DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
09-08-16
12:10
Δίκαια ακούγονται όλα αυτά πάντως, ε;
Δικαιο απο ποια εννοια; Αν λες για τις αμοιβες στα εργαστηρια εγω θεωρω αδικο να μην πληρωνονται σταθερα και να περιμενουν καμια δουλεια του καθηγητη να τους δωσει ενα 500αρικο ενω ταυτοχρονα τους χρησιμοποιει για τη βρωμοδουλεια του. Αν λες παλι για το οτι αυτος δεν μπορει να κανει κατι αλλο στη ζωη του εκτος απο ερευνα, συγγνωμη αλλα φταιει κι ο ιδιος.
Μα άλλο λέει. Είναι άκυρη η παρομοίωση με αυτούς που μισούν τη δουλειά τους, γιατί για να ασχοληθείς ερευνητικά με ένα επιστημονικό αντικείμενο αναγκαστικά πρέπει να σου αρέσει. Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι η ζούγκλα της αγοράς και της εμπορευματοχρηματικής παραγωγής με τις ενδογενείς αντιφάσεις τους, επιβραβεύουν μόνο όσους κερδοσκοπούν αξιοποιώντας κάθε μέσο και όχι τους εργατικότερους και τους ικανότερους.
Επίσης τα παιδιά αυτά που κάνουν θυσίες για την αγάπη τους για την επιστήμη καταρρίπτουν και το ιδεολόγημα ότι μονο ανθρώπινο κίνητρο είναι το κέρδος.
Πολλες φορες δεν εχουν εναλλακτικη για αυτο δουλευουν μεχρι κι αμισθι. Δεν ειναι ευχαριστημενοι με αυτο.
Define ικανος. Γιατι κανενας επιτυχημενος δεν ειναι ανικανος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
08-08-16
23:34
Πιστεύω ότι τείνει να γίνει μόδα και όχι όπως το παρουσιάζει η Guest 278211 παραπάνω. Η θεωρητική κουβέντα περί έρευνας σαφώς και είναι ωραία. Ωραίο το διάβασμα χωρίς να έχεις άγχος απόκτησης χρημάτων ή να ξέρεις ότι πληρώνεσαι με μεγάλο μισθό. Πόσο μεγάλο μισθό; Πόσα χιλιάρικα ευρώ; Εκατοντάδες; Ποιο ποσό χρημάτων είναι δελεαστικό; Το ερώτημα είναι κατά πόσο υπάρχουν ρεαλιστικοί στόχοι και θα πρέπει να συνυπολογίζουμε παραμέτρους προσωπικότητας. Κάνουν πολλοί διδακτορικό αλλά λίγοι κάνουν το διδακτορικό όπως πρέπει για το είδος του. Δεν είναι όλα τα διδακτορικά το ίδιο. Δεν είναι όλες οι επιστήμες για διδακτορικό. Κάνουν πολλοί μεταπτυχιακά αλλά λίγοι κάνουν τις μεταπτυχιακές σπουδές όπως πρέπει. Υπάρχουν επιστήμες reseach-based π.χ. Βιολογία και άλλες πιο industrial-based π.χ. Ηλεκτρονικοί Φυσικοί. Πάλι συζητάμε για μια αοριστο-ασάφεια περί ατέρμονων σπουδών χωρίς μια σαφής σύνδεση με έναν στόχο. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε το διδακτορικό. Η επόμενη μέρα; Ξέρω κάποιους με τόσο υπερ-αρκετές πιστοποιημένες σπουδές αλλά δεν ξέρουν πως να τις αξιοποιήσουν. Νιώθουν σαν να κάθονται σε μια πολυθρόνα δεμένοι χειροπόδαρα.
Παλιά έδινε μια εξειδίκευση το μεταπτυχιακό για την αγορά. Ευέλικτη και βέλτιστη με όρους επιχειρησιακής έρευνας. Σύντομη σε χρόνο. Δεν έβγαινες εκτός επαγγελματικού στίβου. Η οικονομική φούσκα της μαζικής πανεπιστημιακής μόρφωσης πολλές φορές και σε λάθος δρόμους, κάθε τι το υπερβολικό όπως έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες οδηγεί σε λάθος δρόμο. Πλέον τι αντιπροτείνουμε; Διδακτορικό για το κερασάκι της εξειδίκευσης; Πολλά χρόνια για μια ερευνητική εξειδίκευση σε τεχνολογίες αιχμής ή επιστήμες με ημερομηνία άμεσης λήξης σε όρους αγοράς. Άρα ομολογούμε εμμέσως ότι συλλέγουμε κουρελόχαρτα και ζούμε πίσω από αυτά, κάνοντας αγώνα δρόμου αντοχής και νεύρων, χωρίς να ξέρουμε που βαδίζουμε κύριοι. Τότε για ποιο λόγο η εξειδίκευση του μεταπτυχιακού; Τότε για ποιο λόγο το παρολίγον άχρηστο πτυχίο (bachelor) με κάτι 50αριες μαθήματα και δεν κάνουμε κατ' ευθείαν εξειδικεύσεις;
Ο Μάρλον Μπράντο έλεγε ότι πρέπει η εργασιομανία να είναι αντιστρόφως ανάλογη της οικονομικής απολαβής, για την επαγγελματική επιτυχία μετά από πολλά πολλά χρόνια σκληρής ΣΚΛΗΡΗΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ. Μήπως μπλέκουμε δυο ασύνδετα πράγματα; Άλλο πράγμα η δουλειά. Ο βιοπορισμός. Η θέληση για δημιουργία έξω από ιεραρχικές δομές ατέρμονων δημοσιεύσεων με κέρδος σε άλλες τσέπες. Αποπνηκτικός ο χώρος των σημερινών Πανεπιστημιακών γραφείων. Ο μεγάλος φεουδάρχης-καθηγητής μοιράζει υποσχέσεις και εργασίες στους αυλικούς. Οι σπουδές είναι άλλο πράγμα. Πιο ουτοπικές και με λήξη. Πολύ βάθος σκέψης και απουσία ρεαλισμού. Οι πολλές σπουδές συνήθως δεν αφήνουν χώρο για ορθολογική σκέψη, για αναζήτηση του πραγματικού κόσμου. Για αυτογνωσία. Για ευέλικτη προσαρμογή στην αγορά. Ένας ρεαλιστικός στόχος είναι πως να γίνεις ειδικός και όχι συλλέκτης. Από όσο έχω δει οι βιομηχανίες και εταιρίες στο εξωτερικό ζητάνε πιο σαφή προσόντα: working experience, skills, analytical competence of self-learning skills και programming languages και όχι Phd εκτός και αν μιλάμε για Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα (μικρή μερίδα αγοράς) που εκεί είναι αλλιώς οι όροι του παιχνιδιού και όχι τόσο διαφανείς πάντα. Στο αποτέλεσμα: πάλι για μισθωτή δουλειά μιλάμε που δεν ξέρω κατά πόσο εξαργυρώνει τον κόπο κτήσης του διδακτορικού. Θα ήθελα περισσότερο χρόνο να ξαναγίνουμε άνθρωποι, όπως είχε πει ο Σωκράτης.
Κλείνω με μια πρόταση: Η σύζυγος του πρωθυπουργού μας έχει διδακτορικό.
Bemano θα πρότεινα να κάνεις κάποιο μεταπτυχιακό 2-ετές στο εξωτερικό αρκετά εφαρμοσμένο στον κλάδο σου. Επένδυσε και στις ξένες γλώσσες και σε γενικότερες δεξιότητες π.χ. επικοινωνιακές. Επεδίωξε πρακτικές, erasmus και συνέδρια. Γίνου αυτοδύναμος χωρίς πολυετή τίποτα που ίσως στο τέλος δεν ξέρεις αν θα είναι αυτό που είχες σκεφτεί. Μάθε να μαθαίνεις από μόνος σου. Το καλό μεταπτυχιακό δίνει συνήθως μια προβολή εικόνας τι θα ήταν ένα διδακτορικό στον ίδιο τομέα.
Η αποκτηση ενος διδακτορικου για μια μεριδα φοιτητων ειναι μονοδρομος. Εχουν τετοια ελλειψη σε κοινωνικα skills που δεν μπορουν να προσαρμοστουν σε κανενα εργασιακο περιβαλλον. Μονο στο ετος μου βλεπω αρκετα ατομα που μπορει να εχουν πολυ καλες επιδοσεις αλλα δεν μπορουν να μιλησουν σε εναν ξενο ανθρωπο χωρις να κοιταζουν τα παπουτσια τους ενω η διαρκης ενασχοληση τους με το αντικειμενο εχει επιφερει μια πληρη αποκοπη απο τον πραγματικο κοσμο και το πως αυτος δουλευει. Βλεπω και σε εργαστηρια παιδια που εχουν ριξει τρελο διαβασμα στη ζωη τους, ειναι εργατικοι αλλα ο κοσμος τους τελειωνει στην πορτα του εργαστηριου, στο οποιο δουλευουν για ψιχουλα (ή και τιποτα πολλες φορες) οταν ενας πιο χαζος ή τεμπελης αλλα καταφερτζης (με την καλη εννοια, οχι βυσμα) συνομηλικος τους βγαζει τα τριπλασια λεφτα και χωρις ουτε καν μεταπτυχιακο πολλες φορες.
Βεβαια εδω που τα λεμε χρειαζομαστε ατομα που παραγουν εργο και αφιερωνουν τη ζωη τους στην επιστημη χωρις να ζητανε πολλα για ανταλλαγματα. Πολυ απλα συμφερει η υπαρξη τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DarthFederer
Διάσημο μέλος
Ο DarthFederer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,281 μηνύματα.
08-08-16
17:32
Έσεις τι πιστευετε για το διδακτορικό. Αξίζει κανείς στις μέρες μας να χάσει 4-5-6 χρόνια απο τη ζωη του για να το πάρει? Εγω εδω και πολλα χρονια (πιστευα οτι) ηθελα να συνεχισω για διδακτορικο διοτι μου αρεσει πολυ το αντικειμενο μου και θελω να μαθω οσα περισσοτερα πραγματα μπορω πανω σε αυτο, με απότερο σκοπο να ασχοληθω ακαδημαϊκα με το αντικείμενο. Για καποιο λογο δεν ειχα ασχοληθει καθολου με το οικονομικο κομματι και απλα εκανα αυτο που μου αρεσε.Αν και ακομα πιστευω οτι ειναι καλυτερα να κανεις κατι που να σου αρεσει και δεν πληρωνει καλα παρα το αντιθετο, τελευταια εχω απογοητευτει λιγο απο τις βλεψεις που εχει καποιος αν ακολουθησει τον δρομο του διδακτορικου.Απο αυτα που εχω διαβασει/ακουσει:
1)Πρεπει να επενδυσεις 5-6 χρονια απο τη ζωη σου κατα τη διαρκεια των οποιων δεν θα μπορεις να εξελιχθεις επαγγελματικα και θα πληρωνεσε πενυχρα σε σχεση με τις γνωσεις/ικανοτητες σου
2)Μετα το διδακτορικο συνηθως οι περισσοτεροι κανουν μετα-διδακτορικο που ουσιαστικα ειναι δουλεια που πληρωνει λιγο καλυτερα απο το διδακτορικο μεν (σε αυτο το σταδιο οι συναδελφοι σου στην βιομηχανια θα πληρονονται 30-40% παραπανω απο εσενα) και ειναι μικρης διαρκειας (1-2 χρονια) και μετα είτε ψαχνουν για αλλο μετα διδακτορικο ειτε για καποιο ακαδημαϊκο ποστο
3)Οι ακαδημαϊκες θεσεις παγκοσμιως ειναι ελαχιστες αναλογικα με αυτες στην βιομηχανια και πρεπει να εισαι πολυ τυχερος για να βρεις μια.Το θετικο ειναι οτι σου παρεχουν μονιμοτητα, αν και με λιγοτερα χρηματα απο την βιομηχανια, και επισης δεν διαλεγεις το μερος που θα ζησεις ,απλα αν σου κατσει πηγαινεις ,ασχετως την γεωγραφικη τοποθεσια
4)δεν εχεις πολλα tranferable skills ,αφου ολα αυτα τα χρονια ασχολιοσουνα με κατι υπερ-εξειδικευμενο χωρις απαραιτητα να εχει αμεσες πρακτικες εφαρμογες, οποτε μετα η πιθανη μεταβαση στην βιομηχανια θα ειναι καπως δυσκολη ,δεδομενου οτι θα εισαι στα late 20's -early 30's
Τα παραπανω ισχυουν για ολες τις φυσικες επιστημες .Οποτε αρχιζω να πιστευω οτι ισως θα ηταν καλυτερα αυτοι που θελουν να ασχοληθουν μαζι τους να σκεφτοντουσαν το ενδεχομενο για κατι πιο πρακτικο πχ χημικους μηχανικους στην περιπτωση μου ,ωστε να ειναι πιο ευελικτοι στην αγορα εργασιας
ΥΓ (τα παραπανω ισχυουν για ανεπτυγμενες χωρες του εξωτερικου, για εδω ουτως η αλλως δεν υπαρχει βιωσιμη διεξοδος)
Αν θες ο τελικος σου προορισμος να ειναι η βιομηχανια, τοτε δεν κανεις διδακτορικο. Χωνεσαι κατευθειαν. Η εμπειρια ειναι το Α και το Ω.
Στη Γερμανια παντως ο μισθος ενος ΥΔ που ειναι και βοηθος ειναι στα 1,500-1,600€ καθαρα το μηνα. Οι υποτροφιες ειναι μεχρι 1,200€ το μηνα συνηθως. Λεφτα που παιρνουν σερβιτοροι ή υπαλληλοι στα H&M. Βεβαια σε αρκετες πολεις σε φτανουν να ζησεις ισως και μονος σου. Οχι με πολυτελειες βεβαια, απλα να εισαι συνεπης με λογαριασμους και να ερχεσαι 2-3 φορες το χρονο Ελλαδα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.