Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
26-09-08
01:19
Γιατί αυτό δεν ισχύει για μένα ; Δεν υπάρχει τίποτα πιο γοητευτικό και πανέμορφο από το άγνωστο και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Από μικρό παιδάκι μπορούσα να περπατήσω μέσα στην ερημιά μέσα στη νύχτα χωρίς να με συνοδεύει κανείς, προμύνημα μιας ζωής που θα αναζητούσα σαν τρελλός και θα ερωτευόμουν ό,τι πιο ξένο. Αυτός ο τρόμος - αν ήταν τρόμος - έκσταση θα το έλεγα καλύτερα, ήταν από αυτά τα πράγματα που με έκαναν να νοιώθω ζωντανός.
Εδώ ταιριάζει (μάλλον να πω: "Μακάριος όποιος δεν αγάπησε, για τον αγαπήσουν!"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
26-09-08
01:06
Φοβάμαι...τους ανθρώπους
Αγαπώ.....τους ανθρώπους
Έχω χάσει.. την ελπίδα μου στους ανθρώπους
Τίποτα δεν φοβάται ο άνθρωπος περισσότερο από το άγγιγμα του άγνωστου. Θέλουμε να βλέπουμε αυτό που απλώνει να μας αγγίξει, θέλουμε να το αναγνωρίζουμε ή τουλάχιστον να μπορούμε να το κατατάξουμε. Παντού ο άνθρωπος αποφεύγει την επαφή με το Ξένο. Τη νύχτα, ή, γενικότερα, στο σκοτάδι, ο τρόμος μιάς αναπάντεχης επαφής μπορεί να φτάσει ως τον πανικό. Ούτε καν τα ρούχα δεν μας δίνουν αρκετή σιγουριά, πόσο εύκολο είναι να σκιστούν, πόσο εύκολο είναι ο επιτιθέμενος να φθάσει ως τη γυμνή, λεία, ανυπεράσπιστη σάρκα του θύματος.
Όλες οι αποστάσεις που έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος γύρω του υπαγορεύτηκαν απʼ αυτόν τον φόβο της επαφής…. Μόνον η μάζα μπορεί να λυτρώσει τον άνθρωπο απʼ αυτόν τον φόβο της επαφής. Είναι η μοναδική κατάσταση στην οποία αυτός ο φόβος μεταστρέφεται στο αντίθετό του. Για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε την πυκνή μάζα, όταν ένα σώμα είναι σφιγμένο πάνω στʼ άλλο, μάζα πυκνή και ως προς τη ψυχική μας διάθεση, έτσι ώστε να μην προσέχουμε ποιος είναι αυτός που μας «στριμώχνει». Μόλις παραδοθούμε στη μάζα, δεν φοβόμαστε πια την επαφή μαζί της. Στην ιδανική περίπτωση της μάζας, ο καθένας νιώθει ίδιος με τους άλλους. Καμιά διαφορά δεν μετράει, ούτε η διαφορά των φύλων. Αυτός που μας στριμώχνει είναι σαν τον ίδιο τον εαυτό μας…( Απόσπασμα, από το «Μάζα και Εξουσία- Ελ. Κανέττι)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.