Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,024 μηνύματα.
10-03-13
14:55
Εδώ έχουμε έχουμε δύο εντελώς διαφορετικά θέματα: Άλλο το "μιλάω μια ξένη γλώσσα" και άλλο το "έχω χαρτί σε μια ξένη γλώσσα". Αυτά δεν είναι (πάντα) ισοδύναμα. Να μιλήσω για μένα? Στα Αγγλικά έχω Cambridge Proficiency (με Β!!!) από την Α λυκείου. Και λοιπόν? Δεν μπορώ να πω ότι μιλάω Αγγλικά. Δυσκολεύομαι πολύ να κάνω έναν απλό διάλογο με έναν Βρετανό, δεν καταφέρνω να διαβάσω μια άγγλική εφημερίδα, αν μια ταινία δεν έχει ελληνικούς υπότιτλους δεν μπορώ να την παρακολουθήσω, βρίζω όταν ένα προσπέκτους δεν είναι γραμμένο και στα ελληνικά. (Από όσο ξέρω δεν είμαι ο μόνος στο Σύμπαν που του συμβαίνουν αυτά). Στα Γαλλικά έχω Β2 (νομίζω) από τη Γ γυμνασίου. Εκεί η κατάστασή μου είναι ακόμα πιο τραγική, καθώς το μόνο που θυμάμαι είναι το " mademoiselle, voulez vous couche avec moi?".
Διάβασα κάποτε μια στατιστική, ότι στην Ελλάδα είμαστε οι πρώτοι της Ευρώπης στην (χαρτική) γλωσσομάθεια. Δεν μας ενδιαφέρει (και οι γονείς μας είναι πρώτοι στο λάθος αυτό) να μάθουμε μια ξένη γλώσσα, αλλά να πάρουμε το χαρτί. Παίρνουμε λοιπόν την πιστοποίησή μας και μάλιστα σε ηλικίες που δεν έχουμε μάθει ακόμα καλά τη μητρική μας γλώσσα και που οι (βάρβαροι και απολίτιστοι) Ευρωπαίοι θα θεωρούσαν εντελώς άτοπο. Έτσι, όταν χρειαζόμαστε την ξένη γλώσσα για μεταπτυχιακό ή εργασία στο εξωτερικό, θα πρέπει να την μαθαίνουμε ξανά από την αρχή. Ακόμα και τα πτυχία που παίρνουμε (σε πάρα πολλές περιπτώσεις) είναι άχρηστα, καθώς είτε δεν αρκούν είτε έχουν ημερομηνία λήξης, οπότε χρειαζόμαστε καινούργια.
Διάβασα κάποτε μια στατιστική, ότι στην Ελλάδα είμαστε οι πρώτοι της Ευρώπης στην (χαρτική) γλωσσομάθεια. Δεν μας ενδιαφέρει (και οι γονείς μας είναι πρώτοι στο λάθος αυτό) να μάθουμε μια ξένη γλώσσα, αλλά να πάρουμε το χαρτί. Παίρνουμε λοιπόν την πιστοποίησή μας και μάλιστα σε ηλικίες που δεν έχουμε μάθει ακόμα καλά τη μητρική μας γλώσσα και που οι (βάρβαροι και απολίτιστοι) Ευρωπαίοι θα θεωρούσαν εντελώς άτοπο. Έτσι, όταν χρειαζόμαστε την ξένη γλώσσα για μεταπτυχιακό ή εργασία στο εξωτερικό, θα πρέπει να την μαθαίνουμε ξανά από την αρχή. Ακόμα και τα πτυχία που παίρνουμε (σε πάρα πολλές περιπτώσεις) είναι άχρηστα, καθώς είτε δεν αρκούν είτε έχουν ημερομηνία λήξης, οπότε χρειαζόμαστε καινούργια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.