nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,905 μηνύματα.
16-10-23
21:58
Γιώργο σε ζηλεύω γιατί εσύ ξέρεις με τι θές να ασχολήθεις ενώ εγώ, μάλλον θα δουλεύω copywriter και θα σιχαίνομαι την ζωή μου παρόλο τον μισθό .
Κασσελάκης: Η Διάνα Βουτυράκου νέα συντονίστρια των think tanks του ΣΥΡΙΖΑ
«Η Διάνα είναι ακριβώς αυτό που ψάχνω στα στελέχη του μέλλοντος» ανέφερε σε ανάρτησή του
www.protothema.gr
Δες αυτή που βολεύτηκε. Θα μας μιλάει τώρα για know-how, think tanks, think thank, think danke, denken danke... σημασία έχει ότι θα έχει μισθό.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,905 μηνύματα.
16-10-23
04:56
Ο άλλος ο ανεκδιήγητος υπουργός εργασίας, ο πτυχιούχος Ιστορίας, ως πρώην υπουργός ανάπτυξης μιλούσε συνεχώς για επενδύσεις στην ΑΙ, Machine Learning, κτλ ενώ κανένας τους δεν αναφέρει ότι μια πρόοδος σε μια τέτοια επιστημονική κατεύθυνση απαιτεί πρωτίστως ανανεωμένη μαθηματική παιδεία σε όλα τα επίπεδα και όχι να μπαίνουν στο Τμ.Μαθηματικών ή Φυσικής μαθητές με χαμηλούς βαθμούς. Όταν ο άλλος δεν μπορεί να κατανοήσει ειδικές θεωρίες σε Γεωμετρικούς Μετασχηματισμούς ή πολύπλοκες διατυπώσεις με παραγώγους, τι είδους κώδικα σε Machine Learning μπορεί να αναπτύξει; Μετά ο άλλος ψάχνει 16,000 πληροφορικάριους. Ο αριθμός εν τω μεταξύ μοιάζει με τον αριθμό αναπληρωτών εκπαιδευτικών που έταζε ο Μπαλτάς την εποχή των μνημονίων.
Δεν αναφέρομαι Sam σε αυτούς που ζουν από αυτό, γιατί το νερό έχει μπει στο αυλάκι οπότε αναγκαστικά, η κατάσταση δεν αλλάζει από μεμονωμένους καθηγητές. Όταν αναφέρομαι στα φροντιστήρια εννοώ τις επιχειρήσεις που διαμορφώνουν (χωρίς το Υπουργείο) την εκπαιδευτική πολιτική και πλέον η παρουσία τους έχει γίνει συστημική. Δηλαδή, ακόμη και αν ο γονιός διστάσει ή αδυνατεί να στείλει το παιδί του, έχει γίνει τέτοια πλύση, ώστε να ξέρει ότι θα πατώσει στις εξετάσεις. Η όλη φιλοσοφία είναι οι τελικές εξετάσεις χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται για την αξία αυτής της διαδικασίας.
Δεν είναι τόσο δίκαιο αυτό θεωρώ. Εαν θες να τους πεις ανήθικους θα το δεχτώ, μερικοί είναι, εαν και κατά τα άλλα προσπαθούν απλώς να βγάλουν το ψωμί τους οι περισσότεροι, δεν είναι όλοι τιποτένιοι.
Δεν αναφέρομαι Sam σε αυτούς που ζουν από αυτό, γιατί το νερό έχει μπει στο αυλάκι οπότε αναγκαστικά, η κατάσταση δεν αλλάζει από μεμονωμένους καθηγητές. Όταν αναφέρομαι στα φροντιστήρια εννοώ τις επιχειρήσεις που διαμορφώνουν (χωρίς το Υπουργείο) την εκπαιδευτική πολιτική και πλέον η παρουσία τους έχει γίνει συστημική. Δηλαδή, ακόμη και αν ο γονιός διστάσει ή αδυνατεί να στείλει το παιδί του, έχει γίνει τέτοια πλύση, ώστε να ξέρει ότι θα πατώσει στις εξετάσεις. Η όλη φιλοσοφία είναι οι τελικές εξετάσεις χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται για την αξία αυτής της διαδικασίας.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,905 μηνύματα.
15-10-23
23:14
Τα μαθηματικά είναι μια ζωντανή επιστήμη, όπως και η φυσική και πορεύονται με την ανθρώπινη ζωή. Η όλη ανθρώπινη δραστηριότητα από τη σκέψη μέχρι την τεχνολογία και τον τρόπο σχεδιασμού ενός προϊόντος βασίζεται σε Μαθηματικά. Ο διοικητικός έλεγχος και η βέλτιστη κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού ώστε οι άνθρωποι με προσόντα, εμπειρίες και δεξιότητες να συνεισφέρουν καταλλήλως, είναι οι δυο βασικοί άξονες μια σοβαρής μεταρρύθμισης. Οτιδήποτε άλλο είναι η μέση σφαίρα αντίληψης του πελατειακού κράτους που διαμόρφωσε με τη σειρά της, τη μέση άποψη των αποφοίτων Μαθηματικών Τμημάτων για τα Μαθηματικά.
Θυμάμαι να διαβάζω για το STEM από το 2007, σε αμερικάνικα άρθρα (από χώρες του άξονα των ΗΠΑ όπως, Αυστραλία, Καναδάς, ΗΒασίλειο, Εμιράτα, Ισραήλ, κτλ) και να ορίζουν τη σημασία του STEM ως την επαναπροσδιορισμένη επιστήμη των Μαθηματικών του 21ου αιώνα. Την ίδια εποχή, οι κορυφαίοι Έλληνες ερευνητές, όπως ο Νανόπουλος και ο Φωκάς, έλεγαν σε συνεντεύξεις στον διεθνή τύπο, ότι ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας των Βιομαθηματικών. Το 2007-10 επίσης είχα δει να υπάρχει ξεχωριστό Τμήμα Μαθηματικών με τίτλο Τμήμα Βιομαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα των ΗΠΑ. Ήδη η Γερμανία έχει Τμήμα Μαθηματικών για Βιοϊατρικές Επιστήμες με έμφαση σε Μαθηματικά της Βιοπληροφορικής και Βιοστατιστικής. Στην Πάτρα κάθε πληροφορία τέτοιου μεγέθους ήταν ανούσια. Η εβδομαδιαία ρουτίνα περιείχε συνελεύσεις για τον Γρηγορόπουλο, τα αντιλαϊκά μέτρα του κεφαλαίου, το σχήμα της κασερόπιτας κτλ.
Η συγκεκριμένη "διάδραση" πληροφοριών με επηρέασε θετικά και ασχολήθηκα ως φοιτητής με τομείς Διαφορικών Εξισώσεων όπως Βελτιστοποίηση με Μηχανική Lagrange, Δυναμικά Μοντέλα σε Φαινόμενα Διάχυσης, Ουράνιο Μηχανική, Μαθηματική Διατύπωση της Κβαντομηχανικής κτλ και θυμάμαι να φαντάζω εξωγήινος για τα μέσα δεδομένα αποφοίτων αλλά και συγγενικού / φιλικού περιβάλλοντος που δεν κατανοούσαν τι ακριβώς "σπουδάζω" (αφού δεν έλεγα ότι κάνω ιδιαίτερα σε μαθητές για να καταλάβουν αμέσως ότι Μαθηματικός = Ιδιαιτερατζής, όπως Παπατζής ή Σουβλατζής). Εννοείται ότι ο τρόπος σκέψης μου από μικρός, ήταν τελείως έξω από τη φόρμα ότι "πρέπει να μάθεις αυτό". Αυτό μου κόστισε πολλές αποτυχίες, κακούς βαθμούς και μια "έχθρα" σε όλα τα επίπεδα. Θεωρώ ότι το ίδιο το κράτος με "πολέμησε" με το είδος αυτό εκπαίδευσης του σωλήνα, της μιας άποψης και παρωχημένης, της ηγεμονικής μανιέρας του φροντιστή ή καθηγητή Πανεπιστημίου, της απουσίας σκοπού και της μοιρολατρικής αδράνειας (των αποφοίτων).
Στο Πανεπιστήμιο, όταν είχα επιλέξει κατεύθυνση προσανατολισμού, "έψαχνα" το κάθε μάθημα τουλάχιστον μισό χρόνο πριν, με βάση τη νέα "χάρτα" των Μαθηματικών σε ξένες οικονομικά ισχυρές χώρες ακόμη και αν μελλοντικά κατέληγα επαγγελματικά να διδάσκω σε φροντιστήριο. Τρελαινόμουν να βλέπω χώρες όπως το Κογκό να έχει διδακτικές σημειώσεις ισάξιας δυσκολίας στη Μιγαδική Ανάλυση για φοιτητές όπως το μέσο Τμήμα Μαθηματικών σε Βρετανικό Πανεπιστήμιο. Η Ελλάδα; Είμαστε πιο ανεπτυγμένοι από το Κογκό, σαφώς αλλά επί της ουσίας, αν κάνουμε καλύτερη ανάλυση δεδομένων, τι βλέπουμε;
Θεωρούσα και θεωρώ ότι ακόμη και έτσι αν κατέληγα να διδάσκω μαθηματικά ως Ιδιαιτερατζής ή υπάλληλος φροντιστηρίου, θα ήμουν καλύτερος γνώστης της επιστήμης μου και πιο ευέλικτος επαγγελματικά γιατί τα πάντα αλλάζουν με ρυθμό τετραπλής παραγώγου (ειδικά αν έμενα άνεργος). Έχω καλή αίσθηση του χρόνου, ωριμάζοντας είμαι οργανωτικός, ξέρω δηλαδή ότι τίποτα δεν μένει στο χθες, καθώς το σήμερα σε λίγες ώρες είναι χθες. Με αηδιάζει η συνήθεια και η απατεωνιά ηθικής συνείδησης. Δεν με γέμιζε η κοινή λογική του ύπνου και της ψεύτικης ευμάρειας, της επίπλαστης εικόνας οικονομικής ανάπτυξης με δάνεια, επειδή εκείνη η περίοδος ειδικά, ήταν η περίοδος των παχιών αγελάδων για την Ελληνική πολιτική και κοινωνία. Ζητώ συγγνώμη αν ακούγομαι εγωπαθής αλλά μεταφέρω μια προσωπική και βιωματική άποψη. Θυμάμαι να προσπαθώ να συζητήσω τα συγκεκριμένα επιστημονικά νέα και η μέση κοινότητα "συναδέλφων", δεν μπορούσε να κατανοήσει τον λόγο ύπαρξης μαθημάτων τύπου Συναρτησιακή Ανάλυση ή Θεωρία Αυτομάτων γιατί απλά οι καθηγητές που έκαναν αυτά τα μαθήματα, είχαν ξεμείνει στο 1950 και ο διδακτικός στόχος ήταν απλά ο παραπάνω (που αναφέρω). Έκτοτε έχω πάψει να με ενδιαφέρει η άποψη του μέσου Έλληνα άσχετου γιατί θεωρώ ότι ο καθένας είναι υπόλογος στη ζωή που κάνει.
Ο φασισμός ξεκινάει με την εθιμική πρακτική του Ελληνικού κράτους να μου επιβάλλει τη μέση ζωή (ως αξίες, τρόπο σκέψης, εκπαιδευτικό σύστημα, κλπ) του μέσου Έλληνα ψηφοφόρου και όχι αυτό που πρέπει ώστε ο "ανίκανος" (σε θεματική απόδοση και βαθμούς) να μην συναγωνίζεται σε ίδια θέματα εξετάσεων με τον ικανό. Όχι αυτό που λέει η αντιπολίτευση για περί ταξικής εκπαίδευσης και άλλες εκτός τόπου αρλούμπες. Το πρόβλημα είναι ότι κανένας ταγός και εθνοσωτήρας, δεν εξετάζει το λόγο ώστε αυτός που δεν κατανοεί έναν τύπο ύλης, εξετάσεων κτλ είναι ικανός για κάτι άλλο στη ζωή του και άρα να υπάρχει εκπαιδευτικό σύστημα ανάλογης ευελιξίας. Είναι θέμα της πολιτείας να βρει σε τι είναι ικανός και όχι να τον "τιμωρεί" αφήνοντάς τον να σπουδάζει κάτι που δεν θα το επενδύσει ποτέ στην κοινωνία. Αυτό είναι αρχή δικαίου και δικαιώματος της επιλογής και όχι αυτή η εθιμική πρακτική του μηδενισμού της προσωπικότητας.
Θυμάμαι να διαβάζω για το STEM από το 2007, σε αμερικάνικα άρθρα (από χώρες του άξονα των ΗΠΑ όπως, Αυστραλία, Καναδάς, ΗΒασίλειο, Εμιράτα, Ισραήλ, κτλ) και να ορίζουν τη σημασία του STEM ως την επαναπροσδιορισμένη επιστήμη των Μαθηματικών του 21ου αιώνα. Την ίδια εποχή, οι κορυφαίοι Έλληνες ερευνητές, όπως ο Νανόπουλος και ο Φωκάς, έλεγαν σε συνεντεύξεις στον διεθνή τύπο, ότι ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας των Βιομαθηματικών. Το 2007-10 επίσης είχα δει να υπάρχει ξεχωριστό Τμήμα Μαθηματικών με τίτλο Τμήμα Βιομαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα των ΗΠΑ. Ήδη η Γερμανία έχει Τμήμα Μαθηματικών για Βιοϊατρικές Επιστήμες με έμφαση σε Μαθηματικά της Βιοπληροφορικής και Βιοστατιστικής. Στην Πάτρα κάθε πληροφορία τέτοιου μεγέθους ήταν ανούσια. Η εβδομαδιαία ρουτίνα περιείχε συνελεύσεις για τον Γρηγορόπουλο, τα αντιλαϊκά μέτρα του κεφαλαίου, το σχήμα της κασερόπιτας κτλ.
Η συγκεκριμένη "διάδραση" πληροφοριών με επηρέασε θετικά και ασχολήθηκα ως φοιτητής με τομείς Διαφορικών Εξισώσεων όπως Βελτιστοποίηση με Μηχανική Lagrange, Δυναμικά Μοντέλα σε Φαινόμενα Διάχυσης, Ουράνιο Μηχανική, Μαθηματική Διατύπωση της Κβαντομηχανικής κτλ και θυμάμαι να φαντάζω εξωγήινος για τα μέσα δεδομένα αποφοίτων αλλά και συγγενικού / φιλικού περιβάλλοντος που δεν κατανοούσαν τι ακριβώς "σπουδάζω" (αφού δεν έλεγα ότι κάνω ιδιαίτερα σε μαθητές για να καταλάβουν αμέσως ότι Μαθηματικός = Ιδιαιτερατζής, όπως Παπατζής ή Σουβλατζής). Εννοείται ότι ο τρόπος σκέψης μου από μικρός, ήταν τελείως έξω από τη φόρμα ότι "πρέπει να μάθεις αυτό". Αυτό μου κόστισε πολλές αποτυχίες, κακούς βαθμούς και μια "έχθρα" σε όλα τα επίπεδα. Θεωρώ ότι το ίδιο το κράτος με "πολέμησε" με το είδος αυτό εκπαίδευσης του σωλήνα, της μιας άποψης και παρωχημένης, της ηγεμονικής μανιέρας του φροντιστή ή καθηγητή Πανεπιστημίου, της απουσίας σκοπού και της μοιρολατρικής αδράνειας (των αποφοίτων).
Στο Πανεπιστήμιο, όταν είχα επιλέξει κατεύθυνση προσανατολισμού, "έψαχνα" το κάθε μάθημα τουλάχιστον μισό χρόνο πριν, με βάση τη νέα "χάρτα" των Μαθηματικών σε ξένες οικονομικά ισχυρές χώρες ακόμη και αν μελλοντικά κατέληγα επαγγελματικά να διδάσκω σε φροντιστήριο. Τρελαινόμουν να βλέπω χώρες όπως το Κογκό να έχει διδακτικές σημειώσεις ισάξιας δυσκολίας στη Μιγαδική Ανάλυση για φοιτητές όπως το μέσο Τμήμα Μαθηματικών σε Βρετανικό Πανεπιστήμιο. Η Ελλάδα; Είμαστε πιο ανεπτυγμένοι από το Κογκό, σαφώς αλλά επί της ουσίας, αν κάνουμε καλύτερη ανάλυση δεδομένων, τι βλέπουμε;
Θεωρούσα και θεωρώ ότι ακόμη και έτσι αν κατέληγα να διδάσκω μαθηματικά ως Ιδιαιτερατζής ή υπάλληλος φροντιστηρίου, θα ήμουν καλύτερος γνώστης της επιστήμης μου και πιο ευέλικτος επαγγελματικά γιατί τα πάντα αλλάζουν με ρυθμό τετραπλής παραγώγου (ειδικά αν έμενα άνεργος). Έχω καλή αίσθηση του χρόνου, ωριμάζοντας είμαι οργανωτικός, ξέρω δηλαδή ότι τίποτα δεν μένει στο χθες, καθώς το σήμερα σε λίγες ώρες είναι χθες. Με αηδιάζει η συνήθεια και η απατεωνιά ηθικής συνείδησης. Δεν με γέμιζε η κοινή λογική του ύπνου και της ψεύτικης ευμάρειας, της επίπλαστης εικόνας οικονομικής ανάπτυξης με δάνεια, επειδή εκείνη η περίοδος ειδικά, ήταν η περίοδος των παχιών αγελάδων για την Ελληνική πολιτική και κοινωνία. Ζητώ συγγνώμη αν ακούγομαι εγωπαθής αλλά μεταφέρω μια προσωπική και βιωματική άποψη. Θυμάμαι να προσπαθώ να συζητήσω τα συγκεκριμένα επιστημονικά νέα και η μέση κοινότητα "συναδέλφων", δεν μπορούσε να κατανοήσει τον λόγο ύπαρξης μαθημάτων τύπου Συναρτησιακή Ανάλυση ή Θεωρία Αυτομάτων γιατί απλά οι καθηγητές που έκαναν αυτά τα μαθήματα, είχαν ξεμείνει στο 1950 και ο διδακτικός στόχος ήταν απλά ο παραπάνω (που αναφέρω). Έκτοτε έχω πάψει να με ενδιαφέρει η άποψη του μέσου Έλληνα άσχετου γιατί θεωρώ ότι ο καθένας είναι υπόλογος στη ζωή που κάνει.
Ο φασισμός ξεκινάει με την εθιμική πρακτική του Ελληνικού κράτους να μου επιβάλλει τη μέση ζωή (ως αξίες, τρόπο σκέψης, εκπαιδευτικό σύστημα, κλπ) του μέσου Έλληνα ψηφοφόρου και όχι αυτό που πρέπει ώστε ο "ανίκανος" (σε θεματική απόδοση και βαθμούς) να μην συναγωνίζεται σε ίδια θέματα εξετάσεων με τον ικανό. Όχι αυτό που λέει η αντιπολίτευση για περί ταξικής εκπαίδευσης και άλλες εκτός τόπου αρλούμπες. Το πρόβλημα είναι ότι κανένας ταγός και εθνοσωτήρας, δεν εξετάζει το λόγο ώστε αυτός που δεν κατανοεί έναν τύπο ύλης, εξετάσεων κτλ είναι ικανός για κάτι άλλο στη ζωή του και άρα να υπάρχει εκπαιδευτικό σύστημα ανάλογης ευελιξίας. Είναι θέμα της πολιτείας να βρει σε τι είναι ικανός και όχι να τον "τιμωρεί" αφήνοντάς τον να σπουδάζει κάτι που δεν θα το επενδύσει ποτέ στην κοινωνία. Αυτό είναι αρχή δικαίου και δικαιώματος της επιλογής και όχι αυτή η εθιμική πρακτική του μηδενισμού της προσωπικότητας.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,905 μηνύματα.
15-10-23
22:19
Για εμένα όλα είναι πολύ βαθιά γνώση μαθηματικών + αντικείμενο που καταπιάνεσαι. Αλλιώς καινοτομία γιοκ..
Ακριβώς. Να προσθέσω ότι θα πρέπει να "μετασχηματιστεί" η γενική άποψη ότι εφαρμοσμένα Μαθηματικά κάνουν μόνο στο Πολυτεχνείο γιατί με αυτή τη λογική ο κλάδος των Μαθηματικών αντιμετωπίζεται ως κάτι αφηρημένο, εκτός τόπου και χρόνου, ειδικά για τον επαγγελματικό χώρο εκτός σχολικής εκπαίδευσης. Δηλαδή, ο κόσμος προοδεύει και η Ελλάδα ταξινομεί επαγγελματικά τους Μαθηματικούς κατά κύριο λόγο σε καθηγητές μέσης εκπαίδευσης. Ο Γιάννης δίνει μια καλή απάντηση με τον μαϊντανό, αλλά να μην καταλήξουμε να πούμε ότι τα Μαθηματικά είναι μαϊντανός επιστήμη για την Ελληνική οικονομία...που φοβάμαι ότι είναι.
Η καινοτομία προϋποθέτει μια αλλαγή κουλτούρας τόσο φοιτητών όσο και καθηγητών Πανεπιστημίου σε Τμήματα Μαθηματικών που να έχουν επίγνωση η κάθε πλευρά τι ακριβώς κάνει. Επίσης η γενιά της μεταπολίτευσης δεν μας έφερε τις καινοτομίες που θα έπρεπε, αν και κάποιοι έκαναν σπουδές στο εξωτερικό με τα χρόνια της γαλαζοπράσινης ρεμούλας, ξέχασαν και την πρόσθεση δυο αριθμών. Για να καταλάβω την πρακτική χρήση και χρησιμότητα της Στατιστικής και Θεωρίας Δειγματικών Κατανομών σε συγκεκριμένα παραδείγματα και πως αυτά τα παραδείγματα ερμηνεύονται σε επιχειρηματικά μοντέλα, λήψης αποφάσεων, διαχείρισης κινδύνου, σχεδιασμού μοντέλου ασφαλίστρων κτλ, έπρεπε να ψάξω πολύ εκτός των μαθημάτων του Τμ.Μαθηματικών. Δηλαδή, να διαβάσω πράγματα πολύ έξω από την "σφαίρα" αντίληψης ενός μέσου Μαθηματικού αποφοίτου Ελληνικού Πανεπιστημίου.
Η μέση σφαίρα αντίληψης δυστυχώς απλά "αποστηθίζει" αναπαραστάσεις μαθηματικών συμβόλων για το πτυχίο και οι ιθύνοντες απλά δεν έχουν ιδέα για ποιο πράγμα μιλάνε. Θυμάμαι καθηγητή Πανεπιστημίου που η χαρά του ήταν να απλοποιεί πολύπλοκες αλγεβρικές εκφράσεις στον πίνακα με κιμωλία και στο τέλος να λέει: "α, βγήκε θετικό" και να χαμογελάει μόνος του. Με τέτοιου είδους "διδασκαλίες" τι είδους καινοτομία να ανακαλύψουμε μέσω των μαθηματικών; Τρώγοντας δυο ώρες αντιγραφή από τον πίνακα, γεμίζοντας τετράδια, χωρίς να υπάρχει η καινοτομία της οπτικής αναπαράστασης της λύσης μέσω βίντεο, γραφικών, διαφανειών και ξένων άρθρων από την παγκόσμια κοινότητα έρευνας και τεχνολογίας, το μάθημα να ήταν άκρως παθητικό και βαρετό, ΤΙ ακριβώς διδάσκουν; Πώς μετά ο μέσος φοιτητής να ξέρει πώς να επιλέξει κάποια κατεύθυνση με επαγγελματικό "οδηγό" τα μαθηματικά;
Ο Άδωνις πώς γίνεται με πτυχίο Ιστορίας να έχει πολιτική και δημοσιονομική άποψη για τον επενδυτικό και εργασιακό σχεδιασμό της χώρας; Μετά απορούμε γιατί το STEM εδώ και 20 χρόνια είναι άγνωστη λέξη σε κύκλους Ελλήνων καθηγητών Πανεπιστημίων θετικών επιστημών. Οι περισσότεροι έχουν ξεμείνει ότι οι μιγαδικές εξισώσεις με λύσεις σε πολική μορφή, είναι ύλη Α' Λυκείου όπως μας έλεγε ένας και επέμενε. Αυτό δείχνει επίσης πως οι βαθμίδες εκπαίδευσης της Ελλάδας δεν έχουν καμία "επαφή" μεταξύ τους.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,905 μηνύματα.
15-10-23
17:11
Θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος δημόσιος αντίλογος σε αυτή τη μανιέρα του Πιερακάκη για την υπεργάμαουα επιστήμη της Πληροφορικής από την εποχή που ήταν υπουργός ψηφιακής διακυβέρνησης. Δεν γίνεται η χώρα μας να μην έχει καμία εταιρία κατασκευής υπολογιστών ή αυτοκινητοβιομηχανία ώστε να δοκιμάζεται η Πληροφορική σε συγκεκριμένα υπολογιστικά projects και την ίδια στιγμή να πλασσάρεται η Πληροφορική ως η λύση στην ανεργία. Συγγνώμη, αλλά δεν θα πάρω. Ξέρω πολλούς που σπουδάζουν Πληροφορική ή κάτι συναφές με νέες τεχνολογίες και οι ίδιοι λένε ότι πάτωσαν σε μαθήματα με κώδικα, ή όσα απαιτούν εργαστηριακή άσκηση σε μηχανική λογισμικού και άλλα τέτοια ωραία. Πώς αυτοί μαζί με τους 16,000 ή 16,000,000 του Πιερακάκη θα βρουν δουλειά; Σε ποια αγορά εργασίας;
Επίσης να σημειώσω ότι η Πληροφορική έχει μια ιδιαιτερότητα ως προς τις άλλες επιστήμες, ότι δηλαδή, εξελίσσεται ταχύτατα και σε αντικείμενα που ενδεχομένως να μην διδάσκονται στο Πανεπιστήμιο ή μέχρι να τα πάρει χαμπάρι ο ΔΕΠ να τα διδάξει ή να προσαρμοστεί το Τμήμα στις νέες εξελίξεις, φέξε μου και γλύστρισα. Δηλαδή, πράγματα που μπορεί να ζητάει τώρα η αγορά εργασίας σε τέτοιο εξελισσόμενο αντικείμενο, να τα δούμε σε ύλη μαθήματος μετά από 30 χρόνια ή και ποτέ. Ένα άλλο βασικό θέμα είναι αν ποτέ ελέγχεται τι ακριβώς διδάσκεται ως πανεπιστημιακό μάθημα σε φοιτητές. Αφού είναι δημόσιο το Πανεπιστήμιο, τι ψάχνουμε να βρούμε.. Ως γνωστό κανένας δημόσιος φορέας δεν έχει τεχνική αυτο-αξιολόγησης στην Ελλάδα επειδή δεν υπάρχει η διοίκηση έργου στην πράξη, δηλαδή, η βέλτιστη ποιότητα υπηρεσιών.
Επίσης να σημειώσω ότι η Πληροφορική έχει μια ιδιαιτερότητα ως προς τις άλλες επιστήμες, ότι δηλαδή, εξελίσσεται ταχύτατα και σε αντικείμενα που ενδεχομένως να μην διδάσκονται στο Πανεπιστήμιο ή μέχρι να τα πάρει χαμπάρι ο ΔΕΠ να τα διδάξει ή να προσαρμοστεί το Τμήμα στις νέες εξελίξεις, φέξε μου και γλύστρισα. Δηλαδή, πράγματα που μπορεί να ζητάει τώρα η αγορά εργασίας σε τέτοιο εξελισσόμενο αντικείμενο, να τα δούμε σε ύλη μαθήματος μετά από 30 χρόνια ή και ποτέ. Ένα άλλο βασικό θέμα είναι αν ποτέ ελέγχεται τι ακριβώς διδάσκεται ως πανεπιστημιακό μάθημα σε φοιτητές. Αφού είναι δημόσιο το Πανεπιστήμιο, τι ψάχνουμε να βρούμε.. Ως γνωστό κανένας δημόσιος φορέας δεν έχει τεχνική αυτο-αξιολόγησης στην Ελλάδα επειδή δεν υπάρχει η διοίκηση έργου στην πράξη, δηλαδή, η βέλτιστη ποιότητα υπηρεσιών.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,905 μηνύματα.
14-10-23
20:29
Με την μάνα μου ήμασταν στην πατρίδα της (Θεσσαλονίκη), και ψάχναμε ταξί για να πάμε στον σταθμό του τρένου, για να γυρίσουμε, δεν βρίσκαμε εύκολα ταξί, βγάζω και εγώ από την στομάχα μου ότι χρειαζόμαστε 16.000 ταξιτζήδες.
Εντάξει πλάκα κάνω.
Άλλο να τονίζεις την σημασία που έχει η πληροφορική για τον σύγχρονο κόσμο, και άλλο να τους "σπρώχνεις" όλους σε ένα επάγγελμα μόνο και μόνο επειδή είναι "του συρμού" η Τεχνητή Νοημοσύνη και το Software Engineering. Κάποιος πρέπει να βάζει και τους δύο παράγοντες όταν επιλέγει σπουδές α) να του αρέσει και β) να έχει σχετικά καλή ή πολύ καλή επαγγελματική αποκατάσταση, όχι ή το ένα ή το άλλο, και πρέπει και κάποιος να το ψάχνει, αλλιώς δεν βρίσκει ενδιαφέρον και τα παρατάει.
Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι αυτό είναι μια εκπαιδευτική παθογένεια που έχει τις γνωστές συνέπειες ώστε για παράδειγμα το ίδιο το κράτος να μην έχει στοιχεία πόσοι σπουδάζουν ήδη Πληροφορική, Μαθηματικά κτλ ως ενεργοί φοιτητές, πόσοι από αυτούς βρίσκουν δουλειά τον πρώτο μήνα, το πρώτο τρίμηνο κτλ όπως γίνεται σε άλλα κράτη. Η αντίφαση είναι ότι η Ελλάδα σε ανεργία νέων πλησιάζει την Κένυα όπου έχει 40% των νέων ανέργους (το ξέρω από επίσημη συζήτηση με Κενυάτη Ηλεκτρολόγο Μηχανικό). Έτσι το κράτος και συγκεκριμένα η εκάστοτε ηγεσία όταν η κυβερνητική πολιτική περνάει κρίση πετάει μια ρουκέτα εντυπώσεων για να θολώσει την κοινωνική γνώμη. Κανείς δεν βγαίνει να μας πει ότι μπορεί η Τεχνητή Νοημοσύνη να έχει προοπτικές εργασίας αλλά για πόσες θέσεις εργασίας και τι είδους δεξιότητες αλλά και προϋπηρεσία απαιτούνται που οι υπάρχοντες φοιτητές δεν έχουν. Επίσης για κάποιον που δεν θέλει την Πληροφορική και τις εφαρμογές της, γιατί δεν ακούμε από διαφόρους υπουργούς ποια άλλη επιστήμη ή τεχνική ειδικότητα έχει επαγγελματική ζήτηση;
Γι' αυτό και ο κάθε Πιερακάκης απλά παίζει ένα βρώμικο παιχνίδι όπως και οι υπουργοί παιδείας της δεκαετίας του 1970 με τις επενδύσεις σε μεταλλειολόγους και χημικούς μηχανικούς όταν ο τύπος της εποχής έφτιαχνε εντυπώσεις ότι ο Καραμανλέας γυρίζοντας από την αυτοεξορία στο Παρίσι, για να σώσει και αυτός τον τόπο, όπως και οι άλλοι, έδωσε μια εντύπωση στον όχλο ότι η Ελλάδα χωρίς τη χούντα σε μια νύχτα θα γινόταν βιομηχανικό προάστιο του Manchester.
Αν εμένα με ρωτούσες τι θα έκανα αν είχα πάει σε άλλο πεδίο και περνούσα Πληροφορική θα του απαντούσα ότι θα επέλεγα κάποιο μεταπτυχιακό που να είναι η τομή του Hardware και του Software και θα ασχολιόμουν με την Επικοινωνία μεταξύ οχημάτων και θα δούλευα σε κάποια αυτοκινητοβιομηχανία. Γιατί; Γιατί άμα κατέληγα απλά να φτιάχνω ιστοσελίδες θα βαριόμουν την ζωή μου. Και μιλώντας για βαρεμάρα λέει το άρθρο για τους παράγοντες που παίζουν ρόλο στο γιατί πολλοί παρατάνε τις εν λόγω σπουδές, θα προσθέσω έναν παραπάνω λόγο, που είναι ότι μπαίνουν με τα λάθος μαθήματα στα τμήματα. Ακόμα και κάποιος που θα πάει ΟΠΑ θα πρέπει να έχει γνώσεις Προγραμματισμού, Μαθηματικών και ΦΥΣΙΚΗΣ. Γιατί κύριοι του υπουργείου δεν βγάζετε τα τμήματα Πληροφορικής και Μηχανικών Υπολογιστών από το 4ο πεδίο και δεν σπάτε την Θετική στα τρία, δηλαδή, Θετική, Υγείας και Πληροφορικής που στην τελευταία θα διδάσκονται Προγραμματισμό, Μαθηματικά και Φυσική (Γενική Φυσική και Ηλεκτρονική);
Οι πολιτικοί από αρχαιοτάτων χρόνων, δεν ενδιαφέρονται ποτέ να λύσουν τα προβλήματα της κοινωνίας γιατί αυτά δεν λύνονται ποτέ. Κοιτάνε να λύσουν τα δικά τους προβλήματα. Οι πολιτικοί σκέφτονται με τη λογική του ελάχιστου κόστους στην κοινωνική δυσαρέσκεια και όχι μεμονωμένα τι σκέφτεται ο κάθε Γιάννης, η κάθε Μαρία και ο κάθε Κώστας.
Επίσης ποτέ δεν κατάλαβα για ποιο λόγο ο κλάδος της Πληροφορικής που έχει με τη Λογική και Υλικό να είναι υποβαθμισμένος στο Μαθηματικό όπως και η Στατιστική ή και η Θεωρητική Φυσική που είναι κλάδοι αμοιγώς μαθηματικοποιημένοι. Επίσης ποτέ δεν κατάλαβα τον λόγο ύπαρξης Πληροφορικής στο Χαροκόπειο ή στο ΟΠΑ από τη στιγμή που δεν υπάρχει η μαθηματική γλώσσα στα συγκεκριμένα Πανεπιστήμια. Υπάρχει και Πληροφορική πιο light για ανθρώπους που θέλουν μια σούπα σπουδών;
Έγιναν ποτέ τέτοιες συζητήσεις; Ποτέ. Η καραμέλα είναι απλά να διχάζουμε την κοινωνία με μια επιστήμη, χωρίς απαραίτητα να έχουμε την υποδομή ή και την επενδυτική δυνατότητα. Θέλουμε και άλλους 16000 για να φύγουν στο εξωτερικό; Αυτό λέγεται επένδυση ανθρώπινου κεφαλαίου; Η επιχειρησιακή έρευνα, μια άλλη επιστήμη, τότε λέει βλακείες.
Η χώρα που διαμόρφωσε τα Μαθηματικά ως επιστήμη με τη σύγχρονη έννοια (και όχι όπως αυτά υπήρχαν δεκάδες χιλιετίες πριν) πλέον χρησιμοποιεί την ανώτατη εκπαίδευση ως κομματικό μασάζ για εντυπώσεις όταν η γενική πολιτική δεν αποδίδει.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,905 μηνύματα.
14-10-23
18:55
Κ. Πιερρακάκης: Χρεαζόμαστε 16.000 πληροφορικούς ετησίως και οι Σχολές παράγουν τους μισούς
Υπάρχουμε μελέτες του ΣΕΒ που λένε ότι θα χρειαστούμε 16.000 πληροφορικούς το χρόνο μέχρι το 2030 και πρακτικά παράγουμε τους μισούς. Άρα πρέπει να βρούμε έναν μηχανισμό άλλων 8.000 πληροφορικών το χρόνο. Τη δήλωση αυτή έκανε ο υπουργός Παιδείας Κ. Πιερρακάκης, τονίζοντας ότι πρέπει να βρούμε...www.esos.gr
Ανέκαθεν μου έκανε εντύπωση το νούμερο διορισμού ή ελλείψεων να είναι 16000,...χιλιάδες παρακαλώ λες και είναι ευρώ. Δηλαδή, ποτέ δεν είναι 15670 ή 16320.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,905 μηνύματα.
14-10-23
18:18
Μισθός εξωτερικού: 6/8k τον μήνα
Μισθός Ελλάδας: 2k το μήνα αν κάνεις καλά τη δουλειά σου
Αναρωτιέμαι που θα πάω άραγε...
Και η Γερμανία δίνει μισθό 4/5κ το μήνα που σημαίνει:
- ξεζούμισμα εργασιακής ζωής με επιπτώσεις στην προσωπική υγεία και ζωή για πολλούς (ο ιδιωτικός τομέας της Γερμανίας ζητάει το 200% του εργαζόμενου)
- περίπου 50% φόροι είτε άμεσοι είτε έμμεσα εβδομαδιαία κόστη
- ενοίκια κάπου 650 ευρώ και άνω το μήνα με έκτακτες αυξήσεις χωρίς έγκαιρη προειδοποίηση ανά 2ετια
- κάρτα συγκοινωνίας με το μήνα κάπου 70 ευρώ ανάλογα το εύρος δικτύου ζώνης
κλπ, κλπ.
Φιλικά, μην κοιτάτε τον μεικτό μισθό αλλά πόσο μένει καθαρό στην τσέπη.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,905 μηνύματα.
13-10-23
16:57
Εμένα αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον στο άρθρο είναι ότι σχεδόν οι μισοί εισαχθέντες των σχολών Πληροφορικής δεν παίρνουν το πτυχίο τους. Τρελό στατιστικό για εμένα.
Σμπρώχνουμε για μπαίνουν όλοι. Αυτή είναι η στατιστική του κράτους.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.