PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Α) Προφανώς ο αριθμός των ζευγών βάσεων είναι ίσος με Τ1 + Α1 + C1 + G1 = 300 + 500 = 800. Για αιτιολόγηση υπάρχει μία μικρή παράγραφος στο βιβλίο, νομίζω στο 1ο κεφάλαιο, που μιλάει για την αντιστοιχία 'ζευγών βάσεων' με 'αριθμό νουκλεοτιδίων' ή κάτι τέτοιο.
Β) Το πόσους φωσφοδιεστερικούς δεσμούς έχει το μόριο DNA θα εξαρτηθεί από το αν είναι γραμμικό ή κυκλικό.
Γραμμικό: ΦΔ Δεσμοί = Νουκλεοτίδια - 2 = 1600 - 2 = 1598.
Δίκλωνο: ΦΔ Δεσμοί = Νουκλεοτίδια = 1600.
Γ) Σε κάθε ζεύγος Α-Τ αντιστοιχούν 2 δεσμοί υδρογόνου και σε κάθε ζεύγος C-G 3 δεσμοί υδρογόνου. Έχουμε 300 ζεύγη Α-Τ και 500 C-G, οπότε ΔΗ = 300*2 + 500*3 = 2100.
3) Ένα μόριο RNA μπορεί να είναι μονόκλωνο (συνήθως) ή δίκλωνο (γενετικό υλικό ορισμένων ιών, 1ο κεφάλαιο). Σε περίπτωση που είναι δίκλωνο ακολουθούμε την ίδια διαδικασία με το πάνω, αλλά εάν είναι μονόκλωνο δεν μπορούμε να πούμε κάτι.
4) Α. Έχουμε ότι 2X = A + T + C + G. Από την αρχή της συμπληρωματικότητας ξέρουμε ότι C = G και Α = Τ, οπότε 2Χ = 2Α + 2C ==> 2C = 2X - 2A==> C = X - A. Το ποσοστό τους θα είναι % = 100*(X - A)/X
Β. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τον αριθμό των γουανινών σε κάθε αλυσίδα. Σε σύνολο θα είναι ίσες με τις C (που είπαμε ότι είναι X - 1000), αλλά δεν ξέρουμε πως κατανέμονται στο μόριο, αν δηλαδή όλες οι C είναι σε μία αλυσίδα και όλες οι G στην άλλη.
Γ. Όπως πάνω, εξαρτάται από το αν είναι γραμμικό (2Χ - 2) ή κυκλικό (2Χ).
Δ. ΔΗ = 1000*2 + (2Χ - 1000)*3
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Από την άλλη, θα μπορούσε 'θεωρητικά' ο θεματοθέτης να ισχυριστεί ότι υπάρχει η πιθανότητα ένα γονίδιο να κοπεί από την μετατόπιση και να παραχθεί μία ανώμαλη πρωτεΐνη, ή ακόμα και να τεθεί υπό τον έλεγχο διαφορετικού υποκινητή.
Επειδή γενικά ξεφεύγει από την λογική της Γ λυκείου αμφιβάλω ότι θα μπορούσε να πέσει, αλλά έχουμε δει και άλλα ευτράπελα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
3000 πρωτείνες από 909000 ζεύγη βάσεων.
Επειδή μιλάμε για δίκλωνο DNA, το μήκος του το μετράμε σε ζεύγη βάσεων, οπότε και δεν χρειάζεται διπλασιασμός. Η απάντηση είναι 909.000 ζβ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Τα 100 αμινοξέα αντιστοιχούν σε 101 κωδικόνια που αντιστοιχουν σε 303*2=606 νουκλεοτίδια αφού το βακτηριακο dna είναι ενα δίκλωνο κυκλικό μόριο. Όμως υπάρχουν και αλληλουχίες του βακτηριακου dna που δεν μεταφράζονται όπως οι αμεταφραστες περιοχές και το junk dna επομένως μπορείς μόνο να προσδιορισεις οτι το βακτηριακο dna έχει μήκος μεγαλυτερο απο 303 ζεύγη βάσεων
Εννοείς 3000*303, αφού έχει 3000 διαφορετικές πρωτεΐνες!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Α% + Τ% + G% + C% = 100% => G% + C% = 70% => 2G% = 2C% = 70% => G% = C% = 35%.
Δεν ισχύει ότι φ.δ. = αριθμός νουκλεοτιδίων πάντα. Πρέπει να πάρουμε περιπτώσεις.
Περίπτωση Α: κυκλικό δίκλωνο μόριο DNA.
Ο - Ο - Ο - Ο - Ο-(αρχή)
Ο - Ο - Ο - Ο - Ο-(αρχή)
Τότε όντως, φ.δ. = Α + Τ + G + C. και καταλήγουμε στο άτοπο όπου x δεκαδικός.
Περίπτωση Β: γραμμικό δίκλωνο μόριο DNA. Έτσι, αν Ο = νουκλεοτίδιο και - φ.δ., θα έχει την μορφή:
Ο - Ο - Ο - Ο - Ο
Ο - Ο - Ο - Ο - Ο
Δηλαδή Αριθμός Νουκλεοτιδίων = φ.δ. + 2 = 10000.
Τελικά ισχύει ότι G = 3500, C = 3500, A = 1500, T = 1500.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Κατά την δημιουργία του κλώνου, λαμβάνονται ωάρια από ένα τρίτο ζώο/οργανισμό. Αν και ο πυρήνας τους αντικαθίσταται από αυτόν του διαγονιδιακού (2 οργανισμοί), εντούτοις περιέχει μιτοχόνδρια με το δικό τους DNA που έχουν προέλθει από τον δότη ωαρίου. Οπότε έχουμε πληροφορίες από τρεις οργανισμούς!
1) Δότης ωαρίου (μιτοχονδριακό DNA).
2) Δότης "βασικού" DNA (το είδος του οποίου το DNA ανασυνδυάζεται, στην περίπτωση πχ. μίας διαγονιδιακής αγελάδας η αγελάδα).
3) Δότης "νέου" DNA (στην περίπτωση της αγελάδας, το ζώο από το οποίο πήραμε το νέο/νέα γονίδια λχ. ο άνθρωπος και το γονίδιο της ινσουλίνης).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
2. Όχι. Αν και όντως η λανθάνουσα και η στατική φάση διαφέρουν ως προς τον ρυθμό αύξησης του πλυθησμού, η κύρια διαφορά τους είναι άλλη. Στην λανθάνουσα φάση, οι μικροοργανισμοί πολλαπλασιάζονται με μικρό ρυθμό, καθώς ακόμα προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες. Στην στατική φάση, οι μικροοργανισμοί πολλαπλασιάζονται με μεγάλους ρυθμούς, αλλά ο ρυθμός με τον οποίο πεθαίνουν (λόγω εξάντλησης θρεπτικών συστατικών ή συσσώρευσης τοξικών προϊόντων) του μεταβολισμού είναι ίδιος με τον ρυθμό πολλαπλασιασμού.
(Σίγουρος για την 1, για την 2 ας επιβεβαιώσει και κάποιος που τα έχει φρέσκα.)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο
ο = Νουκλεόσωμα
- = Ενδιάμεσο DNA
Αν κάθε ινίδιο χρωματίνης αρχίζει και τελειώνει σε νουκλεόσωμα, τότε για αν Ν ο αριθμός των νουκλεοσωμάτων (ένα νουκλεόσωμα: 146 ζ.β.), τότε έχουμε Ν-1 ενδιάμεσα τμήματα των 54 ζ.β. Οπότε ισχύει ότι 42,146 = Ν*146 + (Ν-1)*54. Λύνοντας την εξίσωση καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν 211 νουκλεοσώματα.
Κάθε νουκλεόσωμα, εκτός από το DNA, περιέχει και ένα οκτάμερες ιστονών. Έτσι, αν Ι ο αριθμός των ιστονών, θα ισχύει ότι Ι = 211 * 8 = 1688 ιστόνες.
*Εκτός Ύλης: κανονικά η άσκηση είναι ελλιπής, με πανεπιστημιακά δεδομένα, γιατί εκτός από τις ιστόνες Η2Α, Η2Β, Η3 και Η4 που ανά δύο σχηματίζουν τον πυρήνα του νουκλεοσώματος (οκταμερές), ένα πέμπτο είδος ιστόνης (Η1) συμμετέχει στα ενδιάμεσα τμήματα. Αλλά αυτό ξεχάστε το μέχρι το τέλος των πανελλαδικών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
AGAGGATGGACAGGGTAGATTTTCACCCTAACTTATT
TCTCCTACCTGTCCCATCTAAAAGTGGGATTGAATAA
και ένα ολιγοπεπτίδιο, πχ το:
NH2-met-asp-arg-val-ser-pro-COOH
Και σου ζητάει να βρεις 5', 3' αμετάφραστες, εξώνια και εσώνια. Στην διάθεσή σου θα έχεις λογικά τον πίνακα με τον γενετικό κώδικα, αλλά για να μην σε παιδεύει λογικά θα δίνει σχέσεις, πχ:
GAC = asp
Υποθέτω ότι δεν σου δίνει καν 5' και 3' άκρα, κωδική, μη κωδική κλπ, θα τα βρεις μόνη σου. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!
Το πρώτο βήμα είναι να μετατρέψεις την αλληλουχία των αμινοξέων σου σε νουκλεοτίδια με βάση τον γενετικό κώδικα. Για αμινοξέα που έχουν πάνω από ένα συνώνυμο κωδικώνιο, γράφεις όλες τις παραλλαγές την μία κάτω από την άλλη, αλλά για απλούστευση (και στις πανελλαδικές) λογικά θα σου δίνει έτοιμα τα κωδικώνια που θέλει να χρησιμοποιήσεις. Έτσι, αν δίνονται ότι:
asp = GAC, arg = AGG, val = GTA, ser = TCA, pro = CCC
τότε μπορείς εύκολα να μετατρέψεις την αλληλουχία αμινοξέων:
met-asp-arg-val-ser-pro
σε τμήμα του ώριμου mRNA που προκύπτει από το γονίδιο. Συγκεκριμένα στο:
5' - AUG-GAC-AGG-GUA-UCA-CCC - λήξη - 3'
Τώρα, αφήνεις το τμήμα αυτό για επόμενη χρήση και πηγαίνεις στην δεδομένη αλληλουχία.
AGAGGATGGACAGGGTAGATTTTCACCCTAACTTATT
TCTCCTACCTGTCCCATCTAAAAGTGGGATTGAATAA
Σκοπός σου τώρα είναι να αναγνωρίσεις προσανατολισμούς, κωδ. έναρξης και λήξης. Για ευκολία έχω βάλει μόνο ένα κωδικόνιο έναρξης, αλλά η αρχή είναι ίδια. Επειδή υπάρχει μόνο ένα ΑΤG, αυτό πρέπει να είναι 5' - ΑΤG - 3' και ως συνέπεια ο προσανατολισμός των αλυσίδων είναι:
5'- AGAGGATGGACAGGGTAGATTTTCACCCTAACTTATT - 3' (κωδική)
3' -TCTCCTACCTGTCCCATCTAAAAGTGGGATTGAATAA - 5' (μη κωδική/μεταγραφόμενη)
Τώρα, στο πρόχειρο, αρχίζεις και 'αναγνωρίζεις' τις τριπλέτες που θέλεις συγκρίνοντας με το τμήμα RNA που 'αποκρυπτογράφησες' πάνω. Για ευκολία, ασχολείσαι μόνο με τον κωδικό κλώνο. Επίσης ψάχνεις για ένα οποιδήποτε κωδικόνιο λήξης (TAA, TGA, TAG στον κωδικό κλώνο του DNA)
5'- AGAGG-ATG-GAC-AGG-GTA-GATTT-TCA-CCC-TAA-CTTATT - 3'
Εύκολα βλέπεις ότι το εσώνιο 'αποκαλύπτεται', αφού δεν ταιριάζει με την αλυσίδα mRNA που θα περιμέναμε. Ομοίως εμφανίζονται οι 5' και 3' αμετάφραστες περιοχές.
Οπότε τι κάνεις? Καθαρογράφεις τις απαντήσεις (5', 3', εσώνιο, εξώνια, ΠΡΟΣΟΧΗ: μιλάμε για δίκλωνα τμήματα γονιδίου, όχι μόνο τον κωδικό κλώνο! Μην ξεχνάς προσανατολισμούς!), και αναφέρεις ΟΛΑ τα στοιχεία της θεωρίας που χρησιμοποίησες. Δεν μπορώ να σου πω ακριβώς τι θα γράψεις, αλλά σίγουρα θα αναφέρεις γενετικό κώδικα, συμπληρωματικότητα βάσεων, ασυνεχή γονίδια και ωρίμανση, αμετάφραστες περιοχές, και για 'ασφάλεια' την διαδικασία της μεταγραφής όπως αυτή αναλύεται στο βιβλίο.
Και έτσι λύνουμε ένα πιθανό τέτοιο θέμα! Μπορεί να γίνει πιο δύσκολο αν, πχ, δεν σου δίνει την μεθειονίνη (αφαιρέθηκε κατά την μεταμεταφραστική τροποποίηση, ομοίως και αν σου έλειπαν και άλλα αμινοξέα από το αμινικό άκρο όπως το ασπαρτικό οξύ στο παράδειγμα), σου δίνει γενετικό κώδικα (πονοκέφαλος αλλά η ίδια λογική) και αν έβαζε μέσα και κάποια μετάλλαξη σε επόμενο ερώτημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Επειδή μιλάμε για το γονιδίωμα προκαρυωτικού οργανισμού, τότε ολόκληρο το τμήμα το οποίο μεταγράφηκε σε mRNA μεταφράστηκε στο πολυπεπτίδιο. Συνεπώς το τμήμα αποτελείται από 303 ζεύγη νουκλεοτιδίων DNA. Μεταξύ αδενίνης και θυμίνης σχηματίζονται 2 δΗ ενώ μεταξύ γουανίνης και κυτοσίνης 3 δΗ.
Το ποσοστό της αδενίνης είναι 40% σε σύνολο, και αφού το τμήμα είναι δίκλωνο Α = Τ, οπότε Τ = 40%. Επειδή C + G + T + A = 100% και G = C, προκύπτει ότι G + C = 20%, G = C = 10%.
Αριθμός Α = 40% * 303 = 121.1 =~ 121 νουκλεοτίδια. Ομοίως, Τ = 121, G = 30, C = 30. Με πρόσθεση όμως προκύπτει ότι σε σύνολο υπάρχουν μόνο 302 νουκλεοτίδια, οπότε κάτι δεν πάει καλά στην άσκηση, και οποιαδήποτε στρογγυλοποίηση δεν βοηθάει. Μήπως εννοείς 99 αμινοξέα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
και εγώ αυτό σκέφτηκα στην αρχή αλλά η πρόταση είναι λάθος. έτσι λέει το βοήθημα δλδ
thanks τώρα το έπιασα
να σε ρωτήσω και κάτι ακόμη.η μετάφαση είναι ένα μέρος της κυτταρικής διαίρεσης όπου το κύταρρο διπλασιάζεται;
Η μετάφαση είναι ένα στάδιο του κυτταρικού κύκλου, όπως και η μετάφαση. Δες το σαν σημείο χρονικής αναφοράς για το κύτταρο, όπως λέμε φθινόπωρο και άνοιξη. Περιλαμβάνει αρκετές από τις διαδικασίες της κυτταρικής διαίρεσης, όμως αυτή ολοκληρώνεται στην τελόφαση (εκτός βιβλίου, πληροφοριακά μόνο.)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Τι εννοώ?
Αν σε κάποια στιγμή ένα καρδιακό κύτταρο βρίσκεται (πχ) στην μετάφαση, τότε θα έχει τετραπλάσια ποσότητα γενετικού υλικού από τον γαμέτη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.