11-04-06
15:30
Αρχική Δημοσίευση από crazyhelen:Καλή μου Aayla, τα πράγματα στην πράξη γίνονται όπως ακριβώς τα περιγράφεις. Λίγοι και αυτοί με μεγάλη δυσκολία, ρισκάρουν να βγουν από έναν γάμο και είτε να συνεχίσουν την εξωσυζυγική τους σχέση, είτε να μείνουν μόνοι τους. Οι περισσότεροι, ζουν το πάθος και τον έρωτα με κάποιον άλλο σύντροφο στα κρυφά και κάποια στιγμή, όταν αυτό ξεθυμάνει, επιστρέφουν στην συζυγική τους εστία. Δεν το επικροτώ, το καταννοώ όμως.
Είμαι ακόμα ανύπαντρη, και απλά ευελπιστώ και εύχομαι ότι ΑΝ η ζωή μου τα φέρει έτσι και ο έρωτας μου χτυπήσει για 2η φορά την πόρτα, όντας παντρεμένη, να βρω το θάρρος και τη δύναμη να πω τέρμα, να μαζέψω τα πράγματά μου και να φύγω προκειμένου να ζήσω τον έρωτά μου, χωρίς να κοροϊδεύω τον σύζυγό μου, τα παιδιά μου, τον τρίτο άνθρωπο, μα πάνω απ'όλα τον εαυτό μου.
Crazyhelen μου, σου το εύχομαι με όλη μου την ψυχή. Τίποτα άλλο δε σου λέω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
11-04-06
15:20
Αρχική Δημοσίευση από Mario:Δηλαδη συγγνωμη ρε παιδια αλλα τι ειναι σκληρη η ζωη στον γαμο κτλ κτλ.
[...]Απλως σε ορισμενα απιμερους σημεια διαφωνω.Αnyway, λογο κεκτημενης ταχυτητας σημειωστε λαθος.[smilie=9,38,5]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
11-04-06
13:14
Σα να μου φαίνεται ότι σας έπιασε το...φαλλοκρατικό σας!
Ρε παιδιά, akatonomaste, valder, mario...Δεν καταλαβαίνω, ΠΟΥ ακριβώς διαφωνείτε με τη burbuja??? Είπε η κοπέλα ότι η απιστία είναι κανένα μικρό παραπτωματάκι; Είπε κανείς από εδώ μέσα ότι η απιστία είναι κάτι που μπορούμε να το κάνουμε όποτε κι όπως μας τη δώσει; Δε νομίζω να είπε κανείς κάτι τέτοιο. Νομίζω, ότι όλοι πάνω-κάτω συμφωνούμε ότι η απιστία είναι ό'τι χειρότερο μπορεί να προκύψει σε μια σχέση και αν δεν έχει πολύ γερές "βάσεις", σίγουρα πάει σε διάλυση...Και συμφωνώ πραγματικά με όλους σας. Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι akatonomaste, αλλά για τους Valder & mario λέω, ότι ναι μεν μιλήσανε πολύ ορθά, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί βρίσκεστε στη συγκεκριμένη φάση της ζωής σας, που ο δρόμος των σχέσεων ανοίγεται μπροστά σας στρωμένος με ροδοπέταλα και έχετε καθαρό το μυαλό σας, ότι αυτό κι αυτό κι αυτό είναι σωστό. Αυτό θέλω να κάνω κι αυτό απαιτώ από μια σχέση. Το ίδια ακριβώς πίστευα κι εγώ στην ηλικία σας, αλλά δυστυχώς η ζωή είναι σκληρή και μερικές φορές δε σου τα φέρνει όπως θα ήθελες. Και δε θα πω πριν 5-6 χρόνια, αλλά ακόμα και πριν 1 χρόνο, σε καμία μα καμία -τονίζω- περίπτωση δε θα περνούσε από το μυαλό μου να απατήσω τον άντρα μου. Έτυχε όμως να γνωρίσω αυτό το παιδί, ήμουνα στα μαχαίρια με τον άντρα μου και όλο και πιο πολύ να με αηδιάζει ο σύζυγος και να με γεμίζει ο άλλος...και όλο και πιο πολύ και όλο και πιο πολύ...Όταν ακούς διάφορους εκβιασμούς τύπου "αν με χωρίσεις ποτέ, θα πάρω τα παιδιά κατευθείαν και θα φύγω" ή "θα σε σκοτώσω" ή κι εγώ δε ξέρω τι άλλο, κι απ'την άλλη ακούς "σ'αγαπώ και όλα αυτά τα νεύρα και όλη αυτή η συμπεριφορά μου βγαίνει γιατί φταις εσύ που με νευριάζεις" και και και και ας μην τα πω όλα τώρα γιατί θα χάσετε πάσα ιδέα για το ΤΙ μπορεί να περνάει ένα παντρεμένο ζευγάρι...βρίσκεσαι μετά εγκλωβισμένη και δεν ξέρεις πια τι να κάνεις...Ναι μεν έχεις τον άντρα σου, που είσαι τόσα χρόνια μαζί του, που περάσατε τόσα μαζί, που κάνατε μαζί παιδιά και τόσα άλλα που είναι αδύνατον να τα συρρικνώσουμε σε μερικές γραμμές, αλλά αυτός ο ίδιος σου έχει δείξει και το σατανικό του πρόσωπο, σου έχει στερήσει 100% προσωπική ζωή, σε καταδυναστεύει, σε έχει κάνει κτήμα του, δε σε σέβεται καθόλου ως σύζυγο και μετά απαιτεί τα πάντα από σένα και φυσικά τον έρωτά σου, την αγάπη σου και την αφοσίωσή σου. Κι εγώ τα έχω δώσει όλα αυτά, γιατί αγάπησα υπερβολικά. Και στιγμές, που άλλη θα είχε πάρει τα μπογαλάκια της και θα την είχε κάνει, εγώ έμεινα. Κι ακόμα μένω και μάλλον θα μείνω για πάντα. Γιατί; Γιατί δεν είμαι καθόλου δυναμική και γιατί διστάζω να παίξω τη ζωή μου κορώνα-γράμματα και να διαλύσω το γάμο και την οικογένεια μου μόνο και μόνο επειδή δεν περνάω καλά με τον άντρα μου ή επειδή με κάνει δυστυχισμένη. Είναι ένα βήμα τεράστιο -ειδικά για τη γυναίκα- που δεν είμαι έτοιμη να κάνω. Όσο για τον άλλο; Ναι τον ερωτεύτηκα, ναι το είχα κρυφό και ΝΑΙ θα πήγαινα μαζί του οποιαδήποτε στιγμή κι ας είμαι παντρεμένη! Γιατί μπορεί να δείχνει ασέβεια για τον άλλο και προδοσία στο γάμο, αλλά...μεταξύ μας: ΧΈ***ΚΑ! Ας με σεβόταν κι ο άλλος έστω και λίγο απ'όσο σεβασμό του είχα δείξει εγώ, οπότε όχι κέρατο του αξίζει, αλλά κι ακόμα περισσότερα μπας και βάλει λίγο μυαλό!
Οπότε να πούμε, ότι μιλώντας γενικά για την απιστία, είναι σα να μιλάμε για το τσιγάρο: "Το τσιγάρο είναι πολύ βλαβερό για την υγεία, προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα, καρκίνο στο συκώτι, αναπνευστικά προβλήματα, κάνει κακό στους γύρω σου κλπ κλπ κλπ", ώσπου μια ωραία πρωία έχεις μπουχτίσει, είσαι αδύναμος χαρακτήρας, ξέρεις τι μπορεί να σου κάνει το κάπνισμα, αλλά τσούπ!...Το αρχίζεις!
Ρε παιδιά, akatonomaste, valder, mario...Δεν καταλαβαίνω, ΠΟΥ ακριβώς διαφωνείτε με τη burbuja??? Είπε η κοπέλα ότι η απιστία είναι κανένα μικρό παραπτωματάκι; Είπε κανείς από εδώ μέσα ότι η απιστία είναι κάτι που μπορούμε να το κάνουμε όποτε κι όπως μας τη δώσει; Δε νομίζω να είπε κανείς κάτι τέτοιο. Νομίζω, ότι όλοι πάνω-κάτω συμφωνούμε ότι η απιστία είναι ό'τι χειρότερο μπορεί να προκύψει σε μια σχέση και αν δεν έχει πολύ γερές "βάσεις", σίγουρα πάει σε διάλυση...Και συμφωνώ πραγματικά με όλους σας. Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι akatonomaste, αλλά για τους Valder & mario λέω, ότι ναι μεν μιλήσανε πολύ ορθά, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί βρίσκεστε στη συγκεκριμένη φάση της ζωής σας, που ο δρόμος των σχέσεων ανοίγεται μπροστά σας στρωμένος με ροδοπέταλα και έχετε καθαρό το μυαλό σας, ότι αυτό κι αυτό κι αυτό είναι σωστό. Αυτό θέλω να κάνω κι αυτό απαιτώ από μια σχέση. Το ίδια ακριβώς πίστευα κι εγώ στην ηλικία σας, αλλά δυστυχώς η ζωή είναι σκληρή και μερικές φορές δε σου τα φέρνει όπως θα ήθελες. Και δε θα πω πριν 5-6 χρόνια, αλλά ακόμα και πριν 1 χρόνο, σε καμία μα καμία -τονίζω- περίπτωση δε θα περνούσε από το μυαλό μου να απατήσω τον άντρα μου. Έτυχε όμως να γνωρίσω αυτό το παιδί, ήμουνα στα μαχαίρια με τον άντρα μου και όλο και πιο πολύ να με αηδιάζει ο σύζυγος και να με γεμίζει ο άλλος...και όλο και πιο πολύ και όλο και πιο πολύ...Όταν ακούς διάφορους εκβιασμούς τύπου "αν με χωρίσεις ποτέ, θα πάρω τα παιδιά κατευθείαν και θα φύγω" ή "θα σε σκοτώσω" ή κι εγώ δε ξέρω τι άλλο, κι απ'την άλλη ακούς "σ'αγαπώ και όλα αυτά τα νεύρα και όλη αυτή η συμπεριφορά μου βγαίνει γιατί φταις εσύ που με νευριάζεις" και και και και ας μην τα πω όλα τώρα γιατί θα χάσετε πάσα ιδέα για το ΤΙ μπορεί να περνάει ένα παντρεμένο ζευγάρι...βρίσκεσαι μετά εγκλωβισμένη και δεν ξέρεις πια τι να κάνεις...Ναι μεν έχεις τον άντρα σου, που είσαι τόσα χρόνια μαζί του, που περάσατε τόσα μαζί, που κάνατε μαζί παιδιά και τόσα άλλα που είναι αδύνατον να τα συρρικνώσουμε σε μερικές γραμμές, αλλά αυτός ο ίδιος σου έχει δείξει και το σατανικό του πρόσωπο, σου έχει στερήσει 100% προσωπική ζωή, σε καταδυναστεύει, σε έχει κάνει κτήμα του, δε σε σέβεται καθόλου ως σύζυγο και μετά απαιτεί τα πάντα από σένα και φυσικά τον έρωτά σου, την αγάπη σου και την αφοσίωσή σου. Κι εγώ τα έχω δώσει όλα αυτά, γιατί αγάπησα υπερβολικά. Και στιγμές, που άλλη θα είχε πάρει τα μπογαλάκια της και θα την είχε κάνει, εγώ έμεινα. Κι ακόμα μένω και μάλλον θα μείνω για πάντα. Γιατί; Γιατί δεν είμαι καθόλου δυναμική και γιατί διστάζω να παίξω τη ζωή μου κορώνα-γράμματα και να διαλύσω το γάμο και την οικογένεια μου μόνο και μόνο επειδή δεν περνάω καλά με τον άντρα μου ή επειδή με κάνει δυστυχισμένη. Είναι ένα βήμα τεράστιο -ειδικά για τη γυναίκα- που δεν είμαι έτοιμη να κάνω. Όσο για τον άλλο; Ναι τον ερωτεύτηκα, ναι το είχα κρυφό και ΝΑΙ θα πήγαινα μαζί του οποιαδήποτε στιγμή κι ας είμαι παντρεμένη! Γιατί μπορεί να δείχνει ασέβεια για τον άλλο και προδοσία στο γάμο, αλλά...μεταξύ μας: ΧΈ***ΚΑ! Ας με σεβόταν κι ο άλλος έστω και λίγο απ'όσο σεβασμό του είχα δείξει εγώ, οπότε όχι κέρατο του αξίζει, αλλά κι ακόμα περισσότερα μπας και βάλει λίγο μυαλό!
Οπότε να πούμε, ότι μιλώντας γενικά για την απιστία, είναι σα να μιλάμε για το τσιγάρο: "Το τσιγάρο είναι πολύ βλαβερό για την υγεία, προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα, καρκίνο στο συκώτι, αναπνευστικά προβλήματα, κάνει κακό στους γύρω σου κλπ κλπ κλπ", ώσπου μια ωραία πρωία έχεις μπουχτίσει, είσαι αδύναμος χαρακτήρας, ξέρεις τι μπορεί να σου κάνει το κάπνισμα, αλλά τσούπ!...Το αρχίζεις!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
10-04-06
12:24
m3ntOr...νομίζω, ότι τα παραλές λιγάκι, αν και φυσικά ο καθένας τη γνώμη του λέει και σεβαστό αυτό. Από κει και πέρα, φαντάζομαι προφανώς ότι είτε δε σου έχει συμβεί αυτό (κι εύχομαι να μη σου συμβεί ποτέ ) είτε σου την έχουν "κάνει" καμιά φορά, οπότε βγάζεις τα απωθημένα σου... . Σε διαβεβαιώ, ότι μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε. Η ζωή σου μαθαίνει πολλά όσο περνάνε τα χρόνια...Αρχική Δημοσίευση από m3nt0r:Αίσχοςςςςςς, να υπάρχει το θράσος και να το κάνει κάποιος και να το παραδέχεται σαν κατόρθωμα, όποιος είναι άνθρωπος, και όχι ανθροπώμορφο βόδι, όταν δεν τον γεμίζει μια σχέση αποχωρεί, ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ , ...
[Σημ. Συμφωνώ απολύτως με την XRZ! ]
Ξέρω πολύ καλά πώς νιώθεις, the beauty and the beast...και πρώτα-πρώτα σου λέω, ότι είναι φυσιολογικότατο όταν υπάρχει μεγάλη αγάπη ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, να συγχωρεί ο άλλος ακόμα και την απιστία. Δεν αμφισβητεί κανείς το γεγονός, ότι η απιστία σκοτώνει μια σχέση, αλλά αν μετά το "κακούργημα" υπάρχει έστω και μικρή προθυμία για μετάνοια-συγχώρεση από τους δύο αντίστοιχα, τότε μπορεί να συνεχιστεί η σχέση [οπότε γιατί να την πει κάποιος μαλ***νη τη φίλη σου; Απλά αγαπάει πολύ]. Το πιο σπουδαίο όμως είναι να θέλεις πραγματικά να συνεχίσεις αυτή τη σχέση, γιατί νιώθεις ότι είναι το έτερον σου ήμισυ και όχι γιατί τη λυπάσαι ή λυπάσαι τη σχέση γενικώς. Γιατί αν συνεχίζεις έτσι, κάποτε θα ξαναπέσεις στην αγκαλιά κάποιας άλλης, αναζητώντας κάτι πιο "σπινθηροβόλο". Αν πιστεύεις όμως ότι αυτή είναι η γυναίκα που σε γεμίζει περισσότερο, τότε να προσπαθήσεις να κάνεις αυτή τη σχέση πιο "σπινθηροβόλα" και μην ξεχνάς ότι μια μακροχρόνια σχέση θέλει και πολλούς συμβιβασμούς, με ό'τι αυτό συνεπάγεται...Αρχική Δημοσίευση από ThE BeasT aNd tHe BeauTy:Υστερα απο 6 χρονια σχεση το εκανα. Οταν ενοιωσα οτι η σχεση μου ειχε πεσει σε τελμα, πανω απο ενα χρονο χτυπαγα τα καμπανακια αλλα δεν τα ακουγε κανεις. Ξεκινησα παραλληλη σχεση την οποια κρατησα για 6 μηνες με τραγικο τελος. Μια ωραια μερα βρεθηκαμε και οι 3 να σηζηταμε.....Ηταν απο τις πιο εφιαλτικες μερες της ζωης μου. Πανε 2 χρονια τωρα και ακομα ειμαι ρακος ψυχολογικα. Με την πρωτη μου σχεση ειμαι ακομα, αποφασισε να με συνγχωρεσει....
(ξερω οτι αν ειχατε το τηλ. της θα την περνατε να της πειτε οτι ειναι μ......η κ.τ.λ) το ξερω.
Οπως ξερω και τα λαθη που εκανε που αν και δεν τα αναγνωριζει ανοικτα ξερει οτι αυτα ειναι που οδηγησαν τη σχεση μας εκει που εφτασε. Αλλιως δεν δεν θα δεχοτανε να συνεχισουμε. Για μενα ολα εχουν καταστραφει, κατι το οποιο δεν θελει να πιστεψει να καταλαβει.
Σας εχει τυχει ποτε να αγαπατε καποιον παρα πολυ μεχρι θανατου....αλλα σαν την αδερφη σας?
Αυτη ειναι η μεγαλυτερη καταρα για μια σχεση και εγω το εχω παθει. Δεν μπορω να κανω μπροστα ουτε πισω. Ειδικα οταν βλεπω αυτα τα δακρυα να κοιλουν στο προσωπο της. Θα μου πειτε την λυπασαι. Οχι δεν την λυπαμαι. Λυπαμαι και τους δυο. Λυπαμαι μια σχεση που ηταν γεματη αγαπη και πεθανε.
Αρχική Δημοσίευση από kostakiss:φιλε μου..σε καταλαβαινω..παντως εμενα δεν θα μου πηγαινε η καρδια μετα απο τοσο καιρο σχεσης να κανω κατι τετοιο
..ποσο μαλλον που λες οτι την αγαπας μεχρι θανατου..
να πω κι εγω την προσφατη και μοναδικη φορα που εκανα κατι <παρομοιο>..
τα χω με μια κοπελα 1χρονο κ 3 μηνες..η σχεση μας..με τις κρισεις και ολα αυτα που περασαμε(περασα κυριως) εκαναν εμενα και τα συναισθηματα μου να φθηρθουν...
και αυτην την παρασκευη σε ενα χορο(σχολειου)..δυστηχως κ εντελως αυθορμητα φιλιθικα με ενα κοριτσι..δεν ξερω γιατι..αλλα οτι παθος ειχα μεσα μου το εβγαλα σε αυτην την κοπελα(την οποια την ηξερα αρκετο καιρο,απλα δεν ειχαμε πολυ στενες επαφες)..
τωρα ειμαι σε μια παραξενη φαση..δεν ξερω τι ακριβως θελω..απο την μια καλο ειναι να εισαι ελευθερος..αλλα απο την αλλη δεν μπορω να αφηνω καποιον να <εισβαλει> στη ζωη μου και να μου την κανει..μανταρα..τι λετε?
την αγαπαω την κοπελα που ειμαι μαζι της τοσο καιρο,απλα λογο του οτι ειναι η πρωτη μου σχεση,μαλλον την καλοεμαθα παρα πολυ ..με αποτελεσμα..να τα τρωω εγω ολα στη μαπα...
Σε μια σχέση εκτός από τον άλλο, δοκιμάζεις και τον ίδιο σου τον εαυτό, kostakiss, πράγμα που σημαίνει, ότι δε χρειάζεται να προβληματίζεσαι για την τωρινή σου σχέση, ούτε να αγχώνεσαι. Κοίτα να περνάτε καλά κι οι δύο, αλλά βέβαια να σέβεται κι ο ένας τον άλλο (δεν υπάρχει κανένας λόγος να φτάσεις στο σημείο να την απατήσεις. Να διακόψετε από τη στιγμή που βλέπεις ότι δεν πάει άλλο συναισθηματικά για τον α ή β λόγο). Είσαι μικρός ακόμα κι έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου (πωω, σα καμιά θειά ακούγομαι! ). Anyway, με λίγα λόγια, δεν έκανες και τίποτα κακό που πλησίασες μια άλλη στο χορό. Το θέμα είναι να καταλάβεις τελικά τι ακριβώς θέλεις περισσότερο στη συγκεκριμένη φάση της ζωής σου. Just follow your heart (...τώρα που μπορείς!! )!
Και μια που δεν απάντησα κι εγώ σ'αυτό το thread, να απαντήσω: ΌΧΙ (αλλά λίγο έλειψε... . Ευτυχώς που ανακάλυψα εγκαίρως το e-steki και με βάλανε στον ίσιο δρόμο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.