roumana
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Και σε ο,τι αφορα τον μιστερ [...], καλα να παθει, μονο και μονο γιατι φερθηκε ατιμα λεγοντας ψεματα εξ αρχης. Ζητουσε 2 μυρια, βγαζοντας παρανοικη τη μητερα, αρνουμενος οποιαδηποτε ερωτικη σχεση μαζι της. Ας ζητησει και αυτη 4 τωρα για να μαθει να ειναι ειλικρινης και να μη συκοφαντει ενω ξερει οτι εχει λερωμενη τη φωλιτσα του....
Οποιος δεν εχει μυαλο, εχει ποδια....μου ελεγε ο παππους μου! Ας προσεχε και πριν και μετα...
Με τα αποτελέσματα DΝΑ λύθηκε το πρόβλημα την μαμάς και βρέθηκε εκτεθειμένος εκείνος για όλα αυτά που είπε. Το πρόβλημα είναι ότι συνεχίζουν την διαμάχη και διαλύουν την όποια ελπίδα γεφύρωσης της σχέσης τους, όχι ως ζευγάρι αλλά ως γονείς ενός παιδιού.
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο…
Άντε και θα πάρει μετά από δέκα χιλιάδες χρόνια τρέξιμο στο δικαστήριο κάποιο ποσό…σε όλο αυτό το διάστημα, το παιδί δεν θα έχει την δυνατότητα να γνωρίσει τον πατέρα του γιατί ο πατέρας θα είναι απασχολημένος να αποφεύγει «την ζημιά» που πάει να του κάνει η μάνα του παιδιού... θα έχει εχθρικά συναισθήματα. Ενώ θα μπορούσε με το καιρό να ηρεμίσει και να τον αγαπήσει.
Φτιάχνει η υπόληψη με 4 εκατομμύρια? Τόσο στοιχίζει, τέλος πάντων?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Δεν ξέρω πώς λειτουργούν εδώ τα γραφειοκρατικά. Η αλήθεια είναι ότι ο άντρας μου τα ανέλαβε όταν γεννήθηκε ο γιος μας… αλλά…Και σε μια εκπομπή άκουσα ότι δεν αφήνετε πλέον κενό το σημείο αυτό, βάζεις όνομα...(γιατί είναι φύσιν αδύνατο να μην γνωρίζει η μητέρα τον πατέρα, έτσι κι αλλιώς)
Δεν νομίζω ότι είναι έτσι απλά τα πράγματα, διότι όταν δηλώνεις τον πατέρα, αυτομάτως το παιδί έχει και δικαίωμα στην κληρονομιά. Οπότε…αν δηλώνω ότι έκανα ένα παιδί με τον Σάκη Ρουβα… κάπου πρέπει να το αποδείξω... δεν είναι?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Δεν μου αρέσει να εκφράζομαι έτσι κρονακο… «φταίει», «ήταν λάθος της στιγμής»κλπ….Ρουμανα μου, σωστα αυτα, αλλα οταν μια γυναικα αποφασιζει να κρατισει ενα παιδι ενω ξερει οτι ο πατερας δεν θα ειναι εκει και δεν θα το αναγωρισει (δεν ξερω τι ειχε γινει στην δικη σου περιπτωση, γενικα μιλαω) δεν πρεπει να το σκευτει και αυτο; Δεν ειναι και αυτο ενα φυσικο επακολουθο, μια συνεπια;.... Δεν φταιει ο πατερας για αυτο, η μητερα φταιει....
…και δεν έχει σημασία για το παιδί ποιος φταίει.
ΚΕ…δεν ξέρω… πραγματικά δεν ξέρω. Και πάλι, δεν έχει σημασία πώς νιώθει η μάνα, αλλά το παιδί.αναρωτιέμαι στα αλήθεια αν είναι πιο εύκολο να πεις
- όνομα πατέρα?
- κύριος Χ
- α ωραία.. και τι δουλειά κάνει?
- δεν ξέρω, δεν ήταν ποτέ μαζί μας
Ίσος το παιδί να υποφέρει λιγότερο με το να υπάρχει ένα όνομα.
… τελευταίες πληροφορίες λενε οτι η μάνα ζητάει πολλά λεφτά? κριμα... κατέστρεψε όλο το ηθικό του αγώνα που εκανε…
ετσι ειναι... ακριβως.Πάντως κατά την γνώμη μου το δυσκολότερο για 1 παιδί είναι η έλλειψη της φυσικής παρουσίας του γονιού και όχι του ονόματος.
Later edit:
Όταν όμως έναν άντρα αρνείται το παιδί του και την γυναίκα που έφερε στον κόσμο το παιδί του, είναι δύσκολο να αλλάξουν τα εχθρικά συναισθήματα που νιώθει(μάνα + παιδί = πρόβλημα γιʼαυτόν) σε συναισθήματα αγάπης… όχι αδύνατον, αλλά δύσκολο.
Ίσως καλύτερα μακριά…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Αν εννοείς ότι το οφείλουν στα παιδιά τους… θα συμφωνήσω μαζί σου.Δεν είναι απλά σωστό, αλλά υποχρέωσή τους!!
…καταγράφεις τις σκέψεις μου και την συμπεριφορά μου πριν 15 χρόνια. Τότε ήμουν νέα, ωραία και περήφανη πολύ. Οπωσδήποτε είχα άγνοια από τις δυσκολίες της ζωής. Όπως οι περισσότεροι ξέρετε, υπήρξα ανύπαντρη μητέρα. Όχι απλά δεν κυνηγούσα την αναγνώριση-διατροφή, αλλά θα προτιμούσα να πεθάνω παρά να δείξω ότι με προβλημάτιζε η απόφασή του να μην είναι μαζί μας.Μπορώ να απαντήσω μόνο ως Βίκυ... Προσωπικά δεν θα είχα την απαίτηση να μου αναγνωρίσει ο άλλος το παιδί... Γιατί για εμένα μία αναγνώριση δεν μου λέει τίποτα... Δεν θέλω το επίθετο του συντρόφου μου, θέλω τον σύντροφό μου δίπλα στο παιδί μας (εννοώντας να σταθεί ως πατέρας κι ας πάψει να είναι δικός μου σύντροφος)... Δεν μου επιτρέπει η δική μου αξιοπρέπεια- και γιατί όχι- ο εγωισμός μου να το εκβιάσω ή να το πιέσω... Ξέρει την αλήθεια...την αποδέχεται οκ...δεν...πάλι οκ...
Τα χρόνια πέρασαν. Μαζί με λίγες άσπρες τρίχες απόκτησα και δυνατότητα να μετριάσω την περηφάνιά μου. Μετά από 15 χρόνια, όπου εγώ και το παιδί μου (αυτό με καίει), νιώσαμε το ρατσισμό, την απόρριψη, την υποτίμηση, δεν είμαι σίγουρη ότι θα έκανα το ίδιο. Δεν θα διεκδικούσα ποτέ διατροφή (Δόξα το Θεό δεν χρειάζομαι και δεν χρειαζόμουν ποτέ βοήθεια) αλλά το όνομα του παιδιού είναι πολύ πιο σημαντικό απ ότι φαίνεται.
Για όσες δεν ξέρουν, στο όνομα πατρός μπαίνει μια γραμμούλα. Δεν περιγράφεται το συναίσθημα που νιώθεις όταν σε ρωτάνε:
«όνομα πατρός;»
και εσύ, κοιτώντας αόριστα, απαντάς:
… «δεν έχει».
Γιʼαυτό, δεν είναι και τόσο καλή η περηφάνια. Όχι μπροστά στο τι νιώθει το παιδί όταν τον ρωτάνε… «όνομα πατρός;»
... για την ώρα, σε αυτή την κοινωνία ζούμε, σε αυτήν μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, από αυτήν πρέπει να τους προστατέψουμε….
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
αυτο.γενικά για τέτοιες περιπτώσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Το να ζητιανεύεις την πατρότητα είναι τρισχειρότερο για μένα. Αλλά και πάλι αν σκέφτεσαι το παιδί…
...απλοϊκά...[Πειτε μου κι εμενα ποιο ειναι το θεμα που διχαζει την ελληνικη κοινωνια γιατι σχολαω απογευμα και δεν προλαβαινω τα κουτσομπολιστικα πλιζ ]
Μερικοί λένε "καλά να πάθει ο Τραγουδιστής" και μερικοί λένε "καλά να πάθει η ανύπαντρη μητέρα". Και ο ένας και ο άλλος κάνανε τις επιλογές τους. Στη μέση ...ένα παιδί που δεν ρωτήσανε πώς είναι να σε αρνείται ο πατέρας και πώς είναι να ακούς για την μαμά σου ότι είναι τρελή, συμφεροντολόγα ή εύκολη…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Μιλάω για συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπου η μητέρα εξαρχής γνωρίζει ότι η σχέση δεν έχει μέλλον.
(το θέμα ανοίγει με αφορμή την περιπέτεια του γνωστού καλλιτέχνη, που διχάζει την ελληνική κοινωνία.)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.