schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
01-03-14
14:30
Ποιός σου είπε φίλε μου ότι τα παιδιά που γίνονται δεκτά σε κορυφαία πανεπιστήμια της Ευρώπης δεν έχουν ξεσκιστεί στο διάβασμα στις πανελλήνιες, αφού ο κανόνας για να γίνεις δεκτός είναι μέσω των πανελληνίων. Υπάρχουν παιδιά που φεύγουν από επιλογή, παρ' όλο που πέρασαν σε όλες τις σχολές της Ελλάδας.............Τελικά μήπως είναι μαλάκες όλοι αυτοί που κάθονται και ξεσκίζονται στο διάβασμα ένα χρόνο για να καταλήξουν στην 7η επιλογή τους σε κάποιο ΑΕΙ στην άλλη άκρη της Ελλάδας αντί να φύγουν έξω; Δε ξέρω, ειλικρινή απορία........
Υ.Γ.
Καλά κάνουν και διαμαρτύρονται οι φοιτητές. Άλλο είναι να κουβαλάς δάνειο 10 χιλιάδων λιρών και άλλο 27 χιλιάδων, όσο ευνοϊκές ρυθμίσεις και αν έχει.
Όσο για το δάνειο, επίτρεψέ μου να γνωρίζω περισσότερα ως άμεσα ενδιαφερόμενος και χρήστης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
01-03-14
11:19
Επιτέλους να τελειώσει αυτό το παραμύθι με το κόστος των σπουδών στην Ευρώπη, σε πρωτοκλασάτα ή μη πανεπιστήμια......... Αυτό που διάβασα είναι ένα άρθρο που μιλά για το πώς κάποιος κατάφερε με τη βοήθεια του περιβάλλοντός του, να γίνει δεκτός σε ένα πρωτοκλασάτο πανεπιστήμιο το οποίο για να βγάλεις θες (δίδακτρα + κόστος ζωής) κάμποσες δεκάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Πολύ ωραία, να χαίρεται τις σπουδές του, αλλά τέτοιες ιστορίες εμένα δε με αφορούν, κι ούτε και το μέσο Έλληνα.
Αν μια οικογένεια μπορεί να στείλει το παιδί της π.χ. στην Πάτρα, μπορεί να το στείλει και στο Cambridge. Τα έξοδα διαμονής είναι περίπου τα ίδια (Το Cambridge δεν είναι Λονδίνο). Με μια προϋπόθεση. Το παιδί θα κάνει δάνειο για τα δίδακτρα (9.000 λίρες το χρόνο για 3 χρόνια-Bachelor) με την Αγγλική κυβέρνηση, το οποίο θα αποπληρώσει όταν θα έχει έσοδα πάνω από 21.000 λίρες (κάθε χρόνο το 9% του ποσού πάνω από τις 21.000 λίρες). Αν δε μπορέσει να το αποπληρώσει σε 25 χρόνια, παύει η υποχρέωση αποπληρωμής.
Τα παραπάνω ισχύουν για όλα τα πανεπιστήμια της Αγγλίας. Το ίδιο έκανα και γώ, ευτυχώς για το 1/3 του ποσού, πριν γίνει η μεγάλη αύξηση.
Τα πράγματα είναι καλύτερα σε άλλες χώρες. Στη Σκωτία δεν πληρώνεις δίδακτρα. Στη Γερμανία και στη Γαλλία είναι μηδαμινά (και στα πρωτοκλασάτα πανεπιστήμια).
Επομένως τα "κάμποσες δεκάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο" είναι παραμύθια της Χαλιμάς και αποσκοπούν να μειώσουν την επιτυχία κάποιων παιδιών να γίνουν δεκτά σε κορυφαία πανεπιστήμια της Ευρώπης.
Να μην ξεχνάμε βεβαίως ότι στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχουν πάρα πολλές οικογένειες, που δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους στην Πάτρα, επομένως ούτε και στο Cambridge.
Υ.Γ.
Δεν το γνωρίζω το παιδί και εννοείται ότι δεν περίμενα να το μάθω από ένα στημένο σύνηθες δημοσίευμα και από μια φωτογραφία σε εφημερίδα. Όμως λιγότερη κακία δε βλάπτει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
schooliki
Δραστήριο μέλος
Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
27-02-14
15:03
Φίλε nPb, βλέπεις, συνήθως, την Ελλάδα μέσα από ένα παραμορφωτικό καθρέφτη.Ντίνα, γνωρίζω παιδιά που για πιάσουν Ιατρική έκαναν φροντιστήριο και στη 1η δημοτικού! Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς είχαν καλό εισόδημα. Μάλιστα στη Β' και Γ' Λυκείου διπλασίασαν το φροντιστήριο: για να λύνουν τις ασκήσεις του φροντιστηρίου, έκαναν και άλλο φροντιστήριο. Τέτοιες περιπτώσεις μαθητών γνωρίζω είτε προσωπικά είτε μέσω καθηγητών μου (στο σχολείο). Από εκεί και πέρα το σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια (προσοχή: δεν είναι σύστημα εκπαίδευσης αυτό άλλο αν το ταυτίζουμε ηθελημένα) έχει συγκεκριμένους αποδέκτες και είναι "ρατσιστικό": ο έχων λεφτά έχει δυο συμπαράγοντες, οικογενειακή θαλπωρή και φροντιστήρια μέχρι σκασμού. Η φτωχιά οικογένεια, λόγω βιοποριστικών αναγκών δεν έχει την χρονική και υλική πολυτέλεια για σπουδές. Αυτό είναι μια πραγματικότητα, χωρίς να αποκλείουμε τις εξαιρέσεις. Για μένα φτωχός είναι εκείνος που δεν έχει φαγητό καθημερινά στο σπίτι του αλλά κάποιες μέρες ή/και τρώει στο συσσίτιο και όχι αυτός που δεν μπορεί να αγοράσει ένα νέο iphone των 700 €.
Από εκεί και πέρα, γνωρίζω πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που τα τελευταία χρόνια επέλεξαν το εξωτερικό ως λύση για σπουδές και "σπουδές" (καταλαβαίνετε τι εννοώ), με κριτήριο να "ασπρίσουν" μαύρα λεφτά των γονιών τους, οι οποίοι δεν μπορούν να τα επενδύσουν ή να τα καταναλώσουν την Ελληνική αγορά, επειδή θα τους κυνηγήσει μετά η εφορία. Πάρα πολλοί Έλληνες που δεν πληρώνουν ή δεν πλήρωσαν Εφορία, σκαρφίζονται κομπίνες με εμβάσματα στο εξωτερικό, τις οποίες (κομπίνες) τις ονομάζουν "σπουδές των τέκνων" για να μην τους πιάσουν για οφειλές. Καθημερινά η Εφορία μέσω του σώματος ΔΟΕ στέλνει κόσμο στα δικαστήρια για φοροαπάτες εις βάρος του δημοσίου. Αν δεν με πιστεύετε, πηγαίνετε μια μέρα στα δικαστήρια να δείτε τι συμβαίνει. Ένας άνθρωπος που με τίμιο βγάζει λεφτά σεντς-προς-σέντς και όχι "αδούλευτα" λεφτά, και πληρώνει κανονικά τις εισφορές του στην Εφορία και στα Ασφαλιστικά Ταμεία, τα χαράτσια,...κλπ, δεν έχει την πολυτέλεια για "δαπάνες" εξωτερικού. Σε τέτοιου είδους "ειδήσεις" πλην των αντικειμενικά πλουσίων Ελλήνων, για τους υπόλοιπους κάτι βρωμάει...
Έχεις μια απίστευτη ευκολία, το ακραίο να το κάνεις σύνηθες και καθημερινό. Ή και το ανάποδο. Κάτι σύνηθες (σπουδές στο εξωτερικό) το κάνεις να φαίνεται ακραίο και ύποπτο (Διάβασε ξανά το υπογραμισμένο κείμενό σου και θα καταλάβεις τι εννοώ).
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι σπουδές σε πολλές χώρες της Ευρώπης (Σκωτία, Γερμανία, Γαλλία κ.λ.π.), έχουν για έξοδα τα έξοδα διαμονής, τα οποία, σε αρκετές περιπτώσεις, δεν είναι μεγαλύτερα από τα έξοδα των σπουδών σε μια άλλη πόλη της Ελλάδας. Και όμως το κάνεις να φαίνεται ακραίο και ύποπτο, όπως ανέφερα απαραπάνω.
Πρόσεχε! Βλέπεις παντού συνομωσίες!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.