ole ole
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 361 μηνύματα.
22-07-09
23:25
ok, συμφωνώ ότι στα ειδικά μαθήματα η Ιταλική και Ισπανική υστερούν όμως μην συγκρίνουμε πράγματα που δεν συγκρίνονται.
Στα ειδικά μαθήματα εξετάζονται παιδιά που έμαθαν Ιταλικά ή Ισπανικά απο ιδιαίτερα και φροντιστήρια και τα χρυσοπλήρωσαν, αριθμητικά δε είναι σαφώς λιγότεροι διότι δεν υπήρχαν οι δύο αυτές γλώσσες στην δημόσια εκπαίδευση ως το 2008-2009.
Σίγουρα πρέπει να περάσουν 5-6 χρόνια για να δείξουν την διείσδηση τους στην δημόσια εκπαίδευση.
Αντίθετα τα Γαλλικά υπάρχουν πολλά χρόνια και διδάσκονται συνολικά σε 210.000 παιδιά στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έδωσαν εξετάσεις μόνο 800 !!!! οπότε τα 80 ή τα 100 άτομα των Ιταλικών και Ισπανικών είναι πραγματική επιτυχία υπο αυτές τις συνθήκες.
Να θυμίσω ότι τα Γαλλικά είναι με διαφορά πρώτη επιλογή στην δεύτερη ξένη γλώσσα (δείτε την στατιστική του ΥΠΕΠΘ www.ypepth.gr).
ps : Έχω πάει στην Τουλούζη για σεμινάριο στην πολιτική ποιότητας πριν 10 χρόνια και είναι πραγματικά υπέροχη, μας πήγαν στην airbus και μας έδειξαν τα αεροπλάνα απο το αρχικό στάδιο κατασκευής, είδαμε μάλιστα και μπήκαμε στο πρωτότυπο (τότε) του νέου ιπτάμενου τέρατος της airbus είδαμε και τα concord που ήταν στην είσοδο του εργοστασίου. Η πολιτική ποιότητας τους είναι τέλεια και είναι έτη φωτός μπροστά στην αεροναυπηγική πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Έχεις υψηλούς στόχους ελπίζω να τους πετύχεις. Η πόλη και η ζωή εκεί είναι υψηλού επιπέδου. Προσωπικά όμως προτιμώ την Λυών, έχω βαρεθεί να πηγαίνω (με έχουν μάθει ως και οι εστιάτορες στην παλιά πόλη).
Στα ειδικά μαθήματα εξετάζονται παιδιά που έμαθαν Ιταλικά ή Ισπανικά απο ιδιαίτερα και φροντιστήρια και τα χρυσοπλήρωσαν, αριθμητικά δε είναι σαφώς λιγότεροι διότι δεν υπήρχαν οι δύο αυτές γλώσσες στην δημόσια εκπαίδευση ως το 2008-2009.
Σίγουρα πρέπει να περάσουν 5-6 χρόνια για να δείξουν την διείσδηση τους στην δημόσια εκπαίδευση.
Αντίθετα τα Γαλλικά υπάρχουν πολλά χρόνια και διδάσκονται συνολικά σε 210.000 παιδιά στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έδωσαν εξετάσεις μόνο 800 !!!! οπότε τα 80 ή τα 100 άτομα των Ιταλικών και Ισπανικών είναι πραγματική επιτυχία υπο αυτές τις συνθήκες.
Να θυμίσω ότι τα Γαλλικά είναι με διαφορά πρώτη επιλογή στην δεύτερη ξένη γλώσσα (δείτε την στατιστική του ΥΠΕΠΘ www.ypepth.gr).
ps : Έχω πάει στην Τουλούζη για σεμινάριο στην πολιτική ποιότητας πριν 10 χρόνια και είναι πραγματικά υπέροχη, μας πήγαν στην airbus και μας έδειξαν τα αεροπλάνα απο το αρχικό στάδιο κατασκευής, είδαμε μάλιστα και μπήκαμε στο πρωτότυπο (τότε) του νέου ιπτάμενου τέρατος της airbus είδαμε και τα concord που ήταν στην είσοδο του εργοστασίου. Η πολιτική ποιότητας τους είναι τέλεια και είναι έτη φωτός μπροστά στην αεροναυπηγική πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Έχεις υψηλούς στόχους ελπίζω να τους πετύχεις. Η πόλη και η ζωή εκεί είναι υψηλού επιπέδου. Προσωπικά όμως προτιμώ την Λυών, έχω βαρεθεί να πηγαίνω (με έχουν μάθει ως και οι εστιάτορες στην παλιά πόλη).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ole ole
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 361 μηνύματα.
22-07-09
17:40
Οι στατιστικές δεν λένε τίποτα, δεν βοηθάνε, δεν προσθέτουν τίποτα, αντίθετα θα πρέπει να δει κανείς τον εαυτό του και το τι θα κάνει στο μέλλον.
Ποιός πραγματικά ενδιαφέρεται γι' αυτά τα νούμερα ?
Δεν θα συναντήσει κανείς ούτε θα μιλήσει ποτέ με αυτά τα εκατομύρια των ανθρώπων.
Επιλέγει κάποιος κάτι με βάση πολύ προσωπικά κριτήρια αξιολογόντας πόσο θα βοηθηθεί στο μέλλον απο αυτό που θα επιλέξει. Όλα τα άλλα μόνο αποπροσανατολίζουν.
Κάνε μία λίστα και βάλε πρώτα τα (+) γράψε εκεί ότι θεωρείς θετικό για την κάθε γλώσσα και αξιολόγησε τα δηλαδή πρώτα τα πιό σημαντικά μετά τα λιγότερο σημαντικά. Μετά βάλε δίπλα τα (-) γράψε όλα τα αρνητικά με σειρά σημαντικότητας για την κάθε γλώσσα. Στο τέλος θα βγάλεις άμεσα το δικό σου προσωπικό συμπέρασμα και θα δώσεις απάντηση στον εαυτό σου.
Επειδή όμως είμαι εξαιρετικά περίεργος, ανακοίνωσε το...
Η μέθοδος αυτή είναι επιστημονικά σωστή και είμαι σίγουρος οτι οι στατιστικές δεν θα είναι ούτε στα (+) ούτε στα (-) οπότε who cares ?
Ποιός πραγματικά ενδιαφέρεται γι' αυτά τα νούμερα ?
Δεν θα συναντήσει κανείς ούτε θα μιλήσει ποτέ με αυτά τα εκατομύρια των ανθρώπων.
Επιλέγει κάποιος κάτι με βάση πολύ προσωπικά κριτήρια αξιολογόντας πόσο θα βοηθηθεί στο μέλλον απο αυτό που θα επιλέξει. Όλα τα άλλα μόνο αποπροσανατολίζουν.
Κάνε μία λίστα και βάλε πρώτα τα (+) γράψε εκεί ότι θεωρείς θετικό για την κάθε γλώσσα και αξιολόγησε τα δηλαδή πρώτα τα πιό σημαντικά μετά τα λιγότερο σημαντικά. Μετά βάλε δίπλα τα (-) γράψε όλα τα αρνητικά με σειρά σημαντικότητας για την κάθε γλώσσα. Στο τέλος θα βγάλεις άμεσα το δικό σου προσωπικό συμπέρασμα και θα δώσεις απάντηση στον εαυτό σου.
Επειδή όμως είμαι εξαιρετικά περίεργος, ανακοίνωσε το...
Η μέθοδος αυτή είναι επιστημονικά σωστή και είμαι σίγουρος οτι οι στατιστικές δεν θα είναι ούτε στα (+) ούτε στα (-) οπότε who cares ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ole ole
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 361 μηνύματα.
22-07-09
15:46
Έκανα μία σύντομη έρευνα στα στατιστικά του Υπουργείου Παιδείας και θα επιμείνω στην χρησιμότητα της γλώσσας και σε επαγγελματικό επίπεδο παρ' όλο που δεν υποτιμώ καθόλου και την ευχαρίστηση που σου δίνει η εκμάθηση μίας γλώσσας που σου ταιριάζει.
Αν υπάρξει μία τέτοια ισορροπία, τότε η γλώσσα που θα επιλέξει κάποιος θα είναι η ιδανική.
Ο συντάκτης που άνοιξε το θέμα απάντησε ότι έχει κλίση προς τις φιλολογίες, αν και εφόσον το επιθυμεί λοιπόν θα ακολουθήσει την κλίση του αυτή και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία λοιπόν του Υπουργείου στην χώρα μας υπάρχουν 1.734 ημερήσια και 70 εσπερινά γυμνάσια = ~1.800. Αναφέρομαι σε γυμνάσια διότι τα Ιταλικά και τα Ισπανικά έχουν μπει μόνο στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Τα Ιταλικά έχουν στην λίστα των αναπληρωτών και ωρομίσθιων καθηγητών 161 άτομα απο το 2008-2009 σχέση σχολείων / καθηγητών περίπου 1/10 ή 1/11 σίγουρα όμως θα προσληφθούν και άλλοι, αλλά η σχολή έχει τόσους αποφοίτους στα 40 χρόνια που λειτουργεί που οι θέσεις θα καλυφθούν σύντομα απο τους ήδη υπάρχοντες αποφοίτους.
Για τα Ιταλικά δεν υπάρχουν ακόμα στοιχεία του 2009-2010 όμως σίγουρα θα έκαναν τα χαρτιά τους περισσότεροι, και η σχέση σχολείων / καθηγητών θα γίνει σίγουρα 1/7 ή 1/6.
Εδώ φταίει η πολιτεία που τόσο καιρό έβγαζε πτυχιούχους χωρίς να προνοήσει για το εργασιακό τους μέλλον.
Το 2008 διόρθωσαν το μακροχρόνιο λάθος όμως οι απόφοιτοι είναι πάρα πολλοί.
Στα Ισπανική φιλολογία τώρα οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι απο το 2008 ήταν μόνο 20 ενώ το 2009 έκαναν τα χαρτιά τους άλλοι 161 σύνολο 181 οπότε η σχέση είναι 1/10 όμως αυτή η σχέση θα διατηρηθεί διότι η σχολή λειτουργεί μόνο 8 χρόνια και δεν έχει πολλούς παραπάνω απόφοιτους. Κάθε λοιπόν απόφοιτος θα εντάσσεται ομαλά στο εκπαιδευτικό σύστημα. Για να κορεστεί η δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα χρειαστούν τουλάχιστον 10 χρόνια αποφοίτων (για τον λόγο αυτό ο Μπαμπινιώτης πρότεινε την ελεύθερη είσοδο στην Ισπανική φιλολογία - για γρήγορη παραγωγή πτυχιούχων) οπότε αποτελεί καλή επαγγελματική συμβουλή για τα επόμενα 10 χρόνια.
Τώρα σίγουρα δεν θα γίνουν όλοι manager όμως είναι καλό κάποιος να διαφοροποιείτε απο τον ανταγωνισμό ώστε να έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στις δουλείες που το απαιτούν.
Τέλος είναι καλό να δούμε και την πολιτική που παίζετε στο θέμα των γλωσσών και στην ένταξη τους στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Δεν είναι πολλά τα χρόνια που πέρασαν απο τότε που λέγαμε "θα μάθω Αγγλικά και είμαι ok".
Με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκοσμιοποίηση τα πράγματα άλλαξαν, ως χώρα είμαστε μικροί και ανίσχυροι.
Πως αυτό θα λυθεί και θα μας ακούνε οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.? Εύκολο
Κολλήσαμε παρασιτικά δίπλα σε χώρες ισχυρές για διάφορα θέματα (αφού δεν παράγουμε τίποτα καλά να πάθουμε) πχ εξοπλισμοί κτλ.
Είναι πολύ σημαντικό για τους ισχυρούς της Ευρώπης η διάδοση και ενσωμάτωση της γλώσσας τους στα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων χωρών για τον λόγο αυτό υπάρχουν οι μορφωτικοί ακόλουθοι που είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των Συλλόγων όλων των φιλολογιών (σύλλογοι) του Υπουργείου και της εκάστοτε χώρας.
Πρώτα εντάχθηκαν τα Γαλλικά (ιδρύτρια της Ε.Ε.) και τα Γερμανικά (οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης) στο εκπαιδευτικό σύστημα και για λίγο καιρό μοιραζόταν το παιχνίδι μεταξύ δύο γλωσσών.
Σιγά σιγά άρχισε να προβάλει η ανάγκη για την ένταξη και των Ιταλικών (πολλοί απόφοιτοι που διαμαρτύρονταν, καλό δώρο στην Ιταλία για να έχουμε την υποστήριξη της...). Να είστε σίγουροι αν η Ρωσία ήταν στην Ε.Ε. θα μαθαίναμε Ρώσικα. Δεν μπορούσαν όμως να μπουν μόνο τα Ιταλικά διότι το ρεύμα των Ισπανικών είναι πιό ισχυρό και θα διαμαρτύρονταν οι Ισπανοί και οι απόφοιτοι της Ισπανικής φιλολογίας, έτσι μπήκαν και οι δύο γλώσσες με διαφορά ενός έτους, 2008-2009 (Ιταλικά) 2009-2010 (Ισπανικά).
Δημιουργήθηκε όμως ένα πρόβλημα γίναμε λίγο δυσάρεστοι με τους Γάλλους και τους Γερμανούς (που είναι φίλοι και ισχυροί) οπότε τους κάναμε ένα δώρο, ενώ τα Ιταλικά και τα Ισπανικά μπαίνουν αποκλειστικά και μόνο στην δευτεροβάθμια, τα Γαλλικά και τα Γερμανικά τα βάζουμε στην πρωτοβάθμια.
Είναι δύσκολο για κάποιον που έχει αρχίσει Γαλλικά στην 5η δημοτικού να διακόψει για να επιλέξει πχ Ιταλικά στην 1η γυμνασίου.
Σύμφωνα με το σχέδιο μόνο οι απογοητευμένοι μαθητές που δεν νιώθουν άνετα με την επιλογή τους απο το δημοτικό θα θελήσουν να αλλάξουν γλώσσα στο γυμνάσιο, έτσι λοιπόν θα τα έχουμε καλά με όλους.
Το σχέδιο αυτό θα γίνει πραγματικότητα ?
Υπολογίζουν χωρίς τους ξενοδόχους (μαθητές) που συνήθως ακολουθούν αυτό που τους αρέσει (follow your heart) οπότε θα υπάρξουν πολλά τμήματα Ιταλικών και Ισπανικών που δεν τα περιμένουν.
Η υποδοχή των Ιταλικών απο την πρώτη χρονιά ήταν θεαματική και θορύβησε την Γαλλική κυρίως φιλολογία που ενώ σκοτωνόταν με την Γερμανική, τώρα έφτασαν να καταθέσουν κοινό υπόμνημα στο Υπουργείο για εργασιακά θέματα αλλά κυρίως για να ανακόψουν τον ανταγωνισμό των Ιταλικών και των Ισπανικών που έρχεται και κυρίως για να πάρουν την υπόσχεση ότι τα Ιταλικά και τα Ισπανικά δεν θα μπουν στην πρωτοβάθμια - για να μην χάσουν το πλεονέκτημα.
Η πολιτική καθορίζει πολλά πράγματα και αυτά μπορεί να ειπωθούν με ωραίες λέξεις πχ Γαλλοφωνία, τι κάνουμε λοιπόν ως κράτος παίζουμε με τις λέξεις για να είμαστε φίλοι με όλους, ειδικά με τους Γάλλους που δεν θέλουν την Τουρκία στην Ε.Ε. και που τηρούν φιλοελληνική στάση.
Δεν θα ήταν πιο δίκαιο ο μαθητής της 5ης δημοτικού να μπορεί να επιλέξει άμεσα μεταξύ 4 γλωσσών ? ΝΑΙ.
Αυτό χαλάει όμως τις διακρατικές μας σχέσεις και δεν μπορεί να γίνει άμεσα.
Εμείς, εσείς μάλλον μπορείτε να κοιτάτε ένα βασικό πράγμα να σπουδάσετε κάτι του έχει επαγγελματική αποκατάσταση άμεσα για να έχετε εργασία άμεσα - όλα τα άλλα είναι πολιτική που εκφράζεται με ωραίες λέξεις.
-----------------------------------------
αναδημοσίευση απο το www.ispania.gr. Πιστεύω ότι δίνει πολλές απαντήσεις.
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Εουσέμπι Αγένσα Πρατ, στο ispania.gr
Ο νέος διευθυντής του Ινστιτούτου Θερβάντες (ΙΘ) της Αθήνας, Εουσέμπι Αγένσα Πρατ (Φιγκέρες, 1967), είναι ένας άνθρωπος ανοιχτόκαρδος, πληθωρικός, εξωστρεφής, το τέλειο παράδειγμα ενός ατόμου που προέρχεται από τη Mare Nostrum. Με διαρκές χαμόγελο και μια ιδιαίτερη λάμψη στα μάτια, γεννημένος Καταλανός αλλά Έλληνας στην καρδιά, πρόσχαρα μάς δέχτηκε και απάντησε στις ερωτήσεις μας.
Συγκεκριμένα, μας μίλησε για τις προκλήσεις της δουλειάς του ως διευθυντής του ΙΘ της Αθήνας, για την κατάσταση της διδασκαλίας των ισπανικών στην Ελλάδα και τις δυνατότητες που παρουσιάζονται στα καστιλιάνικα σε διεθνές επίπεδο. Τέλος, μας εμπιστεύτηκε ένα μυστικό: την πρόθεσή του να μεταφράσει ξανά Γιάννη Ρίτσο, μετά από την παραμονή του στο σπίτι του Ρίτσου στη Μονεμβασιά (κάτι που ήδη κάνει!).
ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΥΤΗ
I.–Πριν λίγες μέρες είχαμε τον εορτασμό της Ημέρας των Ισπανικών στον κόσμο. Πώς σας φαίνεται η ύπαρξη γιορτών τέτοιου είδους;
E.A–Μου φαίνεται μια καλή πρωτοβουλία που ξεκινάει φέτος. Το θέμα είναι ότι υπήρχε ένα πρόβλημα στην Ελλάδα, ένα πρόβλημα ημερομηνιών. Διότι η ημερομηνία που είχε επιλεχθεί για όλο τον κόσμο ήταν η 20η του Ιούλη, την ίδια μέρα που εορτάζονταν τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Το πρόβλημα υποδομής ήταν εμφανές: Δεν ξέραμε αν λόγω των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης θα ήταν κλειστοί οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας και αν θα μπορούσαμε να έχουμε πρόσβαση στο κτίριο. Από την άλλη, υπήρχε και άλλο ζήτημα πιο προσωπικό, στο οποίο εγώ επέμεινα, το ζήτημα του σεβασμού: Αν συνέπιπταν η δική μας μέρα με μια μέρα τόσο σημαντική για την Ελλάδα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως έλλειψη σεβασμού.
Συνεπώς, γιʼ αυτούς τους λόγους, μας φάνηκε αρμόζον να αλλάξουμε κατʼ εξαίρεση την ημερομηνία στην Αθήνα, και, γιʼ αυτό, είχαμε τη γιορτή την ημέρα του Αϊ-Γιαννιού που επίσης είναι σημαντική μέρα για την Ισπανία.
Ι.–Πώς σας φαίνεται που τα ισπανικά μιλιούνται τόσο πολύ σε παγκόσμιο επίπεδο;
Ε.Α.–Πράγματι, είμαστε τυχεροί γιατί, ουσιαστικά, τη γλώσσα και τη χώρα γέννησης δεν τα επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι. Όπως λέει ο Λαθαρίγιο δε Τόρμες, «με γέννησαν στον Τόρμες», κι εμένα με γέννησαν στην Ισπανία, στο Φιγκέρες, δεν το αποφάσισα εγώ αυτό [γέλια].
Νιώθουμε πολύ υπερήφανοι που είμαστε μέλη αυτής της τεράστιας κοινότητας των πολλών εκατομμυρίων ισπανόφωνων. Σε κάθε περίπτωση, τα ισπανικά είναι η δεύτερη γλώσσα διεθνούς επικοινωνίας και επίσημη γλώσσα σε 21 χώρες, η δεύτερη γλώσσα της Αμερικής. Γιʼ αυτό, μιλάμε για μια γλώσσα με απίστευτο μέλλον.
Ι.–Θα συνεχίσει να διευρύνεται η χρήση των καστιλιάνικων;
E.A.–Εγώ πιστεύω πως τη διαφορά θα την κάνει η Αμερική. Δηλαδή, είτε θέλουμε είτε όχι, βρισκόμαστε σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο, αλλά η αλήθεια είναι ότι δε μετράμε όλοι το ίδιο, και η Αμερική εξακολουθεί να είναι η πρώτη δύναμη.
Όμως τα ισπανικά είναι η δεύτερη γλώσσα της Αμερικής. Υπάρχουν πόλεις, όπως το Νέο Μεξικό ή το Μαϊάμι, όπου, σε ορισμένες γειτονιές ή περιοχές, τα ισπανικά είναι η πρώτη γλώσσα. Γιʼ αυτό, το γεγονός της εδραίωσης των ισπανικών ως δεύτερης γλώσσας στην Αμερική θα της δώσει μια απίστευτη ισχύ ανά τον κόσμο, παρόλο που τα κινέζικα ή τα ινδικά είναι γλώσσες με περισσότερους ομιλητές απʼ ό,τι τα ισπανικά.
Ι.–Μιας και μιλάμε για τα κινέζικά, είναι αλήθεια πως το διεθνές εμπόριο προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες στα κινέζικα, που δεν προσφέρονται στα ισπανικά...
E.A.–Ναι, είναι αλήθεια παρόλο που, σε κάθε περίπτωση, τα κινέζικα ή τα ινδικά περιορίζονται πολύ στο δικό τους συγκεκριμένο χώρο. Αντίθετα, σε διεθνές επίπεδο, σε τομείς όπως το εμπόριο ή η επικοινωνία, τα ισπανικά είναι η δεύτερη γλώσσα. Μιλιούνται σε 21 χώρες και, με αφετηρία την Αμερική, τα ισπανικά θριαμβεύουν και κερδίζουν πολύ έδαφος.
Από την άλλη, δεν είναι όλα ρόδινα. Θεωρώ ότι η μεγάλη εκκρεμότητα που έχουμε είναι με την Ευρώπη. Εμείς μιλάμε μια γλώσσα που είναι η δεύτερη γλώσσα διεθνούς επικοινωνίας, αλλά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι μια γλώσσα που δε μετρά. Για παράδειγμα, αν μιλάς ισπανικά, δύσκολα μπορείς να ταξιδέψεις σε χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Αγγλία, μεγάλες χώρες και μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Είναι αλήθεια και δεν μπορούμε να την κρύψουμε. Εκεί, λοιπόν, βρίσκεται η μεγάλη εκκρεμότητα: Δεν είναι η Αμερική αλλά, περιέργως, η ήπειρός μας η γενέτειρα των ισπανικών. Εδώ είναι που ίσως πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση, και πιστεύω πως τα Ινστιτούτα Θερβάντες, από κοινού με τα ισπανικά Γραφεία Εκπαίδευσης, παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στις χώρες όπου έχουμε παραρτήματα.
Άρα, η κατάσταση είναι πολύ καλή σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά έχουμε εκείνο το αγκαθάκι καρφωμένο, που είναι η Ευρώπη, παρόλο που έχω πληροφορηθεί πως η Ισπανία θα επωφεληθεί της προεδρίας της ΕΕ, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010, για να εξαπλώσει τη χρήση των ισπανικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ι.–Όσον αφορά τα αγγλικά, πώς πρέπει να ενεργήσουν τα καστιλιάνικα ενάντια στην ευκολία και απλότητα των αγγλικών;
E.A.–Σε κάθε περίπτωση, η πρωτιά που κατέχουν τα αγγλικά ως γλώσσα είναι αδιαμφισβήτητη και εμείς ποτέ δε σκεφτήκαμε να εκτοπίσουμε κανέναν από τη θέση του. Προσωπικά, δεν το βλέπω ως μια σταυροφορία ενάντια σε κανέναν. Απλώς, εμείς δεν έχουμε τίποτα να πουλήσουμε, δε χρειάζεται να πείσουμε κανέναν.
Ι.–Παρόλο που πολλοί πιστεύουν πως το Ίντερνετ αποτελεί μια απειλή, ο πρώην διευθυντής του ΙΘ, Φρανθίσκο Μορένο, είπε ότι το Ίντερνετ προσφέρει μια μεγάλη ευκαιρία για τα ισπανικά. Είστε σύμφωνος;
Ε.Α.–Ναι. Όντως, πιστεύω πως τα ισπανικά είναι πολύ σημαντική γλώσσα σε διεθνές επίπεδο, η δεύτερη μετά τα αγγλικά, και όσον αφορά τις ιστοσελίδες επίσης βρίσκεται σε πολύ υψηλή θέση. Γιʼ αυτό, εγώ θεωρώ ότι το Ίντερνετ σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί απειλή. Από την άλλη, θα συνεχίσουμε να είμαστε σε επιφυλακή. Η προσωπική μου εκτίμηση όταν συνδέομαι είναι η εξής: Άλλοτε πολλές διεθνείς ιστοσελίδες ήταν μόνο στα αγγλικά, αλλά τώρα βλέπω ότι πολλές από αυτές έχουν βάλει μια ισπανική σημαιούλα, δηλαδή, είναι μεταφρασμένες στα ισπανικά.
I.–Το έτος 2006-2007 ξεκίνησε η εφαρμογή ενός πιλοτικού προγράμματος ισπανικής γλώσσας σε έξι δημόσια γυμνάσια της Ελλάδας. Η ισπανική γλώσσα στην ελληνική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι πλέον πραγματικότητα. Θεωρείτε ότι τα ισπανικά έχουν μεγάλες δυνατότητες σε αυτή τη βαθμίδα εκπαίδευσης στην Ελλάδα;
Ε.Α.–Ασφαλώς, τα ισπανικά έχουν πολλές πιθανότητες να γίνουν μια ισχυρή γλώσσα στην Ελλάδα. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τους μαθητές του ΙΘ, που λαμβάνουν νομοθετικά μη ρυθμιζόμενη εκπαίδευση, είναι δυνατή ξένη γλώσσα. Αλλά, πιστεύω ακλόνητα ότι στη νομοθετικά ρυθμιζόμενη εκπαίδευση μπορεί να γίνει μια πολύ σημαντική γλώσσα, παρά τις αντιδράσεις που μπορεί να υπάρξουν.
Ι.–Δηλαδή;
E.A.–Το λέω γιατί υπήρξε, για παράδειγμα, τώρα στο θέμα των ισπανικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, μια αντίδραση λιγάκι μαχητική κάποιες φορές, για παράδειγμα, από συλλόγους καθηγητών γαλλικών ή άλλων γλωσσών κατά της ισπανικής.
Ι.–Ίσως επειδή τα συμφέροντά τους βρίσκονται σε κίνδυνο...
Ε.Α.–Να ξεκαθαρίσουμε όμως ότι τα συμφέροντά τους είναι συμφέροντα αποκλειστικά εργασιακά. Από πλευράς μου ξέρω ότι –παρόλο που δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος της εκπαιδευτικής ακολούθου, Κας. Κάρμεν Πόνθε, αλλά πιστεύω πως θα μου επέτρεπε να το πω, αφού έχουμε μιλήσει σχετικά και θεωρώ ότι και εκείνη θα συμφωνούσε με την άποψή μου– εμείς, σε κάθε περίπτωση, πότε δεν κάναμε μια μαχητική καμπάνια. Εμείς δε θα έρθουμε ποτέ σε σύγκρουση ούτε θα εμπλακούμε σε πόλεμο ενάντια σε κανέναν, ούτε πιστεύουμε ότι η ισπανική γλώσσα χρειάζεται να αποδείξει κάτι. Τα ισπανικά είναι αυτό που είναι: έχουμε ως εγγύηση μια κουλτούρα και μια λογοτεχνία και ένα μεγαλύτερο αριθμό ομιλητών. Πιστεύω πως τα ισπανικά μπορούν να φτάσουν να γίνουν η δεύτερη γλώσσα, με τον καιρό, στην ελληνική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Ι.– Μιλώντας για αριθμούς, πόσοι μαθητές είναι εγγεγραμμένοι στο ΙΘ της Αθήνας;
Ε.Α.– Το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009 είχαμε 2011 μαθητές που είχαν κάνει εγγραφή στα δυο εξάμηνα. Με άλλα λόγια, είχαμε πάνω από 2000 εγγραφές και πραγματικούς μαθητές, φυσικά πρόσωπα ας πούμε, και γύρω στους 1000 οποιαδήποτε στιγμή του έτους.
Ι.–Και οι μαθητές που έκαναν εγγραφή για τις εξετάσεις DELE; Γιατί λέγεται ότι η Ελλάδα καταλαμβάνει πάντα την πρώτη θέση...
Ε.Α.–Φέτος μειώθηκε λιγάκι ο αριθμός, είχαμε γύρω στις 50001 εγγραφές, αλλά η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται στην πρώτη θέση σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι το κέντρο με το μεγαλύτερο αριθμό εξεταζόμενων για τα διπλώματα DELE, το οποίο δεν παύει να είναι παράξενο γιατί υπερβαίνουν σε αριθμό πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, το Παρίσι, το Λονδίνο ή η Ρώμη, πόλεις με πολύ περισσότερους κατοίκους απʼ ό,τι η Αθήνα.
Επομένως, υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα ισπανικά και ο αριθμός των εξεταζόμενων για τα διπλώματα DELE στην Ελλάδα επιτρέπει να αξιολογήσουμε τη σημασία των ισπανικών στη χώρα αυτή. Επίσης, πιστεύω πως αυτή η πρώτη θέση στα πτυχία DELE είναι ένα χαρακτηριστικό του ελληνικού λαού, διότι θέλουν να τα αποκτήσουν όλα.
Εουσέμπι Αγένσα Πρατ (φωτ: ispania.gr)
Ι.–Κε. Αγένσα, αυτό λέγεται διπλωματίτιδα…
Ε.Α.–[Γέλια] Ναι, είναι διπλωματίτιδα, αλλά μου φαίνεται πως είναι κάτι καλό και ενδεδειγμένο, αφού το ελληνικό Δημόσιο σου ζητάει ένα δικαιολογητικό. Άρα, πρέπει να έχεις αποκτήσει έναν τίτλο προηγουμένως.
Ι.–Ποια είναι τα βασικά προβλήματα στη διδασκαλία της ισπανικής ως ξένης γλώσσας σε Έλληνες μαθητές;
Ε.Α.–Εγώ θεωρώ, και δεν είναι κομπλιμέντο, όπως λέτε οι Έλληνες, ότι η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες έχετε μεγάλη ευκολία στην εκμάθηση γλωσσών. Είναι ένα πράγμα που πάντα μου προκαλούσε εντύπωση. Ίσως το γεγονός ότι μιλάτε μια γλώσσα δύσκολη και λίγο γνωστή στην Ευρώπη, με έναν περιορισμένο αριθμό ομιλητών και μια διαφορετική γραφή, σας αναγκάζει από πολύ μικρούς να μάθετε μια ακόμη γλώσσα, μια δεύτερη γλώσσα όπως τα αγγλικά. Και, από εκεί και πέρα, έχετε μεγάλη ευκολία... κάτι που δε συμβαίνει στην Ισπανία.
Υπάρχει ένα θέμα το οποίο έχω ακούσει πολλές φορές και πιστεύω ότι ήδη ξεπερνιέται: Πολλοί μου λένε ότι πήγαν ταξίδι στην Ισπανία και ότι εκεί ο κόσμος δε μιλάει αγγλικά, δε μιλάει άλλες γλώσσες.
Ι.–Εγώ πιστεύω ότι οι Ισπανοί μιλάνε αγγλικά, αλλά διστάζουν ή ντρέπονται λίγο περισσότερο ίσως...
Ε.Α.–Πιθανόν να είναι αυτό. Εγώ νομίζω ότι στις νέες γενιές ξεπερνιέται αυτό, οι νεαρότεροι Ισπανοί μιλάνε καλά αγγλικά. Αλλά οι Έλληνες μιλάτε με ευκολία ξένες γλώσσες και με μεγάλη ευκολία μαθαίνετε ισπανικά, ίσως να υπάρχει μια έμφυτη ευκολία στην εκμάθηση αυτής της γλώσσας.
Από την άλλη, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν εύκολες ή δύσκολες γλώσσες. Καθεμιά έχει τη δυσκολία της. Τα ισπανικά έχουν το πρόβλημα του ser/estar, αλλά είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα ότι τα ισπανικά έχουν μικρό βαθμό ανωμαλίας: είναι μια γλώσσα που διαθέτει αρκετή ομαλότητα, για παράδειγμα στο ρηματικό σύστημα. Ακόμα, η φωνητική είναι πολύ εύκολη, όπως η δική σας φωνητική για εμάς.
Ι.–Φυσικά, το φωνηεντικό σύστημα είναι σχεδόν ίδιο: i, e, a, o, u.
Ε.Α.–Ναι, η φωνητική έχει 5 φωνήεντα. Για παράδειγμα, τα καταλανικά είναι άλλη ιστορία...
Ι.–Αυτά τα φωνήεντα των καταλανικών!: άλλα είναι ανοιχτά, άλλα κλειστά, αλλά μισάνοιχτα κι άλλα μισόκλειστα...
E.A.–[Γέλια] Ναι, στα καταλανικά είναι φοβερό πράγμα. Και αυτό μας ζημιώνει, γιατί, παρόλο που εγώ μιλάω ισπανικά και πιστεύω πως τα μιλάω σωστά, η καταλανική προφορά με προδίδει...
Ι.–[Γέλια].
Ε.Α.–Ναι, γιατί έχουμε μια διαβολεμένα δύσκολη φωνητική που μας ακολουθεί σε οποιαδήποτε γλώσσα [γέλια]. Συνοψίζοντας, τα ισπανικά έχουν μια πολύ απλή φωνητική για τους Έλληνες και είναι μια γλώσσα με αρκετά περιορισμένο επίπεδο δυσκολίας. Επίσης, είναι μια γλώσσα που αρέσει γιατί κουβαλά μια κουλτούρα που ασκεί έλξη στην Ελλάδα, μια κουλτούρα όπου ενώνεται το ισπανικό με το ιβηροαμερικάνικο στοιχείο. Είναι μια γλώσσα που σου ανοίγει πόρτες σε 21 χώρες, με τις λογοτεχνίες, τους χορούς, τις παραδόσεις του, κ.λπ. και αυτό είναι το κόλπο των ισπανικών.
Ι.–Είναι δυνατό να αποκτήσουμε μια καλή διδασκαλία των ισπανικών στα ελληνικά σχολεία;
Ε.Α.– Απλώς χρειάζεται οι καθηγητές να έχουν ένα καλό επίπεδο στα ισπανικά, που πιστεύω ότι το έχουν. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι τα ισπανικά μπορούν να αποτελέσουν για τους Έλληνες μαθητές ένα καλό στοίχημα για το μέλλον και να έχουν έτσι μια καλύτερη επαγγελματική κατάσταση. Τα ισπανικά ανοίγουν πόρτες και πιστεύω πως με αυτά τα τρία χρόνια που θα τα διδαχθούν οι μαθητές στο γυμνάσιο, μπορούν να αποκτήσουν ένα επίπεδο που θα τους επιτρέπει να εκφράζονται παραπάνω από σωστά.
Ι.–Δυστυχώς δεν υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός μεταπτυχιακών ή διδακτορικών προγραμμάτων που να έχουν σχέση με την ισπανική γλώσσα. Αυτό το γεγονός ωθεί πολλούς Έλληνες φοιτητές, που θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην ισπανική γλώσσα, να πάνε στο εξωτερικό. Πιστεύετε ότι θα μπορούσε το ΙΘ της Αθήνας να βοηθήσει στη δημιουργία μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε συνεργασία με τα ελληνικά πανεπιστήμια όπου διδάσκονται τα ισπανικά;
Ε.Α.–Καταρχάς, ως ίδρυμα, εμείς μεριμνούμε για τα ισπανικά στο περιθώριο της νομοθετικά ρυθμιζόμενης εκπαίδευσης, στο περιθώριο των γυμνασίων, λυκείων και πανεπιστημίων. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, αυτοί είναι οι πρώτοι που θέλουν μια καλή παρουσία των ισπανικών στη Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Γιʼ αυτό, εμείς δε χάνουμε ευκαιρία σε κάθε συνάντηση με τον Έλληνα Υπουργό Παιδείας, με υφυπουργούς ή με τον Γενικό Γραμματέα να προσπαθούμε να ανοιχτούν περισσότερα τμήματα ισπανικών στην Ελλάδα. Γιατί αυτός είναι ο στόχος: να έχουν τα ισπανικά μια σταθερή παρουσία.
Εμφανώς πιο αργά απʼ ό,τι εμείς θα θέλαμε, αλλά με κάποιο ρυθμό, σιγά-σιγά γίνονται κινήσεις για να αυξηθεί η παρουσία των ισπανικών. Αν έχουν μια καλή παρουσία στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θα είναι ένα σημαντικότατο σημείο εκκίνησης γιατί αυτοί που θα διδαχτούν ισπανικά στη Δευτεροβάθμια, θα θελήσουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο. Σε τελική ανάλυση, πιστεύω πως η μεγάλη εκκρεμότητα που υπάρχει με τα ισπανικά είναι στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Αν δεν μπουν, για άσχετους λόγους, περιορισμοί στα ισπανικά, πιστεύω πως βραχυπρόθεσμα θα δούμε περισσότερα τμήματα ισπανικών στα ελληνικά πανεπιστήμια. Μακάρι να γίνει εφικτό και να προτείνονται τα ισπανικά επί ίσοις όροις με οποιαδήποτε άλλη γλώσσα και να μπορεί ο μαθητής να κάνει την επιλογή.
Ι.–Ποιες είναι οι προκλήσεις του ΙΘ της Αθήνας για τη χρονιά που έρχεται;
Ε.Α.–Τώρα το ΙΘ της Αθήνας βρίσκεται σε διαδικασία αλλαγής, μεταμόρφωσης. Πραγματοποιούμε τη μετακίνησή του σε νέο κτίριο, στην οδό Μητροπόλεως 23, που θα μας επιτρέψει μια ακόμα μεγαλύτερη προβολή και βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών μας. Αυτή η μετακίνηση θα μας δώσει μια σειρά δυνατοτήτων: θα αυξηθούν οι τάξεις, θα έχουμε ένα δικό μας χώρο εκθέσεων, ένα συνεδριακό χώρο 150 θέσεων, κ.λπ. Επιπλέον, θέλαμε αυτή η αλλαγή να συνοδευτεί από κάτι μεγαλύτερο. Για παράδειγμα, όσον αφορά τις πολιτιστικές δραστηριότητες, του χρόνου θα φιλοξενήσουμε μια έκθεση του Νταλί και μια του Μιρό. Επίσης, αναφορικά με τα μαθήματα, έχουμε διευρύνει το φάσμα με νέα τμήματα: Θα υπάρχουν μαθήματα ισπανικών για παιδιά από 8 ετών και πάνω, μαθήματα ισπανικής κουζίνας, μαθήματα χορού. Και μια καινοτομία: Το ΙΘ της Αθήνας θα προσφέρει ένα σχολικό δίπλωμα DELE από του χρόνου.
Συνοψίζοντας, θέλουμε η αλλαγή να μην είναι μια απλή μετακίνηση, αλλά να ταυτιστεί με μια νέα προβολή του ΙΘ. Θέλουμε να ενισχύσουμε τη μοντέρνα εικόνα της Ισπανίας, να παγιώσουμε την ιδέα μιας χώρας ανεκτικής και να ενισχύσουμε τις υπόλοιπες επίσημες γλώσσες. Το γεγονός ότι στην Ισπανία μιλιούνται τόσες γλώσσες για μένα είναι πλούτος. Σου δίνω ένα προσωπικό παράδειγμα: Εγώ είμαι Καταλανός και τα καταλανικά είναι η γλώσσα έκφρασης μου, αλλά τα παιδιά μου με ξεπερνούν γιατί μιλούν καταλάνικά, βασκικά (η γυναίκα μου είναι Βάσκα) και ισπανικά. Είμαστε, να το θέσω έτσι, το τέλειο παράδειγμα του κράτους των Αυτονομιών. Μόνο τα γαλικιανά μάς μένουν για να συμπληρωθεί η γκάμα [γέλια].
Ι.–Αποτελεί προνόμιο για σας η διεύθυνση του ΙΘ της Αθήνας;
Ε.Α.–Νιώθω τεράστια υπερηφάνεια που διευθύνω το ΙΘ της Αθήνας και, πραγματικά, είναι ένα προνόμιο. Βέβαια, πρέπει να σου πω ότι γνωρίζω πολύ καλά πως σε ριζοσπαστικούς καταλανικούς πυρήνες το γεγονός ότι εγώ διευθύνω ένα ΙΘ, όντας Καταλανός και έχοντας ως μητρική μια γλώσσα που δεν είναι τα ισπανικά, δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητό. Αλλά εγώ δεν έχω πρόβλημα, δε νιώθω καθόλου άσχημα, μιας και για μένα είναι τιμή να διευθύνω ένα ΙΘ –ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα, αφού νιώθω Έλληνας κατά το ήμισυ– και υπερηφάνεια να παρουσιάζω το πιο όμορφο που έχει μια χώρα, το οποίο είναι η κουλτούρα.
Ι.–Υπάρχουν σχέδια να δημιουργηθεί ένα κέντρο του ΙΘ στη Θεσσαλονίκη; Το λέω γιατί, δικαιολογημένα, αυτοί που είναι από τη Βόρεια Ελλάδα νιώθουν κάπως εγκαταλειμμένοι.
E.A.–Υπήρχε ένα σχέδιο να ανοίξει ένα ΙΘ στη Θεσσαλονίκη και όταν εγώ ήρθα εδώ το 2007 ο παλιός διευθυντής του ΙΘ της Αθήνας, Κος. Μπάδενας δε λα Πένια, μου μίλησε γιʼ αυτό. Ήταν ένα σχέδιο που είχε προχωρήσει αρκετά, μάλιστα είχε βρεθεί ένα κτίριο για αυτό το σκοπό... Αυτό που συνέβη ήταν ότι η οικονομική κρίση τα σταμάτησε όλα και, γιʼ αυτό, έμενε μετέωρο το εγχείρημα. Αλλά το σχέδιο να ανοίξουμε ένα ΙΘ στη Θεσσαλονίκη δεν έχει εγκαταλειφθεί, εξακολουθεί να υπάρχει. Περιμένουμε μια κατάλληλη στιγμή, όταν θα έχει περάσει αυτή η κρίση, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με αυτό το σχέδιο, που έχει μείνει στην άκρη για την ώρα, για λόγους άσχετους όπως η κρίση, αλλά δεν έχει ματαιωθεί.
Ι.–Πώς σας φαίνεται η Ελλάδα;
Ε.Α.–Μου αρέσει πάρα πολύ η Ελλάδα! Πιστεύω πως η Ελλάδα είναι η χώρα υιοθεσίας μου. Όταν η γυναίκα μου κι εγώ σηκωνόμαστε, πριν ακόμα ετοιμάσουμε καφέ, μισοκοιμισμένοι ακόμα, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να ανοίξουμε το σύστημα μουσικής για να ακούσουμε ελληνική μουσική. Νιώθουμε Έλληνες, μας αρέσει πολύ η χώρα και η Ελλάδα είναι για μας η δεύτερη πατρίδα μας. Εξάλλου, είμαι σίγουρος ότι ο γιος μου ή η κόρη μου θα παντρευτούν με Έλληνα ή Ελληνίδα [γέλια].
I.–Ήσασταν καθηγητής αρχαίων ελληνικών στην ισπανική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και καθηγητής αρχαίων ελληνικών καθώς και νέων στο Πανεπιστήμιο της Τζιρόνα. Τι γνώμη έχετε για την περιφρονητική μεταχείριση που λαμβάνουν τα ελληνικά και τα λατινικά στα ισπανικά προγράμματα σπουδών;
Ε.Α.–Ανεξάρτητα από το εργασιακό θέμα που αυτό συνεπάγεται, ειλικρινά μου φαίνεται πως πρόκειται για παραλογισμό, γιατί εμείς είμαστε μια χώρα με μεσογειακή κουλτούρα. Η ισπανική κουλτούρα, που είναι μια ευρωπαϊκή κουλτούρα, έχει διαμορφωθεί από τρεις παράγοντες που είναι τρεις πόλεις: Αθήνα, Ρώμη και Ιερουσαλήμ, και νομίζω πως με αυτή τη σειρά κιόλας.
Θεωρώ ότι θα αντιληφθούν ένα πράγμα που οι πολιτικοί δε θέλουν να καταλάβουν, κι αυτό είναι ότι αν βγάλουν ή μειώσουν την παρουσία των λατινικών και των ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θα δουν έπειτα ότι οι μαθητές δε θα ξέρουν ισπανικά, δε θα ξέρουν να κάνουν συντακτική ανάλυση. Για παράδειγμα, εγώ δεν είχα αφομοιώσει την ισπανική σύνταξη μέχρις ότου έμαθα λατινικά και ελληνικά. Γιʼ αυτό, πιστεύω ότι οι συνέπειες θα είναι πολύ αρνητικές. Αν αφαιρέσουμε αυτή τη βάση, πριονίζουμε τις ίδιες μας τις ρίζες.
Ι.–Ήταν πραγματική ευχαρίστηση η συζήτηση μαζί σας. Ευχαριστώ πολύ.
Ε.Α.–Και για μένα ήταν χαρά. Ευχαριστώ πολύ.
Αν υπάρξει μία τέτοια ισορροπία, τότε η γλώσσα που θα επιλέξει κάποιος θα είναι η ιδανική.
Ο συντάκτης που άνοιξε το θέμα απάντησε ότι έχει κλίση προς τις φιλολογίες, αν και εφόσον το επιθυμεί λοιπόν θα ακολουθήσει την κλίση του αυτή και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία λοιπόν του Υπουργείου στην χώρα μας υπάρχουν 1.734 ημερήσια και 70 εσπερινά γυμνάσια = ~1.800. Αναφέρομαι σε γυμνάσια διότι τα Ιταλικά και τα Ισπανικά έχουν μπει μόνο στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Τα Ιταλικά έχουν στην λίστα των αναπληρωτών και ωρομίσθιων καθηγητών 161 άτομα απο το 2008-2009 σχέση σχολείων / καθηγητών περίπου 1/10 ή 1/11 σίγουρα όμως θα προσληφθούν και άλλοι, αλλά η σχολή έχει τόσους αποφοίτους στα 40 χρόνια που λειτουργεί που οι θέσεις θα καλυφθούν σύντομα απο τους ήδη υπάρχοντες αποφοίτους.
Για τα Ιταλικά δεν υπάρχουν ακόμα στοιχεία του 2009-2010 όμως σίγουρα θα έκαναν τα χαρτιά τους περισσότεροι, και η σχέση σχολείων / καθηγητών θα γίνει σίγουρα 1/7 ή 1/6.
Εδώ φταίει η πολιτεία που τόσο καιρό έβγαζε πτυχιούχους χωρίς να προνοήσει για το εργασιακό τους μέλλον.
Το 2008 διόρθωσαν το μακροχρόνιο λάθος όμως οι απόφοιτοι είναι πάρα πολλοί.
Στα Ισπανική φιλολογία τώρα οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι απο το 2008 ήταν μόνο 20 ενώ το 2009 έκαναν τα χαρτιά τους άλλοι 161 σύνολο 181 οπότε η σχέση είναι 1/10 όμως αυτή η σχέση θα διατηρηθεί διότι η σχολή λειτουργεί μόνο 8 χρόνια και δεν έχει πολλούς παραπάνω απόφοιτους. Κάθε λοιπόν απόφοιτος θα εντάσσεται ομαλά στο εκπαιδευτικό σύστημα. Για να κορεστεί η δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα χρειαστούν τουλάχιστον 10 χρόνια αποφοίτων (για τον λόγο αυτό ο Μπαμπινιώτης πρότεινε την ελεύθερη είσοδο στην Ισπανική φιλολογία - για γρήγορη παραγωγή πτυχιούχων) οπότε αποτελεί καλή επαγγελματική συμβουλή για τα επόμενα 10 χρόνια.
Τώρα σίγουρα δεν θα γίνουν όλοι manager όμως είναι καλό κάποιος να διαφοροποιείτε απο τον ανταγωνισμό ώστε να έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στις δουλείες που το απαιτούν.
Τέλος είναι καλό να δούμε και την πολιτική που παίζετε στο θέμα των γλωσσών και στην ένταξη τους στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Δεν είναι πολλά τα χρόνια που πέρασαν απο τότε που λέγαμε "θα μάθω Αγγλικά και είμαι ok".
Με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκοσμιοποίηση τα πράγματα άλλαξαν, ως χώρα είμαστε μικροί και ανίσχυροι.
Πως αυτό θα λυθεί και θα μας ακούνε οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.? Εύκολο
Κολλήσαμε παρασιτικά δίπλα σε χώρες ισχυρές για διάφορα θέματα (αφού δεν παράγουμε τίποτα καλά να πάθουμε) πχ εξοπλισμοί κτλ.
Είναι πολύ σημαντικό για τους ισχυρούς της Ευρώπης η διάδοση και ενσωμάτωση της γλώσσας τους στα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων χωρών για τον λόγο αυτό υπάρχουν οι μορφωτικοί ακόλουθοι που είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των Συλλόγων όλων των φιλολογιών (σύλλογοι) του Υπουργείου και της εκάστοτε χώρας.
Πρώτα εντάχθηκαν τα Γαλλικά (ιδρύτρια της Ε.Ε.) και τα Γερμανικά (οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης) στο εκπαιδευτικό σύστημα και για λίγο καιρό μοιραζόταν το παιχνίδι μεταξύ δύο γλωσσών.
Σιγά σιγά άρχισε να προβάλει η ανάγκη για την ένταξη και των Ιταλικών (πολλοί απόφοιτοι που διαμαρτύρονταν, καλό δώρο στην Ιταλία για να έχουμε την υποστήριξη της...). Να είστε σίγουροι αν η Ρωσία ήταν στην Ε.Ε. θα μαθαίναμε Ρώσικα. Δεν μπορούσαν όμως να μπουν μόνο τα Ιταλικά διότι το ρεύμα των Ισπανικών είναι πιό ισχυρό και θα διαμαρτύρονταν οι Ισπανοί και οι απόφοιτοι της Ισπανικής φιλολογίας, έτσι μπήκαν και οι δύο γλώσσες με διαφορά ενός έτους, 2008-2009 (Ιταλικά) 2009-2010 (Ισπανικά).
Δημιουργήθηκε όμως ένα πρόβλημα γίναμε λίγο δυσάρεστοι με τους Γάλλους και τους Γερμανούς (που είναι φίλοι και ισχυροί) οπότε τους κάναμε ένα δώρο, ενώ τα Ιταλικά και τα Ισπανικά μπαίνουν αποκλειστικά και μόνο στην δευτεροβάθμια, τα Γαλλικά και τα Γερμανικά τα βάζουμε στην πρωτοβάθμια.
Είναι δύσκολο για κάποιον που έχει αρχίσει Γαλλικά στην 5η δημοτικού να διακόψει για να επιλέξει πχ Ιταλικά στην 1η γυμνασίου.
Σύμφωνα με το σχέδιο μόνο οι απογοητευμένοι μαθητές που δεν νιώθουν άνετα με την επιλογή τους απο το δημοτικό θα θελήσουν να αλλάξουν γλώσσα στο γυμνάσιο, έτσι λοιπόν θα τα έχουμε καλά με όλους.
Το σχέδιο αυτό θα γίνει πραγματικότητα ?
Υπολογίζουν χωρίς τους ξενοδόχους (μαθητές) που συνήθως ακολουθούν αυτό που τους αρέσει (follow your heart) οπότε θα υπάρξουν πολλά τμήματα Ιταλικών και Ισπανικών που δεν τα περιμένουν.
Η υποδοχή των Ιταλικών απο την πρώτη χρονιά ήταν θεαματική και θορύβησε την Γαλλική κυρίως φιλολογία που ενώ σκοτωνόταν με την Γερμανική, τώρα έφτασαν να καταθέσουν κοινό υπόμνημα στο Υπουργείο για εργασιακά θέματα αλλά κυρίως για να ανακόψουν τον ανταγωνισμό των Ιταλικών και των Ισπανικών που έρχεται και κυρίως για να πάρουν την υπόσχεση ότι τα Ιταλικά και τα Ισπανικά δεν θα μπουν στην πρωτοβάθμια - για να μην χάσουν το πλεονέκτημα.
Η πολιτική καθορίζει πολλά πράγματα και αυτά μπορεί να ειπωθούν με ωραίες λέξεις πχ Γαλλοφωνία, τι κάνουμε λοιπόν ως κράτος παίζουμε με τις λέξεις για να είμαστε φίλοι με όλους, ειδικά με τους Γάλλους που δεν θέλουν την Τουρκία στην Ε.Ε. και που τηρούν φιλοελληνική στάση.
Δεν θα ήταν πιο δίκαιο ο μαθητής της 5ης δημοτικού να μπορεί να επιλέξει άμεσα μεταξύ 4 γλωσσών ? ΝΑΙ.
Αυτό χαλάει όμως τις διακρατικές μας σχέσεις και δεν μπορεί να γίνει άμεσα.
Εμείς, εσείς μάλλον μπορείτε να κοιτάτε ένα βασικό πράγμα να σπουδάσετε κάτι του έχει επαγγελματική αποκατάσταση άμεσα για να έχετε εργασία άμεσα - όλα τα άλλα είναι πολιτική που εκφράζεται με ωραίες λέξεις.
-----------------------------------------
αναδημοσίευση απο το www.ispania.gr. Πιστεύω ότι δίνει πολλές απαντήσεις.
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Εουσέμπι Αγένσα Πρατ, στο ispania.gr
Συγκεκριμένα, μας μίλησε για τις προκλήσεις της δουλειάς του ως διευθυντής του ΙΘ της Αθήνας, για την κατάσταση της διδασκαλίας των ισπανικών στην Ελλάδα και τις δυνατότητες που παρουσιάζονται στα καστιλιάνικα σε διεθνές επίπεδο. Τέλος, μας εμπιστεύτηκε ένα μυστικό: την πρόθεσή του να μεταφράσει ξανά Γιάννη Ρίτσο, μετά από την παραμονή του στο σπίτι του Ρίτσου στη Μονεμβασιά (κάτι που ήδη κάνει!).
ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΥΤΗ
I.–Πριν λίγες μέρες είχαμε τον εορτασμό της Ημέρας των Ισπανικών στον κόσμο. Πώς σας φαίνεται η ύπαρξη γιορτών τέτοιου είδους;
E.A–Μου φαίνεται μια καλή πρωτοβουλία που ξεκινάει φέτος. Το θέμα είναι ότι υπήρχε ένα πρόβλημα στην Ελλάδα, ένα πρόβλημα ημερομηνιών. Διότι η ημερομηνία που είχε επιλεχθεί για όλο τον κόσμο ήταν η 20η του Ιούλη, την ίδια μέρα που εορτάζονταν τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Το πρόβλημα υποδομής ήταν εμφανές: Δεν ξέραμε αν λόγω των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης θα ήταν κλειστοί οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας και αν θα μπορούσαμε να έχουμε πρόσβαση στο κτίριο. Από την άλλη, υπήρχε και άλλο ζήτημα πιο προσωπικό, στο οποίο εγώ επέμεινα, το ζήτημα του σεβασμού: Αν συνέπιπταν η δική μας μέρα με μια μέρα τόσο σημαντική για την Ελλάδα, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως έλλειψη σεβασμού.
Συνεπώς, γιʼ αυτούς τους λόγους, μας φάνηκε αρμόζον να αλλάξουμε κατʼ εξαίρεση την ημερομηνία στην Αθήνα, και, γιʼ αυτό, είχαμε τη γιορτή την ημέρα του Αϊ-Γιαννιού που επίσης είναι σημαντική μέρα για την Ισπανία.
Ι.–Πώς σας φαίνεται που τα ισπανικά μιλιούνται τόσο πολύ σε παγκόσμιο επίπεδο;
Ε.Α.–Πράγματι, είμαστε τυχεροί γιατί, ουσιαστικά, τη γλώσσα και τη χώρα γέννησης δεν τα επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι. Όπως λέει ο Λαθαρίγιο δε Τόρμες, «με γέννησαν στον Τόρμες», κι εμένα με γέννησαν στην Ισπανία, στο Φιγκέρες, δεν το αποφάσισα εγώ αυτό [γέλια].
Νιώθουμε πολύ υπερήφανοι που είμαστε μέλη αυτής της τεράστιας κοινότητας των πολλών εκατομμυρίων ισπανόφωνων. Σε κάθε περίπτωση, τα ισπανικά είναι η δεύτερη γλώσσα διεθνούς επικοινωνίας και επίσημη γλώσσα σε 21 χώρες, η δεύτερη γλώσσα της Αμερικής. Γιʼ αυτό, μιλάμε για μια γλώσσα με απίστευτο μέλλον.
Ι.–Θα συνεχίσει να διευρύνεται η χρήση των καστιλιάνικων;
E.A.–Εγώ πιστεύω πως τη διαφορά θα την κάνει η Αμερική. Δηλαδή, είτε θέλουμε είτε όχι, βρισκόμαστε σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο, αλλά η αλήθεια είναι ότι δε μετράμε όλοι το ίδιο, και η Αμερική εξακολουθεί να είναι η πρώτη δύναμη.
Όμως τα ισπανικά είναι η δεύτερη γλώσσα της Αμερικής. Υπάρχουν πόλεις, όπως το Νέο Μεξικό ή το Μαϊάμι, όπου, σε ορισμένες γειτονιές ή περιοχές, τα ισπανικά είναι η πρώτη γλώσσα. Γιʼ αυτό, το γεγονός της εδραίωσης των ισπανικών ως δεύτερης γλώσσας στην Αμερική θα της δώσει μια απίστευτη ισχύ ανά τον κόσμο, παρόλο που τα κινέζικα ή τα ινδικά είναι γλώσσες με περισσότερους ομιλητές απʼ ό,τι τα ισπανικά.
Ι.–Μιας και μιλάμε για τα κινέζικά, είναι αλήθεια πως το διεθνές εμπόριο προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες στα κινέζικα, που δεν προσφέρονται στα ισπανικά...
E.A.–Ναι, είναι αλήθεια παρόλο που, σε κάθε περίπτωση, τα κινέζικα ή τα ινδικά περιορίζονται πολύ στο δικό τους συγκεκριμένο χώρο. Αντίθετα, σε διεθνές επίπεδο, σε τομείς όπως το εμπόριο ή η επικοινωνία, τα ισπανικά είναι η δεύτερη γλώσσα. Μιλιούνται σε 21 χώρες και, με αφετηρία την Αμερική, τα ισπανικά θριαμβεύουν και κερδίζουν πολύ έδαφος.
Από την άλλη, δεν είναι όλα ρόδινα. Θεωρώ ότι η μεγάλη εκκρεμότητα που έχουμε είναι με την Ευρώπη. Εμείς μιλάμε μια γλώσσα που είναι η δεύτερη γλώσσα διεθνούς επικοινωνίας, αλλά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι μια γλώσσα που δε μετρά. Για παράδειγμα, αν μιλάς ισπανικά, δύσκολα μπορείς να ταξιδέψεις σε χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Αγγλία, μεγάλες χώρες και μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Είναι αλήθεια και δεν μπορούμε να την κρύψουμε. Εκεί, λοιπόν, βρίσκεται η μεγάλη εκκρεμότητα: Δεν είναι η Αμερική αλλά, περιέργως, η ήπειρός μας η γενέτειρα των ισπανικών. Εδώ είναι που ίσως πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση, και πιστεύω πως τα Ινστιτούτα Θερβάντες, από κοινού με τα ισπανικά Γραφεία Εκπαίδευσης, παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στις χώρες όπου έχουμε παραρτήματα.
Άρα, η κατάσταση είναι πολύ καλή σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά έχουμε εκείνο το αγκαθάκι καρφωμένο, που είναι η Ευρώπη, παρόλο που έχω πληροφορηθεί πως η Ισπανία θα επωφεληθεί της προεδρίας της ΕΕ, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010, για να εξαπλώσει τη χρήση των ισπανικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ι.–Όσον αφορά τα αγγλικά, πώς πρέπει να ενεργήσουν τα καστιλιάνικα ενάντια στην ευκολία και απλότητα των αγγλικών;
E.A.–Σε κάθε περίπτωση, η πρωτιά που κατέχουν τα αγγλικά ως γλώσσα είναι αδιαμφισβήτητη και εμείς ποτέ δε σκεφτήκαμε να εκτοπίσουμε κανέναν από τη θέση του. Προσωπικά, δεν το βλέπω ως μια σταυροφορία ενάντια σε κανέναν. Απλώς, εμείς δεν έχουμε τίποτα να πουλήσουμε, δε χρειάζεται να πείσουμε κανέναν.
Ι.–Παρόλο που πολλοί πιστεύουν πως το Ίντερνετ αποτελεί μια απειλή, ο πρώην διευθυντής του ΙΘ, Φρανθίσκο Μορένο, είπε ότι το Ίντερνετ προσφέρει μια μεγάλη ευκαιρία για τα ισπανικά. Είστε σύμφωνος;
Ε.Α.–Ναι. Όντως, πιστεύω πως τα ισπανικά είναι πολύ σημαντική γλώσσα σε διεθνές επίπεδο, η δεύτερη μετά τα αγγλικά, και όσον αφορά τις ιστοσελίδες επίσης βρίσκεται σε πολύ υψηλή θέση. Γιʼ αυτό, εγώ θεωρώ ότι το Ίντερνετ σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί απειλή. Από την άλλη, θα συνεχίσουμε να είμαστε σε επιφυλακή. Η προσωπική μου εκτίμηση όταν συνδέομαι είναι η εξής: Άλλοτε πολλές διεθνείς ιστοσελίδες ήταν μόνο στα αγγλικά, αλλά τώρα βλέπω ότι πολλές από αυτές έχουν βάλει μια ισπανική σημαιούλα, δηλαδή, είναι μεταφρασμένες στα ισπανικά.
I.–Το έτος 2006-2007 ξεκίνησε η εφαρμογή ενός πιλοτικού προγράμματος ισπανικής γλώσσας σε έξι δημόσια γυμνάσια της Ελλάδας. Η ισπανική γλώσσα στην ελληνική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι πλέον πραγματικότητα. Θεωρείτε ότι τα ισπανικά έχουν μεγάλες δυνατότητες σε αυτή τη βαθμίδα εκπαίδευσης στην Ελλάδα;
Ε.Α.–Ασφαλώς, τα ισπανικά έχουν πολλές πιθανότητες να γίνουν μια ισχυρή γλώσσα στην Ελλάδα. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τους μαθητές του ΙΘ, που λαμβάνουν νομοθετικά μη ρυθμιζόμενη εκπαίδευση, είναι δυνατή ξένη γλώσσα. Αλλά, πιστεύω ακλόνητα ότι στη νομοθετικά ρυθμιζόμενη εκπαίδευση μπορεί να γίνει μια πολύ σημαντική γλώσσα, παρά τις αντιδράσεις που μπορεί να υπάρξουν.
Ι.–Δηλαδή;
E.A.–Το λέω γιατί υπήρξε, για παράδειγμα, τώρα στο θέμα των ισπανικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, μια αντίδραση λιγάκι μαχητική κάποιες φορές, για παράδειγμα, από συλλόγους καθηγητών γαλλικών ή άλλων γλωσσών κατά της ισπανικής.
Ι.–Ίσως επειδή τα συμφέροντά τους βρίσκονται σε κίνδυνο...
Ε.Α.–Να ξεκαθαρίσουμε όμως ότι τα συμφέροντά τους είναι συμφέροντα αποκλειστικά εργασιακά. Από πλευράς μου ξέρω ότι –παρόλο που δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος της εκπαιδευτικής ακολούθου, Κας. Κάρμεν Πόνθε, αλλά πιστεύω πως θα μου επέτρεπε να το πω, αφού έχουμε μιλήσει σχετικά και θεωρώ ότι και εκείνη θα συμφωνούσε με την άποψή μου– εμείς, σε κάθε περίπτωση, πότε δεν κάναμε μια μαχητική καμπάνια. Εμείς δε θα έρθουμε ποτέ σε σύγκρουση ούτε θα εμπλακούμε σε πόλεμο ενάντια σε κανέναν, ούτε πιστεύουμε ότι η ισπανική γλώσσα χρειάζεται να αποδείξει κάτι. Τα ισπανικά είναι αυτό που είναι: έχουμε ως εγγύηση μια κουλτούρα και μια λογοτεχνία και ένα μεγαλύτερο αριθμό ομιλητών. Πιστεύω πως τα ισπανικά μπορούν να φτάσουν να γίνουν η δεύτερη γλώσσα, με τον καιρό, στην ελληνική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Ι.– Μιλώντας για αριθμούς, πόσοι μαθητές είναι εγγεγραμμένοι στο ΙΘ της Αθήνας;
Ε.Α.– Το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009 είχαμε 2011 μαθητές που είχαν κάνει εγγραφή στα δυο εξάμηνα. Με άλλα λόγια, είχαμε πάνω από 2000 εγγραφές και πραγματικούς μαθητές, φυσικά πρόσωπα ας πούμε, και γύρω στους 1000 οποιαδήποτε στιγμή του έτους.
Ι.–Και οι μαθητές που έκαναν εγγραφή για τις εξετάσεις DELE; Γιατί λέγεται ότι η Ελλάδα καταλαμβάνει πάντα την πρώτη θέση...
Ε.Α.–Φέτος μειώθηκε λιγάκι ο αριθμός, είχαμε γύρω στις 50001 εγγραφές, αλλά η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται στην πρώτη θέση σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι το κέντρο με το μεγαλύτερο αριθμό εξεταζόμενων για τα διπλώματα DELE, το οποίο δεν παύει να είναι παράξενο γιατί υπερβαίνουν σε αριθμό πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, το Παρίσι, το Λονδίνο ή η Ρώμη, πόλεις με πολύ περισσότερους κατοίκους απʼ ό,τι η Αθήνα.
Επομένως, υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα ισπανικά και ο αριθμός των εξεταζόμενων για τα διπλώματα DELE στην Ελλάδα επιτρέπει να αξιολογήσουμε τη σημασία των ισπανικών στη χώρα αυτή. Επίσης, πιστεύω πως αυτή η πρώτη θέση στα πτυχία DELE είναι ένα χαρακτηριστικό του ελληνικού λαού, διότι θέλουν να τα αποκτήσουν όλα.
Ι.–Κε. Αγένσα, αυτό λέγεται διπλωματίτιδα…
Ε.Α.–[Γέλια] Ναι, είναι διπλωματίτιδα, αλλά μου φαίνεται πως είναι κάτι καλό και ενδεδειγμένο, αφού το ελληνικό Δημόσιο σου ζητάει ένα δικαιολογητικό. Άρα, πρέπει να έχεις αποκτήσει έναν τίτλο προηγουμένως.
Ι.–Ποια είναι τα βασικά προβλήματα στη διδασκαλία της ισπανικής ως ξένης γλώσσας σε Έλληνες μαθητές;
Ε.Α.–Εγώ θεωρώ, και δεν είναι κομπλιμέντο, όπως λέτε οι Έλληνες, ότι η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες έχετε μεγάλη ευκολία στην εκμάθηση γλωσσών. Είναι ένα πράγμα που πάντα μου προκαλούσε εντύπωση. Ίσως το γεγονός ότι μιλάτε μια γλώσσα δύσκολη και λίγο γνωστή στην Ευρώπη, με έναν περιορισμένο αριθμό ομιλητών και μια διαφορετική γραφή, σας αναγκάζει από πολύ μικρούς να μάθετε μια ακόμη γλώσσα, μια δεύτερη γλώσσα όπως τα αγγλικά. Και, από εκεί και πέρα, έχετε μεγάλη ευκολία... κάτι που δε συμβαίνει στην Ισπανία.
Υπάρχει ένα θέμα το οποίο έχω ακούσει πολλές φορές και πιστεύω ότι ήδη ξεπερνιέται: Πολλοί μου λένε ότι πήγαν ταξίδι στην Ισπανία και ότι εκεί ο κόσμος δε μιλάει αγγλικά, δε μιλάει άλλες γλώσσες.
Ι.–Εγώ πιστεύω ότι οι Ισπανοί μιλάνε αγγλικά, αλλά διστάζουν ή ντρέπονται λίγο περισσότερο ίσως...
Ε.Α.–Πιθανόν να είναι αυτό. Εγώ νομίζω ότι στις νέες γενιές ξεπερνιέται αυτό, οι νεαρότεροι Ισπανοί μιλάνε καλά αγγλικά. Αλλά οι Έλληνες μιλάτε με ευκολία ξένες γλώσσες και με μεγάλη ευκολία μαθαίνετε ισπανικά, ίσως να υπάρχει μια έμφυτη ευκολία στην εκμάθηση αυτής της γλώσσας.
Από την άλλη, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν εύκολες ή δύσκολες γλώσσες. Καθεμιά έχει τη δυσκολία της. Τα ισπανικά έχουν το πρόβλημα του ser/estar, αλλά είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα ότι τα ισπανικά έχουν μικρό βαθμό ανωμαλίας: είναι μια γλώσσα που διαθέτει αρκετή ομαλότητα, για παράδειγμα στο ρηματικό σύστημα. Ακόμα, η φωνητική είναι πολύ εύκολη, όπως η δική σας φωνητική για εμάς.
Ι.–Φυσικά, το φωνηεντικό σύστημα είναι σχεδόν ίδιο: i, e, a, o, u.
Ε.Α.–Ναι, η φωνητική έχει 5 φωνήεντα. Για παράδειγμα, τα καταλανικά είναι άλλη ιστορία...
Ι.–Αυτά τα φωνήεντα των καταλανικών!: άλλα είναι ανοιχτά, άλλα κλειστά, αλλά μισάνοιχτα κι άλλα μισόκλειστα...
E.A.–[Γέλια] Ναι, στα καταλανικά είναι φοβερό πράγμα. Και αυτό μας ζημιώνει, γιατί, παρόλο που εγώ μιλάω ισπανικά και πιστεύω πως τα μιλάω σωστά, η καταλανική προφορά με προδίδει...
Ι.–[Γέλια].
Ε.Α.–Ναι, γιατί έχουμε μια διαβολεμένα δύσκολη φωνητική που μας ακολουθεί σε οποιαδήποτε γλώσσα [γέλια]. Συνοψίζοντας, τα ισπανικά έχουν μια πολύ απλή φωνητική για τους Έλληνες και είναι μια γλώσσα με αρκετά περιορισμένο επίπεδο δυσκολίας. Επίσης, είναι μια γλώσσα που αρέσει γιατί κουβαλά μια κουλτούρα που ασκεί έλξη στην Ελλάδα, μια κουλτούρα όπου ενώνεται το ισπανικό με το ιβηροαμερικάνικο στοιχείο. Είναι μια γλώσσα που σου ανοίγει πόρτες σε 21 χώρες, με τις λογοτεχνίες, τους χορούς, τις παραδόσεις του, κ.λπ. και αυτό είναι το κόλπο των ισπανικών.
Ι.–Είναι δυνατό να αποκτήσουμε μια καλή διδασκαλία των ισπανικών στα ελληνικά σχολεία;
Ε.Α.– Απλώς χρειάζεται οι καθηγητές να έχουν ένα καλό επίπεδο στα ισπανικά, που πιστεύω ότι το έχουν. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι τα ισπανικά μπορούν να αποτελέσουν για τους Έλληνες μαθητές ένα καλό στοίχημα για το μέλλον και να έχουν έτσι μια καλύτερη επαγγελματική κατάσταση. Τα ισπανικά ανοίγουν πόρτες και πιστεύω πως με αυτά τα τρία χρόνια που θα τα διδαχθούν οι μαθητές στο γυμνάσιο, μπορούν να αποκτήσουν ένα επίπεδο που θα τους επιτρέπει να εκφράζονται παραπάνω από σωστά.
Ι.–Δυστυχώς δεν υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός μεταπτυχιακών ή διδακτορικών προγραμμάτων που να έχουν σχέση με την ισπανική γλώσσα. Αυτό το γεγονός ωθεί πολλούς Έλληνες φοιτητές, που θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην ισπανική γλώσσα, να πάνε στο εξωτερικό. Πιστεύετε ότι θα μπορούσε το ΙΘ της Αθήνας να βοηθήσει στη δημιουργία μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε συνεργασία με τα ελληνικά πανεπιστήμια όπου διδάσκονται τα ισπανικά;
Ε.Α.–Καταρχάς, ως ίδρυμα, εμείς μεριμνούμε για τα ισπανικά στο περιθώριο της νομοθετικά ρυθμιζόμενης εκπαίδευσης, στο περιθώριο των γυμνασίων, λυκείων και πανεπιστημίων. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, αυτοί είναι οι πρώτοι που θέλουν μια καλή παρουσία των ισπανικών στη Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Γιʼ αυτό, εμείς δε χάνουμε ευκαιρία σε κάθε συνάντηση με τον Έλληνα Υπουργό Παιδείας, με υφυπουργούς ή με τον Γενικό Γραμματέα να προσπαθούμε να ανοιχτούν περισσότερα τμήματα ισπανικών στην Ελλάδα. Γιατί αυτός είναι ο στόχος: να έχουν τα ισπανικά μια σταθερή παρουσία.
Εμφανώς πιο αργά απʼ ό,τι εμείς θα θέλαμε, αλλά με κάποιο ρυθμό, σιγά-σιγά γίνονται κινήσεις για να αυξηθεί η παρουσία των ισπανικών. Αν έχουν μια καλή παρουσία στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θα είναι ένα σημαντικότατο σημείο εκκίνησης γιατί αυτοί που θα διδαχτούν ισπανικά στη Δευτεροβάθμια, θα θελήσουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο. Σε τελική ανάλυση, πιστεύω πως η μεγάλη εκκρεμότητα που υπάρχει με τα ισπανικά είναι στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Αν δεν μπουν, για άσχετους λόγους, περιορισμοί στα ισπανικά, πιστεύω πως βραχυπρόθεσμα θα δούμε περισσότερα τμήματα ισπανικών στα ελληνικά πανεπιστήμια. Μακάρι να γίνει εφικτό και να προτείνονται τα ισπανικά επί ίσοις όροις με οποιαδήποτε άλλη γλώσσα και να μπορεί ο μαθητής να κάνει την επιλογή.
Ι.–Ποιες είναι οι προκλήσεις του ΙΘ της Αθήνας για τη χρονιά που έρχεται;
Ε.Α.–Τώρα το ΙΘ της Αθήνας βρίσκεται σε διαδικασία αλλαγής, μεταμόρφωσης. Πραγματοποιούμε τη μετακίνησή του σε νέο κτίριο, στην οδό Μητροπόλεως 23, που θα μας επιτρέψει μια ακόμα μεγαλύτερη προβολή και βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών μας. Αυτή η μετακίνηση θα μας δώσει μια σειρά δυνατοτήτων: θα αυξηθούν οι τάξεις, θα έχουμε ένα δικό μας χώρο εκθέσεων, ένα συνεδριακό χώρο 150 θέσεων, κ.λπ. Επιπλέον, θέλαμε αυτή η αλλαγή να συνοδευτεί από κάτι μεγαλύτερο. Για παράδειγμα, όσον αφορά τις πολιτιστικές δραστηριότητες, του χρόνου θα φιλοξενήσουμε μια έκθεση του Νταλί και μια του Μιρό. Επίσης, αναφορικά με τα μαθήματα, έχουμε διευρύνει το φάσμα με νέα τμήματα: Θα υπάρχουν μαθήματα ισπανικών για παιδιά από 8 ετών και πάνω, μαθήματα ισπανικής κουζίνας, μαθήματα χορού. Και μια καινοτομία: Το ΙΘ της Αθήνας θα προσφέρει ένα σχολικό δίπλωμα DELE από του χρόνου.
Συνοψίζοντας, θέλουμε η αλλαγή να μην είναι μια απλή μετακίνηση, αλλά να ταυτιστεί με μια νέα προβολή του ΙΘ. Θέλουμε να ενισχύσουμε τη μοντέρνα εικόνα της Ισπανίας, να παγιώσουμε την ιδέα μιας χώρας ανεκτικής και να ενισχύσουμε τις υπόλοιπες επίσημες γλώσσες. Το γεγονός ότι στην Ισπανία μιλιούνται τόσες γλώσσες για μένα είναι πλούτος. Σου δίνω ένα προσωπικό παράδειγμα: Εγώ είμαι Καταλανός και τα καταλανικά είναι η γλώσσα έκφρασης μου, αλλά τα παιδιά μου με ξεπερνούν γιατί μιλούν καταλάνικά, βασκικά (η γυναίκα μου είναι Βάσκα) και ισπανικά. Είμαστε, να το θέσω έτσι, το τέλειο παράδειγμα του κράτους των Αυτονομιών. Μόνο τα γαλικιανά μάς μένουν για να συμπληρωθεί η γκάμα [γέλια].
Ι.–Αποτελεί προνόμιο για σας η διεύθυνση του ΙΘ της Αθήνας;
Ε.Α.–Νιώθω τεράστια υπερηφάνεια που διευθύνω το ΙΘ της Αθήνας και, πραγματικά, είναι ένα προνόμιο. Βέβαια, πρέπει να σου πω ότι γνωρίζω πολύ καλά πως σε ριζοσπαστικούς καταλανικούς πυρήνες το γεγονός ότι εγώ διευθύνω ένα ΙΘ, όντας Καταλανός και έχοντας ως μητρική μια γλώσσα που δεν είναι τα ισπανικά, δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητό. Αλλά εγώ δεν έχω πρόβλημα, δε νιώθω καθόλου άσχημα, μιας και για μένα είναι τιμή να διευθύνω ένα ΙΘ –ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα, αφού νιώθω Έλληνας κατά το ήμισυ– και υπερηφάνεια να παρουσιάζω το πιο όμορφο που έχει μια χώρα, το οποίο είναι η κουλτούρα.
Ι.–Υπάρχουν σχέδια να δημιουργηθεί ένα κέντρο του ΙΘ στη Θεσσαλονίκη; Το λέω γιατί, δικαιολογημένα, αυτοί που είναι από τη Βόρεια Ελλάδα νιώθουν κάπως εγκαταλειμμένοι.
E.A.–Υπήρχε ένα σχέδιο να ανοίξει ένα ΙΘ στη Θεσσαλονίκη και όταν εγώ ήρθα εδώ το 2007 ο παλιός διευθυντής του ΙΘ της Αθήνας, Κος. Μπάδενας δε λα Πένια, μου μίλησε γιʼ αυτό. Ήταν ένα σχέδιο που είχε προχωρήσει αρκετά, μάλιστα είχε βρεθεί ένα κτίριο για αυτό το σκοπό... Αυτό που συνέβη ήταν ότι η οικονομική κρίση τα σταμάτησε όλα και, γιʼ αυτό, έμενε μετέωρο το εγχείρημα. Αλλά το σχέδιο να ανοίξουμε ένα ΙΘ στη Θεσσαλονίκη δεν έχει εγκαταλειφθεί, εξακολουθεί να υπάρχει. Περιμένουμε μια κατάλληλη στιγμή, όταν θα έχει περάσει αυτή η κρίση, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με αυτό το σχέδιο, που έχει μείνει στην άκρη για την ώρα, για λόγους άσχετους όπως η κρίση, αλλά δεν έχει ματαιωθεί.
Ι.–Πώς σας φαίνεται η Ελλάδα;
Ε.Α.–Μου αρέσει πάρα πολύ η Ελλάδα! Πιστεύω πως η Ελλάδα είναι η χώρα υιοθεσίας μου. Όταν η γυναίκα μου κι εγώ σηκωνόμαστε, πριν ακόμα ετοιμάσουμε καφέ, μισοκοιμισμένοι ακόμα, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να ανοίξουμε το σύστημα μουσικής για να ακούσουμε ελληνική μουσική. Νιώθουμε Έλληνες, μας αρέσει πολύ η χώρα και η Ελλάδα είναι για μας η δεύτερη πατρίδα μας. Εξάλλου, είμαι σίγουρος ότι ο γιος μου ή η κόρη μου θα παντρευτούν με Έλληνα ή Ελληνίδα [γέλια].
I.–Ήσασταν καθηγητής αρχαίων ελληνικών στην ισπανική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και καθηγητής αρχαίων ελληνικών καθώς και νέων στο Πανεπιστήμιο της Τζιρόνα. Τι γνώμη έχετε για την περιφρονητική μεταχείριση που λαμβάνουν τα ελληνικά και τα λατινικά στα ισπανικά προγράμματα σπουδών;
Ε.Α.–Ανεξάρτητα από το εργασιακό θέμα που αυτό συνεπάγεται, ειλικρινά μου φαίνεται πως πρόκειται για παραλογισμό, γιατί εμείς είμαστε μια χώρα με μεσογειακή κουλτούρα. Η ισπανική κουλτούρα, που είναι μια ευρωπαϊκή κουλτούρα, έχει διαμορφωθεί από τρεις παράγοντες που είναι τρεις πόλεις: Αθήνα, Ρώμη και Ιερουσαλήμ, και νομίζω πως με αυτή τη σειρά κιόλας.
Θεωρώ ότι θα αντιληφθούν ένα πράγμα που οι πολιτικοί δε θέλουν να καταλάβουν, κι αυτό είναι ότι αν βγάλουν ή μειώσουν την παρουσία των λατινικών και των ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θα δουν έπειτα ότι οι μαθητές δε θα ξέρουν ισπανικά, δε θα ξέρουν να κάνουν συντακτική ανάλυση. Για παράδειγμα, εγώ δεν είχα αφομοιώσει την ισπανική σύνταξη μέχρις ότου έμαθα λατινικά και ελληνικά. Γιʼ αυτό, πιστεύω ότι οι συνέπειες θα είναι πολύ αρνητικές. Αν αφαιρέσουμε αυτή τη βάση, πριονίζουμε τις ίδιες μας τις ρίζες.
Ι.–Ήταν πραγματική ευχαρίστηση η συζήτηση μαζί σας. Ευχαριστώ πολύ.
Ε.Α.–Και για μένα ήταν χαρά. Ευχαριστώ πολύ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ole ole
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 361 μηνύματα.
21-07-09
20:25
Στα επιχειρήματα απαντάμε με επιχειρήματα, ειρωνεία κάνουμε όταν δεν έχουμε να πούμε τίποτα.
Εγώ δεν έθιξα κανέναν.
Επίσης δεν καταλαβαίνω την εμμονή με την Γαλλοφωνία και την σημαντικότητα της...δεν υπάρχει καμία μα καμία σημαντικότητα στην Γαλλοφωνία που δεν υπάρχει και στην Αγγλοφωνία. Ιταλοφωνία, Ισπανοφωνία και όλες τις φωνίες...διότι πολύ απλά εδώ είναι Ελλάδα και κάνουμε ότι εμείς θέλουμε όχι ότι θέλουν οι Γάλλοι.
Το Ελλάδα Γαλλία συμμαχία δεν νομίζω ότι ισχύει πιά.
Εγώ είμαι του follow your heart...but think before and then act και αυτό το τόνισα.
Μπορείς σε παρακαλώ να μου υποδείξεις το οποιοδήποτε λάθος στο σκεπτικό μου ?
Σε ένα καθαρά ανταγωνιστικό περιβάλλον κάθε γνώση πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα και σωστά και για να γίνει αυτό πρέπει να βλέπουμε μπροστά. Εγώ έβαλα τα πράγματα σε ένα πλαίσιο καθαρά χρηστικό απο άποψη γρήγορης επαγγελματικής αποκατάστασης, το πόσο αυτά θα βγούν μένει να αποδειχθεί, όμως δεν μπορείς να αρνηθείς ότι έχω επιχειρήματα οπότε απάντησε σε αυτά σε παρακαλώ.
Τα Γερμανικά δεν ήταν στο θέμα - μην τα μπλέκεις. αυτό που είπα είναι πολύ καθαρό.
Τα Γερμανικά έχουν δικό τους ρεύμα και είναι δύσκολο (όχι απίθανο) να θέλει κάποιος να μάθει και μία λατινογενή γλώσσα και Γερμανικά - προσωπικά εγώ αυτόν τον σέβομαι διότι δείχνει ότι δεν φοβάται να ξαναρχίσει απο την αρχή.
Η σημαντικότητα όλων των γλωσσών είναι δεδομένη καλό θα είναι να βλέπουμε πως τα πτυχία θα χρησιμοποιηθούν και πόσο γρήγορα θα γυρίσουν τα λεφτά τους πίσω με προστιθέμενη αξία πχ μία πρόσληψη με απαραίτητο προσόν την πολύ καλή γνώση Ισπανικών (υπάρχουν αρκετές πλέον). Δεν θα είχε κάποιος ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ? Πόσοι μπορούν να το δηλώσουν αυτό σε ένα βιογραφικό ? λίγοι ενω αν ζητούσαν Γαλλικά ? πάρα πολλοί. Πίστεψε με είμαι πολλά χρόνια σε υπεύθυνη θέση και έχω αξιολογήσει πολλά βιογραφικά. Ένας σύγχρονος manager ξέρει 100% Αγγλίκα και σίγουρα Γαλλικά ή Γερμανικά οπότε τα Ιταλικά ή τα Ισπανικά δίνουν προστιθέμενη αξία σε μία επιχείρηση και κάνουν τον εργαζόμενο σημαντικό.
Εγώ δεν έθιξα κανέναν.
Επίσης δεν καταλαβαίνω την εμμονή με την Γαλλοφωνία και την σημαντικότητα της...δεν υπάρχει καμία μα καμία σημαντικότητα στην Γαλλοφωνία που δεν υπάρχει και στην Αγγλοφωνία. Ιταλοφωνία, Ισπανοφωνία και όλες τις φωνίες...διότι πολύ απλά εδώ είναι Ελλάδα και κάνουμε ότι εμείς θέλουμε όχι ότι θέλουν οι Γάλλοι.
Το Ελλάδα Γαλλία συμμαχία δεν νομίζω ότι ισχύει πιά.
Εγώ είμαι του follow your heart...but think before and then act και αυτό το τόνισα.
Μπορείς σε παρακαλώ να μου υποδείξεις το οποιοδήποτε λάθος στο σκεπτικό μου ?
Σε ένα καθαρά ανταγωνιστικό περιβάλλον κάθε γνώση πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα και σωστά και για να γίνει αυτό πρέπει να βλέπουμε μπροστά. Εγώ έβαλα τα πράγματα σε ένα πλαίσιο καθαρά χρηστικό απο άποψη γρήγορης επαγγελματικής αποκατάστασης, το πόσο αυτά θα βγούν μένει να αποδειχθεί, όμως δεν μπορείς να αρνηθείς ότι έχω επιχειρήματα οπότε απάντησε σε αυτά σε παρακαλώ.
Τα Γερμανικά δεν ήταν στο θέμα - μην τα μπλέκεις. αυτό που είπα είναι πολύ καθαρό.
Τα Γερμανικά έχουν δικό τους ρεύμα και είναι δύσκολο (όχι απίθανο) να θέλει κάποιος να μάθει και μία λατινογενή γλώσσα και Γερμανικά - προσωπικά εγώ αυτόν τον σέβομαι διότι δείχνει ότι δεν φοβάται να ξαναρχίσει απο την αρχή.
Η σημαντικότητα όλων των γλωσσών είναι δεδομένη καλό θα είναι να βλέπουμε πως τα πτυχία θα χρησιμοποιηθούν και πόσο γρήγορα θα γυρίσουν τα λεφτά τους πίσω με προστιθέμενη αξία πχ μία πρόσληψη με απαραίτητο προσόν την πολύ καλή γνώση Ισπανικών (υπάρχουν αρκετές πλέον). Δεν θα είχε κάποιος ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ? Πόσοι μπορούν να το δηλώσουν αυτό σε ένα βιογραφικό ? λίγοι ενω αν ζητούσαν Γαλλικά ? πάρα πολλοί. Πίστεψε με είμαι πολλά χρόνια σε υπεύθυνη θέση και έχω αξιολογήσει πολλά βιογραφικά. Ένας σύγχρονος manager ξέρει 100% Αγγλίκα και σίγουρα Γαλλικά ή Γερμανικά οπότε τα Ιταλικά ή τα Ισπανικά δίνουν προστιθέμενη αξία σε μία επιχείρηση και κάνουν τον εργαζόμενο σημαντικό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ole ole
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 361 μηνύματα.
21-07-09
16:19
Λίγο καιρό έλειψα και σκοτωθήκατε... μια απλή ερώτηση έκανε ο χρήστης που άνοιξε το θέμα.
Η άποψη μου είναι ότι και οι τρεις γλώσσες είναι υπέροχες, εξαρτάται απο εσένα τι θα διαλέξεις, εγώ θα το έβλεπα όμως αλλιώς το θέμα.
Γαλλικά, είναι αρκετό καιρό στην εκπαίδευση και πραγματική απειλή θα νιώσουν στα επόμενα χρόνια μόνο απο τα Ιταλικά και τα Ισπανικά. Με τα Γερμανικά δεν είχαν ποτέ απειληθεί διότι είναι εντελώς διαφορετικά - οι μαθητές πήγαιναν συνειδητά στην μία ή την άλλη γλώσσα. Όσο αυξάνονται οι μαθητές των Ιταλικών και των Ισπανικών, τα Γαλλικά μόνο θα χάνουν διότι έχουν φτάσει στο ανώτερο σημείο τους. Έβγαλαν όμως πολλούς μαθητές που πλέον τα μιλάνε και αυτό σημαίνει ανταγωνισμό σε επαγγελματικό επίπεδο (στο μέλλον) πάντα ήμουν υπέρ της διαφοροποίησης διότι σου ανοίγει περισσότερες πόρτες.
Ιταλικά, μπήκαν δυναμικά στο χώρο της εκπαίδευσης παρόλο που δέχονται πολύ μεγάλο πόλεμο κυρίως απο καθηγητές Γαλλικών (δες γιατί παραπάνω) παρόλα αυτά στο site των αποφοίτων Ιταλικής Φιλολογίας φαίνετε ότι στην πρώτη μόλις χρονιά 250 σχολεία την ζήτησαν ως γλώσσα που θα πρέπει να διδάσκεται ως 2η επιλογή. Μεγάλη επιτυχία αν σκεφτείς ότι μόλις το 2009 ζητήθηκε επισήμως η Ιταλική στο ερωτηματολόγιο και οι μαθητές θα μπορούν να την επιλέξουν ισότιμα. Εργασιακά δεν ζητιέται πολύ εκτός αν έχεις σχέση με Επτάνησα και ειδικά με τον τουρισμό (λίγες οι αμιγώς Ιταλικές εταιρείες στην Ελλάδα) αν σου αρέσει όμως...κάνε ότι νομίζεις. Η Ιταλική φιλολογία υπάρχει απο το 1965 έχει δυστηχώς βγάλει πολλούς αποφοίτους και όλοι αυτοί ψάχνουν θέση στο δημόσιο και τα φροντιστήρια - μεγάλος ανταγωνισμός.
Ισπανικά. Γνωρίζουν τεράστια ζήτηση στην Ελλάδα, το Cervantes σύμφωνα με την ανάλυση του φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη θέση παγκοσμίως στην ζήτηση Ισπανικών πτυχίων (σπουδαστές σε σχέση με πλυθησμό κάθε χώρας). Δίαβασε την συνέντευξη του Δντη του Cervantes στο www.ispania.gr. Αυτό σημαίνει διείσδηση της γλώσσας πρώτα απ' όλα στην κοινωνία αφού τα Ισπανικά μπήκαν μόλις τώρα στην δημόσια εκπαίδευση σε σχέση με τα Γαλλικά που είναι χρόνια. Αυτό δείχνει επίσης αγάπη των Ελλήνων για την Ισπανική Γλώσσα. Ως γλώσσα έχουν τεράστια επιρροή στην Βόρεια Αμερική (USA Καναδάς) και γενικά μιλώνται απο περισσότερους ανθρώπους παγκοσμίως. Επαγγελματικά. Όλοι οι απόφοιτοι Ισπανικής φιλολογίας θα μπούν στα σχολεία τα προσεχή χρόνια κάτι που είναι αμφίβολο για τους απόφοιτους Ιταλικής και Γαλλικής φιλολογίας που υπάρχουν πολλοί άνεργοι που ψάχνονται με μισθούς πείνας στα φροντιστήρια. Η Γαλλική χάνοντας μαθητές θα χάσει και ιδιαίτερα, μαθητές σε φροντιστήρια κτλ οπότε θα υπάρξει ισχυρός ανταγωνισμός. Η Ισπανική γλώσσα ως Πανεπιστημιακή σχολή διδάσκεται περίπου 8 χρόνια μόνο και έχει βγάλει πολύ λίγους απόφοιτους που μπάινουν άμεσα στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επίσης η Ελλάδα ως χώρα με ναυτιλία και αποροφά άμεσα γνώστες της Ισπανικής γλώσσας διότι συνενούνται και με τους υπόλοιπους Λατίνους που μιλάνε Πορτογαλλικά πχ Βραζιλία, πρώην πορτογαλικές κτήσεις κτλ. Ισπανικά έχουν ως βασική γλώσσα 400-410.000.000 όμως καταλαβαίνουν εύκολα άλλοι 150.000.000 (σύνολο 560.000.000). Αν προσθέσεις όλα αυτά και χωρίς να θέλω να υποδείξω κάτι η τριάδα για μένα θα ήταν με αυτήν την σειρά ΙΣΠΑΝΙΚΑ μετά ΓΑΛΛΙΚΑ και τελευταία τα ΙΤΑΛΙΚΑ.
Η απόφαση είναι δική σου - εγώ θα έβλεπα την γλώσσα μόνο ως εργαλείο για την επαγγελματή αποκατάσταση.
Είσαι πρώτη λυκείου, με εντατικά μαθήματα δίνεις άνετα για Ισπανική Φιλολογία αν σου αρέσει αυτή η κατεύθυνση.
Η άποψη μου είναι ότι και οι τρεις γλώσσες είναι υπέροχες, εξαρτάται απο εσένα τι θα διαλέξεις, εγώ θα το έβλεπα όμως αλλιώς το θέμα.
Γαλλικά, είναι αρκετό καιρό στην εκπαίδευση και πραγματική απειλή θα νιώσουν στα επόμενα χρόνια μόνο απο τα Ιταλικά και τα Ισπανικά. Με τα Γερμανικά δεν είχαν ποτέ απειληθεί διότι είναι εντελώς διαφορετικά - οι μαθητές πήγαιναν συνειδητά στην μία ή την άλλη γλώσσα. Όσο αυξάνονται οι μαθητές των Ιταλικών και των Ισπανικών, τα Γαλλικά μόνο θα χάνουν διότι έχουν φτάσει στο ανώτερο σημείο τους. Έβγαλαν όμως πολλούς μαθητές που πλέον τα μιλάνε και αυτό σημαίνει ανταγωνισμό σε επαγγελματικό επίπεδο (στο μέλλον) πάντα ήμουν υπέρ της διαφοροποίησης διότι σου ανοίγει περισσότερες πόρτες.
Ιταλικά, μπήκαν δυναμικά στο χώρο της εκπαίδευσης παρόλο που δέχονται πολύ μεγάλο πόλεμο κυρίως απο καθηγητές Γαλλικών (δες γιατί παραπάνω) παρόλα αυτά στο site των αποφοίτων Ιταλικής Φιλολογίας φαίνετε ότι στην πρώτη μόλις χρονιά 250 σχολεία την ζήτησαν ως γλώσσα που θα πρέπει να διδάσκεται ως 2η επιλογή. Μεγάλη επιτυχία αν σκεφτείς ότι μόλις το 2009 ζητήθηκε επισήμως η Ιταλική στο ερωτηματολόγιο και οι μαθητές θα μπορούν να την επιλέξουν ισότιμα. Εργασιακά δεν ζητιέται πολύ εκτός αν έχεις σχέση με Επτάνησα και ειδικά με τον τουρισμό (λίγες οι αμιγώς Ιταλικές εταιρείες στην Ελλάδα) αν σου αρέσει όμως...κάνε ότι νομίζεις. Η Ιταλική φιλολογία υπάρχει απο το 1965 έχει δυστηχώς βγάλει πολλούς αποφοίτους και όλοι αυτοί ψάχνουν θέση στο δημόσιο και τα φροντιστήρια - μεγάλος ανταγωνισμός.
Ισπανικά. Γνωρίζουν τεράστια ζήτηση στην Ελλάδα, το Cervantes σύμφωνα με την ανάλυση του φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη θέση παγκοσμίως στην ζήτηση Ισπανικών πτυχίων (σπουδαστές σε σχέση με πλυθησμό κάθε χώρας). Δίαβασε την συνέντευξη του Δντη του Cervantes στο www.ispania.gr. Αυτό σημαίνει διείσδηση της γλώσσας πρώτα απ' όλα στην κοινωνία αφού τα Ισπανικά μπήκαν μόλις τώρα στην δημόσια εκπαίδευση σε σχέση με τα Γαλλικά που είναι χρόνια. Αυτό δείχνει επίσης αγάπη των Ελλήνων για την Ισπανική Γλώσσα. Ως γλώσσα έχουν τεράστια επιρροή στην Βόρεια Αμερική (USA Καναδάς) και γενικά μιλώνται απο περισσότερους ανθρώπους παγκοσμίως. Επαγγελματικά. Όλοι οι απόφοιτοι Ισπανικής φιλολογίας θα μπούν στα σχολεία τα προσεχή χρόνια κάτι που είναι αμφίβολο για τους απόφοιτους Ιταλικής και Γαλλικής φιλολογίας που υπάρχουν πολλοί άνεργοι που ψάχνονται με μισθούς πείνας στα φροντιστήρια. Η Γαλλική χάνοντας μαθητές θα χάσει και ιδιαίτερα, μαθητές σε φροντιστήρια κτλ οπότε θα υπάρξει ισχυρός ανταγωνισμός. Η Ισπανική γλώσσα ως Πανεπιστημιακή σχολή διδάσκεται περίπου 8 χρόνια μόνο και έχει βγάλει πολύ λίγους απόφοιτους που μπάινουν άμεσα στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επίσης η Ελλάδα ως χώρα με ναυτιλία και αποροφά άμεσα γνώστες της Ισπανικής γλώσσας διότι συνενούνται και με τους υπόλοιπους Λατίνους που μιλάνε Πορτογαλλικά πχ Βραζιλία, πρώην πορτογαλικές κτήσεις κτλ. Ισπανικά έχουν ως βασική γλώσσα 400-410.000.000 όμως καταλαβαίνουν εύκολα άλλοι 150.000.000 (σύνολο 560.000.000). Αν προσθέσεις όλα αυτά και χωρίς να θέλω να υποδείξω κάτι η τριάδα για μένα θα ήταν με αυτήν την σειρά ΙΣΠΑΝΙΚΑ μετά ΓΑΛΛΙΚΑ και τελευταία τα ΙΤΑΛΙΚΑ.
Η απόφαση είναι δική σου - εγώ θα έβλεπα την γλώσσα μόνο ως εργαλείο για την επαγγελματή αποκατάσταση.
Είσαι πρώτη λυκείου, με εντατικά μαθήματα δίνεις άνετα για Ισπανική Φιλολογία αν σου αρέσει αυτή η κατεύθυνση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.