Ryuzaki
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Lost in Infinity αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,894 μηνύματα.
13-02-24
00:03
Τσιλ γκαιζ.
Νομίζω το ζήτημα δεν είναι εάν θεωρείσαι άνεργος ή όχι, γιατί αποπροσανατολίζει από τη μεγαλύτερη εικόνα.
Προσωπικά το μεγαλύτερο βαρος το δίνω στο αν αυτό που αποκομίζεις -γνώσεις, αυτοπραγμάτωση, ευκαιρίες-, εάν έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο για εσένα, από αυτά που φαινομενικά θα χάσεις (κόπο, χρήμα).
Υπάρχουν στοιχεία μη-μετρήσιμα, που αξιολογούνται διαφορετικά από άλλους ανθρώπους: Εάν πεις ξέρω ‘γώ σε έναν εποπαρο ή ταξιτζή (τυχαία παραδείγματα) ότι έφαγες αλλά 5 χρόνια στα θρανία μπορεί να σε θεωρήσει χαμένο κορμί, δεν θα είναι όμως η ίδια αντιμετώπιση από έναν ακαδημαϊκό ή μια αγορά όπως οι ΗΠΑ (πάλι τυχαίο παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε φορέας που τον ενδιαφέρει το dedication ή κατι που να ξεχωρίζει τον υποψήφιο από τη μάζα ή ψάχνει τη διεπιστημονικότητα).
Σε σκληρούς οικονομικά όρους τώρα (αν και διαφωνώ με αυτή την οπτική όπως είπα, τη βρίσκω μονοδιάστατη), είναι το ανάλογο με έναν επιχειρηματία που κάνει μια μεγάλη επένδυση.
Εάν το οικονομικό κέρδος μέσο-μακροπρόθεσμα «βγαίνει» στο excel, τότε δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούμε να πούμε.
Σίγουρα, μπορεί και να μην βγει, αλλα έτσι δεν κινείται ή αγορά, δηλαδή με ρίσκο, σε όλους τους τομείς;
Υ.γ. Νομίζω ότι ο φοκος είχε γράψει ότι παραιτήθηκε από το δημόσιο κιόλας ως νοσηλευτής.
Έμεινε ευχαριστημένος με την επιλογή του στο τέλος κι αυτό είναι που μετράει
υγ2 Στο επίμαχο ζήτημα, στη σχολή μου, δεν θα πω οι μισοί αλλά ένα τουλάχιστον σεβαστό μέρος των ΔΕΠ έχει 2 πτυχία. Συγκεκριμένα στην Ιατροδικαστική έχουν ΟΛΟΙ 2 πτυχία και μερικοί … 3.
Νομίζω το ζήτημα δεν είναι εάν θεωρείσαι άνεργος ή όχι, γιατί αποπροσανατολίζει από τη μεγαλύτερη εικόνα.
Προσωπικά το μεγαλύτερο βαρος το δίνω στο αν αυτό που αποκομίζεις -γνώσεις, αυτοπραγμάτωση, ευκαιρίες-, εάν έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο για εσένα, από αυτά που φαινομενικά θα χάσεις (κόπο, χρήμα).
Υπάρχουν στοιχεία μη-μετρήσιμα, που αξιολογούνται διαφορετικά από άλλους ανθρώπους: Εάν πεις ξέρω ‘γώ σε έναν εποπαρο ή ταξιτζή (τυχαία παραδείγματα) ότι έφαγες αλλά 5 χρόνια στα θρανία μπορεί να σε θεωρήσει χαμένο κορμί, δεν θα είναι όμως η ίδια αντιμετώπιση από έναν ακαδημαϊκό ή μια αγορά όπως οι ΗΠΑ (πάλι τυχαίο παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε φορέας που τον ενδιαφέρει το dedication ή κατι που να ξεχωρίζει τον υποψήφιο από τη μάζα ή ψάχνει τη διεπιστημονικότητα).
Σε σκληρούς οικονομικά όρους τώρα (αν και διαφωνώ με αυτή την οπτική όπως είπα, τη βρίσκω μονοδιάστατη), είναι το ανάλογο με έναν επιχειρηματία που κάνει μια μεγάλη επένδυση.
Εάν το οικονομικό κέρδος μέσο-μακροπρόθεσμα «βγαίνει» στο excel, τότε δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούμε να πούμε.
Σίγουρα, μπορεί και να μην βγει, αλλα έτσι δεν κινείται ή αγορά, δηλαδή με ρίσκο, σε όλους τους τομείς;
Υ.γ. Νομίζω ότι ο φοκος είχε γράψει ότι παραιτήθηκε από το δημόσιο κιόλας ως νοσηλευτής.
Έμεινε ευχαριστημένος με την επιλογή του στο τέλος κι αυτό είναι που μετράει
υγ2 Στο επίμαχο ζήτημα, στη σχολή μου, δεν θα πω οι μισοί αλλά ένα τουλάχιστον σεβαστό μέρος των ΔΕΠ έχει 2 πτυχία. Συγκεκριμένα στην Ιατροδικαστική έχουν ΟΛΟΙ 2 πτυχία και μερικοί … 3.
Ryuzaki
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Lost in Infinity αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,894 μηνύματα.
11-02-24
22:48
@cha0s
Οτι δεν αξίζει σε γενικά πλαίσια εννοείται, τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι και μπαίνεις εύκολα χάσαμε το κουτάλι, αλλά για τη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρομαι.
Εάν δεν έχεις από κάπου να πιαστείς και είσαι άνεργο, τα σκιλλς να γίνεις έμπορας ή το υπόβαθρο για ΙΤ, δεν είναι καθόλου κακή λύση. Για Ελλάδα.
1150 στα 29 δεν είναι καθόλου άσχημα για δημόσιο, σκέψου ποσά παίρνει (αν παίρνει) ο αντίστοιχος αναπληρωτής σε νησί, με τις ευθύνες και το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στη δευτεροβάθμια την τελευταία δεκαετία…
Συν ότι αναφερόμαστε σε γυναίκα, η πιο μάχιμη θέση που τις βάζουν κατά κανόνα είναι τροχαία λολ, αν δεν είναι μαλλί και νύχι όλη μέρα. Χρόνος για προσωπική ζωή, οικογένεια… Κατι κερδίζεται κι από εκει.
Οτι δεν αξίζει σε γενικά πλαίσια εννοείται, τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι και μπαίνεις εύκολα χάσαμε το κουτάλι, αλλά για τη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρομαι.
Εάν δεν έχεις από κάπου να πιαστείς και είσαι άνεργο, τα σκιλλς να γίνεις έμπορας ή το υπόβαθρο για ΙΤ, δεν είναι καθόλου κακή λύση. Για Ελλάδα.
1150 στα 29 δεν είναι καθόλου άσχημα για δημόσιο, σκέψου ποσά παίρνει (αν παίρνει) ο αντίστοιχος αναπληρωτής σε νησί, με τις ευθύνες και το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στη δευτεροβάθμια την τελευταία δεκαετία…
Συν ότι αναφερόμαστε σε γυναίκα, η πιο μάχιμη θέση που τις βάζουν κατά κανόνα είναι τροχαία λολ, αν δεν είναι μαλλί και νύχι όλη μέρα. Χρόνος για προσωπική ζωή, οικογένεια… Κατι κερδίζεται κι από εκει.
Ryuzaki
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Lost in Infinity αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,894 μηνύματα.
11-02-24
22:27
Για τις 3 παραπάνω που ανέφερα, νομίζω είναι μέχρι και τα 26 εάν δεν έχει αλλάξει κατι από τότε!Έχουν ηλικιακά όρια αυτές οι σχολές για την εισαγωγή.
Ryuzaki
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Lost in Infinity αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,894 μηνύματα.
11-02-24
22:19
@Panzerkampfwagen ευχαριστώ για την πάσα!
Δυστυχώς δεν θα γίνω αρεστός αυτή τη φορά.
Στο ίδιο έργο θεατής για πολλοστή φορά α) το κείμενο όπως είναι χαοτικά γραμμένο μου μοιάζει με αυτό μιας περσινής κοπέλας που ήταν στα χαμένα και απελπισμένη και έλεγε να πάει ιατρική ωστε να κάνει πολυτελεις διακοπες όπως οι γιατροί β) το ουσιαστικό ζητούμενο κι εδώ δεν είναι η σχολή αλλά η αποκατάσταση.
Και το να επιλέξει κανείς αυτή τη σχολή, σε αυτή την ηλικία, για την αποκατάσταση το βρίσκω ολέθριο σφάλμα, οποία ειδικότητα και να πάρει. Οι καιροί άλλαξαν και πρέπει να το δει ο κόσμος και αυτά που έρχονται είναι πολύ, πολύ άσχημα…
Με όλη την ειλικρίνεια, εάν το ζητούμενο είναι η αποκατάσταση και μια εναλλακτική στα αδιέξοδα του θεωρητικού κλάδου που υποστηρίζει η κοπέλα ότι σπούδασε, το είχα πει και το ξαναλέω, σώματα ασφαλείας.
Αξιωματικών Ελ.Ας, Αστυφυλάκων, Πυροσβεστών. Αυτοί πρέπει να είναι οι στόχοι.
Και δεν θέλω να ακούσω δεν είναι όλα για όλους, κοπέλα είναι ένα γραφείο θα καβατζώσει, κυριολεκτικά δουλειά δημοσίου υπαλλήλου εξασφαλισμένη μέχρι την σύνταξη, ούτε άγχη ούτε τίποτα.
Μυριάδες απελπισμένοι θεωρητικαριοι ξαναεδωσαν για αυτές τις σχολές μετα το πτυχίο και πολύ καλα έκαναν και τους χαίρομαι.
Είναι πολύ τίμιο να παραδέχεσαι ότι απλά θες να βιοποριστεις με μια δουλειά χωρίς πολλά-πολλά από το να μπαίνεις σε ένα αδιέξοδο μονοπάτι με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ψευτοζωείς με τα ψίχουλα της ειδικότητας. Αρκεί να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να μην κάνουμε κατι που πραγματικά δεν μας συμφέρει μόνο από αντίδραση και κάλυμμα ανασφαλειών χρόνων.
Και εάν εξακολουθήσει να έχει πρεμούρα για τον κλάδο της υγείας, δίνει από μέσα σε δεύτερο χρόνο κατατακτήριες για οδοντιατρική και το αξιοποιεί μέσα στο σώμα (+ιδιωτικο ιατρείο).
Συνολικά αυτός ο δρόμος είναι πολύ πιο σύντομος (8 έτη) από το να κάνει 6αετη σχολή από το 0, ειδικοτητα και μια 5αετια το ελάχιστο μετα μέχρι να βρει θέση σε νοσοκομείο στο πουθενά με κάκιστες συνθήκες -αν βρει- ή σκλάβος των ιδιωτικών.
Εναλλακτικά, κάποιο ιδιαίτερο, παιδιά και οικογένεια.
Δυστυχώς δεν θα γίνω αρεστός αυτή τη φορά.
Στο ίδιο έργο θεατής για πολλοστή φορά α) το κείμενο όπως είναι χαοτικά γραμμένο μου μοιάζει με αυτό μιας περσινής κοπέλας που ήταν στα χαμένα και απελπισμένη και έλεγε να πάει ιατρική ωστε να κάνει πολυτελεις διακοπες όπως οι γιατροί β) το ουσιαστικό ζητούμενο κι εδώ δεν είναι η σχολή αλλά η αποκατάσταση.
Και το να επιλέξει κανείς αυτή τη σχολή, σε αυτή την ηλικία, για την αποκατάσταση το βρίσκω ολέθριο σφάλμα, οποία ειδικότητα και να πάρει. Οι καιροί άλλαξαν και πρέπει να το δει ο κόσμος και αυτά που έρχονται είναι πολύ, πολύ άσχημα…
Με όλη την ειλικρίνεια, εάν το ζητούμενο είναι η αποκατάσταση και μια εναλλακτική στα αδιέξοδα του θεωρητικού κλάδου που υποστηρίζει η κοπέλα ότι σπούδασε, το είχα πει και το ξαναλέω, σώματα ασφαλείας.
Αξιωματικών Ελ.Ας, Αστυφυλάκων, Πυροσβεστών. Αυτοί πρέπει να είναι οι στόχοι.
Και δεν θέλω να ακούσω δεν είναι όλα για όλους, κοπέλα είναι ένα γραφείο θα καβατζώσει, κυριολεκτικά δουλειά δημοσίου υπαλλήλου εξασφαλισμένη μέχρι την σύνταξη, ούτε άγχη ούτε τίποτα.
Μυριάδες απελπισμένοι θεωρητικαριοι ξαναεδωσαν για αυτές τις σχολές μετα το πτυχίο και πολύ καλα έκαναν και τους χαίρομαι.
Είναι πολύ τίμιο να παραδέχεσαι ότι απλά θες να βιοποριστεις με μια δουλειά χωρίς πολλά-πολλά από το να μπαίνεις σε ένα αδιέξοδο μονοπάτι με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ψευτοζωείς με τα ψίχουλα της ειδικότητας. Αρκεί να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να μην κάνουμε κατι που πραγματικά δεν μας συμφέρει μόνο από αντίδραση και κάλυμμα ανασφαλειών χρόνων.
Και εάν εξακολουθήσει να έχει πρεμούρα για τον κλάδο της υγείας, δίνει από μέσα σε δεύτερο χρόνο κατατακτήριες για οδοντιατρική και το αξιοποιεί μέσα στο σώμα (+ιδιωτικο ιατρείο).
Συνολικά αυτός ο δρόμος είναι πολύ πιο σύντομος (8 έτη) από το να κάνει 6αετη σχολή από το 0, ειδικοτητα και μια 5αετια το ελάχιστο μετα μέχρι να βρει θέση σε νοσοκομείο στο πουθενά με κάκιστες συνθήκες -αν βρει- ή σκλάβος των ιδιωτικών.
Εναλλακτικά, κάποιο ιδιαίτερο, παιδιά και οικογένεια.