mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
13-12-07
12:25
Μάνια, είναι διαφορετικό πράγμα η συγκατοίκηση και διαφορετικό το μόνος στο σπίτι. Αλλωστε ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του να μένεις μόνος, είναι οτι μπορούν να έρχονται οι φίλοι σου όποτε εσύ το θέλεις και για όσο εσύ το θέλεις και να κάνετε και ότι εσύ θέλεις.
Το μεγαλείο του αποφασίζειν.
Το ξέρω ότι είναι διαφορετικό, απλά η αλλαγή κάποια στιγμή απο το μόνος και έχω παρεα όποιου είδους πιστέυω ότι είναι περίεργη φάση, όχι το να είσαι μόνος, εγώ π.χ. βλέπω βουνό να είμαι μόνος και να πρέπει να συγκατικίσω, είναι σαν να αλλάζεις όλη την χουζούρα που είχες όσο ήσουν μόνος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
13-12-07
12:14
Προσωπικά Μάνια μου, σε τέτοια περίπτωση θα τον έστελνα να ποτίσει τα λουλούδια, να βγάλει τα σκουπίδια, να σκουπίσει το διαμέρισμα του αποκάτω, να κάνει κάτι τέλος πάντων και να με αφήσει στην ησυχία μου ή κάνω αίτηση διαζυγίου!
Η ας πούμε να διαπραγματευτεί το Κυπριακό, μετά το Σκοπιανό και όταν τα λύσει, ας επιστρέψει.
Πάντως παιδάκια ζόρικο πράγμα μου φένετε, περίεργο, το να είσαι μόνος τελικά μήπως μπορεί αργότερα να είναι πρόβλημα στην συγκατοίκηση;
Π{ειρατή απαντάω και σε σένα γενικά, εσύ ξέρω πότε θα συγκατοικίσεις, όταν ο άνθρωπος θα πατήσει στον ήλιο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
13-12-07
11:09
Yπάρχουν πάντοτε βράδια που θα ήθελα να μην πρέπει να κοιμηθώ μόνη, υπάρχουν βράδια που μια αγκαλιά μοιάζει βάλσαμο κι όμως κανείς δεν είναι εκεί να μου την προσφέρει. Δεν θεωρώ πως το να μένεις μόνος σε κάνει ακοινώνητο και μετά δυσκολεύεσαι να πεις ότι συζείς. Απλά σε κάνει να μαθαίνεις πολλά για τον εαυτό σου, να ανακαλύπτεις πτυχές του που δεν ήξερες και σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Το αν θα μπορέσεις τελικά να συζήσεις με κάποιον, εξαρτάται κατά κύριο λόγο από εκείνον τον κάποιον κι όχι από σένα - αν αυτός ο κάποιος μπορεί να σεβαστεί την ατομικότητα και την ανεξαρτησία σου, τότε μπορείς άνετα να συμβιώσεις μαζί του.
Οταν π.χ. γυρνάς σπίτι και θές να κάνεις κάποια στάνταρ πράγματα που σε χαλάρώνουν και αυτά δεν τα κάνεις έυκολα επειδή και ο άλλος έχει την ατομικότητα και την ανεξαρτησία του πώς μπορείς να το κόψεις; δεν νοιώθεις ότι πνήγεσαι; ότι δεν σε αφήνει να απνέυσεις;
Π.χ. εγώ κάθε μεσημέρι για να ξεκουραστώ θελω καναπέ και τηλεώραση μόνη, ο άντρας κοιμάτε και είμαστε οκ, όταν όμως δεν κοιμηθεί για κάποιο λόγο με φρικ'άρει, νοιώθω ότι είμαι πολλύ κουρασμένη την υπόλοιπη μέρα.
Οταν λοιπόν έχεις τέτοιες στιγμές συνεχώς πιστέυεις ότι θα νοιώθεις πίεση;
Υ.Γ δεν μηλάω μόνο προσωπικά, μηλάω γενικά, απλά σε πρώτο πρόσωπο μηλάω καλύτερα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
13-12-07
10:42
Να ρωτήσω κάτι αυτούς που τους αρέσει η μοναξιά; όταν μάθετε σε έναν τρόπο ζωής με την ηρεμία της μοναξιάς στον χώρο, όταν είναι να κάνετε μιά σχέση που μπορεί(άνθρωποι είμαστε)να καταλίξει σε συγκατικηση, πώς μπορείτε να ανεχτήτε τον άλλο στον χώρο απο την στιγμή που μάθατε αλλιώς;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
20-04-07
12:07
Τι θα προτιμούσατε, να μένετε μόνοι ή με συγκάτοικο?
Από ποια ηλικία και μετά, θεωρείτε ότι πρέπει κάποιος να φύγει από το σπίτι των γονιών του?
Πιστέυω ότι αυτό παίζει ανάλογα με το πόσο μυαλό και τι έχει λάβει κάποιος άπο την οικογένεια του, άν μπορεί να συντηριθεί άπο τα 20 του να το κάνει γιατί όχι άν πάλι δεν ειναι έτοιμος θα πρέπει να το κάνει το πολλύ μέχρι τα 25, μετά δεν υπάρχει λόγος να ζείς με τους γονείς...
Εγώ είχα πεί ή θα βρώ κάποιον που θα άγαπήσω πραγματικά ή στα 25 μου θα ζήσω μόνη μου, έτοιχε και παντρέυτηκα
Πάντος θα ήθελα να ζήσω μόνη μου τελείος άν έχω συγκάτηκο τότε έμενα και με τους δικούς μου, δεν θα έχω το μακρύ και το κοντό κανενός
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.