blackorgrey
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο blackorgrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 263 μηνύματα.
29-07-14
12:55
Α εντάξει αν είναι τέτοιο πρόβλημα οκ το δέχομαι απλά ναι όντως μου φαίνεται ιδιαίτερα παράξενο.Κοίτα βασικά εγώ παραστάτης ήμουν μόνο στις σχολικές γιορτές γιατί στην Αθήνα μέχρι πέρσι στην παρέλαση πήγαιναν ορισμένα σχολεία(δεν ξέρω πως επιλέγονταν) και μόνο ο σημαιοφόρος από τα υπόλοιπα.Ευτυχώς φέτος το άλλαξαν και πήγαιναν ο σημαιοφόρος μαζί με τους παραστάτες σε όσα δεν επιλέγονταν γιατί είναι ταλαιπωρία να πηγαίνεις μόνος σου.Δν εχει ίσως λογική γιατί πολύ απλά καμιά πάθηση ψυχιατρική δεν φαίνεται λογική σε οσους δε γνωρίζουν ή δεν πάσχουν. Στις ενδιαμεσες τάξεις απλά ντρεπόμουν και αισθανόμουν αποτυχημένη. Γι αυτό δεν πηγα ποτε. Ηταν ολα θέμα ιδεοληψιων. Καταραμένα γονιδια...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
blackorgrey
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο blackorgrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 263 μηνύματα.
29-07-14
12:39
Να σου πω όλο αυτό που λες χωρίς παρεξήγηση δεν έχει καμία λογικήΕ, αφού είπατε όλοι, ας πω και γω τη δική ιστορία.
Στο δημοτικό, παρότι οι γονεις μου προσπαθούσαν να με πείσουν πως η σημαία δεν είναι το "επαθλο" που πρέπει να κυνηγάω και πως δεν αντικατοπτριζει αναγκαία και την επίδοση σου, εγώ ημουν ...ανενδοτη! Την ήθελα πάσι θυσία. Τελος παντων έβγαλα 9.9 και μπηκα στην κλήρωση με τρία αλλα παιδιά (9.7 x2 και 9.5).Και το λοιπον, κληρώνεται ο "9.5" .Ε, ποιος είδε το Θεό και δε το φοβήθηκε! Απο το σχολείο μεχρι το σπίτι πήγα κλαίγοντας με λυγμούς. Οι γονείς μου μάταια προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν. Αρχισα να λεω οτι είμαι άχρηστη και κακή μαθήτρια και ανήθικη που δε τα κατάφερα ( δηλαδή ήμαρτον, πως σκεφτόμουν ετσι;; ).Τέλος πάντων, πήγα παραστατρια και ορκιστηκα στον εαυτό μου καποια στιγμή να τα καταφέρω. ( μα πόσο ηλιθια...)
Στο γυμνάσιο στη Δευτέρα και στη Τρίτη ήμουν παραστατρια ξανά. Δεν πήγα και εδωσα τη θέση μου στη κολλητή μου και τις δύο φορές. Δεν ένιωθα πικρία που δε τα είχα καταφέρει παλι απλά ντρεπόμουν να πάω γιατι ενιωθα... αποτυχημένη!. ( Jesus δηλαδή, πόσο ψυχαναγκαστικη πια,! ). Παρ' όλα αυτά δεν εξέφρασα σε κανέναν τη παράλογη επιθυμία μου να "σηκώσω" τη σημαία, και μπορώ να πω ότι τουλάχιστον συνειδητά δε με ενδιέφερε πια...
Έλα όμως που το υποσυνείδητο είχε αλλη αποψη... Λύκειο πια και τις δυο πρώτες χρονιές ήμουν παραστατρια. Και τι περίεργο , δε πήγα. Με κατσαδιασε λίγο ο διευθυντής αλλά εντέλει δέχτηκε την άρνηση μου...
Τρίτη Λυκείου και ξαφνικά... σημαιοφόρος. Και ακούστε τώρα και το κουφό και της υπόθεσης: Να μη θέλω να την κρατήσω με τίποτα! Βρε χρυσή μου, βρε καλή μου δε γίνεται να μην πας ο λυκειαρχης, και να σου οι καθηγητές μου να με πιέζουν, και να σου ο γυμναστής να λέει οτι θελουμε ωραίες παρουσίες στη παρέλαση ( -wtf? -τρία χρόνια δεν ειχε βαρεθεί να λεει τα ίδια? ) . Τέλος πάντων , ενώ η λογική έλεγε ότι θα έκανα αμαν και πως να πάρω τη σημαία, εγώ πάλι ψυχαναγκαστικα αρνιομουν πεισματικά. Δε ξέρω, αλλά νομίζω το έβλεπα σαν αυτοτιμωρια αυτό για τις λάθος σκέψεις που έκανα στο δημοτικό.
Εντελει , εγινα σημαιοφόρος αλλά μαντέψτε... Δεν αισθάνθηκα τίποτα από αυτά που περίμενα καθως ειχα αναγαγει το ολο θέμα στο παρελθόν σε ζήτημα υψίστης σημασίας. Περηφάνια και τιμή για τη χώρα μου αισθανόμουν από πάντα και έτσι δεν βιωσα κάτι παραπάνω. Ολα ήταν μεγενθυμενα στο μυαλό μου. Μπορεί ο στόχος του δημοτικού να επετεύχθη, αλλά στο τέλος κατάλαβα οτι ολο αυτό το στρες και η αυτοπιεση μονο κακό μου έκαναν. Οπότε συνοψιζοντας...
Συμβουλή : Γράψτε τη σημαία στα παλιά σας τα παπούτσια και οτιδήποτε άλλο ψυχαναγκαστικο ή εμμονικο πόθο! Συνήθως ολα βρίσκονται στη σφαιρα της φαντασίας μας. Αν νιώθεις πχ υπερήφανος για τη χώρα σου και τιμη για αυτήν, η σημαία δε θα σου δώσει τίποτα παραπάνω. Μόνο πρόσκαιρη ευχαρίστηση και διαρκή ανησυχία. Εγώ μετάνιωσα για τον λαθεμενο τροπο σκεψης μου και αυτο το γεγονός με βοήθησε μετέπειτα στη καθημερινοτητα μου. Και μιλάω σε σένα που διαβάζεις αυτο το μνμ και επιθυμείς διακαώς να γίνεις σημαιοφόρος. " Μη χολοσκας! Ζήσε χωρίς άγχος και άρρωστες εμμονές! "
Στο δημοτικό βγαίνει με κλήρωση δεν έχει καμία σχέση με την απόδοση.Εντάξει και εμάς στο δημοτικό από τα 6-7 άτομα που ήμασταν στην κλήρωση βγήκαν οι 2 χειρότεροι αλλά οκ μετά από 1 10λεπτο με νεύρα(επειδή ήταν δημοτικό ακόμα-δεν υπήρχε λόγος) δεν είχα κανένα πρόβλημα να μπω παραστάτης.
Στις ενδιαμεσες τάξεις δεν μπορώ να καταλάβω τι θέμα είχες να είσαι παραστάτης εφόσον ο σημαιοφόρος βγαίνει από την τρίτη τάξη μόνο.
Καλά στο σχολείο μου κράξιμο που θα είχες φάει ότι γλύφεις ότι είσαι ανταγωνιστική βαθμοθήρας και δεν ξέρω πόσα ακόμα.Είχαμε ειδικότητα εμείς στο κ΄ραξιμο με το παραμικρό δικαίωμα που έδινε κάποιος σε οποιοδήποτε θέμα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
blackorgrey
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο blackorgrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 263 μηνύματα.
29-07-14
11:14
Ναι δεν διαφωνώ αν και δεν είναι ακριβώς το ίδιο συναίσθημα.Τώρα οι επίσημοι με την παρουσία τους τιμάνε και αυτοί θεωρητικά αυτούς που πολέμησαν και δεν τιμάς εσύ που κάνεις την παρέλαση τους επισήμους.Αυτό που σου λένε να γυρίζεις το κεφάλι είναι ένδειξη σεβασμού αλλά δεν θα έλεγα ότι το κάνουν και πολλοί,στην Αθήνα τουλάχιστον που είμαι εγώ.Μα κι εγω και πολλοι αλλοι που δεν ειχαμε την τιμη να κρατησουμε τη σημαια, νιωσαμε περηφανεια τραγουδωντας τον εθνικο υμνο στις αντιστοιχες γιορτες του σχολειου, τι θες να πεις με αυτο? Δεν ειπα οτι εχουν σχεση οι επισημοι, αν και λιγο πολυ τους τιμαμε κι αυτους εμμεσα σε καθε παρελαση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
blackorgrey
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο blackorgrey αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 263 μηνύματα.
29-07-14
00:07
Έχοντας κρατήσει 2 φορές τη σημαία σου λέω ότι αισθάνεσαι κάποια εθνική υπερηφάνεια.Είναι τιμή να κρατάς τη σημαία της χώρας σου και πίστεψε με δεν ήμουν και δεν θα γίνω ποτέ ένθερμος υποστηρικτής των εθνικών ιδεών(δεν μπορώ να το εκφράσω ακριβώς αυτό που θέλω να πω).Επίσης δεν έχουν σχέση οι επίσημοι δεν κάνεις παρέλαση για αυτούς.Προσωπικά δεν γύρισα καν το κεφάλι παρόλο που μου είχαν πει.Σημαιοφόροι γίνονται οι καλύτεροι επειδή θεωρητικά είναι το μέλλον της χώρας και επίσης το μόνο πιο δίκαιο θα ήταν με κλήρο.Τώρα το αν έπρεπε να γίνεται με κλήρο σηκώνει πολλή συζήτηση,πολλοί θα συμφωνούσαν άλλοι όχι.Εγω θα σε συμβουλευα να chill λιγο
δεν ειπε τιποτα η κοπελα... εξαλλου, το να κρατησεις τη σημαια για μια ωρα περνωντας μπροστα απο τους επισημους, πως θα σε κανει να νιωσεις περισσοτερο... Ελληνας?
αν το παμε ετσι, γιατι σημαιοφοροι να μη γινονταν ολα τα παιδια ανεξαρτητως βαθμου? ολοι Ελληνες δεν ειμαστε? (ή τουλαχιστον νιωθουμε)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.