goth
Νεοφερμένος
Αν είναι δυνατόν!! Το τι βλέπω εδώ μέσα, δε λέγεται
Σε αυτές που θέλουν μεγαλύτερους (το έχω ξαναπεί):
_______________________
Δεν έχει λογική αυτό το πράγμα!
Ακόμη και ένας μικρότερός σας ηλικιακά μπορεί να έχει κάτι που δεν έχουν οι υπόλοιποι και να σας αγαπάει πραγματικά. Όχι να σας παίρνει και να σας πετάει σαν στημένες λεμονόκουπες. Πού είναι ο ρομαντισμός, όταν απαραίτητη προϋπόθεση είναι η μεγαλύτερη ηλικία του "αγοριού" σας;
Η καραμέλα του "τα κορίτσια ωριμάζουν πιο γρήγορα" πρέπει να σταματήσει. Και το παιδί που είναι στο προτελευταίο θρανίο είναι ώριμο, αλλά δεν βλέπω να το προσεγγίζετε. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η ωριμότητα δεν είναι το αυτοκίνητο ή το μηχανάκι, ούτε η μεγαλύτερη ηλικία. Έχετε αναρωτηθεί, οι κοπέλες, γιατί σας πλησιάζουν άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και ζητούν σχέση από εσάς; Είστε η εύκολη λεία, καθότι μικρές και άμαθες. Ο "μεγαλύτερος" και "πιο ώριμος" τις περισσότερες φορές σας εκμεταλλεύεται, για να πουλήσει μούρη στους φίλους τους και να δείξει ότι "έβγαλε γκόμενα", την στιγμή που οι φίλοι του είναι μπακούρια. Και ναι, αυτό συμβαίνει στις "ώριμες" ηλικίες των 18-24 (για να μην πω 30).
Ενώ μπορείτε να ζήσετε τον έρωτα με κάποιον (συνομήλικο κατά κύριο λόγο), ο οποίος σας αγαπάει και σας νοιάζεται, εν τούτοις τον φτύνετε γιατί θέλετε να είστε μαζί με τον πιο "ώριμο" 18χρονο που θα σας θέλει για ένα τετράμηνο.
____________
Τώρα αν δεν ψάχνετε κάποιον να ερωτευθείτε, μπορείτε κάλλιστα να πάτε με κάποιον συνομήλικο και να περάσετε καλύτερα απ' ό,τι με έναν μεγαλύτερο (λαϊκιστί ξεπέτα). Άλλωστε, πού ξέρετε, μπορεί ο συνομήλικός σας να έχει "μεγαλύτερα προσόντα" απ' ότι οι 18-24 (τουλάχιστον όσον αφορά τους μαθητές λυκείου).
Και αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Όποιος/α δεν τη δέχεται, κακό του κεφαλιού του.
Αυτή η καραμέλα ότι τα κορίτσια είναι πιο ώριμα είναι η αλήθεια.Το αν τα κορίτσια έχουν γίνει επιφανειακά πλέον και το μόνο που τους νοιάζει είναι να έχουν έναν γκόμενο με μηχανάκι είναι άλλο...Η αλήθεια είναι ότι τα κορίτσια ωριμάζουν πιο γρήγορα κι αυτό μπορείς να το δεις κι από βιολογική πλευρά.1ον επειδή γεννάνε(και όχι δεν είναι απλό πράγμα) 2ον επειδή ξεκινάνε την μείωση(ωογένεση)από την εμβρυακή ζωή κι 3ον γι'αυτό ακριβώς σταματάνε να τεκνοποιούν μετά τα 50.Αν το δεις από κοινωνιολογική πλευρά οι γυναίκες είναι πιο <<γήινες>> δηλαδή χρησιμοποιούν πιο πολύ την λογική απ'ότι οι άντρες κι αυτό ακριβώς δημιουργεί το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων.Στα μάτια των αντρών οι γυναίκες γίνονται κυνικές ενώ στην πραγματικότητα είναι απλά ρεαλίστριες κι οι άντρες <<ονειροπόλοι>>-χαλαροί.Έτσι,ναι οι γυναίκες ωριμάζουν πιο γρήγορα από τους άντρες κι όπως προανέφερα άλλο αν στην σημερινή τα έχουμε αναιρέσει όλα κι έχουμε γίνει υπερφίαλοι <<αγνωστικιστές>> που αμφισβητούν ακόμα και την πραγματικότητα.
Όσο αναφορά ότι μπορούμε να ζήσουμε έναν εξίσου ωραίο έρωτα με έναν συνομήλικό μας ή μικρότερο,δεν είπε κανείς ότι δεν ισχύει,απλά σπανίζει.Και χρησιμοποιώ την φράση σου και λέω ας σταματήσει πια αυτή η καραμέλα ότι οι μεγάλοι θέλουν να σε εκμεταλλευτούν!Θα το κάνουν αν τους ΑΦΉΣΕΙΣ να σε εκμεταλλευτούν δηλαδή κάτι κοπέλες που θέλουν τον άντρα μεγαλύτερο μόνο επειδή είναι μεγαλύτερος και κάνουν φιγούρα στις φίλες τους,οπότε το ζητάει ο οργανισμός τους,κι ας μην το διευρύνουμε κι άλλο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
goth
Νεοφερμένος
Μην κρίνεις το πως βλέπεις εσύ τον έρωτα ή την γνωριμία με το πως το βλέπει κάποιος άλλος. Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο: π.χ. τα βιώματα, η ανατροφή, η οικογένειά του,...κλπ. Απλά, στο σχολείο έχεις τα χρονικά περιθώρια να βιώσεις πολλές έντονες στιγμές περισσότερο με πλάκα και καλές αναμνήσεις παρά τελειωτικούς έρωτες που να δείχνουν μια "μικρομεγαλία". Υπάρχει ζωή μπροστά (σας) για να ερωτευτείτε σε κάθε επίπεδο. Μάθε να μην δένεις την κάθε αρνητική στιγμή ως προδοσία. Στην εφηβική περίοδο, η προσωπικότητα είναι ...under construction.
Εννοείται πως ζεις έντονες στιγμές περισσότερο για την πλάκα και τις καλές αναμνήσεις παρά τελειωτικούς έρωτες...διότι δεν είμαστε ώριμοι για να καταλάβουμε τι είναι έρωτας...Εδώ δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας και κάθε μέρα δοκιμάζουμε μια άλλη προσωπικότητα(<<στολή>>) για να δούμε ποια μας <<ταιριάζει>> θα είμαστε και σε θέση να προσδιορίσουμε τον έρωτα και πόσο μάλλον να τον ζήσουμε!;!;Απλά κάθε φορά κάνεις αυτό που μπορείς και που θέλεις μέχρι να είσαι έτοιμος για το επόμενο...
Δυστυχώς υπάρχουν μερικοί που σε εκμεταλλεύονται...αλλά μερικοί άλλοι είναι αρκετά ώριμοι για να δουν και να εκτιμήσουν τον εσωτερικό σου κόσμο(τι λέω κι εγώ βαδυάτικα,ε; )Σε αυτη την ηλικια ειναι αρκετα περιεργα τα πραγματα . Ναι μεν η πλειοψηφια τωv αγοριων μικροτερης (που εμενα προσωπικα...δε με τραβανε τι να κανουμε ) ή ακομη και ιδιας , ειναι αρκετα ανωριμοι , οι πολυ μεγαλυτεροι ομως , οι περισσοτεροι τουλαχιστον , σε εκμεταλευονται... :\ Βεβαια ακουω και κατι κουλα απο συμμαθητριες μου του στυλ "αν δεν εχει αυτοκινητο εγω ε κανω σχεση μαζι του"
sorry αν βγηκα εκτος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
goth
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
goth
Νεοφερμένος
Όχι ρε !Αλλά αν δεν υπάρχει επικοινωνία σε μια σχέση τότε η σχέση πολύ απλά δεν προχωράει!Και μην το λες...υπάρχουν διάφοροι περίοδοι που ζητάς μια μακροχρόνια σχέση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
goth
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
goth
Νεοφερμένος
Στις λυκειακες ταξεις δεν ειναι μυθος. Ελαχιστες οι αντιθετες περιπτωσεις.
Βασικα σε αυτη την ηλικια τα κοριτσια γουσταρουν εξωσχολικους.
Που γίνεται αυτό.Εγώ είμαι πρώτη Λυκείου κι όλες λένε <<οι μεγαλύτεροι είναι καλύτεροι γιατί είναι ώριμοι ,έμπειροι κλπ>>.Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ συμφωνώ,δηλαδή συνεννοούμαι καλύτερα με έναν της 2ας ή της 3ης Λυκείου παρά με έναν της 1ης Λυκείου πόσο μάλλον του Γυμνασίου...Βέβαια κάποια στιγμή προέκυψε και ήμουν με κάποιον που ήταν έναν χρόνο μικρότερο αλλά είδα πως δεν δουλεύει ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
goth
Νεοφερμένος
Οταν βγαινουμε μαζι καθομαστε σχεδον παντα ο ενας διπλα στον αλλον..επισης συχνα χαμογελαει..να σου πω την αληθεια δεν θυμαμαι να με κοιταει στα ματια καποια φορα αλλα την εχω πιασει να με κοιταει οταν κοιτουσα αλλου..με ακουμπαει συχνα,ξαπλωνει πανω μου οταν καθομαστε αργα το βραδυ αλλα και παλι δεν μπορω να ειμαι σιγουρος οτι νοιωθει εστω και κατι για μενα:/
Εντελώς σίγουρος δεν θα είσαι μέχρι να της πεις να βγείτε κι αυτή να σου απαντήσει ανάλογα...Στα μάτια δεν κοιτάμε ποτέ το αγόρι που μας αρέσει γιατί φοβόμαστε μήπως ή καταλάβει ότι μας αρέσει ή δεν συγκρατηθούμε και κάνουμε ή πούμε κάτι που μάλλον δεν πρέπει...Έτσι όπως μου τα περιγράφεις πάντως ή την έχει πατήσει άσχημα μαζί σου ή σε θεωρεί κολλητό της .Εγώ θα σε συμβούλευα να της πεις να βγείτε γιατί έχεις δει πως περνάτε καλά μαζί και θα ήθελες να περάσεις πιο πολύ χρόνο μαζί της!!!Από εκεί και πέρα αν φοβάσαι σκέψου γιατί φοβάσαι και πάνω απ'όλα μην γίνεις υπερβολικός του τύπου "κι αν δεν μου ξαναμιλήσει ποτέ;",φαίνεται να περνάει πολύ καλά μαζί σου και η χειρότερη απάντηση που θα σου έδινε θα ήταν "δεν σε βλέπω έτσι...".Σκέψου λογικά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
goth
Νεοφερμένος
Εγώ πιστεύω,έτσι όπως τα περιγράφεις,ότι η κοπέλα μπορεί να μην ήταν σίγουρη την πρώτη φορά ή να φοβήθηκε την δέσμευση και μπορεί ακόμα να την φοβάται!!Θα σου έλεγα να της πεις να βγείτε εφ'όσον έχετε έρθει πολύ κοντά...αλλά για να είμαι πιο ακριβής θα πρέπει να πεις πόσο κοντά έχετε έρθει και ποια είναι η συμπεριφορά της απέναντί σου...Ας πούμε αν κάθε φορά που βγαίνετε(σαν παρέες)εσείς κάθεστε μαζί ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΣΗΜΑΔΙ!!!Αν επίσης σου χαμογελάει,σε κοιτάει στα μάτια,την βλέπεις μερικές φορές να νιώθει άβολα,να πετάει καμιά χαζομάρα ή να σε ακουμπάει συχνά ΤΗΣ ΑΡΕΣΕΙΣ!!!αφου διαβασα πολλες αλλες περιπτωσεις θελω να σας πω και εγω το προβλημα μου..υπαρχει μια κοπελα που μου αρεσει(η βασικα ειμαι ερωτευμενος) εδω και 2 χρονια.Πριν ακριβως απο 2 χρονια οταν αρχικα μου αρεσε και καναμε παρεα το πραγμα πηγαινε καλα η τουλαχιστον ετσι νομιζα οσπου μια μερα η κοπελα εμαθε οτι μου αρεσε(δεν ξερω πως αλλα δεν ημουν σε θεση να το ψαξω περαιτερω) και με τη συμπεριφορα της μου εδειξε οτι δεν ηθελε να κανει κατι μαζι μου..επειτα απο αυτο ακολουθησε περιπου 1 χρονος και κατι που δεν λεγαμε ουτε "γεια" αλλα απο την νεα σχολικη χρονια αρχισαμε ξανα να μιλαμε..μαλιστα εδω και καιρο εχουμε αρχισει να βγαινουμε ως παρεα(η δικια της παρεα με την δικια μου) και εχουμε ερθει αρκετα εως πολυ κοντα μπορω να πω.Το προβλημα ειναι οτι εγω την θεωρω υπερβολικα σημαντικη στη ζωη μου και φοβαμαι ακομα περισσοτερο μια δευτερη απορριψη και γι'αυτο δεν ξερω πως να την πλησιασω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.