fielda
Πολύ δραστήριο μέλος
Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
29-03-08
16:02
Δε θεωρώ ότι είναι σωστό να ειρωνευόμαστε τους άλλους και τις απόψεις τους όποιες κι αν είναι. Μπορείτε απλά να διαφωνείτε ή να συμφωνείτε. Αν δεν αντέχετε την αντίθετη άποψη απλά μην απαντάτε. Κανείς δεν είπε ότι είναι μαγκιά. Απλά ίσως μερικοί να μην είναι τόσο αισιόδοξοι όσο μερικοί άλλοι και να το βλέπουν σχεδόν ακατόρθωτο να μεγαλώσεις ένα παιδί χωρίς να έχεις να του προσφέρεις τα απαραίτητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fielda
Πολύ δραστήριο μέλος
Η fielda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,276 μηνύματα.
29-03-08
13:24
Λυπάμαι που και οι μεν και οι δε είναι στην πλειοψηφία τους απόλυτοι. Προσωπικά, δεν μπορώ να πω ότι είμαι υπέρ ή κατά. Σε άλλες περιπτώσεις είμαι υπέρ και σε άλλες κατά. Πριν κάποιους μήνες κιόλας είχα καθυστέρηση 10 ημέρες και είχα μπει στη διαδικασία αυτή. Σκεφτόμουν ότι η μόνη λύση θα ήταν να μην ήμουν έγκυος. Διαφορετικά θα άλλαζε ριζικά η ζωή μου είτε έκανα έκτρωση είτε όχι. Τελικά δεν ήμουν έγκυος και ήταν μεγάλη ανακούφιση αυτό...
Είμαι 21 χρονών και δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου με ένα παιδί από τόσο μικρή ηλικία. Πώς θα το μεγάλωνα; Με τι χρήματα; Πού θα έβρισκα δουλειά και ποιος θα κρατούσε το παιδί; Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να αναλογιστούν οι υποψήφιοι γονείς και όχι μόνο τα πρακτικά θέματα (χρήματα, φαγητό, ρούχα κλπ). Είναι πολλές φορές που έχω πει ότι καλύτερα μερικοί να μην κάνουν παιδιά αν δεν είναι σε θέση να το μεγαλώσουν.
Όλα αυτά σε εντελώς θεωρητικό επίπεδο. Στην πράξη δεν ξέρω ποια θα ήταν η απόφασή μου και τι θα έκανα τελικά. Θα πρέπει να σκεφτόμαστε και λίγο μακροπρόθεσμα. Όχι μόνο τι θα κάνουμε όταν το παιδί είναι 2-3 χρονών αλλά και όταν θα είναι 15-16. Θα μπορούμε να του προσφέρουμε αυτά που χρειάζεται; Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά της έκτρωσης. Έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε όλοι. Όταν μας χτυπήσει την πόρτα όμως η εγκυμοσύνη τι κάνουμε; Γι' αυτό ας μην είμαστε απόλυτοι και ας μάθουμε να ακούμε και τον άλλον. Κάτι μπορεί να ξέρει κι αυτός.
Είμαι 21 χρονών και δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου με ένα παιδί από τόσο μικρή ηλικία. Πώς θα το μεγάλωνα; Με τι χρήματα; Πού θα έβρισκα δουλειά και ποιος θα κρατούσε το παιδί; Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να αναλογιστούν οι υποψήφιοι γονείς και όχι μόνο τα πρακτικά θέματα (χρήματα, φαγητό, ρούχα κλπ). Είναι πολλές φορές που έχω πει ότι καλύτερα μερικοί να μην κάνουν παιδιά αν δεν είναι σε θέση να το μεγαλώσουν.
Όλα αυτά σε εντελώς θεωρητικό επίπεδο. Στην πράξη δεν ξέρω ποια θα ήταν η απόφασή μου και τι θα έκανα τελικά. Θα πρέπει να σκεφτόμαστε και λίγο μακροπρόθεσμα. Όχι μόνο τι θα κάνουμε όταν το παιδί είναι 2-3 χρονών αλλά και όταν θα είναι 15-16. Θα μπορούμε να του προσφέρουμε αυτά που χρειάζεται; Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά της έκτρωσης. Έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε όλοι. Όταν μας χτυπήσει την πόρτα όμως η εγκυμοσύνη τι κάνουμε; Γι' αυτό ας μην είμαστε απόλυτοι και ας μάθουμε να ακούμε και τον άλλον. Κάτι μπορεί να ξέρει κι αυτός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.