Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
30-04-22
21:23
Καλή επιτυχία έχει υπόψη σου και το αντίστοιχο τμήμα στο ΠΑΔΑ πάντως!Πληροφορική στο ΠΑΠΕΙ η Χαροκόπειο, ίσως βάλω και κάποιο άλλο τμήμα του ΠΑΠΕΙ αν δεν περάσω πληροφορική θα δούμε
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
30-04-22
14:48
Oκ αλλά θεωρώ πως θα είναι πολύ παραπάνω, όπως είπες κάποια μαθήματα είναι υποχρεωτικά κάποια άλλα όχι, και τα ωράρια διαφορετικά, φυσικά θα υπάρχουν και εργασίες αλλά θα υπάρχει και ένα περιθώριο όπως επίσης θα υπάρχουν και συνεργασίες λογικά, όπως είπα μπορεί και κάθε μέρα να υπάρχει διάβασμα αλλά σίγουρα πολύ λιγότερο. Ακόμα και να χρωστάς 1-2 μαθήματα δε σημαίνει ότι δε θα έχεις ένα ήρεμο καλοκαίρι. Εκεί που θα μένω θα είναι πολύ κοντά στη σχολή προτίμησης μου οπότε δε θα έχω και τόσο πρόβλημα, όχι ότι με ενοχλεί κιόλας πάω κάνω το μάθημα κάνω μια βόλτα μετά πίνω κάνα καφέ, αυτό πιστεύω είναι ευχάριστο.
Πού θέλεις να περάσεις;
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
30-04-22
12:32
Εντάξει δεν είσαι εντελώς ενήλικας όμως, 18-22 ακόμα θεωρείσαι πολύ νέος, δεν νομίζεις ότι εφόσον ανεξαρτητοποιείσαι είναι και μια ευκαιρία να ζήσεις τη ζωή, να κάνεις που όπως κι εσύ πριν δεν έκανες στο λύκειο που θα σου δημιουργήσουν αναμνήσεις που θα θυμάσαι για μια ζωή, δεν λέω ότι δε θα έχεις ευθύνες, όλοι έχουμε ευθύνες, αλλά μη τρελαθουμε δε θα είναι το ίδιο με τις ευθύνες ενός 30αρη, το θέμα είναι να κάνεις πολλά πράγματα και όχι να έχεις μια μονότονη καθημερινότητα, λίγο διάβασμα λίγο συμμάζεμα το σπίτι λίγο γυμναστική λίγο βόλτα και καμιά ρετσίνα με τους φίλους, αυτό θέλω να πω.
Νομικά είσαι ενήλικας. Δυστυχώς η ελληνική οικογένεια, θέλει να κρατά τους νέους εξαρτημένους και να μην τους αφήνει να πατάνε στα πόδια τους. Δεν σου είπε κανένας να μην ζήσεις την ζωή σου, αλίμονο ούτε να μην την χαρείς, αλλά εφόσον είσαι ενήλικας και θες να λέγεσαι ενήλικας, δεν γίνεται να ζεις και να εξαρτιέσαι από τους γονείς σου, μία ζωή αυτό σου λέω και ούτε να περιμένεις να πας 30 για να αναλάβεις τις ευθύνες σου. Οι γονείς μας θα είναι πάντα εκεί δίπλα μας, να μας βοηθήσουν αν χρειαζόμαστε, όχι όμως δεκανίκια, πρέπει και εμείς να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να στηριζόμαστε στα πόδια μας. Η ενήλικη ζωή έχει και υποχρεώσεις, δεν είναι πάτησα τα 18 και απλά κάνω μόνο ό,τι θέλω. Κάνω ό,τι θέλω, δεν περιμένω έγκριση ή άδεια από σημαντικούς άλλους, αλλά παράλληλα έχοντας αναλάβει και την ευθύνη του εαυτού μου, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Δεν θέλω να σου γλείψω αυτιά, θέλω να σου πω, πως έχει η ενήλικη ζωή. Μονότονη καθημερινότητα την κάνουμε εμείς, όχι οι υποχρεώσεις που καλούμαστε να αναλάβουμε. Όλα είναι στο πρόγραμμα, αλλά όχι να επαναπαυόμαστε μία ζωή στους γονείς μας. Από εκεί και πέρα ο καθένας κάνει αυτό που θέλει και επιλέγει εάν θα ζήσει εξαρτημένος ή όχι. Καλή επιτυχία στις πανελλήνιες !
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
30-04-22
12:00
Ναι αλλά άμα έχεις όλο δυσκολίες πως θα ζήσεις, χάνεις χρόνο απ'τήν νεανική καλοπέραση σου για δυσκολίες που σε μια σωστά δομημένη και δίκαιη κοινωνία δε θα υπήρχαν, δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχουν. Τέλος πάντων καλύτερα να μην δουλεύεις σαν φοιτητής γιατί χάνεις χρόνο από πολλές άλλες δραστηριότητες και κοινωνική ζωή.
Καλημέρα. Οι μόνες δυσκολίες στην ζωή του καθενός μας, οι σοβαρές - σοβαρές είναι μόνο τα θέματα υγείας. Υπάρχουν άνθρωποι παρόλα αυτά που έχουν καρκίνο, είναι ανάπηροι και τους βλέπεις ότι πιάνουν την ζωή από τα κέρατα και παλεύουν και κυνηγάνε το καλύτερο, δεν το βάζουν κάτω. Έχω συμφοιτητή που είναι τυφλός, συμφοιτήτρια που ως παιδί είχε καρκίνο, μπορώ να σου παραθέσω και άλλα τόσα παραδείγματα με πραγματικές δυσκολίες που όμως δεν το βάζουν κάτω..... Όταν είσαι ενήλικος ή θες να λέγεσαι ενήλικος και να είσαι αυτόνομος (γενικά αναφέρομαι δεν το λέω προσωπικά) υποχρεούσαι να βάλεις προτεραιότητες, να κάνεις θυσίες και να μην τα περιμένεις όλα έτοιμα. Εάν θέλεις όλα γίνονται, και δουλειά, και διαχείριση τα του σπιτιού σου, και να περνάς καλά. Δεν γίνεται μόνο να κοιτάει κάποιος να περνάει καλά, αλλά να απλώνει το χέρι στους γονείς του για αυτό, διαρκώς ..... Αυτό είναι εξάρτηση και είναι πολύ κακό!! Η κοινωνία μας ναι, δεν είναι ιδανική, δεν είναι τέλεια, σαφώς δεν είναι δίκαιη, αλλά δεν γίνεται μία ζωή να τα ρίχνουμε πάντα ότι φταίει κάποιος άλλος. Ενηλικίωση σημαίνει αναλαμβάνω τις ευθύνες μου και προσαρμόζομαι και παλεύω για να επιβιώνω. Κάποια στιγμή οι γονείς μας θα πεθάνουνε, τότε τι θα κάνουμε; Θα τρέχουμε σε άλλους να μας βοηθάνε; Η φοιτητική ζωή δεν είναι αραλίκι, άραγμα και καλοπέραση, είναι αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, δεν γίνεται έως τα 30 να με συντηρούν οι γονείς μου, ούτε 22 να ζω σαν να είμαι 16 χρόνο .... Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει ΔΕΝ ΘΕΛΩ ..... Αυτονομία είναι συναισθηματική (απογαλακτισμός από γονείς) και οικονομική ( έχω τα δικά μου έσοδα), κοινώς ΠΑΤΑΩ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ και ΑΝΟΙΓΩ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΜΟΥ. Βασίζομαι στις ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ και διαμορφώνω την ζωή μου. Δεν γίνεται να τα έχουμε όλα..... θα κάνουμε και θυσίες. Σίγουρα η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση είναι δύσκολη, αλλά δυσκολίες, υπάρχουν και θα υπάρχουν ....δεν γίνεται σε κάθε δυσκολία να αποποιούμαστε των ευθυνών μας.
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
29-04-22
22:49
Η παθογένεια της ελληνικής οικογένειας που θέλει να κρατά έως και 30 χρονών ανθρώπους εξαρτημένους.Ανεξαρτησία υπό ποια έννοια?
Πολύ λίγους 18χρονους ξέρω που να είναι πλήρως ανεξάρτητοι (δηλαδή και οικονομικά)
Από τα 18 σίγουρα δεν γίνεται να γίνεις τέρμα ανεξάρτητως αλλά μπορούν να τεθούν οι βάσεις ώστε το παιδί πλέον ΕΝΗΛΙΚΑΣ να ανεξαρτητοποιηθεί συναισθηματικά ΚΑΙ οικονομικά ώστε να μην φτάσει 30 χρονών και περιμένει τα χέρια των γονιών. Σίγουρα υπάρχει ανεργία στους νέους, αλλά έστω και Part time κάτι θα υπάρχει. Αλλιώς είναι βόλεμα το να τα περιμένει κάποιος από γονείς τα πάντα όσο και εάν οι γονείς θέλουν να στηρίξουν το παιδί, αλλά το στηρίζουν ή το κρατάνε εξαρτημένο;
Dreamer_SW
Διάσημο μέλος
Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
29-04-22
21:17
Πιστεύω ότι δεν γίνεται να συγκριθούν 2 ανόμοια πράγματα. Τα σχολικά χρόνια και τα φοιτητικά έχουν ξεχωριστά τις δικές τους ιδιαιτερότητες και απαιτήσεις, οπότε δεν μπορώ να πω ποια μου αρέσουν καλύτερα. Βέβαια, σίγουρα επειδή είσαι πιο ανεξάρτητ@ στα φοιτητικά χρόνια μπορείς να κάνεις πράγματα, να χαρείς καταστάσεις και να ζήσεις όπως δεν μπορούσες ως παιδί.