anathema
Νεοφερμένος
Η anathema αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών και Πτυχιούχος. Έχει γράψει 2 μηνύματα.
25-04-09
17:30
Γεια σας παιδιά
Είμαι κι εγώ απόφοιτος του τμήματος ΜΒΓ, πραγματικά αγαπώ τη σχολή αυτή και γενικότερα το χωρο της βιολογίας και της έρευνας και στεναχωριέμαι με τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί...Θέλω όμως να σας πω κι εγώ την άποψη μου, χωρίς καμιά πρόθεση να απογοητεύσω ή να παρουσιάσω τα πάντα τέλεια!
Κατά βάση δυστυχώς συμφωνώ με αυτό που είπε η Μαρία Π και ο κώστας1 ουσιαστικά, ότι δεν έχει τελικά σημασία ο τίτλος της σχολής από την οποία αποφοίτησες (τουλάχιστον σε αυτόν τον κλάδο!). Αυτό το συνηδειτοποίησα αφού τελείωσα, αλλά είτε βιολογία, είτε μοριακή είτε βιοτεχνολογία κλπ, τελικά σου ανοίγουν τους ίδιους δρόμους, άσχετα με το γεγονός ότι το πρόγραμμα σπουδών τους είναι διαφορετικο...Οπότε το σε ποια σχολή από τις παραπάνω θα σπουδάσεις δεν έχει και τόση σημασία (αν κ προσωπικά πάλι τη Μοριακή θα επέλεγα λόγω της εξειδίκευσης των μαθημάτων σε σχέση με του βιολογικού...και της φοιτητικής ζωής στην Αλεξ/πολη ).
Σε όλους όσους στρέφεστε προς αυτόν τον κλάδο γενικότερα, απλά να σας πω ότι το πρόβλημα δεν είναι η σχολή, αλλά όλο το υπόλοιπο κομμάτι που ακολουθεί! Και πάλι, χωρίς να έχω καμιά πρόθεση να αποθαρρύνω κανέναν!
Απλά πρέπει να σκεφτείτε καλά κάποια πράγματα πριν πάρετε την αποφασή να επιλέξετε αυτόν τον κλάδο...
1. Άλλο γιατρός, άλλο βιολόγος και άλλο τεχνικός/παρασκευαστής. Σαφώς και υπάρχει σχέση αλληλοεξάρτησης, αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα ο ρόλος του βιολόγου (ακόμα και μετά το περιβόητο μεταπτυχιακό) πολλές φορές συγχέεται με αυτόν του τεχνικού, αλλά ποτέ με αυτόν του γιατρού που ασχολείται με εργαστήριο ή έρευνα!
Ένας βιολόγος με δυνατότητα λειτουργίας ιδιωτικού διαγνωστικού εργαστηρίου, θα έχει πάντα ανάγκη τη συνεργασία με τον αντίστοιχο γιατρό, πέρα από την υπογραφή της διάγνωσης και για πολλούς άλλους λόγους...Αντίθετα, οι μικροβιολόγοι-βιοπαθολόγοι, παθολογοανατόμοι κλπ χρειάζονται κυρίως τεχνικούς στα εργαστήρια τους κ άντε 1 βιολόγο (που τελικά εκτελεί και χρέη τεχνικού)!!
Επίσης, σχετικά με αυτό που ειπώθηκε για το αν ένας γιατρός μπορεί να έχει αντίστοιχες γνώσεις, κατά την άποψη μου σαφώς και μπορεί εφόσον ακολουθήσει αυτήν την κατεύθυνση μέσω εξειδίκευσης ή κάποιου διδακτορικού (ιδιαίτερα όσοι ασχολούνται με εργαστηριακή ειδικότητα...προσωπικά την πτυχιακή μου σε γιατρό την έκανα) Το θέμα είναι, ότι δεν είναι πολλοί αυτοί που ενδιαφέρονται να στραφούν αμιγώς στην έρευνα!!
2. Αποκτώντας απλά το πτυχίο, χωρίς περαιτέρω σπουδές, οι επιλογές που έχει κάποιος θεωρώ ότι είναι μονόδρομος...Για όποιον τον ενδιαφέρει υπάρχει (ευτυχώς!) πλέον η εκπαίδευση-ΑΣΕΠ και από κει και πέρα στο τεχνικό κομμάτι κάποιου διαγνωστικού εργαστηρίου (δε λέω...είναι αρκετά πλέον και αυξάνονται, αλλά ο μισθός στην καλύτερη περίπτωση θα είναι ο βασικός...)
Οι προκυρήξεις για άλλες θέσεις στο δημόσιο τομέα, προς το παρόν τουλάχιστον, είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού...
3. Και για να πιάσουμε και το όνειρο των περισσοτέρων φαντάζομαι που αποφάσισαν ή θα αποφασίσουν να σπουδάσουν στη ΜΒΓ...Έρευνα...
Κρίνοντας και από τη "φουρνιά" μου, τα υψηλά ιδανικά και τα μεγάλα όνειρα επικρατούν σε σχέση με την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα για το μετά...Αυτό είναι καλό εν μέρει, έτσι ίσως μόνο υπάρχει περίπτωση να αλλάξει η κατάσταση που δυστυχώς καλούμαστε όλοι να αντιμετωπίσουμε μετά το πτυχίο...
Μεταπτυχιακό, διδακτορικό κλπ...Αν βρεις έμμισθο διδακτορικό έχει καλώς (όχι ότι τα λεφτά είναι καλά όμως στην Ελλάδα), υπάρχουν και οι διάφορες υποτροφίες (όπως είπε και ο κωστας1 τα λεφτά παίζουν κάπου στα 400-600), διαφορετικά περνάς μερικά ακόμα χρόνια "φοιτητικά" κ εξαρτάται από την περίπτωση καθηγητή κι εργαστηρίου που θα πέσεις το αν θα είναι και καλά από άποψη γνώσεων (αλλά και προσωπικής ζωής)! Αυτά στην περίπτωση που μείνεις Ελλάδα...
Στο εξωτερικό, υπάρχουν καλύτερες πιθανότητες να βρεις έμμισθο διδακτορικό, με έναν αξιοπρεπή βαθμό πτυχίου χωρίς όμως και αυτό να είναι απόλυτο και μια καλή συστατική επιστολή...
Το πρόβλημα είναι μετά κ από τα μεταπτυχιακά/διδακτορικά τι γίνεται...
Αν αποφασίσεις να ζήσεις στο εξωτερικό, νομίζω ότι τα προβλήματα λύνονται ευκολότερα...Για το εξωτερικό είναι λίγο πολύ γνωστά, καλύτεροι μισθοί, ανώτερο επίπεδο έρευνας και στις περισσότερες περιπτώσεις, αν είσαι καλός κι εργατικός θα εκτιμηθείς...
Το πρόβλημα είναι για όσους δε θέλουν να αποχωριστούν τη μαμά Ελλάδα, ο καθένας για τους λόγους του...Θέσεις εργασίας θα βρεθούν αργά ή γρήγορα, συμφωνώ κι εγώ με το όποιος ψάχνει βρίσκει...
Αλλά το πιο πιθανόν πλέον σε μια ηλικία των 28-30, όπου οι προτεραιότητες σου αρχίζουν και αλλάζουν, η πλειοψηφία ενδιαφέρεται για ένα αξιοπρεπές εισόδημα και μια σχετική επαγγελματική σταθερότητα, που δυστυχώς τα ελάχιστα ερευνητικά κέντρα στην Ελλάδα δεν προσφέρουν...Εκτός κι αν έχεις καταφέρει να δικτυωθείς και μπεις στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση, όπου και πάλι οι απολαβές δεν είναι super αλλά τουλάχιστον υπάρχει μια σχετική ασφάλεια και παράλληλα ασχολείσαι και με έρευνα στο πεδίο που σε ενδιαφέρει!
Για καλύτερες απολαβές, απομακρυνόμαστε από τον ερευνητικό χώρο και υπάρχει πάντα ο ιδιωτικός τομέας...Αλλά και εδώ ο ανταγωνισμός δυστυχώς είναι μεγάλος αφού υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για τεχνικούς (και για οικονομικούς λόγους) παρά για βιολόγους...
Και με τα τελευταία δεδομένα, αν υπάρχει το κεφάλαιο και ο αντίστοιχος κύκλος, η λειτουργία ιδιωτικού εργαστηριού ακούγεται επίσης καλή δυνατότητα, αν κ εξαρτάσαι από γιατρούς και προγράμματα!
Μέχρι σήμερα τουλάχιστον έτσι νομίζω ότι είναι τα πράγματα...Προσπαθώ να τα δω όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, αν και ο καθένας κρίνει σύμφωνα πάντα με τα δικά του βιώματα...
Να κάνεις μεν αυτό που αγαπάς και σε ενδιαφέρει, το οποίο όμως απαιτεί πολλά χρόνια από τη ζωή σου για να μαζέψεις όλες τις περγαμηνές! και πολλές ώρες από την καθημερινότητα σου, αλλά πρέπει να είσαι και προετοιμασμένος ότι πολλές φορές ο μισθός δεν ανταποκρίνεται! Αλλά η επιστήμη θέλει θυσίες!
Χαίρομαι που βλέπω ότι επιτέλους γίνονται τέτοια σημαντικά βήματα στην κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων (άσχετο αν αυτό έπρεπε να έχει γίνει από τη μέρα που πρωτολειτούργησε αυτή η σχολή!), αλλά είναι πολλάαα που πρέπει να αλλάξουν ακόμα...
Καλή συνέχεια σε όλους!
Είμαι κι εγώ απόφοιτος του τμήματος ΜΒΓ, πραγματικά αγαπώ τη σχολή αυτή και γενικότερα το χωρο της βιολογίας και της έρευνας και στεναχωριέμαι με τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί...Θέλω όμως να σας πω κι εγώ την άποψη μου, χωρίς καμιά πρόθεση να απογοητεύσω ή να παρουσιάσω τα πάντα τέλεια!
Κατά βάση δυστυχώς συμφωνώ με αυτό που είπε η Μαρία Π και ο κώστας1 ουσιαστικά, ότι δεν έχει τελικά σημασία ο τίτλος της σχολής από την οποία αποφοίτησες (τουλάχιστον σε αυτόν τον κλάδο!). Αυτό το συνηδειτοποίησα αφού τελείωσα, αλλά είτε βιολογία, είτε μοριακή είτε βιοτεχνολογία κλπ, τελικά σου ανοίγουν τους ίδιους δρόμους, άσχετα με το γεγονός ότι το πρόγραμμα σπουδών τους είναι διαφορετικο...Οπότε το σε ποια σχολή από τις παραπάνω θα σπουδάσεις δεν έχει και τόση σημασία (αν κ προσωπικά πάλι τη Μοριακή θα επέλεγα λόγω της εξειδίκευσης των μαθημάτων σε σχέση με του βιολογικού...και της φοιτητικής ζωής στην Αλεξ/πολη ).
Σε όλους όσους στρέφεστε προς αυτόν τον κλάδο γενικότερα, απλά να σας πω ότι το πρόβλημα δεν είναι η σχολή, αλλά όλο το υπόλοιπο κομμάτι που ακολουθεί! Και πάλι, χωρίς να έχω καμιά πρόθεση να αποθαρρύνω κανέναν!
Απλά πρέπει να σκεφτείτε καλά κάποια πράγματα πριν πάρετε την αποφασή να επιλέξετε αυτόν τον κλάδο...
1. Άλλο γιατρός, άλλο βιολόγος και άλλο τεχνικός/παρασκευαστής. Σαφώς και υπάρχει σχέση αλληλοεξάρτησης, αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα ο ρόλος του βιολόγου (ακόμα και μετά το περιβόητο μεταπτυχιακό) πολλές φορές συγχέεται με αυτόν του τεχνικού, αλλά ποτέ με αυτόν του γιατρού που ασχολείται με εργαστήριο ή έρευνα!
Ένας βιολόγος με δυνατότητα λειτουργίας ιδιωτικού διαγνωστικού εργαστηρίου, θα έχει πάντα ανάγκη τη συνεργασία με τον αντίστοιχο γιατρό, πέρα από την υπογραφή της διάγνωσης και για πολλούς άλλους λόγους...Αντίθετα, οι μικροβιολόγοι-βιοπαθολόγοι, παθολογοανατόμοι κλπ χρειάζονται κυρίως τεχνικούς στα εργαστήρια τους κ άντε 1 βιολόγο (που τελικά εκτελεί και χρέη τεχνικού)!!
Επίσης, σχετικά με αυτό που ειπώθηκε για το αν ένας γιατρός μπορεί να έχει αντίστοιχες γνώσεις, κατά την άποψη μου σαφώς και μπορεί εφόσον ακολουθήσει αυτήν την κατεύθυνση μέσω εξειδίκευσης ή κάποιου διδακτορικού (ιδιαίτερα όσοι ασχολούνται με εργαστηριακή ειδικότητα...προσωπικά την πτυχιακή μου σε γιατρό την έκανα) Το θέμα είναι, ότι δεν είναι πολλοί αυτοί που ενδιαφέρονται να στραφούν αμιγώς στην έρευνα!!
2. Αποκτώντας απλά το πτυχίο, χωρίς περαιτέρω σπουδές, οι επιλογές που έχει κάποιος θεωρώ ότι είναι μονόδρομος...Για όποιον τον ενδιαφέρει υπάρχει (ευτυχώς!) πλέον η εκπαίδευση-ΑΣΕΠ και από κει και πέρα στο τεχνικό κομμάτι κάποιου διαγνωστικού εργαστηρίου (δε λέω...είναι αρκετά πλέον και αυξάνονται, αλλά ο μισθός στην καλύτερη περίπτωση θα είναι ο βασικός...)
Οι προκυρήξεις για άλλες θέσεις στο δημόσιο τομέα, προς το παρόν τουλάχιστον, είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού...
3. Και για να πιάσουμε και το όνειρο των περισσοτέρων φαντάζομαι που αποφάσισαν ή θα αποφασίσουν να σπουδάσουν στη ΜΒΓ...Έρευνα...
Κρίνοντας και από τη "φουρνιά" μου, τα υψηλά ιδανικά και τα μεγάλα όνειρα επικρατούν σε σχέση με την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα για το μετά...Αυτό είναι καλό εν μέρει, έτσι ίσως μόνο υπάρχει περίπτωση να αλλάξει η κατάσταση που δυστυχώς καλούμαστε όλοι να αντιμετωπίσουμε μετά το πτυχίο...
Μεταπτυχιακό, διδακτορικό κλπ...Αν βρεις έμμισθο διδακτορικό έχει καλώς (όχι ότι τα λεφτά είναι καλά όμως στην Ελλάδα), υπάρχουν και οι διάφορες υποτροφίες (όπως είπε και ο κωστας1 τα λεφτά παίζουν κάπου στα 400-600), διαφορετικά περνάς μερικά ακόμα χρόνια "φοιτητικά" κ εξαρτάται από την περίπτωση καθηγητή κι εργαστηρίου που θα πέσεις το αν θα είναι και καλά από άποψη γνώσεων (αλλά και προσωπικής ζωής)! Αυτά στην περίπτωση που μείνεις Ελλάδα...
Στο εξωτερικό, υπάρχουν καλύτερες πιθανότητες να βρεις έμμισθο διδακτορικό, με έναν αξιοπρεπή βαθμό πτυχίου χωρίς όμως και αυτό να είναι απόλυτο και μια καλή συστατική επιστολή...
Το πρόβλημα είναι μετά κ από τα μεταπτυχιακά/διδακτορικά τι γίνεται...
Αν αποφασίσεις να ζήσεις στο εξωτερικό, νομίζω ότι τα προβλήματα λύνονται ευκολότερα...Για το εξωτερικό είναι λίγο πολύ γνωστά, καλύτεροι μισθοί, ανώτερο επίπεδο έρευνας και στις περισσότερες περιπτώσεις, αν είσαι καλός κι εργατικός θα εκτιμηθείς...
Το πρόβλημα είναι για όσους δε θέλουν να αποχωριστούν τη μαμά Ελλάδα, ο καθένας για τους λόγους του...Θέσεις εργασίας θα βρεθούν αργά ή γρήγορα, συμφωνώ κι εγώ με το όποιος ψάχνει βρίσκει...
Αλλά το πιο πιθανόν πλέον σε μια ηλικία των 28-30, όπου οι προτεραιότητες σου αρχίζουν και αλλάζουν, η πλειοψηφία ενδιαφέρεται για ένα αξιοπρεπές εισόδημα και μια σχετική επαγγελματική σταθερότητα, που δυστυχώς τα ελάχιστα ερευνητικά κέντρα στην Ελλάδα δεν προσφέρουν...Εκτός κι αν έχεις καταφέρει να δικτυωθείς και μπεις στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση, όπου και πάλι οι απολαβές δεν είναι super αλλά τουλάχιστον υπάρχει μια σχετική ασφάλεια και παράλληλα ασχολείσαι και με έρευνα στο πεδίο που σε ενδιαφέρει!
Για καλύτερες απολαβές, απομακρυνόμαστε από τον ερευνητικό χώρο και υπάρχει πάντα ο ιδιωτικός τομέας...Αλλά και εδώ ο ανταγωνισμός δυστυχώς είναι μεγάλος αφού υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για τεχνικούς (και για οικονομικούς λόγους) παρά για βιολόγους...
Και με τα τελευταία δεδομένα, αν υπάρχει το κεφάλαιο και ο αντίστοιχος κύκλος, η λειτουργία ιδιωτικού εργαστηριού ακούγεται επίσης καλή δυνατότητα, αν κ εξαρτάσαι από γιατρούς και προγράμματα!
Μέχρι σήμερα τουλάχιστον έτσι νομίζω ότι είναι τα πράγματα...Προσπαθώ να τα δω όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, αν και ο καθένας κρίνει σύμφωνα πάντα με τα δικά του βιώματα...
Να κάνεις μεν αυτό που αγαπάς και σε ενδιαφέρει, το οποίο όμως απαιτεί πολλά χρόνια από τη ζωή σου για να μαζέψεις όλες τις περγαμηνές! και πολλές ώρες από την καθημερινότητα σου, αλλά πρέπει να είσαι και προετοιμασμένος ότι πολλές φορές ο μισθός δεν ανταποκρίνεται! Αλλά η επιστήμη θέλει θυσίες!
Χαίρομαι που βλέπω ότι επιτέλους γίνονται τέτοια σημαντικά βήματα στην κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων (άσχετο αν αυτό έπρεπε να έχει γίνει από τη μέρα που πρωτολειτούργησε αυτή η σχολή!), αλλά είναι πολλάαα που πρέπει να αλλάξουν ακόμα...
Καλή συνέχεια σε όλους!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.