Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Kάπως έτσι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
https://en.wikipedia.org/wiki/Piracetam
A two-week regimen of piracetam was reported in 1976 to enhance verbal memory in healthy college students in a double-blind, placebo-controlled study.
https://www.galinos.gr/web/drugs/main/substances/piracetam
https://www.smartdrugsforthought.com/what-is-piracetam/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Ουσιαστικά μιλάω για το φόβο του διαφορετικού, του καινούριου, του ασυνήθιστου. Ο,τιδήποτε καινούριο και ασυνήθιστο-ριζοσπαστικό είμαστε προδιαθετημένοι να το φοβόμαστε και να το αποστρεφόμαστε γιατί αυτό εξελικτικά εξυπηρετεί τη συνοχή της κοινότητας/μάζας. Είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που μας βοήθισε να διατηρηθούμε σαν είδος. Το θέμα είναι ότι πλέον στις πολιτισμένες (δήθεν) κοινωνίες το θέμα παίρνει άλλη διάσταση με τη βοήθεια ποκίλων παραγόντων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Το φύλο είναι απλά αποτέλεσμα των κοινωνικών μας συναναστροφών. βλ. John/Joan case
Πολύ καλό παράδειγμα αυτό που έθιξες κατα τη γνώμη μου. Ισχυρό επιχείρημα ότι η σεξουαλικότητα ενός ατόμου/παιδιού δε θα αλλάξει αν του προβάλουν τη Κοντσίτα και το μούσι της, ακόμα και ως πρότυπο (που δεν γίνεται καν λόγος γι' αυτό, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Αν η απάντηση που σου έρχεται στο μυαλό είναι πως φυσιολογικό είναι αυτό που συναντάται κατά πλειοψηφία στη φύση, εγώ θα ρωτήσω το γιατί. Γιατί η βιολογική μας φύση, η ντετερμινιστική πραγματικότητα κάθε μορφής ζωής να αποτελεί το "φυσιολογικό" ;
Αν ορίσουμε "φυσιολογικό" το βιολογικό-φυσικό μας προορισμό, τότε πολλές συμπεριφορές που απαντώνται σήμερα στα πλήθη -σεξουαλικές και μή- δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης και αποτελούν κάτι "μη φυσιολογικό".
Ο άνθρωπος, όπως κάθε μορφή ζωής αναπτύχθηκε και φαινομενικά τουλάχιστον ο μόνος λόγος που υπάρχει είναι για να επιβιώσει, να αναπαραχθεί και τελικά να πεθάνει. Από που κι ως που όμως αυτός ο ντετερμινιστικός κύκλος που λέμε "ζωή" γίνεται και το αποδεκτό "φυσιολογικό" της κοινωνίας;
Τελικά, υπάρχει φυσιολογικό; Τι είναι το φυσιολογικό, πως ορίζεται και από ποιόν ορίζεται;
Θα ήθελα επίσης να επισημάνω το γεγονός ότι ζούμε σε μια διεφθαρμένα γαλουχημένη κοινωνία που δεν έχει καταφέρει να χαλιναγωγήσει το "έρμαιο" που κρύβει μέσα της. Επιλέγουμε ακόμη να παραμένουμε θύματα της ανθρώπινης φύσης μας, των ανθρώπινων αδυναμιών και ελλατομάτων του μυαλού και αυτό με θλίβει.
Σκεφτείτε, πόσοι από εσάς που σας ενόχλησε η παρουσία ενός drag queen με ασυνήθιστες στυλιστικές επιλογές ενοχληθήκατε από την Χάιντι της Πολωνίας που... θα το πω άκομψα, τραβούσε μ@λ@κί@ από το σκουπόξυλο στα 4 με το βαθύ ντεκολτέ της να συμπληρώνει το σεξιστικό σύνολο της παρουσίας της;
Σ' αυτό τι έχουν να απαντήσουν τα μέλη του φόρουμ;
Οι bonobos που είναι μαζί με τους χηματζίδες ο στενότερος γενετικά συγκενής με τον άνθρωπο, θεωρείται σήμερα από την επιστημονική κοινότητα ως αμφιφυλόφιλο είδος όπου το σεξ χρησιμοποιείται ως μια μορφή επικοινωνίας ανάμεσα στις μονάδες της ομάδας, ανεξάρτητα από το φύλο.
Tο σεξ τουλάχιστον για κάποια πρωτεύοντα δεν αποτελεί αποκλειστικά αναπαραγωγική συμπεριφορά, διαφορετικά δε θα υπήρχε και τόσο μεγάλη ποικιλία ανάμεσα στις σεξουαλικές "διαστροφές", στάσεις και πρακτικές στο σεξ. Κατά την άποψή μου, το σεξ εκτός από αναπαραγωγική συμπεριφορά αποτέλεί και μέσο επικοινωνωνίας στον άνθρωπο, όπους και στους στενούς μας συγγενείς, bonobo.
Συνεπώς θα συμφωνήσω με τον jj! και θα πω πως υποστηρίζω ότι αν το να είσαι στρέιτ είναι άσπρο και το γκέι μαύρο, η πλειονότητα του πληθυσμού βρίσκεται σε διάφορες αποχρώσεις του γκρί. Οι περισσότεροι από εμάς ίσως ποτέ να μην ανακαλαύψουμε την απόχρωση στην οποία "βρισκόμαστε" γιατί οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που θέσπισε ο Μεσαίωνας, καλά κρατούν.
https://www.huffingtonpost.com/tedta...ted_b_5295619.html?ncid=fcbklnkushpmg00000063
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Κοιμάμαι,και δεν έχω πέσει ακόμα σε βαθύ ύπνο REM.Είναι εκεί που ίσα έχω χάσει την αίσθηση του εαυτού και ονειρεύομαι,άλλα ξυπνάω εύκολα.
Ξαφνικά,κάτι συμβαίνει,και νιώθω σαν να βυθίζομαι μέσα στο κρεβάτι και να ασκείται πίεση παντού στο σώμα.Σαν κάτι να κοπανιέται.Συνήθως τρομάζω και ξυπνάω απότωμα.Σήμερα δοκίμασα κάτι και είχε πολύ περίεργο αποτέλεσμα.
Εκείνη τη στιγμή που συνέβη,έμεινα ακίνητος και περίμενα να περάσει!Τελικά δε πέρασε!Έννωθα αυτό το παράξενο πράγμα για κάποια δευτερόλεπτα,και μετά ξαναέπεσα πάλι σε ένα στάδιο ύπνου ακαριαία σχεδόν και δεν είχα πάλι αίσθηση του εαυτού,σαν να βλέπω όραμα.
Θυμάμαι ότι για μερικά δευτερόλεπτα έβλεπα μια μωβ επιφάνεια υφάσματος σαν να εχω κανει ζουμ και να τη τραβαω με κάμερα κατα μήκος της επιφάνειάς της.
Μετά συνήλθα και ξύπνησα.
Αααα!Επίσης προσπάθησα να κουνήσω χέρια και πόδια...και νόμιζα ότι τα κουνάω!!Το έννιωθα,άλλα μετά όταν σηκώθηκα από όλο αυτό είδα ότι τα χέρια μου ήταν εκινητοποιημένα από κάτω μου,τα είχα καβαλήσει,ενώ θυμάμαι ξεκάθαρα ότι νιώθω να τα κουνάω.Επίσης,δεν ήταν όνειρο...γιατί όταν συμβαίνει αυτό το τράνταγμα συνήθως τινάζομαι και ξυπνάω.Αυτή τη φορά απλώς επέμεινα να δω που θα πάει.
Επίσης πάλι σήμερα!Έβλεπα ότι περπατάω νύχτα σε ένα δρόμο,και ξαφνικά λιποθυμούσα...εε ερχόταν αυτό πάλι!Στο όνειρο λιποθύμισα και ξαφνικά πάλι τραντάχτηκα,και δεν εννοώ ότι τρόμαξα που λιποθύμισα,εννοώ ότι έννιωσα πάλι αυτό το πράγμα και σηκώθηκα τρομαγμένος.
Άλλες φορές τυχαίνει να νιώθω πίεαση και στο κεφάλι...και ακούω τον ήχο που ακούς όταν κλίνεις τα μάτια και σφίγγεσαι.Συνήθως για μερικά δευτερόλεπτα ΔΕ μπορώ να κουνηθώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Development?
At a restaurant, a cockroach suddenly flew from somewhere and sat on a lady. She started screaming out of fear. With a panic stricken face and trembling voice, she started jumping, with both her hands desperately trying to get rid of the cockroach. Her reaction was contagious, as everyone in her group also got panicky.
The lady finally managed to push the cockroach away but ...it landed on another lady in the group.
Now, it was the turn of the other lady in the group to
continue the drama. The waiter rushed forward to their rescue.
In the relay of throwing, the cockroach next fell upon the waiter. The waiter stood firm, composed himself and observed the behavior of the cockroach on his shirt. When he was confident enough, he grabbed it with his fingers and threw it out of the restaurant.
Sipping my coffee and watching the amusement, the antenna of my mind picked up a few thoughts and started wondering, was the cockroach responsible for their histrionic behavior?
If so, then why was the waiter not disturbed?
He handled it near to perfection, without any chaos. It is not the cockroach, but the inability of the ladies to handle the disturbance caused by the cockroach that disturbed the ladies.
I realized that, it is not the shouting of my father or my boss or my wife that disturbs me, but it's my inability to handle the disturbances caused by their shouting that
disturbs me. It's not the traffic jams on the road that disturbs me, but my inability to handle the disturbance caused by the traffic jam that disturbs me.
More than the problem, it's my reaction to the problem that creates chaos in my life.
Lessons learnt from the story:
Do not react in life. Always respond. The women reacted, whereas the waiter responded.
Reactions are always instinctive whereas responses are always well thought of, just and right to save a situation from going out of hands, to avoid cracks in relationship, to avoid taking decisions in anger, anxiety, stress or hurry.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dr.Quantum
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.