nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,479 μηνύματα.
17-08-24
09:01
Tυπική απάντηση απόρριψης:
Dear ****,
Again, many thanks for your wish to shape the future together with us at ****! We really appreciate the time and effort you put into your application and your interest in working with us. It was a pleasure to read more about you and your experience. Even though we think that you bring along an impressive, and skill-valued background, unfortunately, we have to let you know that we currently cannot take the next step on our process together.
Nonetheless, we would like to keep in touch with you.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,479 μηνύματα.
13-05-23
02:15
Πως αφού τους εργοδότες τους ενοχλεί το να έχεις παράλληλες υποχρεώσεις πχ σπουδές; (Το έχω δει και σε αγγελία πολλές φορές και μου το έχουν πει και σε συνέντευξη)
Η @Nina-nana μπορεί να έχει δίκιο σε ό,τι λέει αλλά κάπου χάνει αυτό το δίκιο. Γενικά ζούμε σε απίθανες εποχές και μετά την πτώση των διδύμων πύργων στο Μανχάταν έχει αλλάξει η ατζέντα σχετικά με την εργασία και πως οι νέες γενιές εργαζομένων θα πρέπει συνεχώς να τίθενται υπό αμφισβήτηση της σημασίας των πτυχίων τους. Λόγω μαζικής σαβούρας πτυχίων και γνώσεων από τα Πανεπιστήμια με την πολιτική των τμημάτων, εξειδικεύσεων για να στηρίζονται καθηγητικές καρέκλες, ή να προωθείται κυβερνητική πολιτική εικονικής μείωσης ανεργίας, την ίδια στιγμή η αγορά λόγω της τεχνολογίας, εξελίσσεται με άλλες ταχύτητες σε άλλες κατευθύνσεις. Οπότε υπάρχει μερική απόκλιση των διαδρομών μεταξύ του Πανεπιστημίου και της αγοράς, επειδή τα επιχειρηματικά μοντέλα στις περισσότερες εταιρίες είναι προβληματικά.
Έτσι δεν ανοίγουν σταθερές δουλειές επειδή αυτοί που τις φτιάχνουν δεν έχουν ακριβή ιδέα για το είδος του εργαζομένου και ποντάρουν με ρίσκο στην καλύτερη πιθανή επιλογή εκείνου του υποψηφίου που θα βγάλει το αγγούρι από τον πάτο των στελεχών για να το βάλει ο ίδιος στον δικό του πάτο (όπως θα έλεγε και ο @Valder). Όταν φτιάχνονται δουλειές χωρίς ουσιαστικό νόημα ύπαρξης, οι καρέκλες θα πρέπει να έχουν κάποιο λόγο οικονομικής ύπαρξης. Πολλές τράπεζες για παράδειγμα στο εξωτερικό ανοίγουν συνεχώς νέες θέσεις εργασίας και δεν καλύπτουν τα κενά ή προβαίνουν σε συνεχείς συνεντεύξεις επειδή απλά οι θέσεις εργασίας δεν είναι αναγκαίες αλλά επειδή δικαιολογούν φορολογικά, ποσοστό από τα μερίσματα. Η τράπεζα δεν έχει δικά της λεφτά. Τα λεφτά των καταθετών τα επενδύει σε θέσεις εργασίας που δεν είναι απαραίτητες. Σε μια πιθανή πιστωτική κρίση, οι θέσεις χάνονται αλλά η τράπεζα πάλι λειτουργεί με λιγότερες θέσεις εργασίας. Εκεί φαίνεται ακριβώς ότι η εργασία πλέον χρησιμοποιείται ως παιχνίδι ως προς αυτούς που την έχουν ανάγκη...
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,479 μηνύματα.
10-05-23
23:47
Στην διάρκεια των σπουδών μου οι μόνες αφίσες ήταν για το συνέδριο της ΠΚΣ όπου θα ερχόταν η Παπαρήγα ή το τάδε αριστεροφασιστικό κομματόσκυλο να μιλήσει για τις εργασιακές σχέσεις του πολυνομοσχεδίου της κυβέρνησης ή καμία αφίσα της ΔΑΠάρας ή της ΠΑΣΠάρας στο κέντρο Asteria Live με τηλέφωνα επικοινωνίας σε κάποιον Γιώργο, Κώστα και Μαρία. Οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και διαφόρων ΚΚΕ-ΜΛ, κτλ είχαν δικό τους κοινό σε τσιπουράδικα με μουσική Μάλαμα, Παπακωνσταντίνου κτλ. Οι ξύλινοι πίνακες των ανακοινώσεων ήταν άδειοι και η γραμματεία συνήθως ανέβαζε νομοθεσία του Υπουργείου με πινέζες ή μπορεί και να υπήρχαν ανακοινώσεις ξεχασμένες για πολλά χρόνια, μπορεί και πριν το 2000.
Δεν θυμάμαι ποτέ να έγινε κάποια διάλεξη ή ομιλία για τους αποφοίτους. Μόνο κάποιοι καθηγητές Πανεπιστημίου έφερναν συναδέλφους τους και έδιναν επιστημονικές ομιλίες ακαδημαϊκού-ερευνητικού ενδιαφέροντος σε θέματα όχι και τόσο σχετικά με την φυσιογνωμία του Τμήματος, μόνο και μόνο να αλληλοκολακεύονται και να "προωθούν" ο καθένας τους μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς του Τμήματος. Δεν υπήρχε καμία διάθεση για την πραγματική δουλειά των αποφοίτων. Οι καθηγητές είχαν μόνιμη και σταθερή δουλειά όμως.
Πρώτη φορά επιχειρηματική ομιλία για σπουδές, είδα στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο της Αυστρίας όταν ήρθαν ομιλητές στελέχη Τραπεζών από τον σύλλογο αποφοίτων του Τμήματος και μας έκαναν μια σειρά ομιλιών πάνω σε ειδικά θέματα των μαθηματικών στην Τραπεζική Αναλυτική, Διαχείριση Κινδύνου κτλ και πως αυτά ερμηνεύονται στην χρηματοπιστωτική καθημερινότητα, ενώ μαθαίναμε και διάφορα θέματα για την δουλειά έξω από την Πανεπιστημιακή αίθουσα με ανοιχτές συζητήσεις πίνοντας καφέ, χυμούς και τρώγοντας μπισκότα.
Δεν θυμάμαι ποτέ να έγινε κάποια διάλεξη ή ομιλία για τους αποφοίτους. Μόνο κάποιοι καθηγητές Πανεπιστημίου έφερναν συναδέλφους τους και έδιναν επιστημονικές ομιλίες ακαδημαϊκού-ερευνητικού ενδιαφέροντος σε θέματα όχι και τόσο σχετικά με την φυσιογνωμία του Τμήματος, μόνο και μόνο να αλληλοκολακεύονται και να "προωθούν" ο καθένας τους μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς του Τμήματος. Δεν υπήρχε καμία διάθεση για την πραγματική δουλειά των αποφοίτων. Οι καθηγητές είχαν μόνιμη και σταθερή δουλειά όμως.
Πρώτη φορά επιχειρηματική ομιλία για σπουδές, είδα στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο της Αυστρίας όταν ήρθαν ομιλητές στελέχη Τραπεζών από τον σύλλογο αποφοίτων του Τμήματος και μας έκαναν μια σειρά ομιλιών πάνω σε ειδικά θέματα των μαθηματικών στην Τραπεζική Αναλυτική, Διαχείριση Κινδύνου κτλ και πως αυτά ερμηνεύονται στην χρηματοπιστωτική καθημερινότητα, ενώ μαθαίναμε και διάφορα θέματα για την δουλειά έξω από την Πανεπιστημιακή αίθουσα με ανοιχτές συζητήσεις πίνοντας καφέ, χυμούς και τρώγοντας μπισκότα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,479 μηνύματα.
10-05-23
00:11
Ούτε όμως το Πανεπιστήμιο είναι κέντρο επαγγελματικής εκπαίδευσης. Το Πανεπιστήμιο είναι κρατικός ή ιδιωτικός φορέας στο κράτος δικαίου που έχει ως θεμελιώδη σκοπό να προάγει την γνώση και την επιστήμη ως βασικές αξίες της δημοκρατίας. Οπότε λογικά κάποιος πρέπει να κάνει αυτή τη σύνδεση. Η δουλειά είναι αντικείμενο της εταιρίας ή του οργανισμού, δηλαδή, του φορέα που μισθώνει την εργασία.
Οι απόψεις ότι η εταιρία δεν φέρει ευθύνη για την εκπαίδευση του αποφοίτου νεοεισερχόμενου, είναι μια πολιτική σκοπιμοτήτων μετά το 2008 η οποία εφαρμόστηκε στα πλαίσια της αναλωσιμότητας των πτυχιούχων επειδή βρωμάει η αγορά από πτυχία και εξειδικεύσεις. Ο σημερινός πτυχιούχος έχει ένα πτυχίο αλλά δεν έχει δεξιότητες αφού καμία εταιρία δεν τις προσδιορίζει ή με τον τρόπο που αυτές μπορεί να αποκτηθούν καθώς αλλάζουν συνεχώς. Οι εταιρίες επειδή βρίσκουν και όχι απαραίτητα καλούς πτυχιούχους, γιατί φουσκωμένα βιογραφικά πάντα υπάρχουν, προτιμούν πρόσκαιρες λύσεις εργασίας με διάφορα τεχνάσματα τύπου πρακτικών, αμφιλεγόμενων "νέων" δεξιοτήτων, δοκιμαστικής περιόδου, συμβολαίου με περιορισμούς κτλ ώστε να αντικαθιστούν το προσωπικό και έτσι καμία δουλειά να μην μαθαίνεται στην πράξη, αλλά και ούτε να τελειώνει. Μόνιμα η δουλειά θεωρητικά δεν έχει δομή δραστηριότητας καθώς με την συχνή αλλαγή των υπαλλήλων, οι χρόνοι προσαρμογής και οι διαφορετικές προσωπικότητες αλλοιώνουν την φυσιογνωμία αυτής της θέσης εργασίας, με την πάροδο του χρόνου. Σε αυτή την ελαστική μορφή εργασίας, δουλεύει ένα σύστημα από άλλα επαγγέλματα όπως κέντρα ξένων γλωσσών, ιδιωτικά κέντρα επιμορφώσεων, ξενοδοχεία, εστιατόρια, ενοικιαζόμενα σπίτια, μέσα συγκοινωνίας, καταστήματα ρούχων, δικηγόροι, κτλ.
Οι απόψεις ότι η εταιρία δεν φέρει ευθύνη για την εκπαίδευση του αποφοίτου νεοεισερχόμενου, είναι μια πολιτική σκοπιμοτήτων μετά το 2008 η οποία εφαρμόστηκε στα πλαίσια της αναλωσιμότητας των πτυχιούχων επειδή βρωμάει η αγορά από πτυχία και εξειδικεύσεις. Ο σημερινός πτυχιούχος έχει ένα πτυχίο αλλά δεν έχει δεξιότητες αφού καμία εταιρία δεν τις προσδιορίζει ή με τον τρόπο που αυτές μπορεί να αποκτηθούν καθώς αλλάζουν συνεχώς. Οι εταιρίες επειδή βρίσκουν και όχι απαραίτητα καλούς πτυχιούχους, γιατί φουσκωμένα βιογραφικά πάντα υπάρχουν, προτιμούν πρόσκαιρες λύσεις εργασίας με διάφορα τεχνάσματα τύπου πρακτικών, αμφιλεγόμενων "νέων" δεξιοτήτων, δοκιμαστικής περιόδου, συμβολαίου με περιορισμούς κτλ ώστε να αντικαθιστούν το προσωπικό και έτσι καμία δουλειά να μην μαθαίνεται στην πράξη, αλλά και ούτε να τελειώνει. Μόνιμα η δουλειά θεωρητικά δεν έχει δομή δραστηριότητας καθώς με την συχνή αλλαγή των υπαλλήλων, οι χρόνοι προσαρμογής και οι διαφορετικές προσωπικότητες αλλοιώνουν την φυσιογνωμία αυτής της θέσης εργασίας, με την πάροδο του χρόνου. Σε αυτή την ελαστική μορφή εργασίας, δουλεύει ένα σύστημα από άλλα επαγγέλματα όπως κέντρα ξένων γλωσσών, ιδιωτικά κέντρα επιμορφώσεων, ξενοδοχεία, εστιατόρια, ενοικιαζόμενα σπίτια, μέσα συγκοινωνίας, καταστήματα ρούχων, δικηγόροι, κτλ.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,479 μηνύματα.
09-05-23
13:43
...και τότε πώς θα μάθει τη δουλειά; Κανείς δεν γεννιέται έτοιμος. Νομίζω ότι και οι δυο πλευρές κάνουν χαζομαρίτσες. Οι εταιρίες το ρίχνουν και καλά στο κόστος, λες και τα παλαιότερα στελέχη έκαναν πρακτική.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,479 μηνύματα.
09-05-23
03:02
Κάτι τέτοια γίνονται και στα ερευνητικά προγράμμα διδακτορικής έρευνας στα Πανεπιστήμια στη Γερμανία. Ειδικά κάποιος αν είναι και αλλοδαπός υποψήφιος διδάκτορας, ο καθηγητής είναι μόνιμα ...απασχολημένος. Ανήκει κανονικά στην ομάδα εργασίας, γίνονται συζητήσεις αλλά όχι στο ίδιο επίπεδο. Οπότε αν κάποιος έχει απορίες, απλά απομονώνεται. Βέβαια στη συνέντευξη όλα παρουσιάζονται ιδανικά γιατί οι καθηγητές καίγονται να γεμίσουν πανεπιστημιακές ομάδες με υποψηφίους διδάκτορες και διδάκτορες επειδή παίζονται πολλά εκατομμύρια ευρώ στην Πανεπιστημιακή έρευνα για την Γερμανία.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,479 μηνύματα.
09-05-23
02:55
όταν μου ζήτησαν να μελετήσω πράγματα ώστε να δουν πόσο μακρυά είναι το επίπεδο μου από τις απαιτήσεις της δουλειάς οι τηλεδιασκέψεις για τις παρουσιάσεις μου σταματούσαν στο δεκάλεπτο γιατί "σόρρυ με πήραν προέκυψε κάτι πρέπει να κλείσω θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή ίσως"
Aυτό δεν βγάζει και πολύ νόημα. Τότε γιατί σου το έκαναν όλο αυτό;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 20,479 μηνύματα.
09-05-23
01:11
Θα ήθελα να κάνουμε μια συζήτηση κατά πόσο συμφωνείτε ή όχι με την τάση πολλών εταιριών στην Ελλάδα και κυρίως στον δυτικό ή ασιατικό επιχειρηματικό και εμπορικό κόσμο να μην θέλουν νεοεισερχόμενους για δουλειά, ή μάλλον απλά: να μην θέλουν κάποιον που να έχει όρεξη να μάθει τη δουλειά, αλλά να είναι έτοιμος για δουλειά από την πρώτη ώρα διορισμού. Δηλαδή, οι εταιρίες πλέον σε διάφορες αγγελίες δείχνουν ότι δεν επιθυμούν να έχουν τρόπους εκμάθησης εργασιακών διαδικασιών σε αποφοίτους ακόμη και τη μορφή κάποιας πρακτικής. Αυτό φαίνεται με συνήθως ασαφείς τίτλους εργασίας που γράφουν για Senior στην παρένθεση αν τύχει ή και αν δεν τύχει ώστε με έμμεσο τρόπο οι απαιτήσεις να είναι έντονες μετά.
Τις προάλλες ένας φίλος μου έλεγε ότι στην πρακτική του, όταν έκανε σε μεγάλη εμπορική πολυεθνική εταιρία στο εξωτερικό σε σύνδεση με τις σπουδές του, ενώ τελείωνε το μεταπτυχιακό του, η εταιρία δεν έδειχνε τόσο πρόθυμη στην ομαλή του εισαγωγή, απαιτώντας την ίδια στιγμή δεξιότητες και γνώσεις κανονικού υπαλλήλου με κάποια χρόνια στη δουλειά, δηλαδή, ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και δράσης που απέχει από την Πανεπιστημιακή αίθουσα. Ο τρόπος τους ήταν λιγάκι όχι και τόσο ευγενικός ενώ τα λεχθέντα για την πρακτική, κατά την συνέντευξη δεν ίσχυαν ακριβώς στην πράξη.
Πιστεύετε ότι η αγορά εργασίας έχει επίγνωση ακριβώς πως μια επιστημονική γνώση γίνεται εργασία, δηλαδή, έργο που να αποφέρει κέρδος;
Είπα λίγο να γίνω @Resaldis
Τις προάλλες ένας φίλος μου έλεγε ότι στην πρακτική του, όταν έκανε σε μεγάλη εμπορική πολυεθνική εταιρία στο εξωτερικό σε σύνδεση με τις σπουδές του, ενώ τελείωνε το μεταπτυχιακό του, η εταιρία δεν έδειχνε τόσο πρόθυμη στην ομαλή του εισαγωγή, απαιτώντας την ίδια στιγμή δεξιότητες και γνώσεις κανονικού υπαλλήλου με κάποια χρόνια στη δουλειά, δηλαδή, ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και δράσης που απέχει από την Πανεπιστημιακή αίθουσα. Ο τρόπος τους ήταν λιγάκι όχι και τόσο ευγενικός ενώ τα λεχθέντα για την πρακτική, κατά την συνέντευξη δεν ίσχυαν ακριβώς στην πράξη.
Πιστεύετε ότι η αγορά εργασίας έχει επίγνωση ακριβώς πως μια επιστημονική γνώση γίνεται εργασία, δηλαδή, έργο που να αποφέρει κέρδος;
Είπα λίγο να γίνω @Resaldis
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.