Crookshanks
Διάσημο μέλος
Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
09-07-09
21:27
Μα το να προβληματιζόμαστε δεν έγκειται απαραίτητα σε μαθήματα και διάβασμα.
Δε θα λύσεις, για παράδειγμα, ούτε μία άσκηση μαθηματικών; Ούτε με μιγαδικούς (που είναι τόσο ωραίοι);
Δε θα λύσεις, για παράδειγμα, ούτε μία άσκηση μαθηματικών; Ούτε με μιγαδικούς (που είναι τόσο ωραίοι);
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Crookshanks
Διάσημο μέλος
Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
09-07-09
21:16
κάλλιο αργά παρά ποτέ
Aυτό ακριβώς.
Γιατί να αρχίσουμε το φθινόπωρο, αν μπορούμε από τώρα;
Όλο το καλοκαίρι στα οπίσθιά μας θα καθόμαστε;
Να πηγαίνουμε βόλτα και να παίρνουμε το αυτοκίνητο για να πάμε κάπου; Γιατί να μην προβληματιστούμε και να πούμε ΜΜΕ; Γιατί να μην συνεχίσουμε να φωνάζουμε για οικολογικά μέσα μεταφοράς; Για να είμαστε ανέμελα; Για να είμαστε ανέμελα, πρέπει να διαφυλάξουμε την ανεμελιά και τη γαλήνη. Όταν καταχρώμεθα της ανεμελιάς που δυνάμεθα (πολλά -εθα πέσανε) να έχουμε, θα στερήσουμε από το μέλλον στιγμές ανεμελιάς. Στο τέλος θα φτάσουν σε ελάχιστα επίπεδα, και τότε αντίο ανεμελιά, αντίο αισιοδοξία.
Το ότι προβληματιζόμαστε, δε σημαίνει κατ' ανάγκην ότι θα κλαίμε τη μοίρα μας, θα μεμψιμοιρούμε και θα ουρλιάζουμε "The world is doooooooooooooomed!!!!!!!!!!!!" (:yeah:). Ίσα-ίσα, τα τελευταία σημαίνουν ότι δεν ξέρουμε να προβληματιζόμαστε, αλλά μόνο να απαισιοδοξούμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Crookshanks
Διάσημο μέλος
Ο Crookshanks αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου. Έχει γράψει 3,567 μηνύματα.
09-07-09
20:13
Aς απαντήσω και εγώ.
Γενικά το ποτήρι το βλέπω..μισογεμάτο, ίσως γιατί επαναπαύομαι και δεν νιώθω την ανάγκη να το γεμίσω :p
Είμαι λοιπόν αρκετά αισιόδοξος και προσπαθώ να το περνάω και στους ανθρώπους με τους οποίους μιλάω και συναναστρέφομαι. Πιστεύω ότι το να είσαι αισιόδοξος βοηθάει αρκετά, ίσως γιατί σου δίνει θάρρος για το μέλλον και ελπίδα για να συνεχίσεις.
"Ποιος ο λόγος να προσπαθούμε να κάνουμε κάτι στη ζωή μας αφού θα πεθάνουμε;" σκέφτονται μερικοί. Ε εγώ τους παροτρύνω να χαρούν τη ζωή γιατί αυτό που μετράει είναι το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Και αν πέσουμε, θα σηκωθούμε, θα χαμογελάσουμε και θα συνεχίσουμε. Στη ζωή κανένας δεν είναι πιόνι, όλοι παίκτες είμαστε και εμείς καθορίζουμε το μέλλον μας. Γιατί λοιπόν να μην είμαστε αισιόδοξοι ότι θα βγούμε όλοι νικητές; Εξάλλου η ψυχολογία του νικητή πολλές φορές μπορεί να γιατρέψει και την ψυχρολουσία της ήττας. Γι' αυτό λοιπόν αφήστε τις απαισιοδοξίες και τις μιζέριες στην άκρη και ζήστε γιατί όταν θα έρθει η στιγμή να κλείσουμε τα μάτια μας θα αυτοφασκελωνόμαστε για τη ζωή που χάσαμε. Εξάλλου, το λέω και ο λαός, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
Αισιοδοξία ftw
Συμφωνώ μέχρι εδώ.
Ήρθε το καλοκαίρι, βγείτε βόλτες, γελάστε, φλετάρετε και μη σκέφτεστε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και το γεγονός ότι ο ήλιος μπορεί μια μέρα να "σβήσει". Είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον και κυνηγάμε τα όνειρά μας και τη ζωή που θέλουμε να κάνουμε χωρίς ενδοιασμούς και απογοητεύσεις. Ας νικήσουμε αυτό το παιχνίδι, το τέλος τότε θα είναι γλυκό γιατί θα ξέρουμε ότι αξιοποιήσαμε το Θείο δώρο της ζωής.
Αν δε σκεφτούμε και τα κακά, τότε δε θα μπορέσουμε να τα αποτρέψουμε. Και τότε το να σκεφτόμαστε απαισιόδοξα θα είναι αναπόφευκτο, λόγω της κατάστασης στην οποία θα βρίσκεται ο κόσμος μας. Ναι, πρέπει να ζούμε κάποιες ανέμελες στιγμές, μακριά από ανησυχίες και προβλήματα. Αλλά όχι ολόκληρο καλοκαίρι.
Οι απογοητεύσεις είναι μέσα στη ζωή. Ακόμη και φουλ αισιόδοξος να είσαι, κάποια μέρα θα πέσεις, και, αναπόφευκτα θα απογοητευτείς. Προσοχή, το "απογοητεύομαι" έχει διαφορά από το "τα παρατώ". Το αίσθημα της απογοήτευσης υπάρχει, γιατί χωρίς αυτό δε θα είχαμε κάποιο λόγο να είμαστε δυσαρεστημένοι από τα λάθη μας, και αν δεν ήμασταν δυσαρεστημένοι από τα λάθη μας, δε θα προσπαθούσαμε να τα αποφύγουμε. Κι αν δεν προσπαθούμε να τα αποφύγουμε, σημαίνει ότι δε θέλουμε να βελτιώσουμε κάτι στη ζωή μας. Που σημαίνει ότι τη θεωρούμε ήδη τέλεια. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως ζει μια τέλεια ζωή;
Οι ενδοιασμοί είναι ένας μηχανισμός που σε φυσιολογικά επίπεδα σε προστατεύει, όπως ανέφερα και παραπάνω, από τη διάπραξη των ίδιων λαθών.
Δεν πρέπει να είμαστε υπερβολικά απαισιόδοξοι, ούτε όμως και υπερβολικά αισιόδοξοι και "light". Γιατί το "light" παρασύρεται εύκολα από τον άνεμο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.