Βιντεο με αγγαλιές FREE HUGGS
Πολύ όμορφο κι ας ήταν οφ τοπικ. (θα έλεγα ότι οι αγκαλιές δεν είναι ποτέ οφ τοπικ)
Κρίμα που είναι διαφήμιση. Θα ήθελε να το κάνει κάποιος αυτό στην Αθήνα και να μας πεί πόσοι τον/την αγκάλιασαν; Σοβαρά το λέω. Θα έχει και προσωπικό όφελος, θα γινει διάσημος/η σε μία μέρα.
Ας το κάνουμε κίνημα. ΔΩΡΕΑΝ ΑΓΚΑΛΙΕΣ ! Κάποιον που έχεις αγκαλιάσει είναι πάντα πιο δύσκολο να τον σκοτώσεις, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή, αυτό ισχύει
Το θέμα είναι ότι έχει χαλασει ο δικο μου ύπνος τώρα, απο λόγους συναισθηματικούς αυτή τη φορά και όχι πρακτικούς. Κοιμόμουν πάντα σαν τούβλο. Όσο είμασταν ζευγάρι συγκατοικούσαμε και κοιμόμσταν χώρια. Σέξ αγκαλίτσες όλα πρίν και ύστερα ο καθένας τηνησυχία του.αν κάποιος άνθρωπος απ την αρχή είναι έτσι, είναι δείγμα όχι μη αγάπης αλλά ότι μόνο έτσι τελικά ξεκουράζεται...
Δεν έδινα μεγαλη σημασία. Όταν ήρθε το πρώτο παιδί, για να συμπαραστέκομαι στα βραδινα ξυπνήματα, κοιμόμασταν όλοι μαζί. Μερικές φορές παίρναμε και τον μικρόστη μέση. Μου άρεσε πολύ. για δυο χρόνια το πήγαμε έτσι γιατί κάναμε και το δεύτερο αμεσως. Και μετα πάλι όπως πρίν.... Ε μου την καραέσπασε γιατί μου άρεσε πολύ. Ομως τί να της πώ, αφού απο πρίν ξέραμε, τα είχαμε μιλήσει, είχαμε αποφασίσει, ναι ναι ναι
Τωρα, όποτε έχω αυπνίες, που δεν είχα ποτέ μα ποτέ στη ζωή μου ολόκληρη (και είχα μια πολύ ταραχώδη εως και άσχημη ώρες ώρες ζωή) είναι γιατί σκέφτομαι,πρίν κοιμηθώ, ότι μπορεί να μήνμε αγαπάει. Η σκέψη μου πάει απο αυτήνστην άλλη, ότι δεν έκανα τελικά οικογένεια,όπως δεν γνώρισα οικογένεια,αυτό με στεναχωρέι κι άλλο. Για για μένα η εικονα της οικογένειας ειναι ενα διπλό κρεβάτι με ζεστά παπλώμαρα το ζευγάρι και χαλαρά παιδιά να κοιμούνται παντού. Και τελικα περνάω όλη τη νύχτα βλέποντας τηλεόραση. Την επόμενη μέρα με ρωτάει πώς κοιμήθηκα και της λέω καλά....
Ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει συχνά, όμως και δέκα φορές μέσα στο χρόνο σε κάπόιον που δεν του συνέβαινε ποτέ,ότι και άνσυνέβαινε,είναι πολύ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εδώ κ 3 χρόνια συγκατοικούμε, ένας λόγος που μείναμε κ μαζί ήταν ο ύπνος. Πριν συγκατοικήσουμε ήμασταν μαζί από το απόγευμα κ μετά το βραδύ κοιμόμασταν μαζί κ βάζαμε ξυπνητήρι κατά της 2-3 για να με πάρει σπίτι.Ήταν πολύ άσχημο γιατί έπρεπε να φύγω από την ζεστή αγκαλιά του αλλά κ από το ζεστό κρεββάτι. Προτιμούσαμε να κοιμόμαστε στο μονό από το να κοιμηθούμε χώρια.
Αυτό εννοώ. Νοιώστε την αύρα που αφήνει αυτή η δήλωση, σε αντιδιαστολη με την αίσθηση που αφήνει η, κατα τα άλλα λογικότατη, δήλωση "αγάπη μου θα μισήσουμε ο ένας τον άλλον άν αλληλοσκουντιόμαστε για χρόνια".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Θα προτιμήσω να μεταφερθεί εί δυνατόν, η ψηφοφορία αυτή μαζί με τις ψήφους σε άλλο θέμα με αντικείμενο την ψηφοφορία όπώς είναι αυτή τη στιγμή. Και εδώ να τοποθετηθεί η ψηφοροία για το πώς βλέπουν οι ψηφοφόροι το συγκεκριμένο ζήτημα: Το κατα πόσο δηλαδή ενας που επικαλείται πρακτικούς λόγους, απλά θέλει να διατηρήσει κάποιες συναισθηματικές ή άλλες αποστάσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αγαπητέ Μπαγκς, Κατανοώ ότι μπορεί να σε προβληματίζει το γεγονός ότι η γυναίκα σου δε θέλει να κοιμάστε μαζί, δεν θα έπρεπε όμως. Πιστεύω ότι είναι καλύτερα κατά βάση να κοιμόμαστε χωριστά.....
Πώς μπόρώ τελικά να βάλω αυτό το πολ στο θέμα μου; Ξεκίνησα το θέμα χωρίς πολ και έβαλε κάπόιος ενα πολ χωρίς να με ρωτήσει κάν τη είναι αυτό που ερευνούμε.
Αυτό που ερευνούμε είναι ακριβ'ως αυτό. Τι πιστεύει ο καθες ένας απέναντι σε έναν σύντροφο που προτιμάεί να κοιμάται χώρια; Είναι δυνατόν να αγαπάει ή αυτό και μόνο δείχνει ότι μέχρις ενός σημείου μπορεί να ανοιχτεί συναισθηματικά;
Εγώ προσωπικά κατανοώ όλη την απάντησή σου και ευχαριστώ που προσπαθείς να με καθησυχάσεις. Όμως η συναισθηματική μου νοημοσύνη ειναι που μου λέει ότι αυτό είναι ένδειξη απότασης, η λογική φυσικα υποστηρίζει την στάση της γυναίκας μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αυτοί που ΔΕΝ επιθυμούν να κοιμούνται μαζί, θα πιστεύατε ή δεν θα πιστεύατε ότι αγαπούν πραγματικά το σύντροφό τους;
Ο εγωισμός ώς γνωστόν είναι αντίροπη δύναμη στην αγάπη. Η αναισθησία επίσης, με την έννοια όιτι κάποιος δεν έχει συναισθηματικές αναγκες. Αν το κοιτάξουμε ακόμη πιο βαθιά, η αυτάρκεια, εξ ορισμού καταργεί τον έρωτα. Πρέπει κάπόυ να μήν αισθανομαστε πλήρεις, αυτάρκεις, ανεξάρτητοι, και παντοδύναμοι, για να αναζητήσουμε αυτό πόυ μας λείπει σε μία ξένη αγκαλιά.
Κανείς δεν αρνείται ότι το να κοιμάσαι μόνος είναι πιο "άνετο" από καθαρά πρακτικες συνθήκες. Ομως τί ακριβώς υποδηλώνει για το άτομο που το προτιμά. Είναι ή δεν είναι σε θέση να μοιραστεί; Αγαπάει πραγματικά ή αντίθετα αγαπάει μόνο τον εαυτό του;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εν ολίγοις, θα χωρίσω γιατί δεν κοιμόμαστε μαζί και δεν μπορώ καν να της το πώ...!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πολλοί δήλωσαν, κι αναμεσα τους τοποθετούμαι κι εγώ, ότι και πιασμενοι να ξυπνήσουν, ξυπνάνε πλήρεις ικανοποίησης, ύστερα απο εναν υπνο αγκαλιά. Ωστόσο ιατρικά ο πιασμένος ύπνος ο άβολος ύπνος είναι επιζήμιος. Ίσως και συναισθηματικά, το να είσαι συνέχεια κατα τη διάρκεια της μερας "με άλλους" ( πελατες στη δουλειά, σύντροφο, παιδια, φίλους) είναι νοσηρό, και ο εαυτός χρειάζεται ενα διάλλειμα μόνος του, που είναι ο ύπνος, ο τελείως προσωπικός χώρος και χρόνος, άν κάποιοι το έχουν κανονίσει έτσι.
Εγώ το νοιώθω σαν απουσία της βαθύτερης αγάπης. Μήπως όμως είναι στερεότυπο; Οπως λέγανε πρίν χρόνια ότι ο σκληρός άντρας έπρεπε απαραίτητα να καπνίζει ή ότι ο ισχυρός άντρας έπρεπε να ειναι χοντρός; Η συντροφός μου το βλέπει με τον δεύτερο τρόπο. Ολα τα χρόνια που είμαστε μαζί, και είναι πολλα, εχουμε ξεςχωριστά δωμάτια, ούτες κάν κρεββάτια. Αγκαλίτσα πρίν. Εμένα δεν μου αρκεί όμως δεν έχω επιχειρήματα να το στηρίξω, ότι είναι καλύτερα.
Προφανώς deadhead πειρατή, ο ύπνος χώρια είναι παρασάγγες πιο άνετος και "ιατρικά" αν θέλεις ωφέλιμος. Ομως τότε εμένα γιατί δεν με ικανοποιεί;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η αγκαλια είναι θησαυρός. Την ίδια στιγμή χιλιάδες ζευγάρια κοιμούντι μαζί μέχρι να χωρίσουν. Ακόμη περρισσότεροι μπορεί να μισιούνται και να κοιμούνται μαζί. Αυτό φύσικά αυξάνει την ένταση.
Εχουμε λοιπόν το ερώτημα: Το να έχουν οι σύντροφοι τον προσωπικό τους χώρο και χρόνο, έστω για τον ύπνο, αποσυμφορίζει τις εντάσεις της ημ'εραςα, ειδικα σε οικογένειες μςε μικρά παιδιά; Μετά από μια διαφωνία που δεν έχει καταλήξει ο κοινός ύπνος είναι πιο πιθανό να συμφιλιώσει ή να εκνευρίσει κι άλλο τους συντρόφους απο τον εξαναγκασμό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Όταν έχεις τον άλλο αγκαλιά, το σπίτι τους είναι άδειο.
Δεν καταλαβαίνω τί εννοεις ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ναι Βίκυ, αλλά κάντο αυτό για κάθε βράδυ συνεχόμενα για ένα χρόνο κι έλα μετά να μου πεις αν θες για ΕΝΑ βράδυ να απλωθείς σαν χταπόδι και να κοιμηθείς μπρούμυτα, χωρίς να πρέπει πρώτα να κοιμηθεί ο άλλος
Πόσο μάλλον για δέκα χρονια...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πώς τα κατάφερναν και κοιμόντουσαν ακόμη απορώ όποτε το σκέφτομαι. Και να ήταν μόνο αυτοί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ο κοινός ύπνος μπορεί να είναι μια καθημερινή ενόχληση που να υποσκαπτει το ζευγάρι ύπουλα και χωρίς οι ίδιοι να το παραδέχονται. Τα διαφορετικα υπνοδωμάτια είναι λύση; Μαζί δηλαδή στον ξύπνιο μας και ο καθένας την ησυχία του στον ύπνο του ; Ή μήπως, παρ'όλες τις δυσκολίες του, ο ύπνος αγκαλιά είναι κυριολεκτικά το λίκνο της αγάπης;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.