Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
10-01-07
23:52
Το submisive sex δεν είναι κάτι καινούργιο. Υπαρχει όμως μια πολύ συγκεκριμένη και ευδιάκριτη γραμμή που χωρίζει τον fake βιασμό προς ικανοποίηση των δύο συντρόφων και το real βιασμό όπου το θύμα, άντρας ή γυναίκα ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ!
Αν δεν μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε αυτά τα δύο...δε ξέρω...ανησυχώ...
EDIT (πρωϊνό) Στην ουσία αυτό που παραβιάζεται στο βιασμό είναι η προσωπικότητα. Το δικαίωμα να διαθέτουμε τον εαυτό μας όπως νιώθουμε πως μας ταιριάζει.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχουν γυναίκες που θα 'θελαν να μπει κάποιος, τυχαίος, άγνωστος και να τις βιάσει. Αν υπάρχουν τέτοιες γυναίκες, πιστεύω πως δεν ξέρουν τι τους γίνεται...
Αν δεν μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε αυτά τα δύο...δε ξέρω...ανησυχώ...
EDIT (πρωϊνό) Στην ουσία αυτό που παραβιάζεται στο βιασμό είναι η προσωπικότητα. Το δικαίωμα να διαθέτουμε τον εαυτό μας όπως νιώθουμε πως μας ταιριάζει.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχουν γυναίκες που θα 'θελαν να μπει κάποιος, τυχαίος, άγνωστος και να τις βιάσει. Αν υπάρχουν τέτοιες γυναίκες, πιστεύω πως δεν ξέρουν τι τους γίνεται...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
10-01-07
23:39
Ελπίζω πως απλά δεν καταλαβαίνω το χιούμορ σου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
06-11-06
23:26
Εγώ καλέ μου tsitsilega ξέρεις τι προτιμώ;
Ξέρεις που καταλήγω τελικά σε κάααθε συζήτηση, σε κάθε θέμα...
Χρειαζόμαστε καλύτερη παιδεία.
Τότε και μόνο τότε δε θα χρειαζόμαστε νόμους τέτοιου είδους, να μας προστατεύουν από τους ίδιους τους συζύγους μας.
Κάποτε μια φίλη κοινωνιολόγος μας έλεγε σε πόσο δύσκολη θέση έρχεται όταν θα πρεπε να συμβουλέψει μια γυναίκα για τα δικαιώματα της και δεν τολμά να το κάνει, γιατί ξέρει πως τουλάχιστον υπακούοντας στο δυνάστη συζυγό της τουλάχιστον είναι ασφαλής...
Αρχίζω να έχω πάντως την ίδια απορία με τη Michelle...
Ξέρεις που καταλήγω τελικά σε κάααθε συζήτηση, σε κάθε θέμα...
Χρειαζόμαστε καλύτερη παιδεία.
Τότε και μόνο τότε δε θα χρειαζόμαστε νόμους τέτοιου είδους, να μας προστατεύουν από τους ίδιους τους συζύγους μας.
Κάποτε μια φίλη κοινωνιολόγος μας έλεγε σε πόσο δύσκολη θέση έρχεται όταν θα πρεπε να συμβουλέψει μια γυναίκα για τα δικαιώματα της και δεν τολμά να το κάνει, γιατί ξέρει πως τουλάχιστον υπακούοντας στο δυνάστη συζυγό της τουλάχιστον είναι ασφαλής...
Αρχίζω να έχω πάντως την ίδια απορία με τη Michelle...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
06-11-06
22:56
Για όποιον ενδιαφέρεται:
Κακοποίηση γυναικών από το σύζυγο: Το πρόβλημα του συζυγικού βιασμού
Στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα, ο νομοθέτης αναγνωρίζει το δικαίωμα του
συζύγου στη σεξουαλική επαφή, ακόμα και με βίαιο τρόπο και χωρίς τη
συγκατάθεση της συζύγου του (Τσιγκρής, 1996).
από την Ελληνική Εταιρία Μελέτης και Πρόληψης της Σεξουαλικής Κακοποίησης
Κακοποίηση γυναικών από το σύζυγο: Το πρόβλημα του συζυγικού βιασμού
Στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα, ο νομοθέτης αναγνωρίζει το δικαίωμα του
συζύγου στη σεξουαλική επαφή, ακόμα και με βίαιο τρόπο και χωρίς τη
συγκατάθεση της συζύγου του (Τσιγκρής, 1996).
από την Ελληνική Εταιρία Μελέτης και Πρόληψης της Σεξουαλικής Κακοποίησης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
05-11-06
13:50
Χωρίς να θέλω να θίξω κανένας, καταλαβαίνετε πραγματικά τι σημαίνει βιάζω έναν άνθρωπο?
Δεν είναι μόνο μια δυσάρεστη σεξουαλική εμπειρία που έγινε και τελείωσε.
Είναι κάτι ΠΟΛΥ χειρότερο!
Αν τελικά η κοπέλα έχει πέσει όντως θύμα βιασμού;
Θα της πούμε "Συγνώμη λάθος" και όλα καλά?
Αν τελικά η κοπέλα έχει πέσει όντως θύμα βιασμού, καταλαβαίνεις Kronos, πως αυτή τη στιγμή η ανθρώπινη υπόστασή της βιάζεται ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ;
Καταλαβαίνεις πόσο ΣΟΒΑΡΟ είναι αυτό για μια γυναίκα? Για έναν άνθρωπο;
Δεν ξέρω τι θα έπρεπε να είχε κάνει το σχολείο. Πραγματικά δεν ξέρω.
Ξέρω όμως πως θα έπρεπε να έχει καταδικάσει με κάθε τρόπο το βιασμό σαν πράξη.
Δεν είναι μόνο μια δυσάρεστη σεξουαλική εμπειρία που έγινε και τελείωσε.
Είναι κάτι ΠΟΛΥ χειρότερο!
Αν τελικά η κοπέλα έχει πέσει όντως θύμα βιασμού;
Θα της πούμε "Συγνώμη λάθος" και όλα καλά?
Αν τελικά η κοπέλα έχει πέσει όντως θύμα βιασμού, καταλαβαίνεις Kronos, πως αυτή τη στιγμή η ανθρώπινη υπόστασή της βιάζεται ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ;
Καταλαβαίνεις πόσο ΣΟΒΑΡΟ είναι αυτό για μια γυναίκα? Για έναν άνθρωπο;
Δεν ξέρω τι θα έπρεπε να είχε κάνει το σχολείο. Πραγματικά δεν ξέρω.
Ξέρω όμως πως θα έπρεπε να έχει καταδικάσει με κάθε τρόπο το βιασμό σαν πράξη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
05-11-06
01:36
Αρχική Δημοσίευση από ifrit:Οσο για την τιμωρία της κοπέλας, όπως είπα και πριν, έγινε για να μείνει ουδέτερος ως προς το θέμα ο σύλλογος.
Ένας εκπαιδευτικός πιστεύεις έχει δικαίωμα να μένει ουδέτερος μπροστά σε ένα θέμα όπως είναι ο βιασμός?
Για μένα έχει ιερή υποχρέωση να πάρει θέση! Όχι απέναντι στα παιδιά, απέναντι στη πράξη!
Ο καθηγητής πήρε θέση Ifrit. Κοντόλογής μας είπε πως τα 'θελε ο κ..λος της!
Για πια ουδέτερη στάση μιλάμε λοιπόν;
Δίνοντας από 5 μέρες αποβολή δεν έμειναν ουδέτεροι! Εξίσωσαν δύο πράξεις:
Πιθανό ψέμα και πιθανό βιασμό. Είναι άραγε αυτές οι πράξεις ισάξιες?
Για το αν έγινε η όχι θα αποφασίσει το δικαστήριο! Αυτονόητο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
05-11-06
00:31
Όπως ξαναείπα σε άλλο σχετικό τοπικ, ο βιασμός είναι το μόνο έγκλημα όπου το θύμα πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του. Αυτό, όσο απαραίτητο είναι για να αποδοθεί δικαιοσύνη, άλλο τόσο είναι επίπονο και σκληρό, όταν ο βιασμός έχει πραγματικά συμβεί...
Ειδικά στις περιπτώσεις όπου ο βιαστής δεν είναι κάποιος άγνωστος που δεν γνώριζε το θύμα από πριν, αλλά είναι συγγενής, φίλος, γνωστός, τα πράγματα περιπλέκονται χειρότερα και ακόμα και το ίδιο το θύμα καταλήγει να αναρωτιέται: "Μήπως το προκάλεσα εγώ;" ενώ την ίδια στιγμή και ο βιαστής ισχυρίζεται ακριβώς αυτό: Πως με τη συμπεριφορά, τα ρούχα ή τη στάση της, το θύμα του έδωσε το πράσινο φως.
Κατά την άποψή μου όλο αυτό είναι ένα είδος, ψυχολογικού πολέμου και πειθαναγκασμού.
Πολλές φορές το θύμα εκφοβίζεται άλλοτε έμμεσα κι άλλοτε άμεσα, να υποκύψει στις σεξουαλικές ορέξεις κάποιου, χωρίς να της(ή και να του, σπανιότερα) δοθεί ΚΑΝ η ευκαιρία να εκφράσει την διαφωνία της!
Πόσο μάλλον να φωνάξει ή να αντιδράσει...
π.χ. (υποθετική ιστορία) Αγόρι και κορίτσι γύρω στα 16-17, γνωστοί μέσω τρίτων απ' το σχολείο για αρκετό καιρό, χωρίς να έχει εκφράσει κανένας από τους δύο τη σεξουαλική του προτίμηση προς τον άλλο. Εκείνος της μιλάει για την κοπέλα του, εκείνη του έχει μιλήσει για τον κοινό τους φίλο που τον γουστάρει αλλά δεν ξέρει πως να του το πει.
Το αγόρι καλεί την κοπέλα σπίτι του να ακούσουν μουσική. Εκείνη δέχεται να πάει.
Έχει συναινέσει να κάνει μαζί του σεξ; (Πιθανολογώ πως κάποιοι άντρες θα απαντούσαν "ναι")
Την ώρα της ξενάγησης στο χώρο του, το αγόρι βγάζει από ένα συρτάρι ένα μαχαίρι που χρησιμοποιούν οι δύτες στις καταδύσεις τους. (Δοκιμάστε να ψάξετε στο Google Images με τις λέξεις diving knife και θα δείτε τι εννοώ). Της το δείχνει, της εξηγεί πως λατρεύει το ψαροντούφεκο και συνεχίζει να το κρατά και να παίζει μ' αυτό, κάνοντας της αστεία, πως δήθεν θα της κόψει το λαιμό, ή θα την τραυματίσει.
Σαν υπενθυμίζω πως τα δύο άτομα είναι από καιρό γνωστοί... Η κοπέλα δε φοβάται γιατί δεν έχει σκεφτεί ποτέ πως κάτι κακό μπορεί να της συμβεί, όπως σχεδόν όλοι μας ακούμε και βλέπουμε φόνους γύρω μας, αλλά σχεδόν ποτέ δε σκεφτόμαστε πως μπορεί να πέσουμε εμείς οι ίδιοι θύματα δολοφονίας. Ωστόσο νιώθει άβολα και του δηλώνει ευγενικά πως η ώρα έχει περάσει και πρέπει να γυρίσει σπίτι της. Αισθάνεται σαν να ξετυλίγεται μπροστά της μια ταινία και συνειδητοποιεί πως οι ταινίες δεν έχουν πάντα καλές καταλήξεις.
Εκείνος τότε κλειδώνει παιχνιδιάρικα την πόρτα ...μεταξύ αστείου και σοβαρού.
Τώρα η κοπέλα φοβάται και ο φόβος είναι το ισχυρότερο όπλο στα χέρια του. Από εδώ και κάτω δεν έχει σημασία τι ΘΑ μπορούσε να έχει κάνει η κοπέλα. Δεν έχει τις ίδιες αντιδράσεις κάποιος που φοβάται με κάποιον που μπορεί ψύχραιμα να σκεφτεί πριν αντιδράσει.
Ας υποθέσουμε πως η κοπέλα δοκιμάζει να «πάει με τα νερά του» χαριτολογώντας και αντιμετωπίζοντας την κατάσταση ψύχραιμα σαν να πρόκειται πραγματικά για κάποιο αστείο…
«Έλα βρε Χ…, θα αργήσω και η μάνα μου θα φωνάζει, μα τι σʼ έπιασε τώρα, δεν είναι καθόλου αστείο αυτό που κάνεις, έλα άσε με να φύγω και θα τα πούμε αύριο…»
Εκείνος συνεχίζει να μιλάει μαζί της για άσχετα θέματα, αλλά κρατάει πάντοτε το μαχαίρι στο χέρι του, σαν να έπαιζε με κάποιο κομπολόι, μέχρι που την πλησιάζει και της ζητάει να υποκύψει στις σεξουαλικές του ορέξεις.
Τι νομίζετε πως θα έπρεπε να κάνει εκείνη;
Τι νομίζετε πως μπορούσε να κάνει;
Για πόσο καιρό άραγε θα βασανίζεται άδικα από σκέψεις πως εκείνη το προκάλεσε -όπως τα παιδάκια που νιώθουν πως εκείνα προκάλεσαν το διαζύγιο των γονιών τους;
Και τι θα ισχυριστεί ο κατά τα άλλα φίλος και γνωστός της;
«Μα ήρθε σπίτι μου! Δεν μου είπε πως δεν ήθελε! Το μαχαίρι; Εεεεε σιγά μη την τραυμάτιζα!!!!»
Και το θύμα μας σε ποιόν να μιλήσει για το όλο συμβάν και τι να πει;
Μπορεί η μαμά της όταν έπεφτε από το ποδήλατό της, να τη μάλωνε κι από πάνω που έπεσε και χτύπησε. (Δική μου είναι η ιστορία ότι θέλω την κάνω, αλλά αυτά είναι πράγματα που γίνονται…) Μπορεί και τώρα να τη μαλώσει και να της πει πως εκείνη έφταιξε!!
Θέλει μεγάλο κουράγιο για να βγεις και να δηλώσεις δημόσια πως σε βίασαν και μάλιστα κάποιος γνωστός.
Πόσο μάλλον αν αυτός ο βιαστής είναι ο γιος του αστυφύλακα του χωριού, ή του δασκάλου σου ή κι εγώ δεν ξέρω ποιανού.
Ο Βιασμός είναι ένα κακό παιχνίδι εξουσίας. Αυτός που βιάζει επιδεικνύει με αυτόν τον τρόπο ένα είδος δύναμης. Είναι ο κυρίαρχος, είναι αυτός που κατευθύνει το θύμα σύμφωνα με τις ορέξεις του…
Πόσο μάλλον όταν οι πιθανοί βιαστές είναι τέσσερις.
Ας υποθέσουμε ότι ο βιασμός έγινε.
Γιατί δεν πήγε η κοπέλα να ζητήσει βοήθεια πριν το βιασμό;
Να σας πω εγώ γιατί: Γιατί δεν φαντάστηκε πως τα πράγματα θα έφταναν ως εκεί. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται ειδικά όταν πρόκειται για άτομα που ήδη γνωρίζεις, εκτιμάς, αγαπάς, είναι δύσκολο να πάει το μυαλό σου στο κακό.
Γιατί δε φώναξε; Γιατί –όπως είπε και η ΚΟΥΕ- για χίλιους δύο λόγους μπορεί να μην μπορούσε…
Γιατί, γιατί και ναι μεν αλλά...
Με όλα αυτά τα γιατί το μόνο που κάνουμε είναι να απενοχοποιούμε οποιονδήποτε βιαστή από την αποτρόπαιη πράξη του και να ενοχοποιούμε το κάθε θύμα βιασμού που όχι μόνο υπέστη μια σεξουαλική κακοποίηση αλλά στη συνέχεια αναγκάζεται να υποστεί και έναν δεύτερο κοινωνικό βιασμό πολύ χειρότερο ίσως του πρώτου!
Η εν λόγω κοπέλα είναι αυτή που θα αναγκαστεί να αλλάξει γειτονιά, σπίτι, σχολείο, φίλους. Για να μη μιλήσω για τα εσωτερικά τραύματα που δεν ξέρω καν αν επουλώνονται ποτέ…
Με τη στάση της η κοινωνία μπορεί να αναγάγει τους βιαστές σε ήρωες και τρέμω στην ιδέα πως η μικρή κοινωνία του συγκεκριμένου περιστατικού έχει κάνει αυτό ακριβώς και ίσως και πολύ χειρότερα: έχει εξισώσει μια πράξη επιθετική και κακόβουλη όπως είναι ο βιασμός με την αποτυχημένη έστω αμυντική στάση που δεν μπόρεσε να κρατήσει το θύμα.
Δηλαδή το να μην καταφέρεις να αποφύγεις το βιασμό σου είναι το ίδιο μεμπτό για τον εν λόγω -ο θεός να τον κάνει- καθηγητή, με το να σε βιάσουν! Που έχουμε καταντήσει…!
Ξεχάστε όμως το συγκεκριμένο γεγονός σαν γεγονός και σκεφτείτε αυτό που λέει ο Monaxos γιατί αυτό είναι και το σοβαρότερο:
Αίσχος!
Με συγχωρείτε αν σαν κούρασα.
Προτίμησα να πω όλα όσα σκέφτομαι σε ένα ποστ και να μην μιλήσω άλλο.
Ειδικά στις περιπτώσεις όπου ο βιαστής δεν είναι κάποιος άγνωστος που δεν γνώριζε το θύμα από πριν, αλλά είναι συγγενής, φίλος, γνωστός, τα πράγματα περιπλέκονται χειρότερα και ακόμα και το ίδιο το θύμα καταλήγει να αναρωτιέται: "Μήπως το προκάλεσα εγώ;" ενώ την ίδια στιγμή και ο βιαστής ισχυρίζεται ακριβώς αυτό: Πως με τη συμπεριφορά, τα ρούχα ή τη στάση της, το θύμα του έδωσε το πράσινο φως.
Κατά την άποψή μου όλο αυτό είναι ένα είδος, ψυχολογικού πολέμου και πειθαναγκασμού.
Πολλές φορές το θύμα εκφοβίζεται άλλοτε έμμεσα κι άλλοτε άμεσα, να υποκύψει στις σεξουαλικές ορέξεις κάποιου, χωρίς να της(ή και να του, σπανιότερα) δοθεί ΚΑΝ η ευκαιρία να εκφράσει την διαφωνία της!
Πόσο μάλλον να φωνάξει ή να αντιδράσει...
π.χ. (υποθετική ιστορία) Αγόρι και κορίτσι γύρω στα 16-17, γνωστοί μέσω τρίτων απ' το σχολείο για αρκετό καιρό, χωρίς να έχει εκφράσει κανένας από τους δύο τη σεξουαλική του προτίμηση προς τον άλλο. Εκείνος της μιλάει για την κοπέλα του, εκείνη του έχει μιλήσει για τον κοινό τους φίλο που τον γουστάρει αλλά δεν ξέρει πως να του το πει.
Το αγόρι καλεί την κοπέλα σπίτι του να ακούσουν μουσική. Εκείνη δέχεται να πάει.
Έχει συναινέσει να κάνει μαζί του σεξ; (Πιθανολογώ πως κάποιοι άντρες θα απαντούσαν "ναι")
Την ώρα της ξενάγησης στο χώρο του, το αγόρι βγάζει από ένα συρτάρι ένα μαχαίρι που χρησιμοποιούν οι δύτες στις καταδύσεις τους. (Δοκιμάστε να ψάξετε στο Google Images με τις λέξεις diving knife και θα δείτε τι εννοώ). Της το δείχνει, της εξηγεί πως λατρεύει το ψαροντούφεκο και συνεχίζει να το κρατά και να παίζει μ' αυτό, κάνοντας της αστεία, πως δήθεν θα της κόψει το λαιμό, ή θα την τραυματίσει.
Σαν υπενθυμίζω πως τα δύο άτομα είναι από καιρό γνωστοί... Η κοπέλα δε φοβάται γιατί δεν έχει σκεφτεί ποτέ πως κάτι κακό μπορεί να της συμβεί, όπως σχεδόν όλοι μας ακούμε και βλέπουμε φόνους γύρω μας, αλλά σχεδόν ποτέ δε σκεφτόμαστε πως μπορεί να πέσουμε εμείς οι ίδιοι θύματα δολοφονίας. Ωστόσο νιώθει άβολα και του δηλώνει ευγενικά πως η ώρα έχει περάσει και πρέπει να γυρίσει σπίτι της. Αισθάνεται σαν να ξετυλίγεται μπροστά της μια ταινία και συνειδητοποιεί πως οι ταινίες δεν έχουν πάντα καλές καταλήξεις.
Εκείνος τότε κλειδώνει παιχνιδιάρικα την πόρτα ...μεταξύ αστείου και σοβαρού.
Τώρα η κοπέλα φοβάται και ο φόβος είναι το ισχυρότερο όπλο στα χέρια του. Από εδώ και κάτω δεν έχει σημασία τι ΘΑ μπορούσε να έχει κάνει η κοπέλα. Δεν έχει τις ίδιες αντιδράσεις κάποιος που φοβάται με κάποιον που μπορεί ψύχραιμα να σκεφτεί πριν αντιδράσει.
Ας υποθέσουμε πως η κοπέλα δοκιμάζει να «πάει με τα νερά του» χαριτολογώντας και αντιμετωπίζοντας την κατάσταση ψύχραιμα σαν να πρόκειται πραγματικά για κάποιο αστείο…
«Έλα βρε Χ…, θα αργήσω και η μάνα μου θα φωνάζει, μα τι σʼ έπιασε τώρα, δεν είναι καθόλου αστείο αυτό που κάνεις, έλα άσε με να φύγω και θα τα πούμε αύριο…»
Εκείνος συνεχίζει να μιλάει μαζί της για άσχετα θέματα, αλλά κρατάει πάντοτε το μαχαίρι στο χέρι του, σαν να έπαιζε με κάποιο κομπολόι, μέχρι που την πλησιάζει και της ζητάει να υποκύψει στις σεξουαλικές του ορέξεις.
Τι νομίζετε πως θα έπρεπε να κάνει εκείνη;
Τι νομίζετε πως μπορούσε να κάνει;
Για πόσο καιρό άραγε θα βασανίζεται άδικα από σκέψεις πως εκείνη το προκάλεσε -όπως τα παιδάκια που νιώθουν πως εκείνα προκάλεσαν το διαζύγιο των γονιών τους;
Και τι θα ισχυριστεί ο κατά τα άλλα φίλος και γνωστός της;
«Μα ήρθε σπίτι μου! Δεν μου είπε πως δεν ήθελε! Το μαχαίρι; Εεεεε σιγά μη την τραυμάτιζα!!!!»
Και το θύμα μας σε ποιόν να μιλήσει για το όλο συμβάν και τι να πει;
Μπορεί η μαμά της όταν έπεφτε από το ποδήλατό της, να τη μάλωνε κι από πάνω που έπεσε και χτύπησε. (Δική μου είναι η ιστορία ότι θέλω την κάνω, αλλά αυτά είναι πράγματα που γίνονται…) Μπορεί και τώρα να τη μαλώσει και να της πει πως εκείνη έφταιξε!!
Θέλει μεγάλο κουράγιο για να βγεις και να δηλώσεις δημόσια πως σε βίασαν και μάλιστα κάποιος γνωστός.
Πόσο μάλλον αν αυτός ο βιαστής είναι ο γιος του αστυφύλακα του χωριού, ή του δασκάλου σου ή κι εγώ δεν ξέρω ποιανού.
Ο Βιασμός είναι ένα κακό παιχνίδι εξουσίας. Αυτός που βιάζει επιδεικνύει με αυτόν τον τρόπο ένα είδος δύναμης. Είναι ο κυρίαρχος, είναι αυτός που κατευθύνει το θύμα σύμφωνα με τις ορέξεις του…
Πόσο μάλλον όταν οι πιθανοί βιαστές είναι τέσσερις.
Ας υποθέσουμε ότι ο βιασμός έγινε.
Γιατί δεν πήγε η κοπέλα να ζητήσει βοήθεια πριν το βιασμό;
Να σας πω εγώ γιατί: Γιατί δεν φαντάστηκε πως τα πράγματα θα έφταναν ως εκεί. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται ειδικά όταν πρόκειται για άτομα που ήδη γνωρίζεις, εκτιμάς, αγαπάς, είναι δύσκολο να πάει το μυαλό σου στο κακό.
Γιατί δε φώναξε; Γιατί –όπως είπε και η ΚΟΥΕ- για χίλιους δύο λόγους μπορεί να μην μπορούσε…
Γιατί, γιατί και ναι μεν αλλά...
Με όλα αυτά τα γιατί το μόνο που κάνουμε είναι να απενοχοποιούμε οποιονδήποτε βιαστή από την αποτρόπαιη πράξη του και να ενοχοποιούμε το κάθε θύμα βιασμού που όχι μόνο υπέστη μια σεξουαλική κακοποίηση αλλά στη συνέχεια αναγκάζεται να υποστεί και έναν δεύτερο κοινωνικό βιασμό πολύ χειρότερο ίσως του πρώτου!
Η εν λόγω κοπέλα είναι αυτή που θα αναγκαστεί να αλλάξει γειτονιά, σπίτι, σχολείο, φίλους. Για να μη μιλήσω για τα εσωτερικά τραύματα που δεν ξέρω καν αν επουλώνονται ποτέ…
Με τη στάση της η κοινωνία μπορεί να αναγάγει τους βιαστές σε ήρωες και τρέμω στην ιδέα πως η μικρή κοινωνία του συγκεκριμένου περιστατικού έχει κάνει αυτό ακριβώς και ίσως και πολύ χειρότερα: έχει εξισώσει μια πράξη επιθετική και κακόβουλη όπως είναι ο βιασμός με την αποτυχημένη έστω αμυντική στάση που δεν μπόρεσε να κρατήσει το θύμα.
Δηλαδή το να μην καταφέρεις να αποφύγεις το βιασμό σου είναι το ίδιο μεμπτό για τον εν λόγω -ο θεός να τον κάνει- καθηγητή, με το να σε βιάσουν! Που έχουμε καταντήσει…!
Ξεχάστε όμως το συγκεκριμένο γεγονός σαν γεγονός και σκεφτείτε αυτό που λέει ο Monaxos γιατί αυτό είναι και το σοβαρότερο:
Και να προσθέσω, πως με όλα αυτά που παίρνουν το φως της δημοσιότητας ακόμα λιγότερα θύματα βιασμού θα επιλλέγουν να κρατούν τη σιωπή τους και να κουβαλούν την αποτρόπαιη εμπειρία τους σιωπηλά, μέσα στις μετέπειτα διαπροσωπικές τους σχέσεις.Εγώ νομίζω πάντως ότι το τελευταίο που μας νοιάζει σε αυτή την υπόθεση είναι εάν πράγματι έγινε ο βιασμός κτλ. Εμένα προσωπικά αυτό που με απασχολεί είναι πως η αυτόματη αντίδραση της τοπικής κοινωνίας στο άκουσμα καταγγελίας για βιασμό στο σχολείο δεν ήταν η αυτονόητη, δηλαδή να τον καταδικάσουν (ακόμη κ αν δεν έγινε). Προτίμησαν να προστατέψουν τους φερόμενους ως δράστες.
Αίσχος!
Με συγχωρείτε αν σαν κούρασα.
Προτίμησα να πω όλα όσα σκέφτομαι σε ένα ποστ και να μην μιλήσω άλλο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.