littlefungi
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο littlefungi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 20 ετών και Φοιτητής του τμήματος Ιατρικής ΕΚΠΑ. Έχει γράψει 252 μηνύματα.
14-10-22
21:45
Καλησπέρα και καλή βραδιά! Δε γράφω συνήθως πιο προσωπικές σκέψεις μου στο φόρουμ, αλλά είπα να μοιραστώ λίγο αυτά που σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό.
Το έχω ξαναπεί και σε άλλες συζητήσεις, αλλά φέτος ξαναδίνω 2η φορά πανελλήνιες(για ιατρική), ενώ είχα δώσει πρώτη φορά το 2021. Γενικά προσπαθώ να είμαι θετικός και να μην αφήνω την ψυχολογία μου να πέφτει αλλά τις τελευταίες μέρες λίγο δυσκολεύομαι να τα καταφέρω.
Είναι λίγο το γεγονός ότι βλέπω όλους τους φίλους μου να προχωράνε με τη ζωή τους και να μπαίνουν 2ο και 3ο έτος, να βγαίνουν, να ζούνε τη ζωή τους ως νέοι, ενώ εγώ ξεκινάω πάλι από την αρχή, λίγο το ότι η ζωή μου για ακόμα μια φορά θα μπει σε παύση για 9 μήνες, λίγο το ότι είναι η τελευταία μου ευκαιρία να πραγματοποιήσω το όνειρο μου, που είναι μια πολύ υψηλόβαθμη σχολή με απίστευτο ανταγωνισμό, όλα αυτά με ρίχνουν ψυχολογικά.
Ειλικρινά, η σκέψη του να μην περάσω με τρομάζει. Εντάξει αν συμβεί θα το αντιμετωπίσω με κάποιον τρόπο αλλά εύχομαι να μη χρειαστεί. Το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι να τα δώσω όλα και να διαβάσω όσο δεν έχω διαβάσει ποτέ .
Δεν ξέρω αν τα δραματοποιώ λίγο τα πράγματα. Έχω περάσει ήδη οδοντιατρική που είναι μια καλή σχολή, όλοι μου έλεγαν να πάω, αλλά δεν είναι αυτό που θέλω. Ίσως έχω θεοποιήσει και την ιατρική, αλλά είναι αυτό που ήθελα από όταν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου. Το ξέρω ότι δεν είναι όλα ρόδινα σε αυτό το επάγγελμα, όπως και σε κανένα επάγγελμα άλλωστε, αλλά είναι αυτό που θέλω.
Και όλα αυτά για τα 60 μόρια που μου έλειπαν την 1η χρόνια
Αυτά είχα να πω, ελπίζω να μη σας κούρασα. Οποία σκέψη έχετε ή αν έχετε περάσει κάτι παρόμοιο θα ήταν ευπρόσδεκτη
Το έχω ξαναπεί και σε άλλες συζητήσεις, αλλά φέτος ξαναδίνω 2η φορά πανελλήνιες(για ιατρική), ενώ είχα δώσει πρώτη φορά το 2021. Γενικά προσπαθώ να είμαι θετικός και να μην αφήνω την ψυχολογία μου να πέφτει αλλά τις τελευταίες μέρες λίγο δυσκολεύομαι να τα καταφέρω.
Είναι λίγο το γεγονός ότι βλέπω όλους τους φίλους μου να προχωράνε με τη ζωή τους και να μπαίνουν 2ο και 3ο έτος, να βγαίνουν, να ζούνε τη ζωή τους ως νέοι, ενώ εγώ ξεκινάω πάλι από την αρχή, λίγο το ότι η ζωή μου για ακόμα μια φορά θα μπει σε παύση για 9 μήνες, λίγο το ότι είναι η τελευταία μου ευκαιρία να πραγματοποιήσω το όνειρο μου, που είναι μια πολύ υψηλόβαθμη σχολή με απίστευτο ανταγωνισμό, όλα αυτά με ρίχνουν ψυχολογικά.
Ειλικρινά, η σκέψη του να μην περάσω με τρομάζει. Εντάξει αν συμβεί θα το αντιμετωπίσω με κάποιον τρόπο αλλά εύχομαι να μη χρειαστεί. Το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι να τα δώσω όλα και να διαβάσω όσο δεν έχω διαβάσει ποτέ .
Δεν ξέρω αν τα δραματοποιώ λίγο τα πράγματα. Έχω περάσει ήδη οδοντιατρική που είναι μια καλή σχολή, όλοι μου έλεγαν να πάω, αλλά δεν είναι αυτό που θέλω. Ίσως έχω θεοποιήσει και την ιατρική, αλλά είναι αυτό που ήθελα από όταν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου. Το ξέρω ότι δεν είναι όλα ρόδινα σε αυτό το επάγγελμα, όπως και σε κανένα επάγγελμα άλλωστε, αλλά είναι αυτό που θέλω.
Και όλα αυτά για τα 60 μόρια που μου έλειπαν την 1η χρόνια
Αυτά είχα να πω, ελπίζω να μη σας κούρασα. Οποία σκέψη έχετε ή αν έχετε περάσει κάτι παρόμοιο θα ήταν ευπρόσδεκτη