Νομάρχης
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Νομάρχης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 169 μηνύματα.
22-06-14
16:32
Χαλάς τη σούπα. Οι περισσότεροι που έγραψαν καλά στις πανελλήνιες δεν σημαίνει ότι θέλουν να σπουδάσουν κιόλας, πόσο μάλλον να περάσουν Ιατρική ή Νομική ή ΗΜΜΥ. Οι επιλογές είναι λίγο προβλέψιμες όπως και το κίνητρο ανύπαρκτο. Επειδή έτσι πρέπει. Επειδή τελείωσε η Γ'Λυκείου. Είναι θεώρημα πλέον ότι ικανή και αναγκαία συνθήκη για έναν που έγραψε καλά να σπουδάζει σε μια σχολή με υποθετικό κοινωνικό πρεστίζ. Ο άλλος μπορεί να πουλάει πατάτες σε πάγκους της Λαϊκής αγοράς και να είναι 30 ετών, αλλά νιώθει περήφανος γι' αυτό που κάνει. Οπότε το πρόβλημα υπάρχει αλλού σ' αυτό που η κοινωνία ονομάζει ως κόμπλεξ. Πολλές Ελληνικές οικογένειες έχουν πολλά συμπλέγματα προσωπικότητας γι' αυτό και κατ' επέκταση οι ανθρώπινες σχέσεις πάνε κατά διαόλου, βιώνουμε μια κατ' επίφαση οικονομική κρίση αφού η βασική αιτία της είναι τα κοινωνικά αδιέξοδα (του στυλ: όλοι οι Έλληνες να σπουδάσουν στο Πανεπιστήμιο και κανείς να μην βόσκει πρόβατα ή να αλλάζει σωλήνες σε αποχετεύσεις).
Κοίτα, όσον αφορά τις σπουδές: μπορεί παλαιότερα οι σπουδές να αποτελούσαν πολυτέλεια στην οποία μόνο προνομιούχοι είχαν πρόσβαση. Όμως σήμερα είναι αλλιώς η κατάσταση: τόσο οι επιστημονικοί κλάδοι όσο και η κοινωνία εξελίσσονται ραγδαία, και ένα πτυχίο, είτε αυτό είναι ΑΕΙ, είτε ΤΕΙ, είτε ΙΕΚ κλπ., έχει την ίδια βαρύτητα με αυτή ενός απολυτηρίου γυμνασίου της δεκαετίας του 40. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου η ανεργία έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, ένα πτυχείο πανεπιστημίου θεωρείται πλέον απλώς μέσο επιβίωσης(αν και δεν αποτελεί ούτε εγγύηση εύρεσης θέσης εργασίας). Αυτό πιστεύω και πως είναι το κίνητρο των περισσοτέρων υποψηφίων: η επιβίωση. Με άλλα λόγια, οι στόχος των περισσοτέρων είναι απλώς η επαγγελματική αποκατάσταση, αφού ιδίως τα τελευταία έτη έχουν βιώσει τις συνέπειες της κρίσης(οικονομική, κοινωνική, όπως θέλεις πες την...) και δεν έχουν διάθεση να <<ρισκάρουν>>.
Πολύ σωστά χαρακτήρισες το κοινωνικό πρεστίζ <<υποθετικό>>. Μάλιστα, για κάποιον που έχει ανοιχτούς ορίζοντες, σχεδόν ανύπαρκτο είναι. Ποιος γνωρίζει ότι εσύ είσαι σπουδαγμένος γιατρός από ΑΠΘ ή ΕΚΠΑ, με μεταπτυχιακά κλπ; Η θεία Μαρίκα, η τρίτη εξαδέλφη της μάνας σου, από το Κουτσοχώρι Τρικάλων; Άντε, αν η θεία Μαρίκα είναι κουτσομπόλα, όλοι οι κάτοικοι του Κουτσοχωρίου; Σιγά τις προσωπικότητες!!! Πρεστίζ σημαίνει να σε ξέρει όλος ο κόσμος, να είναι το όνομά σου γραμμένο παντού, να έχεις δύναμη, χρήμα, πάααρα πολύ χρήμα, να συναναστρέφεσαι με σπουδαίες προσωπικότητες(πιστεύω πως αξίζει να είσαι μαλωμένος με όλο σου το σόι επειδή δεν έγινες γιατρός, αν στο μέλλον πίνεις τον καφέ σου με τον πρωθυπουργό της Ελλάδος). Όποιος πέφτει θύμα κοινωνικών στερεοτυπικών αντιλήψεων, πιστεύω πως το έχει χάσει ήδη το παιχνίδι.
Προσωπικά δεν άκουγα ΚΑΝΕΝΑΝ, ούτε τους ίδιους μου τους γονείς, αν δε μου παρέθετε τις απόψεις του με ΛΟΓΙΚΑ(δηλαδή να μη βασίζονται στο συναίσθημα ή σε κάποιες απλοϊκές στερεοτυπικές αντιλήψεις) επιχειρήματα(λογικά=συμφεροντολογικά). Κάποιος που δεν έχει κατορθώσει και πολλά πράγματα στη ζωή του(όπως οι καθηγητές μας π.χ.), προσπαθεί, λόγω φθόνου, να κάνει τα πάντα για να σε κρατήσει στην κοινωνική τάξη που βρίσκεται κι αυτός. Όταν εξέφραζα π.χ. εγώ τους στόχους μου, τις περισσότερες φορές προκαλούσε ειρωνικό γέλιο από πλευράς του καθηγητή, σαν να είχε απέναντί του ένα παιδί του νηπιαγωγίου. Πολλές φορές, απαντούσα με τη φράση: <<Δώσε μου 5 δισ. και θα κάνω ό,τι θέλεις εσύ. ΑΑΑ, ξέχασα, δεν έχεις! Γι αυτό, άφησέ με να τα βγάλω μόνος μου, και να γίνω, σε αντίθεση με εσένα, μια σπουδαία προσωπικότητα>>. Σε οποιονδήποτε έχει υψηλούς στόχους, θα συνιστούσα να αντιδρά με παρόμοιο τρόπο, όποιον και να έχει απέναντί του. Με βάση την απλή λογική, τι είναι προτιμότερο; Να γίνω ο βαρόνος των βοσκών, των πατατοπωλητών, των βοθρατζήδων, να μπορώ του γιατρού να του αγοράσω όλη του τη ζωή και να με σέβεται, να με θαυμάζει και να με φοβάται όλη η υφήλιος; Ή να γίνω γιατρός-δευτεράντζα και να με υπολογίζουν μόνο οι συγγενείς και οι γνωστοί μου, σε μια ασήμαντη χώρα 11 εκατομμυρίων κατοίκων;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.