28-03-21
13:56
Καλησπέρα σε ολους,
Αρχικα να ζητησω συγγνωμη αν υπαρχει ηδη παρομοιο θεμα, εχω πολυ καιρο να γραψω στην σελιδα και εχω ξεχασει λιγο πολυ πως λειτουργει
Ειμαι 22 και τον Ιουνιο θα παρω το πτυχιο μου απο το τμημα βιολογιας του ΑΠΘ (καθυστερησα ενα χρονο λογω κορωνοιου - ακυρωθηκε η πρακτικη μου), οποτε ειμαι στη φαση που πρεπει να βαλω ενα πλανο για το μελλον.
Αυτο που σκοπευα να κανω ειναι να κοιταξω για καποιο μεταπτυχιακο στο εξωτερικο. Εχω βρει αρκετα ενδιαφεροντα μεταπτυχιακα, ομως νομιζω πως κανενα απο αυτα δεν θα μου προσφερε μια καλη δουλεια στην Ελλαδα...παραειναι προχωρημενα! Οποτε πριν την επιλογη του μεταπτυχιακου, καλουμαι να σκεφτω γενικοτερα το μελλον μου..θελω να μεινω στο εξωτερικο μετα? Θελω να επιστρεψω την Ελλαδα? Θελω να ασχοληθω με την ερευνα ή ειμαι οκ με την ρουτινα? Θα εχω εναν ικανοποιητικο μισθο?
Τον τελευταιο καιρο, μαλιστα, σαν να μην εφταναν ολα τα αλλα, μου εχει γινει εμμονη ιδεα το να δωσω κατατακτηριες για κτηνιατρικη..που σημαινει επιπλεον 4 χρονια σπουδων! Δεν με πειραζει ο χρονος τοσο, αν τελικα αξιζει τον κοπο. Ομως πως μπορω να ξερω αν θα μου αρεσει το αντικειμενο? Αν θα γινω καλη κτηνιατρος? Αν θα βρω ευκολα δουλεια ή θα εχω εναν αξιοπρεπη μισθο? Το κεφαλι μου γενικα παει να σπασει και δεν μπορω να αποφασισω τιποτα.
Ο λογος που σκεφτομαι τοσο εντονα την κτηνιατρικη ειναι επειδη το μονο που ξερω για μενα σιγουρα ειναι οτι λατρευω τα ζωα. Με κανουν να νιωθω καλα και μου διωχνουν καθε αγχος. Ομως αυτο με κανει φιλοζωη, θα με κανει και καταλληλη κτηνιατρο?
Η βιολογια μου αρεσει σαν αντικειμενο, δεν μπορω να πω οτι εβγαλα την σχολη δυσκολα. Ομως δεν ειναι και αυτο που λενε καποιοι πως ειναι το παθος τους. Ηταν οκ απλα. Ακουω αλλους να λενε οτι το βρισκουν αφου κανουν καποια εξειδικευση, επειδη σαν κλαδος η βιολογια ειναι πολυ γενικος. Ακουω και αλλους οι οποιοι απογοητευονται, ομως.
Οπως θα καταλαβατε γενικα, οι σκεψεις μου ειναι ενας αχταρμας. Δεν περιμενω απο καποιον να μου βρει τι ειναι το σωστο να κανω, εφοσον ουτε εγω δεν ξερω τι μου γινεται.. Αλλα θα ηθελα, ισως, να ακουσω παρομοιες εμπειριες ή καποια διαφορετικη οπτικη γιατι τα σκεφτομαι τοσο που ισως χανω το βασικο νοημα.
Ευχαριστω εκ των προτερων
Αρχικα να ζητησω συγγνωμη αν υπαρχει ηδη παρομοιο θεμα, εχω πολυ καιρο να γραψω στην σελιδα και εχω ξεχασει λιγο πολυ πως λειτουργει
Ειμαι 22 και τον Ιουνιο θα παρω το πτυχιο μου απο το τμημα βιολογιας του ΑΠΘ (καθυστερησα ενα χρονο λογω κορωνοιου - ακυρωθηκε η πρακτικη μου), οποτε ειμαι στη φαση που πρεπει να βαλω ενα πλανο για το μελλον.
Αυτο που σκοπευα να κανω ειναι να κοιταξω για καποιο μεταπτυχιακο στο εξωτερικο. Εχω βρει αρκετα ενδιαφεροντα μεταπτυχιακα, ομως νομιζω πως κανενα απο αυτα δεν θα μου προσφερε μια καλη δουλεια στην Ελλαδα...παραειναι προχωρημενα! Οποτε πριν την επιλογη του μεταπτυχιακου, καλουμαι να σκεφτω γενικοτερα το μελλον μου..θελω να μεινω στο εξωτερικο μετα? Θελω να επιστρεψω την Ελλαδα? Θελω να ασχοληθω με την ερευνα ή ειμαι οκ με την ρουτινα? Θα εχω εναν ικανοποιητικο μισθο?
Τον τελευταιο καιρο, μαλιστα, σαν να μην εφταναν ολα τα αλλα, μου εχει γινει εμμονη ιδεα το να δωσω κατατακτηριες για κτηνιατρικη..που σημαινει επιπλεον 4 χρονια σπουδων! Δεν με πειραζει ο χρονος τοσο, αν τελικα αξιζει τον κοπο. Ομως πως μπορω να ξερω αν θα μου αρεσει το αντικειμενο? Αν θα γινω καλη κτηνιατρος? Αν θα βρω ευκολα δουλεια ή θα εχω εναν αξιοπρεπη μισθο? Το κεφαλι μου γενικα παει να σπασει και δεν μπορω να αποφασισω τιποτα.
Ο λογος που σκεφτομαι τοσο εντονα την κτηνιατρικη ειναι επειδη το μονο που ξερω για μενα σιγουρα ειναι οτι λατρευω τα ζωα. Με κανουν να νιωθω καλα και μου διωχνουν καθε αγχος. Ομως αυτο με κανει φιλοζωη, θα με κανει και καταλληλη κτηνιατρο?
Η βιολογια μου αρεσει σαν αντικειμενο, δεν μπορω να πω οτι εβγαλα την σχολη δυσκολα. Ομως δεν ειναι και αυτο που λενε καποιοι πως ειναι το παθος τους. Ηταν οκ απλα. Ακουω αλλους να λενε οτι το βρισκουν αφου κανουν καποια εξειδικευση, επειδη σαν κλαδος η βιολογια ειναι πολυ γενικος. Ακουω και αλλους οι οποιοι απογοητευονται, ομως.
Οπως θα καταλαβατε γενικα, οι σκεψεις μου ειναι ενας αχταρμας. Δεν περιμενω απο καποιον να μου βρει τι ειναι το σωστο να κανω, εφοσον ουτε εγω δεν ξερω τι μου γινεται.. Αλλα θα ηθελα, ισως, να ακουσω παρομοιες εμπειριες ή καποια διαφορετικη οπτικη γιατι τα σκεφτομαι τοσο που ισως χανω το βασικο νοημα.
Ευχαριστω εκ των προτερων