MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
28-09-08
14:21
Και εγώ πραγματικά λυπάμαι που δεν ανταποκρίνομαι στις προσδοκίες σου, αλλά επέτρεψέ μου να παρατηρήσω πως ο λόγος που δεν κατάλαβα τι εννοείς είναι ο ποιητικός τρόπος εκφρασής σου στο προηγούμενο post.@Μονάχος, σαν επαγγελματίας ψυχολόγος πραγματικά περίμενα ότι θα σου ήταν προφανές.
Buggs σε ξαραρωτώ: μήπως τα παραφουσκώνεις; Έτσι όπως περιγράφεις τα πράγματα είναι λες και νιώθεις πως βρίσκεσαι σε μια κοινωνία στην οποία το να είσαι ετεροφυλόφιλος είναι ανώμαλο! Για όνομα του Θεού δηλαδή! Πραγματικά αναρωτιέμαι αν πράγματι πιστεύεις τα όσα γράφεις ή αν απλά συνεχίζεις να επιμένεις στην κατοστροφολογία σου περί κοινωνικού ξεπεσμού λόγω των των ομοφυλόφιλων μόνο και μόνο από πείσμα.Πως θα επιμεινεις στην σχεση σου με μία γυναίκα σημερα όταν η γύρω σου κουλτούρα δειχνει τις επιλογές σου λάθος; Διαλεξες συντροφο απο το αντιθετο φύλο; Λάθος, τα δυο φυλα έχουν τρελαθει σήμερα, γίνε γκέυ. Γίνεσαι λοιπόν γκέυ κι έλυσες, ας πούμε, αυτό το πρόβλημα. Με τα παιδιά; Αντε τυχερός είσαι, έχουν αγωνιστεί αλλοι γκέυ για σένα και μπορείς σήμερα να υιοθετήσεις ή να φτιάξεις ενα, σ'ενα μηχάνημα. Κι έπειτα;
Ανέκαθεν νομίζω ο λόγος ήταν και θα συνεχίσει να είναι η αγάπη για την ζωήΠαραμένει αναπάντητο το ερώτημα, ΓΙΑΤΙ να κάνεις παιδιά; Η κύρια ιδέα που σου δίνει δύναμη για να τα μεγαλώσεις. Πριν ήταν η διαιώνιση του είδους, ο καρπός ενός έρωτα, το ένσικτο. Τώρα;
Φαντάζομαι το ίδιο ισχύει και για τους γονείς υιοθέτησαν ή αυτούς που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδί και κάνανε τεχνητή γονιμοποίηση με ξένα ωάρια ή σπερματοζωάρια, αλλά παρόλα αυτά με κόπο και αγάπη μεγάλωσαν το παιδί τους όχι μόνο και μόνο γιατί είναι το γενετικό τους υλικό, αλλά από αυτό που ανέφερα και πιο πάνω: απλά από αγάπη. Δεν ξέρω τι σημαίνει οικογένεια και αγάπη για εσένα προσωπικά, αλλά για εμένα είναι κάτι παραπάνω από δεσμούς αίμματος (οι οποίοι δεν είναι πάντοτε παρόντες). Και για να χρησιμοποιήσω τα λόγια σου, σαν γονιός πραγματικά θα περίμενα πως θα σου ήταν προφανές.Ακόμη και με τεχνητά μέσα δυο γκέυ, τον έρωτα τους στα μάτια ενός παιδιού δεν θα τον δουνε ποτέ.Το ωάριο ή το σπέρμα θα προέρχεται απο κάποιον/αν άλλο/η.
Αν θα είχες την καλοσύνη θα μπορούσες να δώσεις έναν ορισμό στην "γενιά των γκέι" ή στην "κουλτούρα των γκέι" που βλέπεις γύρω σου; Γιατί καλές οι ταμπέλες, αλλά καλά είναι να ξέρουμε και τι σηματοδοτούνε. Μιλάς για τους ομοφυλόφιλους αποκλειστικά; Μιλας για όλους όσους υποστηρίζουν τα δικαιώματά τους; Ή μήπως για όσους είναι έτοιμοι απλά να ανεχτούν το διαφορετικό χωρίς να το ενστερνίζονται 100%;Ποσο κινητρο απομένει; Ελάχιστο. Ομως πές εντάξει, αυτή η γενιά γκέυ έχει το κίνητρο να αποδείξει ότι και εμείς μπορούμε.
Στανιό = με το ζόρι, έτσι; Ποιος μίλησε για οικογένειες που δεν θέλουν να κάνουν παιδί και όμως κάνουν;;; Αυτό κατά τη γνώμη σου ισχύει για τους ομοφυλόφιλους περισσότερο ή για τους ετεροφυλόφιλους; Ποιος από τους δύο γίνεται γονιός και οικογενειάρχης χωρίς να το θέλει (= με το στανιό);Να κάνουμε οικογένειες, να κάνουμε παιδιά, έστω και με το στανιό.Ετσι ίσως τα φροντισουν λιγάκι αυτά τα καημένα τα παιδιά. Η επόμενη που δεν θα έχει ουτε αυτό;
Εκτός δηλαδή απο τη διαιώνηση του έρωτα τους που έτσι κι αλλιώς δεν θα γίνει, πάει και η διαιώνιση εν γένει. Οπότε δεν είναι τόσο απλοικό όσο το παρουσιάζεις και ότι οι ελευθερίες των γκέυ ταχα δεν επιρρεάζουν τις δικές μου.
Μάλιστα... Εγώ υπεραπλουστεύω ενώ η κατοστροφολογία εξάγεται με κάποιο μαγικό τρόπο απολύτως λογικά. Ωραια. Για να πιάσουμε και πάλι τα πράγματα από την αρχή. Buggs, λες πως με το να δωθούν περισσότερες ελευθερίες στους ομοφυλόφιλους αυτό με κάποιο τρόπο θα αλλάξει τις δομές της κοινωνίας, κάτι στο οποίο συμφωνώ. Φοβάσαι όμως πως οι αλλαγές αυτές όμως θα φθείρουν την κοινωνία και εν τέλει θα... σταματήσουν την διαιώνιση του είδους(!), κάτι το οποίο είναι ένα τεράστιο λογικό άλμα.
Και εδώ θα ξαναφέρω ένα αγαπημένο μου παράδειγμα από τον φόβο αλλαγής των κοινωνικών δομών κ ιδιαίτερα της οικογένειας το οποίο με αγγίζει προσωπικά. Κάποτε λέγανε πως είναι λάθος να υπάρχουν διαζύγια και ήταν τρομερά δύσκολο για μία μητέρα να μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της, τη στιγμή που η επιλογή της να χωρίσει ήταν τόσο κατακριτέτα. Κάποτε οι καταστροφολόγοι λέγανε πως πάει, διαλύθηκε η οικογένεια από τη στιγμή που δόθηκαν τόσες ελευθερίες στις γυναίκες και πλέον μπορούν (σχετικά) πιο εύκολα να πάρουν διαζύγιο. Θεωρούσαν πως όλες οι γυναίκες θα πάρουν τα παιδιά τους και θα φύγουν από τα σπίτια τους. Πιστεύανε πως ένα παιδί χωρισμένων γονιών ήταν το "καημένο", το "καμμένο χαρτί" της κοινωνίας, ένα παιδί που δεν θα καταφέρει να επιζήσει και θα δημιουργήσει μια εκ νέου κακή οικογένεια. Χρειάστηκαν πολλά σκληρά καρύδια να πάρουν την απόφαση και να μουτζώσουν την κοινωνία κ να κάνουν αυτό που ήξεραν με αγάπη: να μεγαλώσουν τα παιδιά σε ένα περιβάλλον στοργής και ασφάλειας. Και εν τέλει, σήμερα βλέπουμε πως τα παιδιά αυτά ούτε είναι καταδικασμένα από τη στιγμή που θα χωρίσουν οι γονείς τους, ούτε είναι κάποια μικρόβια που ροκανίζουν τα θεμέλια της κοινωνίας. Το ζουμί της ιστορίας; Κάθε τι το νέο που ταράζει τις κοινωνικές ισοροπίες ανέκαθεν έφερνε τον φόβο για το αύριο και γινόταν αφρομή για καταστροφικά σενάρια. Κατά την άποψή μου ένα ακόμη τέτοιο σενάριο είναι και αυτό της... μη διαιώνισης γιατί θα αποδεχτούμε πως ναι, πράγματι ο διπλανός μου κάνει στο κρεβάτι του κάτι διαφορετικό από εμένα.
Το θέμα αυτό είναι καθαρά προσωπικό και δεν μπορώ σε καμμία περίπτωση να αποδεχτώ πως το πως και με ποιον κάνει έρωτα κάποιος μπορεί να καταπατά κάποιο δικαίωμά μου με οποιονδήποτε τρόπο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
28-09-08
12:46
OK. Δεν καταλαβα τι εννοείς, οπότε πάω πάσο, ελπίζοντας κάποιος που κατάλαβε την επιχειρηματολογία σου να είναι σε θέση να σου απαντήσει και να μπω και εγώ στο νόημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
28-09-08
12:23
Για να καταλάβω... Από την μία το πιστεύεις πως όντως:
Και το να κατηγορείς την "γκέυ κουλτούρα" για τα ακόλουθα:
Δεν νομίζεις πως τα φουσκώνεις υπερβολικά τα πράγματα; Αν είναι δυνατόν για όλα αυτά που εσύ θεωρείς ως καταστροφή της κοινωνίας να σου φταίνε οι γκέι. Μήπως απλά προσπαθείς να δημιουργήσεις και να προσωποποιήσεις έναν εχθρό για να ξέρεις τι πολεμάς;
Το ότι το σεξ είναι διασκέδαση δεν ξέρω αν πράγματι είναι η διαδεδομένη αντίληψη στις μέρες μας γιατί φαίνεται πως έχω διαφορετικές εμπειρίες από τις κοινωνικές συναναστροφές μου. Αλλά ακόμη και αν είναι τι σε κάνει να πιστεύεις πως η γκέι κουλτούρα είναι ο θιασωτής τέτοιων ιδεών; Εκτός αν πιστεύεις πως μόνο οι γκέι που έχεις υπόψην σου έχουν τέτοιες αντιλήψεις για την σεξουαλική ζωή και όχι οι ετεροφυλόφιλοι.
Περί γάμου: δεν είναι γάμος (με τη θρησκευτική έννοια), αλλά νομική κατοχύρωση δύο ατόμων που θέλουν να έχουν τα ίδια νομικά δικαιώματα και φορολογικές διευκολύνσεις με όλους τους άλλους που αποφασίζουν να μοιραστουν το υπόλοιπο της ζωής τους. Οπότε ναι, είναι θέμα ισότητας.
Συγνώμη, το πρόβλημα με τις τεχνητές μήτρες δεν το καταλαβαίνω. Αν μία γυναίκα δεν μπορεί να κάνει παιδιά που είναι το πρόβλημα να βοηθηθεί από την επιστήμη; Γιατί αυτό είναι καταστροφικό για την κοινωνία του μέλλοντος κατά την άποψή σου; Στα περί υιοθεσίας, σόρυ αλλά τι επιχείρημα είναι αυτό; Γιατί, τα παιδάκια που τα υιοθετούν τα ρωτάνε αν θέλουν να ζήσουν με την οικογένεια στην οποία τα δίνουν; Εκτός αν θεωρείς πως όποιος έλκεται από το αντίθετο φύλο αυτόματα είναι και κατάλληλος για γονιός. Κ αυτό το λέω από προσωπική μου εμπειρία από τουλάχιστον 2 ζευγάρια που έχουν υιοθετήσει παιδάκια οι οποίοι είναι κάκιστοι γονείς κατά τη γνώμη μου που υιοθέτησαν (ουσιαστικά "αγόρασαν") το παιδί όχι γιατί ήθελαν να γίνουν γονείς, αλλά απλά για τα μάτια του κόσμου ("κοιτάξτε τι καλοί που είμαστε, υιοθετούμε φτωχά παιδάκια από το πρώην ανατολικό μπλοκ"). Σταματώ εδώ σε αυτό το θέμα, αν και έχω αρκετά αντεπιχειρήματα στην κατοστροφολογία περί της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους, λέγοντας πως επί της ουσίας κ εγώ πιστεύω πως ένα παιδάκι που θα μεγαλώσει στην σημερινή κοινωνία σε μια ομοφυλόφιλη οικογένεια θα αντιμετωπίσει περισσότερα προβλήματα στη ζωή του, ερχόμενο αντιμέτωπο με μια σκληρή κοινωνία που δεν θα μπορεί να το αποδεχτεί. Αλλά δυστυχώς κάθε αρχή και δύσκολη. Παρόμοια προβλήματα αντιμετώπιζαν πάντοτε οι κοινωνίες όταν ο θεσμός της οικογένειας άλλαζε μορφή σταδιακά τα τελευταία 100-150 χρόνια.
Τέλος, το περί ευθύνης δεν το κατάλαβα. Το πιστεύεις πραγματικά πως η "γκέι κουλτούρα" προσπαθεί να περάσει το μήνυμα πως ως γονείς δεν έχουν καμμιά ευθύνη για τα παιδιά τους;
Αλλά από την άλλη πιστεύεις πως η ελευθερία του να επιλέξει κάποιος την σεξουαλική του ταυτότητα, με κάποιον τρόπο δεσμεύει την δική σου ελευθερία ως γονιού;Η σεξουαλική ζωή είναι προσωπίκή υπόθεση.
Η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα των αλλων. Όσοι έχουν παιδιά θα ξέρουν πόσο επίπονο ειναι να τα μεγαλώσεις. Πόσο κόπο, αγωνία και αγώνα χρειάζεται όπως και αφοσίωση τοσο στα παιδια όσο και στη σχέση με τον/τη συντροφο του αλλου φυλου.
Και το να κατηγορείς την "γκέυ κουλτούρα" για τα ακόλουθα:
Δεν είναι καθόλου υπεραπλούστευση και τσουβάλιασμα.
- το σέξ είναι για διασκεδαση
- ο γάμος είναι για να μήν φανούμε κατώτεροι απο τους στρέιτ
- τα παιδιά τα φτιάχνουμε με τεχντητές μήτρες αμα λάχει η τα υιοθετούμε χωρίς φυσικά να τα ρωτήσουμε αν θελουν γκέυ οικογένεια και
- τι θα γίνουν αυτά τα παιδιά μεγαλώνοντας, δεν έχουμε καμία ευθύνη
Δεν νομίζεις πως τα φουσκώνεις υπερβολικά τα πράγματα; Αν είναι δυνατόν για όλα αυτά που εσύ θεωρείς ως καταστροφή της κοινωνίας να σου φταίνε οι γκέι. Μήπως απλά προσπαθείς να δημιουργήσεις και να προσωποποιήσεις έναν εχθρό για να ξέρεις τι πολεμάς;
Το ότι το σεξ είναι διασκέδαση δεν ξέρω αν πράγματι είναι η διαδεδομένη αντίληψη στις μέρες μας γιατί φαίνεται πως έχω διαφορετικές εμπειρίες από τις κοινωνικές συναναστροφές μου. Αλλά ακόμη και αν είναι τι σε κάνει να πιστεύεις πως η γκέι κουλτούρα είναι ο θιασωτής τέτοιων ιδεών; Εκτός αν πιστεύεις πως μόνο οι γκέι που έχεις υπόψην σου έχουν τέτοιες αντιλήψεις για την σεξουαλική ζωή και όχι οι ετεροφυλόφιλοι.
Περί γάμου: δεν είναι γάμος (με τη θρησκευτική έννοια), αλλά νομική κατοχύρωση δύο ατόμων που θέλουν να έχουν τα ίδια νομικά δικαιώματα και φορολογικές διευκολύνσεις με όλους τους άλλους που αποφασίζουν να μοιραστουν το υπόλοιπο της ζωής τους. Οπότε ναι, είναι θέμα ισότητας.
Συγνώμη, το πρόβλημα με τις τεχνητές μήτρες δεν το καταλαβαίνω. Αν μία γυναίκα δεν μπορεί να κάνει παιδιά που είναι το πρόβλημα να βοηθηθεί από την επιστήμη; Γιατί αυτό είναι καταστροφικό για την κοινωνία του μέλλοντος κατά την άποψή σου; Στα περί υιοθεσίας, σόρυ αλλά τι επιχείρημα είναι αυτό; Γιατί, τα παιδάκια που τα υιοθετούν τα ρωτάνε αν θέλουν να ζήσουν με την οικογένεια στην οποία τα δίνουν; Εκτός αν θεωρείς πως όποιος έλκεται από το αντίθετο φύλο αυτόματα είναι και κατάλληλος για γονιός. Κ αυτό το λέω από προσωπική μου εμπειρία από τουλάχιστον 2 ζευγάρια που έχουν υιοθετήσει παιδάκια οι οποίοι είναι κάκιστοι γονείς κατά τη γνώμη μου που υιοθέτησαν (ουσιαστικά "αγόρασαν") το παιδί όχι γιατί ήθελαν να γίνουν γονείς, αλλά απλά για τα μάτια του κόσμου ("κοιτάξτε τι καλοί που είμαστε, υιοθετούμε φτωχά παιδάκια από το πρώην ανατολικό μπλοκ"). Σταματώ εδώ σε αυτό το θέμα, αν και έχω αρκετά αντεπιχειρήματα στην κατοστροφολογία περί της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους, λέγοντας πως επί της ουσίας κ εγώ πιστεύω πως ένα παιδάκι που θα μεγαλώσει στην σημερινή κοινωνία σε μια ομοφυλόφιλη οικογένεια θα αντιμετωπίσει περισσότερα προβλήματα στη ζωή του, ερχόμενο αντιμέτωπο με μια σκληρή κοινωνία που δεν θα μπορεί να το αποδεχτεί. Αλλά δυστυχώς κάθε αρχή και δύσκολη. Παρόμοια προβλήματα αντιμετώπιζαν πάντοτε οι κοινωνίες όταν ο θεσμός της οικογένειας άλλαζε μορφή σταδιακά τα τελευταία 100-150 χρόνια.
Τέλος, το περί ευθύνης δεν το κατάλαβα. Το πιστεύεις πραγματικά πως η "γκέι κουλτούρα" προσπαθεί να περάσει το μήνυμα πως ως γονείς δεν έχουν καμμιά ευθύνη για τα παιδιά τους;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
28-09-08
10:59
Την βεβαιότητα αυτή στηλιτεύω έμμεσα ή άμμεσα και εγώ. Σε κάποιο σημείο η ΚουΕ νομίζω ανέφερε ότι πρίν απο μερικά χρόνια οι ψυχολόγοι υποστήριζαν ότι είναι επίκτητο, τώρα ξαφνικά υποστηρίζουν το εντελώς αντίθετο.
Λοιπόν, επειδή είμαι ψυχολόγος και επειδή δεν έχω υπόψην μου τίποτα από όλα αυτά που λες ζητάω το αυτονόητο κάθε φορά που προσπαθούμε να στηρίξουμε την άποψή μας στην επιστήμη: π.η.γ.ε.ς. Αυτό το οποίο μάλλον θα έχετε στο μυαλό σας όσοι θεωρείτε πως κάτι άλλαξε τα τελευταία χρόνια σε σχέση με το τι πιστεύεται για την φύση της ομοφυλοφιλίας είναι πως ενώ έως και πριν από 40 χρόνια θεωρούνταν ψυχική διαταραχή από το DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), στις αρχές του 70' άλλαξε ο ορισμός της συγκεκριμένης ψυχικής διαταραχής και στη θεση της μπήκε μια γενικότερη σεξουαλική διαταραχή, αυτή του “Διαταραγμένου Σεξουαλικού Προσανατολισμού” (Sexual Orientation Disturbance). Αυτό αποτέλεσε ένα ορόσημο για την αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας από την επίσημη ψυχιατρική, μιας και έθεσε τα θεμέλια για έναν νέο τρόπο σκέψης γύρω από αυτή την αποκλίνουσα συμπεριφορά και εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως δεν ήταν λανθασμένη απόφαση, καθώς τα χαρακτηριστικά διαταραχής που έβλεπαν οι ψυχολόγοι στους ομοφυλόφιλους ήταν πανομοιότυπα με αυτά που έβλεπαν στους διαταραγμένους ετεροφυλόφιλους (άγχος με τη σεξουαλικότητα, φόβος για ανάπτυξη σχέσεως σε βάθος κ.α.).
Ποιος σου είπε πως δεν πρέπει να μιλήσεις στο παιδί για τους κινδύνους ανάπτυξης επιπόλαιων και μη μόνιμων σχέσεων ή για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα; Αυτό θα ήταν σαφώς ανεύθυνο από την πλευρά του γονιού και βλέπουμε πως αν κάπου υπήρχε λάθος στην εκπαίδευση των παιδιών μέχρι τώρα (από το σπίτι έως το σχολείο) αυτό ήταν η παντελής έλλειψη σεξουαλικής αγωγής η οποία οδηγεί σε όλα αυτά που ακούμε γύρω μας: AIDS, ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες κ.α. Δεν καταλαβαίνω το μένος εναντίον του ανοίγματος των κοινωνιών στην ομοφυλοφιλία. Δεν θεωρείς όμως πως το άνοιγμα της κοινωνίας προς αυτή την σεξουαλική/κοινωνική ομάδα κάνει ευκολότερη την πρόσβαση προς αυτήν και επομένως δίνει την ευκαιρία στον γονιό να μιλήσει επιτέλους και γι' αυτή τη σεξουαλική ταυτότητα, σε αντίθεση με κάποια χρόνια πριν που ούτε καν ανέφεραν την ύπαρξή της; Εκτός αν με το να κλείνουμε τα μάτια κάτι παύει να υπάρχει, οπότε πάω πάσοΓιατι αν υποθέσουμε ότι ισχύει, αυτό που μέχρι πρίν μερικά χρόνια ίσχυε, ότι είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό του αποτέλεσμα κουλτούρας, δηλαδή εκπαίδευσης, τότε δεν είναι μια κουλτούρα επίσης που ωθεί πρός την ομοφυλοφιλία το να υπάρχει η φήμη ότι ταχα κανένας κίνδυνος δεν υπάρχει; Αφού ότι είναι να γίνει θα γίνει μόνο του; Αν το παιδί δηλαδη πέσει απο την ταράτσα, θα πείς ότι ήταν γραφτό, ότι έφταιγε αυτό, ή εσύ που ποτέ δεν του είπες ότι δεν κάνει να κρέμεται απο το μπαλκόνι γιατί μπορεί να σκοτωθεί; Πόσο μάλλον αν του είπες εχει πλάκα να κρέμεσαι απο το μπάλκόνι.
Δεν νομίζεις πως με αυτό που λες εδώ:
κάνεις αυτό ακριβώς που κατηγορείς εδώ;Ομως και πάλι, οι ψυχολόγοι το υποστηρίζουν ή μια ομάδα γκέυ ψυχολόγων;
Υποστηρίζεις εμέσως πλην σαφώς πως οποιος υποστήριξε την αλλαγή στάσης προς την ομοφυλοφιλία ήταν και ο ιδιος ομοφυλόφιλος και το έκανε για προσωπικό όφελος (κατά κάποιο τρόπο). Αυτό μου θυμίζει μια πολύ κουτή στιχομυθία που είχα με κάποιον χρήστη του e-steki (δεν θυμάμαι όνομα κ βαριέμαι να ψάχνω τα μηνύματα τώρα) στο θέμα για την φύση της ομοφυλοφιλίας στο οποίο υποστήριζα το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της σεξουαλικής ταυτότητας και έλεγα πως η ομοφυλοφιλία σαφώς και δεν είναι ψυχική διαταραχή. Ένας χρήστης με ρωτούσε επίμονα αν είμαι και ο ίδιος ομοφυλόφιλος σε κάθε του μήνυμα. Το θεωρούσε αδιανόητο κάποιος να υποστηρίζει αυτή την ομάδα αν δεν είναι και ο ίδιος μέλος της. Λυπάμαι, αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης είναι κενός και αρνούμαι να προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί δεν είναι έτσι. Αν κάποιος βλέπει τον ελέφαντα ως πεταλούδα, είναι δικό του ζήτημαΟταν ήδη όποιος έχει αντίρρηση σε όλα αυτά θεωρείται ομοφοβικός , ειναι άτοπο να υποθέσουμε πώς στην ίδια πορεία, σε είκοσι χρόνια, το να είσαι στρειτ θα είναι κατακριτέο;
Εχμ... προς μία ελεύθερη κοινωνία όπου ο καθένας ορίζει το σώμα του και την ψυχή του χωρίς να δίνει δεκάρα τσακιστή στις φωνές των άλλων στους οποίους απλά δεν πέφτει λόγος για το τι κάνει στην προσωπική του ζωή; Δεν κατάλαβα, φοβάσαι την εξάλειψη του ανδρικού πληθυσμού; Μήπως είσαι λίγο υπερβολικός;Τι δηλαδή δημιουργεί η κοινωνία με την κουλτουρα της τώρα. Μια κουλτούρα που σήμερα παντρεύει τους ομοφυλόφιλους και αγωνίζεται να τους παρέχει τεχτητές μήτρες ώστε να τεκνοποιούν, που θα έχει οδηγηθεί σε δέκα είκοσι χρόνια;
@ΚΕ thanks για την πηγή. Ο λόγος που το ζήτησα ήταν απλά για πω πως είναι λάθος να παίρνουμε ως δεδομένη είτε την μία είτε την άλλη θέση, μιας και η έρευνα ακόμη συνεχίζεται (κ ίσως θα συνεχίζεται για πάντα). Άποψή μου πάντως είναι πως -όπως για όλες τις ανθρώπινες συμπεριφορές- η ομοφυλοφιλία είναι αποτέλεσμα τόσο βιολογικών καταβολών, όσο και περιβάλλοντος. Αυτό όμως πολύ λίγο με ενδιαφέρει. Είτε γεννιέται ο άλλος είτε γίνεται οτιδήποτε, θεωρώ χρέος μου να σεβαστώ την ελευθερία του να αποφασίζει ο ίδιος τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει να κάνει στην ζωή του
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
28-09-08
02:43
Να θέσω ένα ερώτημα προς όλους
Η πλειοψηφία πιστεύει ότι η ομοφυλοφιλία ΜΟΝΟ γεννιέται και δεν γίνεται .... σωστά? Σωστά...
Αυτό το λέει η επιστήμη... σωστά? Σωστά....
Επειδή είδα αρκετές φορές να επαναλαμβάνεται είτε την μία άποψη, είτε την άλλη (φύση ή ανατροφή) ως ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ επιστημονικά αιτία της ομοφυλοφιλίας, θα μπορούσε κάποιος (όχι απαραίτητα εσύ ΚΕ) να μου υποδείξει μια επιστημονική αναφορά, έστω και σε περιοδικό/site ποικίλης ύλης; Θα το εκτιμούσα πολύ γιατί προσωπικά δεν έχω υπόψην μου κάποιο συγκεκριμένο πόρισμα το οποίο να αποδεικνύει με κάποια σχετικά μεγάλη βεβαιότητα πως είτε το ένα είναι σωστό, είτε το άλλο, αλλά παρόλα αυτά φαίνεται πως υπάρχει μια βεβαιότητα στην ατμόσφαιρα.
Επί του θέματος τώρα, μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό της ΚΕ, περί το ότι κάποιος που είναι ομοφυλόφιλος τότε έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνει δυστυχισμένος κ άρα επειδή οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, καλό είναι να μην τα θέλουν ομοφυλόφιλους. Αλλά φυσικά έχω κάποιες ενστάσεις. Πρώτα-πρώτα θα πρέπει να παραδεχτούμε πως η κύρια πηγή στρες (κ επομένως δυστυχίας) για τους ομοφυλόφιλους δεν είναι η ίδια η σεξουαλική τους ταυτότητα, αλλά τα όσα έχει φορτώσει η κοινωνία σε αυτή (πηγή). Εαν είμαστε έτοιμοι να το δεχτούμε αυτό, τότε το αμέσως επόμενο λογικό βήμα είναι να σκεφτούμε πως αν κάτι αλλάξει στην πηγή του προβλήματος (κοινωνική καταπίεση της σεξουαλικής ταυτότητας) τότε αυτόματα το πρόβλημα του κοινωνικού άγχους των ομοφυλόφιλων θα μειωθεί αν όχι εντελώς, σίγουρα σε έναν μεγάλο βαθμό και ίσως θα φτάσει τα επίπεδα του άγχους και της κοινωνικής καταπίεσης που -μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια- μπορεί να αντιμετωπίσει και ένας ετεροφυλόφιλος. Σε μία τέτοια περίπτωση φαντάζομαι πως όσοι σκεπτόντουσαν καθαρά με το σκεπτικό της ΚΕ δεν θα είχαν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με την διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα του παιδιού τους καθώς το ίδιο θα είχε τις ίδιες πιθανότητες να γίνει ευτυχισμένο και υγιές ψυχικά όσες έχει και ένας ετεροφυλόφιλος.
Η ΚΕ σε μία από τις τελευταίες της απαντήσεις μιλάει για το μέλλον και το πόσο θα έχουν αλλάξει τα δεδομένα γύρω από την φύση της ομοφυλοφιλίας, γεγονός που μου δίνει την ευκαιρία να μας θυμίσω πως τα παιδιά μας δεν θα μεγαλώσουν (κ πολύ περισσότερο δεν θα αναπτύξουν την σεξουαλική τους ταυτότητα) στην κοινωνία του σήμερα, αλλά σε μια μελλοντική κοινωνία σε 10, 20 ή 30 χρόνια. Τα κοινωνικά δεδομένα και η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας πολύ πιθανόν να έχουν αλλάξει (όσο κ αν πολύ δεν θα το ήθελαν κ καταλαβαίνω κ αυτόν τον φόβο προς το διαφορετικο). Αντί λοιπόν να αγχωνόμαστε για το πως θα μεγαλώσουμε το παιδί μέσα στα καλούπια και τις φοβίες που μας θέτει η σημερινή κοινωνία θα έλεγα πως είναι καλύτερα να δουλέψουμε για το πως θα αλλάξουν τα καλούπια της κοινωνίας, ώστε όλο και περισσότεροι άνθρωποι να καταφέρνουν να γίνονται ευτυχισμένοι χωρίς να αναγκάζονται να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους.
Οπότε η απάντησή μου σε κάποιον που θέτει το ερώτημα "πως θα γίνει να κάνω το παιδί μου ευτυχισμένο με την σεξουαλική του ταυτότητα" δεν είναι "κάν' το ετεροφυλόφιλο", αλλά "βοήθα να αλλάξεις την κοινωνία".
Αλλά αν από την άλλη κάποιος θέτει το ερώτημα με τον τρόπο που το έθεσε ξανά και ξανά ο θεματοθέτης (=δεδομένου πως για οποιονδήποτε λόγο απλά δεν γουσταρω το παιδί μου να έχει διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα, τι μπορώ να κάνω σε πρακτικό επίπεδο για να γίνει ετεροφυλόφιλο) τότε θα μπορούσα να απαντήσω με δεκάδες κλισέ του τύπου: μη το ντυνεις με κοριτσίστικα χρώματα, μη του αγοράζεις κοριτσίστικα παιχνίδια, μη το αφήνεις να παίζει με πολλά κοριτσάκια κτλ Φυσικά αν θα το έκανα αυτό θα ήξερα πως αυτές οι μπακαλίστικες απαντήσεις είναι εξαιρετικά άνευ ουσίας, παραπλανητικές και μίλια μακριά από την καρδιά του ουσιαστικού ζητήματος όπως το βλέπω εγώ.
Ανάλογα με το ερώτημα, πάει και η απάντηση...
Υ.Γ. Είναι η ιδέα μου ή όταν μιλάμε για ομοφυλοφιλία οι περισσότεροι έχουμε στο μυαλό μας την ανδρικη ομοφυλοφιλία; Κ αν ισχύει αυτό, αλήθεια, οι απαντήσεις σας θα ήταν οι ίδιες αν συζητούσαμε το ίδιο θέμα πάνω σε μια καθαρά διαφορετική βάση, αυτή της γυναικείας ομοφυλοφιλίας (aka "Πως μπορώ να μην κάνω την κόρη μου λεσβία").
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.