Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
08-10-10
18:45
1. Δεν περιμενω γιατι φοβαμαι την υγεια μου (γενικοτερα ή λογω συγκεκριμενου διεγνωσμενου προβληματος).
2. Περιμενω μεν, αλλά αν μου τελειωσει ο χρονος, θα τα κανω βιαστικά ωστε πασει θυσια να κανω δικά μου παιδια κι οτι γινει.
3. Επιδιωκω (με υπομονη) να τα κανω ολα σωστα, γιατι ετσι θα εχω τις περισσοτερες πιθανοτητες να μη το μετανιωσω και να βρω ευτυχια.
Στην 3η περιπτωση, παιζει και το σεναριο της εξωσωματικης, αλλά και της υοθεσιας. (και αν θυμαμαι καλα υπαρχει και δυνατοτητα κυησης σε άλλη γυναικα, με απο κοινου αποδοχη "φερτο να στο ψησω, ετοιμο, παρτο" ).
Παντως αν δεν ειναι 100% θεμα υγειας, και ειναι μονο θεμα ηλικιας, ναι μεν το νωρις ειναι προτιμοτερο, όμως η επιστημη βοηθά πολύ.
"Το 1/3 των γυναικών στη χώρα μας που κάνουν θεραπεία εξωσωματικής είναι άνω των 40 ετών. Ο μέσος όρος ηλικίας των γυναικών που επιχειρούν την εξωσωματική είναι τα 37 χρόνια ηλικίας, ενώ οι περισσότερες γυναίκες είναι 36-40 ετών."
=Πηγη : Ελευθεροτυπια-
δεν τα έπιασα τα 3 σενάρια.
Όταν λέμε Lorien λόγοι υγείας εννοούμε λόγοι υγείας!
Τελεία και παύλα!
Και μετά την 3ετία ούτε εξωσωματικές ούτες παρένθετες ούτε τπτ... Χάσαμε όλο το σύστημα ένα πράγμα...
Ουσιαστικά το δίλημμα είναι "ή τώρα ή ποτέ και με κανέναν τρόπο"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
08-10-10
17:32
Δεν ειμαι σίγουρη αν ταιριάζει το ερώτημα εδώ, αν πιστεύετε ότι άλλου πάει καλύτερα μεταφέρετέ το.
Ως τώρα συζητάμε σε μια πιο...θεωρητική βάση. Αν δλδ μιλάμε για επιλογή [καταλάθος ή συνειδητά] του να γίνει κάποια ανύπαντρη μητέρα ενώ θα μπορούσε να ... περιμένει ξέρω γω να παντρευτεί/συζήσει/μεγαλώσει ένα παιδί μαζί με τον πατέρα. Πάντα όμως, είτε καταλάθος είτε συνειδητά μπορεί να επιλέξει κάτι άλλο και να έχει ευκαιρίες στο μέλλον.
Να θέσω ένα ερώτημα (γιατί στη θεωρία όλα εύκολα είναι--και για μένα δεν κατακρίνω καμιά σας)
Αν ερχόταν αύριο ένας γιατρός και σας έλεγε ότι για λόγους που απειλούν την ίδια σας τη ζωή πρέπει να φροντίσετε να κάνετε παιδιά μέσα στην επόμενη 3-ετία και μετά δεν θα είχατε καμία επιλογή τι θα κάνατε? Πώς θα νιώθετε?
Ας βάλω και ένα κοινωνικό background έτσι για λόγους πληρότητας. Γυναίκα, 27-30, με τελειωμένες σπουδές αλλά όχι τακτοποιημένη επαγγελματικά (άρα και οικονομικά), χωρίς κανενά ερωτικό φλέρτ/ενδιαφέρον στο άμεσο περιβάλλον της.
So?
Ως τώρα συζητάμε σε μια πιο...θεωρητική βάση. Αν δλδ μιλάμε για επιλογή [καταλάθος ή συνειδητά] του να γίνει κάποια ανύπαντρη μητέρα ενώ θα μπορούσε να ... περιμένει ξέρω γω να παντρευτεί/συζήσει/μεγαλώσει ένα παιδί μαζί με τον πατέρα. Πάντα όμως, είτε καταλάθος είτε συνειδητά μπορεί να επιλέξει κάτι άλλο και να έχει ευκαιρίες στο μέλλον.
Να θέσω ένα ερώτημα (γιατί στη θεωρία όλα εύκολα είναι--και για μένα δεν κατακρίνω καμιά σας)
Αν ερχόταν αύριο ένας γιατρός και σας έλεγε ότι για λόγους που απειλούν την ίδια σας τη ζωή πρέπει να φροντίσετε να κάνετε παιδιά μέσα στην επόμενη 3-ετία και μετά δεν θα είχατε καμία επιλογή τι θα κάνατε? Πώς θα νιώθετε?
Ας βάλω και ένα κοινωνικό background έτσι για λόγους πληρότητας. Γυναίκα, 27-30, με τελειωμένες σπουδές αλλά όχι τακτοποιημένη επαγγελματικά (άρα και οικονομικά), χωρίς κανενά ερωτικό φλέρτ/ενδιαφέρον στο άμεσο περιβάλλον της.
So?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
04-04-08
20:15
χωρίς να έχω γνώσεις επι του θέματος, κρίνοντας μόνο από φίλες που ήταν παιδιά χωρισμένων γονιών, αφενός τα παιδιά δεν είναι χαζά και δεν είναι τοοοοοοσο δύσκολο ακόμα και από μικρή ηλικία να καταλάβουν τι φίλος είναι ο άλλος και επίσης... πως εξηγείς σε ένα παιδί ότι ο φίλος της μαμάς ο Κώστας δεν θα ξανάρθει σπίτι, ούτε θα τον ξαναπάρουμε τηλέφωνο, ειδικά αν το παιδί έχει δεθεί μαζί του;;
Δεν νομίζω ότι είναι για προστασία της μητέρας το όλο θέμα αλλά του ίδιου του παιδιού.
Προφανώς κάθε παιδί είναι διαφορετικό και αντιλαμβάνεται αλλιώς τα πράγματα, αλλά δεν μου φάινεται και περιέργο μια μητέρα που μεγαλώνει το παιδί της μόνη της να επιδιώκει ένα "σταθερό" περιβάλλον γύρω από αυτό...
Δεν νομίζω ότι είναι για προστασία της μητέρας το όλο θέμα αλλά του ίδιου του παιδιού.
Προφανώς κάθε παιδί είναι διαφορετικό και αντιλαμβάνεται αλλιώς τα πράγματα, αλλά δεν μου φάινεται και περιέργο μια μητέρα που μεγαλώνει το παιδί της μόνη της να επιδιώκει ένα "σταθερό" περιβάλλον γύρω από αυτό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
01-11-06
11:43
Σωστό.Απόλυτα σωστό αυτό που σημείωσα με bold. Αλλά θα σε ρωτήσω το εξής. (Μιλάω ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟ για αυτήν την περίπτωση). Θεωρώντας ότι μιλάμε για μια γυναίκα σε τέτοιες ηλικίες, πχ στα 35-36 που είναι μόνη, χωρίς σοβαρή σχέση, με οικονομική δυνατότητα και ενώ το βιολογικό ρολόι κάνει πάρτυ η ίδια συνειδητοποιεί ότι τα περιθώρια της στενεύουν άσχημα.Πόσο καλή μάνα μπορεί να είναι αν σκέπτεται τι δικαίωμα της στερούν και δεν σκέπτεται πρώτα τι δικαίωμα στερεί η ίδια στο παιδί? Έχει δικαίωμα λοιπόν το παιδί πριν από εκείνη να μην στερείται το πατέρα εφόσον είναι αποδεδειγμένο ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν στερώντας ένα γονιό έχουν ευάλωτο συναισθηματικό κόσμο. Μιλάω από την προσωπική μου εμπειρία. Τα παιδιά πρέπει να έχουν δυο γονείς .
Γιατί δεν έχει αγάπη να δώσει? Το κάνει συνειδητά (δεν τυχαίνει να μείνει έγγυος) με επίγνωση [δεν είναι 20 χρονών παιδάκι] του τι σημαίνει "παιδί". Ξέρει τι έχει να του προσφέρει, ξέρει σε τι υπολείπεται και από τη στιγμή που επιλέγει σημαίνει ότι είναι διατεθειμένη να του δώσει αγάπη.
Από πλευράς παιδιού.Όχι δεν διαφωνώ μαζί σου [αν θέλεις την καθαρά προσωπική μου άποψη θα κάνω τα πάντα ώστε τα παιδιά μου-όταν με το καλό έρθουν να μεγαλώσουν μέσα σε μια φυσιολογική οικογένεια όπως εγώ] αλλά γιατί a priori να είμαστε τόσο σίγουροι ότι θα πάει άσχημα? ΜΗΠΩς, σκέφτομαι, ΕΝΑΣ από τους λόγους που έχει ευάλωτο συναισθηματικό κόσμο ένα τέτοιο παιδί [όχι κάποιο που έχασε γονιό γιατί εκεί μπαίνουν άλλες παράμετροι] είναι ότι από τα 5-6 του η συμπεριφορά του κόσμου είναι τέτοια ώστε να του θυμίζουν την "διαφορετικότητα" του? Και όντας 5-6 δεν μπορεί να τα αξιολογήσει σωστά. Άρα δεν "φταίει" η έλλειψη αγάπης από τη μάνα αλλά η "ηλιθιότητα" και ο ρατσισμός της πλειοψηφίας του κόσμου?
δεν ξέρω την απάντηση κι εγώ, απλά αναρωτιέμαι...
edit: ΄τωρα είδα ότι σε Post σου λες ότι έμεινες έγγυος στα 19 κτλ και το παράδειγμα που έφραψα ειναι σαν να σε φωτογραφίζω... Sorry δεν το ήξερα και δεν είχα πρόθεση να σε προσβάλλω ελπίζω να μην το πάρεις έτσι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
01-11-06
09:49
διαφωνω, η γυναικα που θα *επιλεξει* να μεγαλωσει το παιδι μονη της ειναι αννοητη και απερισκεπτη χανει το ολο νοημα του "μεγαλωνω ενα παιδι" μεσα σε καποια φεμινιστικης βασης εγωιστικη φιλοσοφια του "ειμαι γυναικα αρα μπορω να τα κανω ολα"
(το ιδιο ισχυει και για τους αντρες)
το παιδι χρειαζεται ΔΥΟ γονεις για να αναπτυχθει σωστα ο ψυχισμος τους. End of story
έχεις κάθε δικαίωμα να διαφωνείς αλλά να σου βάλω άλλη μια παράμετρο σκέψης?
Μιλώντας για αυτήν που επιλέγει, η μάλλον για έναν από τους τύπους γυναίκας (αν μπορώ να το θέσω έτσι) που επιλέγουν.
Εσύ μπορείς εσαεί να γίνεις πατέρας.
Εγώ έχω τώρα την "παραγωγική" δεκαετία και σε 10 χρόνια ήδη θα πρέπει να μετράω ανάποδα... Όμως εγώ θέλω να κάνω παιδί. Και πιστεύω ότι μπορώ να του προσφέρω αγάπη και ότι άλλο χρειάζεται για να μεγαλώσει. Γιατι΄μου στερείς* το δικαίωμα να το κάνω, επειδή δεν βρήκα την αληθινή αγάπη και δεν συμβιβάστηκα με κάτι λιγότερο από αυτό?
*στερείς είναι σχήμα λόγου προφανώς. Και το λέω με την έννοια ότι στα 40, 45 πιθανότατα απλά να ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ να κάνω παιδί πια, σε αντίθεση με σένα που θα είσαι ακμαιότατος..
[δεν μιλώ για εμένα, απλά φέρνω εμένα ως παράδειγμα-εγώ ούτε τρελή ανάγκη να κάνω παιδί άμεσα έχω, ούτε τα λεφτά και τα ψυχικά αποθέματα να το μεγαλώσω στην παρούσα φάση ]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
02-04-06
19:49
Αρχική Δημοσίευση από Skoulikadera---:Είναι τραγικό....
ναι είναι όντως τραγικό...δεν σου λέω ότι το κάναν οι γονείς μου (ίσα ίσα αυτοί ξέραν πολύ καλά -δυστυχώς για μένα - ποιος έφταιγε και ποιος όχι) αλλά υπήρχαν πολλοί στον περίγυρο που το βλέπαν έτσι. Και υπήρχαν επιχειρήματα του τύπου, ότι εγώ δεν θα τα έκανα από μόνη μου γιατι εγώ έχω την οικογενεια μου κανονικά και αγαπημενη (που ισχύει και με κάνει πολυ χαρούμενη αλλά άλλο αυτό!) ενώ από τη φιλη μου τι να περιμένεις που η μάνα της πήγε και γαστρώθηκε (σορυ αλλά αυτή η έκφραση έχει χρησιμοποιηθεί!) και ΄τωρα γυρνάει με τον ένα και με τον άλλο (ναι προφανώς η μαμά της έβγαινε πιο πολύ από τη δική μου καθότι ήταν μόνη της από άποψη...'άντρα και είχε κάνει μια σχέση 3 χρόνων που διαλύθηκε και την περίοδο που μας είχε πιάσει εμάς η βλακεία έιχε μόλις αρχίσει να βγαίνει με κάποιον άλλο...Ασχετο ότι το παιδί της δεν το είχε παραμελήσει το γεγονός ότι δεν είχε γίνει...καλόγρια ίσως ήταν ιδιαίτερα μεμτο!)...
Αυτό είναι που με κάνει να λέω πχ ότι θα μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να κάνω εγώ ένα παιδί εκτός γάμου γιατί θα είχα να αντιμετωπίσω όλα αυτά και δεν νομίζω ότι θα το άντεχα να πρέπει να προσεχω 8πλα τις κινήσεις μου για να μην παρξηγηθούν...αυτονόητα πράγματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
02-04-06
19:12
Κι όμως όλα επηρεάζουν δυστυχώς τις απόψεις. Στο γυμνάσιο έκανα πολύ παρέα με μια κοπέλα που ήταν αυτό που ορίζεται ως "νόθο". Η ίδια ήξερε (ή ήθελε να πείσει τον κόσμο δεν ξέρω) ότι οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν ακόμα έγγυος η μαμά της (εγώ γνώριζα την αλήθεια από τη δική μου μητέρα) ενώ στην πραγματικότητα (είχε έρθει με τη μτέρα της γύρω στα 10 από Αθήνα όπου και μένει ακομα ο πατέρας της) οι γονείς της δεν είχαν παντρευτει ποτέ, αν και ο πατέρας της την είχε αναγνωρίσει από την αρχή και χωρίς προβλήματα [το ότι δεν συμφωνούσε με τη μανα της ή δεν την ήθελε για γυναίκα του δεν αποτελεσε ποτέ πρόβλημα και είχαν άψογες σχέσεις με τη φίλη μου]. Κι όμως στην επαρχία που ζούσαμε, μετά τον πρώτο καιρό (οπότε και άρχισε να μαθεύεται ότι δεν είναι χωρισμένη αλλά ουδέποτε παντρεμένη) πολλά είχαν αρχίσει να λέγονται. Και ακόμα και όταν [στα 14 15 μας που μας είχε βαρέσει η χαζομάρα στο κεφάλι και κάναμε την επανασταση μας] πολλές βλακείες που είχα κάνει μαζί με τη φίλη μου είχαν δικαιολογηθεί [Off the record φυσικά] για εμενα [την καλή μαθητρια καλής οικογενειας!!!] από το ότι παρασύρθηκα από τη φίλη μου που ε, με τη μάνα που έχει (που δεν παντρεύτηκε και έκανε παιδί εκτος γάμου) τι να περιμένει κανεις! (άσχετα αν σε πολλά την παρέσερνα εγώ που είχα το μυαλό πάνω από το κεφάλι μου τότε!). Σε μια τέτοια φαρισαική κοινωνία λοιπόν δυστυχώς όλα πρέπει να τα λαμβάνει κανείς υπόψη του!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.