rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Για πες μου μια καλη ηλικια για να δωσεις απαντησεις εγκαιρα πριν αρχισει να σε τσιγκλαει η υπαρξιακη αγωνια;Συγνώμη, αλλά αν δεν το φέρει η ζωή, να απαντήσει έγκαιρα ο (όποιος) ερωτών, μάλλον θα τον βρουν απροετοίμαστο, και η "υπαρξιακή αγωνία" και οι "αμφιβολίες" ( για τον εαυτό του)!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Κατ'αρχην απ'τον εαυτο σου.Η χρόνια κατάθλιψη δεν εμπεριέχει μεγάλες δόσεις παραίτησης;
Γιατι καποιος να εχει υπαρξιακη αγωνια; Γιατι να εχει αμφιβολιες για τον εαυτο του; Μηπως δεν του τα 'παν καλα;Η ψυχική παράλυση ως αποτέλεσμα υπαρξιακής αγωνίας δεν αποτελεί μορφή ήττας;
Καποιος εδωσε τροφη στο "διαβολακι" που γινεται διαβολος μετεπειτα.Όταν αφήνεσαι στο "διαβολάκι" που σου λέει πως "δεν αξίζεις" και φτάνεις να κοιτάς τη ζωή μέσα από τα μάτια του, αυτό δεν αποτελεί παραίτηση από τη δική σου οπτική;
Στο τελος αυτο μενει...Το να συνεχίσεις να ζεις μια ζωή, η οποία δεν σου φαίνεται ανθηρή, θέλει πολύ περισσότερο θάρρος. Άλλωστε ο θάνατος είναι μόνο μια στιγμή και σου χαρίζει το δώρο της λήθης. Η ζωή που κυλάει κρατά πολύ περισσότερο και πάνω απ' όλα είσαι υποχρεωμένος να θυμάσαι. Να θυμάσαι και να κουβαλάς το φορτίο των επιλογών σου, των συνεπειών τους και των ενοχών που αφήνουν όλα αυτά, πάνω στις κυρτωμένες πλάτες σου.
"Σε όλες τις ιστορίες που άξιζε κανείς ν' ακούσει, οι ήρωες είχαν συνεχώς την ευκαιρία να κάνουν πίσω, όμως εκείνοι συνέχιζαν", είπε ο Σαμ στο Φρόντο. Οι γενναίοι νιώθουν φόβο και συνεχίζουν να προχωρούν. Οι δειλοί νιώθουν φόβο και λακίζουν· ή ακόμη χειρότερα, αυτοκαταστρέφονται αρνούμενοι να τον αντιμετωπίσουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Αυτο που λες ειναι πολυ σκληρο. Ειναι σαν μια μορφη τιμωριας επειδη καποιος απετυχε. Και τι εγινε; Ειναι ποτε δυνατον να πιστευεις οτι ειναι μια καλη περιπτωση η αυτοκτονια οταν καποιος αποτυνχανει σε κατι που ειχε βαλει στοχο; Η αποψη σου ειναι ακραια κι ανατριχιαστικη.Προφαβως δεν καταλαβες τι ειπα. Δεν ειπα οτι αυτοκτονουν οσοι αποτυγχανουν στους στοχους τους-φυσικα και δεν ισχυει αυτό. Ειπα σε ποια περιπτωση προσωπικα ειμαι υπέρ της αυτοκτονιας.
Μαλλον εσυ δεν καταλαβες τι ειπες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Υπαρχουν εκατομυρια ανθρωποι που εχουν παντελη αποτυχια στους στοχους τους και δεν φτανουν ποτε στην αυτοκτονια. Η αυτοκτονια σου καρφωνεται στο μυαλο σ'αυτους κυριως που εχουν μεγαλα διαστηματα καταθλιψης ή σ'αυτους που ακριβως για να κρυψουν την προσωπικη τους τραγωδια δουλευουν και προσπαθουν να εκπληρωνουν στοχους συνεχεια για να νοιωθουν επιτυχημενοι κερδιζοντας ετσι την εκτιμηση των αλλων. Ολα αυτα τα μεγαλα εσωτερικα κενα δημιουργουνται οταν ειμαστε παιδια και μεγαλωνουμε μεσα σε μια οικογενεια.Η θεση μας μεσα στην οικογενοια μας (μεγαλυτερος αδερφος ή μικροτερος), οι απαιτησεις που μας προσαπτουν, ο σεβασμος που δεχτηκαμε ή δεν δεχτηκαμε, η μικρη ή μεγαλη αδιαφορια που νοιωσαμε, ειναι αυτα τα οποια καθοριζουν κατα μεγαλο ποσοστο την αυτοεικονα μας που θα εχουμε την υπολοιπη ζωη μας. Υπαρχουν ανθρωποι που αποτυνχανουν στους στοχους τους και καταρεουν και αλλοι που δεν νοιωθουν καν την αναγκη να βαλουν στοχους και ζουν και αρπαζουν τις ευκαιριες οπως ερχονται.Είμαι υπερ της αυτοκτονιας αν καποιος εχει αποτυχει τελειως στους στοχους του. Φυσικα θα πρεπει να εχεις τα κοτσια να το κανεις και αυτο πολλοί θα το σκεφτουν αλλα πολυ λιγοι θα το κανουν πραξη.
Εκτος κι αν ο Καρυωτακης ή ο Ian Curtis και ο Kurt Cobain θεωρουνταν οτι ειχαν αποτυχημενη καριερα και τα τιναξανε. Ε, οχι δεν ειναι ετσι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
... στη´´ αθλια´´ ζωη του
Εντελως αστοχος ο προσδιορισμος που προτιμησες να βαλεις, ειδικα οταν μιλαμε για τοσο λεπτα ζητηματα.
Απογοητευση απο την αδιαφορια γονιων και δασκαλων μπορει να υπαρχει σε μεγαλο βαθμο και δεν ειναι οι μοναδικες πηγες αδιαφοριας. Μπορει να κοιταξει κανεις γυρω του και να απογοητευτει ευκολα απο 1002 πραγματα. Πραγματα που θα κανουν και τα παιδια σου ισως να απογοητευτουν αυριο-μεθαυριο. Το θεμα ειναι να εισαι παντα εκει και να τους ακους. Να μοιραζεσαι τις ανησυχιες τους και τα θελω τους. Και οσο δυσκολα και αν ειναι τα πραγματα γι' αυτα στο μελλον, οτι εμποδια κι αν συναντησουν, δυσκολα θα απογοητευονται και θα παρατανε καταστασεις. Αυτο μπορεις να τους το μαθεις εσυ. Εχει αυτη τη δυνατοτητα ο γονιος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Επιμενω στη προηγουμενη αποψη μου.Δεν υπαρχει τιποτα αξιοπρεπες στην αυτοκτονια.
Και για να βαλουμε σωστες βασεις στο θεμα, το προβλημα με την συνχγηση που μπορει να εχει ενα ατομο για τις δυνατοτητες και τις αδυναμιες του σαν ξεχωριστο ατομο, εμφανιζεται στην ηλικια που ηταν παιδι και ηταν εξαρτημενος απο τους γονεις του. Οι γονεις παιζουν καθοριστικο ρολο στην αναπτυξη και εξελιξη της "αυτοεικονας" που σχηματιζει καθε παιδι. Συνηθως η ελειψη νοηματος για τον κοσμο μας και για εμας, πηγαζει απο την πραγματικη αγαπη που δεν πηραμε ποτε απ'τους γονεις μας. Ο καθενας πρεπει να ψαξει και να βρει τη δικια του ιστορια αν θελει να αντιμετωπισει τα δικα του κενα.
Μια ταινια που ειναι αρκετα αντιπρωσοπευτικη για την αποψη μου και για ολα οσα λεμε εδω μεσα ειναι "Ο κυκλος των χαμενων ποιητων". Τη συνιστω ανεπιφυλακτα και σ'αυτους που την εχουν δει ακομη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
γωνεις,sot,pol,fot
Ο σοτ με την πολ ειναι 23,25. Κοινωνικα ατομα με χαβαλε αρκετο.
Γωνεις : ψυχραιμοι, ωραιοι, με τα αστεια τους, ελαφρως αδιαφοροι.
φοτ: η μικρη της παρεας,13 εξυπνη, αστεια, αλλα συμμαζεμενη, χωρις να ανοιγεται ιδιαιτερα.
Αυτη τη κατασταση τωρα την δημιουργησαν ο σοτ και η πολ που σαν μεγαλυτερα αδερφια πιεζαν και πιεζουν για τα παντα ολα. Αλλα κυριως ειναι η απαξιωση με την οποια αντιμετωπιζουν το κοριτσι. Μ'αυτο το ι φοτ κραταει ενα παθητικο ρολο στο σπιτι και εξω ακομη ποιο εντονα.
Αυτο που γινεται δηλαδη ειναι οτι υπαρχουν μεσα στην οικογενεια υποβασκουσες καταστασεις οι οποιες με πλαγιο τροπο μπορουν σιγα-σιγα να κτυπουν την αυτοπεποιθηση-αυτοεκτιμηση ενος παιδιου που εκεινη την ωρα χτιζεται ο μέλλοντικος ανθρωπος ο οποιος λογικα θα εχει προβλημτα με τον εαυτο του. ΜεχριΚι ειμαι σιγουρος γιατι και εγω τα ιδια παθαινω με την οικογενεια μου.
Εγω τωρα εχω μεγαλωσει και πολλες φορες σκεφτηκα την αυτοκτονια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
1. Και κυριοτερο. ΓΩΝΕΙΣ. Αυτοι οι μαγκες ή μας αγγαλιασαν ελευθερα, ειτε αδιαφορησαν ή ακομη κι οταν μεγαλωσωμε ηταν ακομη εκει. Ο γωνεις ειναι ΕΝΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ λογος να απογοητευεις για τη μετεπειτα ζωη σου.
Εγω που ειμαι και νεαρος το γνωριζω.
2.Δυνατα χτυπηματα της ζωης, (δουλεια,χρεοι,υγεια,αποκαλυψεις...)Σ'αυτες τις περιπτωσεις οι σκεψεις ειναι γρηγορες και εντονες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.