07-10-08
06:30
Ισχύουν τα ίδια δηλαδή σε κάθε περίπτωση ανεπιθύμητης - ατυχηματικής εγκυμοσύνης (π.χ. μια 14 χρονη που μαθαίνει τι είναι συνουσία ή μία 30χρονη που δεν σκοπεύει να γίνει μάνα γιατί έχει καριέρα την οποία θα πρέπει να παρατήσει κλπ κλπ κλπ) ή τότε αλλάζουν οι απόψεις; Ισχύουν τα ίδια σε κάθε περίπτωση που η "μητέρα" θα κοιτάζει το παιδί και θα σκέφτεται την κόλαση με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο είτε επειδή υπέστηκε βιασμό είτε γιατί υπέστηκε επιλόχεια κατάθλιψη είτε για άλλο λόγο;
Αυτό που δηλαδή κάνει τις απόψεις να διαφέρουν σε περίπτωση βιασμού είναι η βία με την οποία έγινε η ερωτική πράξη ώστε να αφαιρείται κάθε δυνατότητα επιλογής της μητέρας-θύματος αν θα προσέξει ή όχι να μη μείνει έγκυος; Η βία δηλαδή είναι ο καθοριστικός παράγοντας; Αν η ερωτική πράξη ήταν συναινετική και ο σύζυγος ασκεί βία με άλλους τρόπους στη γυναίκα και κατά 90% θα ασκεί βία και στο παιδί που θα γεννηθεί αλλάζουν οι απόψεις;
Το παιδί - προϊόν βιασμού θα προέρχεται από τους γαμέτες ενός βιαστή, θα κουβαλά το γενετικό του υλικό. Αυτό είναι; Αν ο πατέρας του μικρού Κωστάκη (παράδειγμα) που γεννήθηκε και ήταν προϊόν έρωτα μετά τη γέννηση του μικρού Κωστάκη αρχίζει να βιάζει τη γυναίκα του με τον πιο αισχρό τρόπο ο μικρός Κωστάκης θα πρέπει να θανατωθεί επειδή θα θυμίζει στη μητέρα του το πρόσωπο του βιαστή της;
Αν η βάση στην οποία μπορεί να στηριχθεί κανείς για να αποφασίσει είναι η ψυχολογία της γυναίκας και αν πιστεύει κανείς ότι το να εξαναγκάζεται να κρατήσει ένα παιδί που δεν θέλει είναι βασανιστήριο είναι και ένα άλλο ερώτημα. Επιτρέπεται/ δικαιολογείται στην ίδια βάση η αυτοκτονία μετά από βιασμό; Μπορεί κάποιος να εξαναγκάσει την Χ να ζήσει αν μετά από βιασμό δεν μπορεί να ανεχτεί το σώμα της, της προκαλεί αηδία, και δεν μπορεί ψυχολογικά να ξεπεράσει ό,τι της συνέβη;
(Ρωτώ για τους δικούς μου χαζούς λόγους: πήγα σε ένα interview για διορισμό σε μια θέση που έβαλα στο μάτι στο δημόσιο, με ρώτησαν σχετικά, απάντησα ό,τι κι εδώ - πάνω στο άγχος βασικά εκείνο μου'ρθε...και τους εκνεύρισα. Εκτός από το ότι μάλλον δεν πρέπει να περιμένω τα αποτελέσματα ψάχνω μήπως υπάρχει τρόπος να εξιλεωθώ πνευματικά )
Αυτό που δηλαδή κάνει τις απόψεις να διαφέρουν σε περίπτωση βιασμού είναι η βία με την οποία έγινε η ερωτική πράξη ώστε να αφαιρείται κάθε δυνατότητα επιλογής της μητέρας-θύματος αν θα προσέξει ή όχι να μη μείνει έγκυος; Η βία δηλαδή είναι ο καθοριστικός παράγοντας; Αν η ερωτική πράξη ήταν συναινετική και ο σύζυγος ασκεί βία με άλλους τρόπους στη γυναίκα και κατά 90% θα ασκεί βία και στο παιδί που θα γεννηθεί αλλάζουν οι απόψεις;
Το παιδί - προϊόν βιασμού θα προέρχεται από τους γαμέτες ενός βιαστή, θα κουβαλά το γενετικό του υλικό. Αυτό είναι; Αν ο πατέρας του μικρού Κωστάκη (παράδειγμα) που γεννήθηκε και ήταν προϊόν έρωτα μετά τη γέννηση του μικρού Κωστάκη αρχίζει να βιάζει τη γυναίκα του με τον πιο αισχρό τρόπο ο μικρός Κωστάκης θα πρέπει να θανατωθεί επειδή θα θυμίζει στη μητέρα του το πρόσωπο του βιαστή της;
Αν η βάση στην οποία μπορεί να στηριχθεί κανείς για να αποφασίσει είναι η ψυχολογία της γυναίκας και αν πιστεύει κανείς ότι το να εξαναγκάζεται να κρατήσει ένα παιδί που δεν θέλει είναι βασανιστήριο είναι και ένα άλλο ερώτημα. Επιτρέπεται/ δικαιολογείται στην ίδια βάση η αυτοκτονία μετά από βιασμό; Μπορεί κάποιος να εξαναγκάσει την Χ να ζήσει αν μετά από βιασμό δεν μπορεί να ανεχτεί το σώμα της, της προκαλεί αηδία, και δεν μπορεί ψυχολογικά να ξεπεράσει ό,τι της συνέβη;
(Ρωτώ για τους δικούς μου χαζούς λόγους: πήγα σε ένα interview για διορισμό σε μια θέση που έβαλα στο μάτι στο δημόσιο, με ρώτησαν σχετικά, απάντησα ό,τι κι εδώ - πάνω στο άγχος βασικά εκείνο μου'ρθε...και τους εκνεύρισα. Εκτός από το ότι μάλλον δεν πρέπει να περιμένω τα αποτελέσματα ψάχνω μήπως υπάρχει τρόπος να εξιλεωθώ πνευματικά )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.