Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
03-11-05
19:08
Αρχική Δημοσίευση από kleftra:Κάποτε σκεφτόμουν το ίδιο για να παρηγορηθώ αλλά τώρα δεν μου αρκεί πια.
Έχω γίνει πολύ σκληρή απέναντι τους κι ορισμένες φορές τους αδικώ αλλά όπως τραγούδησε και η Θεοδωρίδου:"...τον χαραχτήρα μου τον φτιάξανε τα έργα σου".Δεν προσπαθώ να πω πως είμαι ένα άτομο με ψυχολογικά κατάλοιπα που του τα διμιούργησαν οι γονείς απλά πιστεύω ότι η σχέση μας θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη αν μου είχαν σταθεί κάποιες εποχές που πραγματικά τους χρειάστηκα,νομίζω πως τώρα είναι αδύνατο να βελτιωθούν αν ήμουν μικρότερη ίσως.Δεν λέω ότι δεν τους αγαπώ κάθε άλλο απλώς έχω σκληρύνει και τώρα που φιλότιμα προσπαθούν να έρθουμε πιο κοντά δεν το θέλω.Βέβαια οφείλω να αναγνωρίσω ότι η στάση τους με βοήθησε σε δύο κυρίως πράγματα:συνειδητοποίησα ότι μπορώ μια χαρά να στηριχτώ μόνο στον εαυτό μου και βρήκα τα λάθη που ελπίζω να μην κάνω εγώ με τα παιδιά μου.Κάθε εμπόδιο σε καλό.
Διάβασα αυτή σου την απάντηση και αρχικά χαμογέλασα.... και ετοίμασα την απάντηση μου.... ότι ναι μεν... δίκιο έχεις αλλα... αλλά...
Και ήρθε το μετά....
.....Μετα συνειδητοποίησα κάτι και σοκαρίστηκα!!!!
Απάντησες όπως θα απαντούσα και γω....
Σαν να διάβαζα τον εαυτό μου... σαν να κοιτάω σε καθρέφτη τις σκέψεις μου....
Και μετά ξαναθυμήθηκα την πρώτη μου αντίδραση... το χαμόγελο μου... και την απάντηση που θα σου έδινα...επειδή δεν ήμουν εγώ αλλά εσύ... κι όμως... κι εγώ το ίδιο θα έλεγα... κι όμως βαθιά μέσα μου θέλω να τις βελτιώσω αυτές τις σχέσεις... και δεν θέλω...
Αν τα έγραφα εγώ όλα αυτά... πως θα ένιωθες? Μπορείς να το σκεφτείς? Τι θα μου απαντούσες?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
03-11-05
18:51
kleftra μου απ ότι καταλαβαίνω η δική σου περίπτωση είναι διαφορετική κατά κάποιον τρόπο....
οι γονείς σου και δει η μητέρα σου, έχει πολύ υψηλές απαιτήσεις από εσένα και είναι μονίμως ανικανοποίητη...
μήπως παντρέφτηκε τον πατέρα σου πολύ μικρή και άφησε στην άκρη δικά της όνειρα? γιατί έτσι εξηγείται πολλές φορές αυτή η τόση φορτικότητα στο να διαπρέψει η κόρη ακόμα κι όταν η κόρη τα πάει περίφημα παντού...
Μην στεναχωριέσαι (γιατί είναι φανερό ότι σε πικρένει και σε πονάει το θέμα) και η προσωπική μου θεωρία είναι (αν και δεν γνωρίζω τη μητέρα σου) ότι σίγουρα νιώθει πολύ περήφανη για όσα έχεις καταφέρει αλλά δεν πρόκειται να στο πει ποτέ για να προσπαθείς πάντα περισσότερο για ακόμα περισσότερα...
Νομίζω ότι στην ηλικία που είσαι και εφόσον πλέον ζεις και μόνη σου κοντά 3 χρόνια είναι καιρός να καλέσεις τη μητέρα σου σπίτι σου για ένα καφεδάκι....
να της ανοίξεις την καρδιά σου για όλα αυτά που μας λες... να την ακούσεις τι έχει να πει κι αυτή... γιατί είναι τόσο ... ανικανοποίητη...
Κατά 99,9% βλέπει τον εαυτό της μέσα απ τη δική σου ζωή και θέλει για σένα όσα αυτή δεν κατάφερε....
Φέρτην μπροστά στα όνειρα σου και τις φιλοδοξίες της...
Θύμισε της τον εαυτό της και τη σχέση της με τη δική της μητέρα όταν ήταν στην ηλικία σου...
Θύμισε της ότι το σημαντικό για αυτήν σαν μάνα είναι να είσαι εσύ ευτυχισμένη και δείξε της ότι είσαι ευτυχισμένη και ότι τα πας περίφημα χάρη στα εφόδια και τις αρχές που έμαθες μέσα από το σπίτι σου
Ξέρεις ότι είσαι από τα άτομα που συμπαθώ ιδιαίτερα εδώ μέσα... σε εκτιμώ... ακριβώς για αυτό που είσαι...
Ξέρω ότι η δική μου αναγνώριση στο πρόσωπο σου, ή η αναγνώριση που έχεις από τους φίλους σου δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την ελειπή αναγνώριση από την οικογένεια... το ξέρω γιατί το έχω ζήσει (για να μην πω το ζω ακόμα)
Προσέγκισε τους γονείς σου, κατανόησε γιατί σου λένε όσα σου λένε και τότε θα σου είναι πολύ πιο εύκολο να δεις ότι δεν είναι ότι δεν πιστεύουν σε σένα αλλά ότι δεν πιστεύουν στους εαυτούς τους ότι τα κατάφεραν τόσο καλά μαζί σου....
οι γονείς σου και δει η μητέρα σου, έχει πολύ υψηλές απαιτήσεις από εσένα και είναι μονίμως ανικανοποίητη...
μήπως παντρέφτηκε τον πατέρα σου πολύ μικρή και άφησε στην άκρη δικά της όνειρα? γιατί έτσι εξηγείται πολλές φορές αυτή η τόση φορτικότητα στο να διαπρέψει η κόρη ακόμα κι όταν η κόρη τα πάει περίφημα παντού...
Μην στεναχωριέσαι (γιατί είναι φανερό ότι σε πικρένει και σε πονάει το θέμα) και η προσωπική μου θεωρία είναι (αν και δεν γνωρίζω τη μητέρα σου) ότι σίγουρα νιώθει πολύ περήφανη για όσα έχεις καταφέρει αλλά δεν πρόκειται να στο πει ποτέ για να προσπαθείς πάντα περισσότερο για ακόμα περισσότερα...
Νομίζω ότι στην ηλικία που είσαι και εφόσον πλέον ζεις και μόνη σου κοντά 3 χρόνια είναι καιρός να καλέσεις τη μητέρα σου σπίτι σου για ένα καφεδάκι....
να της ανοίξεις την καρδιά σου για όλα αυτά που μας λες... να την ακούσεις τι έχει να πει κι αυτή... γιατί είναι τόσο ... ανικανοποίητη...
Κατά 99,9% βλέπει τον εαυτό της μέσα απ τη δική σου ζωή και θέλει για σένα όσα αυτή δεν κατάφερε....
Φέρτην μπροστά στα όνειρα σου και τις φιλοδοξίες της...
Θύμισε της τον εαυτό της και τη σχέση της με τη δική της μητέρα όταν ήταν στην ηλικία σου...
Θύμισε της ότι το σημαντικό για αυτήν σαν μάνα είναι να είσαι εσύ ευτυχισμένη και δείξε της ότι είσαι ευτυχισμένη και ότι τα πας περίφημα χάρη στα εφόδια και τις αρχές που έμαθες μέσα από το σπίτι σου
Ξέρεις ότι είσαι από τα άτομα που συμπαθώ ιδιαίτερα εδώ μέσα... σε εκτιμώ... ακριβώς για αυτό που είσαι...
Ξέρω ότι η δική μου αναγνώριση στο πρόσωπο σου, ή η αναγνώριση που έχεις από τους φίλους σου δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την ελειπή αναγνώριση από την οικογένεια... το ξέρω γιατί το έχω ζήσει (για να μην πω το ζω ακόμα)
Προσέγκισε τους γονείς σου, κατανόησε γιατί σου λένε όσα σου λένε και τότε θα σου είναι πολύ πιο εύκολο να δεις ότι δεν είναι ότι δεν πιστεύουν σε σένα αλλά ότι δεν πιστεύουν στους εαυτούς τους ότι τα κατάφεραν τόσο καλά μαζί σου....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.