής, ή όχι όμως είναι ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων και όχι αποκλειστικά γνώσεων.
Με συγχωρείτε που μακρηγόρησα τόσο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.