iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
09-02-10
23:28
Χαζή ερώτηση, αν τα λεφτά δεν βρεθούν με αυξήσεις φορολογίες ή με περικοπές δημοσιές υπαλλήλων θα πρέπει να βρεθούν από την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Έχουμε τόσους ικανούς επιχειρηματίες στην Ελλάδα ΟΕΟ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
18-01-10
19:17
Όταν λέμε ότι μια χώρα δεν παράγει εννοούμε ότι Εισαγωγές > Εξαγωγές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
18-01-10
01:55
Και μια ευχάριστη είδηση:
"Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στη νέα ελληνική κυβέρνηση. Έχει παρουσιάσει ένα αξιόπιστο πρόγραμμα για δημοσιονομική εξυγίανση. Έχω εμπιστοσύνη στον Παπανδρέου", δηλώνει χαρακτηριστικά στην El Pais.
"Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στη νέα ελληνική κυβέρνηση. Έχει παρουσιάσει ένα αξιόπιστο πρόγραμμα για δημοσιονομική εξυγίανση. Έχω εμπιστοσύνη στον Παπανδρέου", δηλώνει χαρακτηριστικά στην El Pais.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
14-01-10
17:32
Μα το νόμισμα δεν είναι παράμετρος μιας οικονομίας, και φασόλια να είχαμε σαν μέσο ανταλλαγής σε θεωρητικό επίπεδο και με τα ίδια δεδομένα στην ίδια κατάσταση θα ήμασταν.ποτέ αλλοτε ουτε σε μεξικο ουτε σε αργεντινη υπηρχε κοινο νομισμα,,και μια ενωση οπως η ΕΕ..
μη συγκρινουμε οτι θελουμε..
Ίσα ίσια που τώρα δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε κάποια νομισματική πολιτική για να βελτιώσουμε την κατάσταση.
Και στην τελική και το Μεξικό και η Αργεντινή, ναι μεν είχαν δικό τους νόμισμα αλλά ήταν συνδεδεμένο με το $.
Τι σημαίνει θάβω στην μακροοικονομία; Τέσπα ... αξίζει να σημειωθεί ότι το τελευταίο δάνειο το πήραμε με γραμμάτια και όχι με ομόλογα (άρα έχουμε ήδη κάψει την λύση των ομολόγων) κοντά στο 2% ... με 2% ακόμη και εγώ δανείζω το κράτος, αν και η αλήθεια είναι ότι με πρωθυπουργό τον ΓΑΠ θα το σκεφτόμουν λιγάκιΟι Ευρωπαίοι όχι απλώς δεν μας εμπιστεύονται (και καλά κάνουν), αλλά μας θάβουν κανονικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
14-01-10
16:16
Το έγγραφο που επισυνάπτει η ΦΣ στο άρθρο της, και που επισυνάπτω και εγώ στο τέλος, λέει ότι:Κατ' αρχή, η έξοδος μίας χώρας από την ΟΝΕ, δε συνεπάγεται αυτόματα και έξοδο από την Ε.Ε.
The first interpretation would be consistent with the view that withdrawal from EMU without a parallel withdrawal from the EU would be legally inconceivable.
Που στην ουσία λέει ότι έξοδος από ΟΝΕ χωρίς παράλληλη έξοδο από ΕΕ είναι νομικά αδιανόητο (=inconceivable)
Ωραία όλα αυτά, το θέμα μας είναι τι ΠΡΕΠΕΙ να γίνει και όχι τι ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να γίνει.Πάντως, σε "σενάρια εργασίας" που είχα την τύχη να ακούσω στις Βρυξέλες( από γραφειοκράτες του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ), κατά το 1991, όταν είχε φουντώσει και ανακάμψει το "Ανατολικό Ζήτημα", ως συνέπεια της κατάρρευσης του "υπαρκτού σοσιαλισμού", η "χώρα Χ" των περισσότερων σχετικών παραδειγμάτων και αναφορών, μας μύριζε "Ελλάδα". Ήταν η εποχή που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της χώρας κ. Κ. Μητσοτάκης, μιλούσε για πωλήσεις νησιών και βραχονησίδων. Ήταν η εποχή που στο μοίρασμα τότε των διαφόρων ποσοστώσεων και επιδοτήσεων μεταξύ των μελών της ΕΟΚ, οι ελληνικές αντιπροσωπείες σχολιάζονταν στα διάφορα πάρτι, για "αισχρό ξεπούλημα"( στους Ισπανούς, τους Γάλλους κλπ)!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Συνημμένα
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
13-01-10
20:57
Τον αρχικό μου φόβο ότι η κατάσταση στην Ελλάδα μοιάζει με αυτή του Μεξικού και της Αργεντινής εποχές 90s (κάντε google για "κρίση τεκίλα" ), αρχίζω σιγά σιγά να τον επιβεβαιώνω.
Δυστυχώς τα νούμερα τότε ήταν πολύ καλύτερα, το έλλειμμα ήταν 8% επί το ΑΕΠ και όχι 16% όπως το δικό μας. Και όμως αναγκάστηκαν να αποσυνδέσουν την αξία του νομίσματος τους από το δολάριο έτσι ώστε να υποτιμηθεί και τα προϊόντα τους να αποκτήσουν έστω το πλεονέκτημα της ανταγωνιστικής τιμής άρα να αυξηθούν οι εξαγωγές
Όμως εμείς δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το νόμισμα μας, αφού δεν έχουμε νόμισμα. Άρα μέσω νομισματικής πολιτικής δεν μπορούμε ούτε να πείσουμε τους ξένους επενδύτες να μην αποσύρουν τα χρήματα μας, ούτε να προσεκλύσουμε πιο τολμηρούς επενδυτές.
Μια άλλη ιδέα θα ήταν να ανεβάσουμε τα επιτόκια, προσελκύοντας καταθέτες έτσι ώστε να συγκεντρώσουμε τα απαιτούμενα Κεφάλαια. Στα οικονομικά εγχειρίδια ναι, είναι μια λύση ... όμως ο ιδιωτικός τομέας (καταναλωτές, επιχειρήσεις) και ιδιαίτερα ο χρηματοπιστωτικός δεν είναι υγιείς (όπως συμβαίνει στην Ιαπωνία, όπου το εξωτερικό χρέος είναι κατά πολύ χαμηλότερο του δημοσίου, κυρίως λόγω των υψηλών αποταμιεύσεων).
Από όσο ξέρω, δεν έχουμε ούτε άλλα δημόσια περιουσιακά στοιχεία να πουλήσουμε (ΟΤΕ ή Ολυμπιακή). Τι θα κάνουμε;
Η φιλελεύθερη συμμαχία δημοσίευσε κάποιες σκέψεις της που με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Μερικά βασικά κομμάτια
Δυστυχώς τα νούμερα τότε ήταν πολύ καλύτερα, το έλλειμμα ήταν 8% επί το ΑΕΠ και όχι 16% όπως το δικό μας. Και όμως αναγκάστηκαν να αποσυνδέσουν την αξία του νομίσματος τους από το δολάριο έτσι ώστε να υποτιμηθεί και τα προϊόντα τους να αποκτήσουν έστω το πλεονέκτημα της ανταγωνιστικής τιμής άρα να αυξηθούν οι εξαγωγές
Όμως εμείς δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το νόμισμα μας, αφού δεν έχουμε νόμισμα. Άρα μέσω νομισματικής πολιτικής δεν μπορούμε ούτε να πείσουμε τους ξένους επενδύτες να μην αποσύρουν τα χρήματα μας, ούτε να προσεκλύσουμε πιο τολμηρούς επενδυτές.
Μια άλλη ιδέα θα ήταν να ανεβάσουμε τα επιτόκια, προσελκύοντας καταθέτες έτσι ώστε να συγκεντρώσουμε τα απαιτούμενα Κεφάλαια. Στα οικονομικά εγχειρίδια ναι, είναι μια λύση ... όμως ο ιδιωτικός τομέας (καταναλωτές, επιχειρήσεις) και ιδιαίτερα ο χρηματοπιστωτικός δεν είναι υγιείς (όπως συμβαίνει στην Ιαπωνία, όπου το εξωτερικό χρέος είναι κατά πολύ χαμηλότερο του δημοσίου, κυρίως λόγω των υψηλών αποταμιεύσεων).
Από όσο ξέρω, δεν έχουμε ούτε άλλα δημόσια περιουσιακά στοιχεία να πουλήσουμε (ΟΤΕ ή Ολυμπιακή). Τι θα κάνουμε;
Η φιλελεύθερη συμμαχία δημοσίευσε κάποιες σκέψεις της που με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Μερικά βασικά κομμάτια
Ποιο συγκεκριμένα, άρθρο στους «Financial Τimes» βεβαιώνει ότι θα αντιμετωπίσει νομισματική κρίση κάθε χώρα που, στα πλαίσια μιας εξωτερικά εισαγόμενης δημοσιονομικής πειθαρχίας, υιοθετεί μια σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία με την οποία έρχονται σε αντίθεση οι εγχώριες πολιτικές της. Αυτό, επισημαίνει το άρθρο, συνέβη στην Αργεντινή που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πρόσδεση του νομίσματός της με το δολάριο, και αυτό προβλέπει να συμβεί και στην Ελλάδα η οποία θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ σε δύο-τρία χρόνια.
Το ενδεχόμενο αυτό, δηλαδή της εξόδου μιας χώρας από την ευρωζώνη έχει αρχίσει να απασχολεί και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, νομικοί της οποίας μελέτησαν το ζήτημα αυτό σε «έγγραφο εργασίας» τον Δεκέμβριο του 2009.
Ας κλείσουμε για λίγο τα μάτια, και ας φανταστούμε την Ελλάδα έξω από την ΕΕΣτη διακήρυξή της για τις ευρωεκλογές του 2009 καλούσε τις Ευρωπαϊκές ηγεσίες να αντιληφθούν ότι, εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης, η νομισματική ενοποίηση μπορεί και να ακυρωθεί εάν δε συμπληρωθεί από την αντίστοιχη πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.