suia1977
Νεοφερμένος
Η suia1977 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 17 μηνύματα.
01-03-13
12:42
Αν κι έχω αποφοιτήσει εδώ και 11 χρόνια (Θεέ μου, πότε πέρασαν) από την Ιατρική Αθηνών, μπορώ νομίζω να πω κι εγώ μια γνώμη.
Η διάρκεια της φοίτησης είναι 12 εξάμηνα. Στην Ιατρική Αθηνών, μπαίναμε στις κλινικές στο 4ο έτος. Μέχρι και το τρίτο, κάναμε τα λεγόμενα προκλινικά μαθήματα, που είχαν ως επί το πλείστον παρακολούθηση εργαστηρίων. Τα εργαστήρια ήταν ανάλογα με το μάθημα. Μη φανταστείς όμως ότι θα στην Ανατομία,πχ, θα πάρεις νυστέρι και θα αρχίσεις να πετσοκόβεις το πτώμα, όπως ίσως έχεις δει σε διάφορα έργα. Αυτά τα cool τα κάνει ο καθηγητής. Εσύ πρέπει να αποστηθίσεις 800 σελίδες ανατομία για να μάθεις τι ακριβώς σου δείχνει και μετά να του το πεις στις εξετάσεις. Κι αυτά μόνο για το σετ οστά-μύες-αγγεία-περιφερικά νεύρα. Τα σπλάγχνα είναι άλλο μάθημα (άλλες 200 σελ).Και ούτω καθ' εξής.
Οι πρωτοετείς να περιμένετε να πάτε και στα άλλα έτη πριν βιαστείτε να χαρακτηρίσετε τη σχολή εύκολη.
Η βασική δυσκολία της Ιατρικής (και ειδικά της Αθήνας, την οποία αρέσκονται να "θάβουν" όσοι έχουν περάσει σε άλλες πόλεις), είναι ο απίστευτα μεγάλος όγκος των μαθημάτων και η παπαγαλία που αυτό συνεπάγεται. Αν είσαι έξυπνος και σου "κόβει" η Ιατρική είναι το καλύτερο μέρος για να το ¨κάψεις". Δε χρειάζεται και το μεγαλύτερο IQ του κόσμου για να παπαγαλίσεις. Απλά υπομονή και στρώσιμο. Τώρα, φοιτητική ζωή, όποιος γουστάρει κάνει. Δεν θα τον εμποδίσει η Ιατρική. Όλες οι σχολές έχουν ....nerds , αντίστοιχα και η Ιατρική. Δεν έχει περισσότερους από το συνηθισμένο. Αυτά περί μη ύπαρξης φοιτητικής ζωής είναι διαδόσεις κομπλεξικών που επειδή δεν τους έκατσε η Ιατρική, κάτι πρέπει να πουν για να ξεθυμάνουν.
Η σχολή βγαίνει και σε 6 χρόνια.
ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΉ: την οποία άκουσα κατά τύχη από κάποιο συμφοιτητή μου, και η οποία είναι απολύτως σημαντική αν κάποιος δε θέλει να κάνει "κοιλιά", και να αργήσει να τελειώσει:
Στο τέλος του 3ου έτους φρόντισε να μην χρωστάς μαθήματα. Να μην μείνουν προκλινικά για το τέλος. Αν μπαίνοντας στο 4ο έτος δε χρωστάς ούτε ένα μάθημα, τότε οι πιθανότητες να τελειώσεις έγκαιρα αυξάνονται κατακόρυφα.
Όπως είπαν και οι προηγούμενοι, η διάρκεια της ειδικότητας εξαρτάται από το είδος της. Η αναμονή για να ξεκινήσεις στην Ελλάδα θεωρώ ότι έχει πέσει αισθητά, δεδομένου ότι οι περισσότεροι σηκώνονται και φεύγουνε.
Τώρα γιατί να πας Ιατρική, όταν η κατάσταση είναι τόσο αισχρή;
Μόνο αν είσαι τόσο πορωμένος με το θέμα. Αλλιώς δεν αξίζει ούτε η κούραση, ούτε τα χρόνια, ούτε τίποτα. Έχω σκυλομετανιώσει που πήγα Ιατρική. Χίλιες φορές να είχα πάει στο Παιδαγωγικό όπου είχα περάσει την 1η χρονιά που έδωσα Πανελλήνιες. Η απαξίωση είναι κάτι το ασύλληπτο. Η σαπίλα και η αηδία είναι κάτι που αν δεν το ζήσεις, δεν το καταλαβαίνεις.
Τι εννοώ: όταν πέρασα Ιατρική, μπήκαμε στη Σχολή 224 άτομα, και στο έκτο έτος ήμασταν 600 (αν με πιάνεις τι σου λέω).
Ένας Θεός ξέρει πόσο κουράστηκα για να πάρω το 8 που πήρα στο πτυχίο. Και τα κωλόπαιδα έρχονταν από Ρουμανία και άλλες ανατολικές χώρες, με τα μαθήματα που είχαν "αγοράσει" εκεί αναγνωρισμένα. Αναγνωρισμένα σημαίνει ότι δε συνυπολογίζονται στο βαθμό πτυχίου. Ο βαθμός πτυχίου υπολογιζόταν με όσα μαθήματα τους είχαν μείνει να δώσουν στην Ελλάδα (συνήθως μονοψήφιο νούμερο)-στα οποία τους εξέταζαν ο μπαμπάς, ο θείος κι ο νονός τους και έπαιρναν εννιάρια και δεκάρια. Πόσο μ....ς μπορεί να νιώσει κανένας μετά από αυτό;
Η διάρκεια της φοίτησης είναι 12 εξάμηνα. Στην Ιατρική Αθηνών, μπαίναμε στις κλινικές στο 4ο έτος. Μέχρι και το τρίτο, κάναμε τα λεγόμενα προκλινικά μαθήματα, που είχαν ως επί το πλείστον παρακολούθηση εργαστηρίων. Τα εργαστήρια ήταν ανάλογα με το μάθημα. Μη φανταστείς όμως ότι θα στην Ανατομία,πχ, θα πάρεις νυστέρι και θα αρχίσεις να πετσοκόβεις το πτώμα, όπως ίσως έχεις δει σε διάφορα έργα. Αυτά τα cool τα κάνει ο καθηγητής. Εσύ πρέπει να αποστηθίσεις 800 σελίδες ανατομία για να μάθεις τι ακριβώς σου δείχνει και μετά να του το πεις στις εξετάσεις. Κι αυτά μόνο για το σετ οστά-μύες-αγγεία-περιφερικά νεύρα. Τα σπλάγχνα είναι άλλο μάθημα (άλλες 200 σελ).Και ούτω καθ' εξής.
Οι πρωτοετείς να περιμένετε να πάτε και στα άλλα έτη πριν βιαστείτε να χαρακτηρίσετε τη σχολή εύκολη.
Η βασική δυσκολία της Ιατρικής (και ειδικά της Αθήνας, την οποία αρέσκονται να "θάβουν" όσοι έχουν περάσει σε άλλες πόλεις), είναι ο απίστευτα μεγάλος όγκος των μαθημάτων και η παπαγαλία που αυτό συνεπάγεται. Αν είσαι έξυπνος και σου "κόβει" η Ιατρική είναι το καλύτερο μέρος για να το ¨κάψεις". Δε χρειάζεται και το μεγαλύτερο IQ του κόσμου για να παπαγαλίσεις. Απλά υπομονή και στρώσιμο. Τώρα, φοιτητική ζωή, όποιος γουστάρει κάνει. Δεν θα τον εμποδίσει η Ιατρική. Όλες οι σχολές έχουν ....nerds , αντίστοιχα και η Ιατρική. Δεν έχει περισσότερους από το συνηθισμένο. Αυτά περί μη ύπαρξης φοιτητικής ζωής είναι διαδόσεις κομπλεξικών που επειδή δεν τους έκατσε η Ιατρική, κάτι πρέπει να πουν για να ξεθυμάνουν.
Η σχολή βγαίνει και σε 6 χρόνια.
ΒΑΣΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΉ: την οποία άκουσα κατά τύχη από κάποιο συμφοιτητή μου, και η οποία είναι απολύτως σημαντική αν κάποιος δε θέλει να κάνει "κοιλιά", και να αργήσει να τελειώσει:
Στο τέλος του 3ου έτους φρόντισε να μην χρωστάς μαθήματα. Να μην μείνουν προκλινικά για το τέλος. Αν μπαίνοντας στο 4ο έτος δε χρωστάς ούτε ένα μάθημα, τότε οι πιθανότητες να τελειώσεις έγκαιρα αυξάνονται κατακόρυφα.
Όπως είπαν και οι προηγούμενοι, η διάρκεια της ειδικότητας εξαρτάται από το είδος της. Η αναμονή για να ξεκινήσεις στην Ελλάδα θεωρώ ότι έχει πέσει αισθητά, δεδομένου ότι οι περισσότεροι σηκώνονται και φεύγουνε.
Τώρα γιατί να πας Ιατρική, όταν η κατάσταση είναι τόσο αισχρή;
Μόνο αν είσαι τόσο πορωμένος με το θέμα. Αλλιώς δεν αξίζει ούτε η κούραση, ούτε τα χρόνια, ούτε τίποτα. Έχω σκυλομετανιώσει που πήγα Ιατρική. Χίλιες φορές να είχα πάει στο Παιδαγωγικό όπου είχα περάσει την 1η χρονιά που έδωσα Πανελλήνιες. Η απαξίωση είναι κάτι το ασύλληπτο. Η σαπίλα και η αηδία είναι κάτι που αν δεν το ζήσεις, δεν το καταλαβαίνεις.
Τι εννοώ: όταν πέρασα Ιατρική, μπήκαμε στη Σχολή 224 άτομα, και στο έκτο έτος ήμασταν 600 (αν με πιάνεις τι σου λέω).
Ένας Θεός ξέρει πόσο κουράστηκα για να πάρω το 8 που πήρα στο πτυχίο. Και τα κωλόπαιδα έρχονταν από Ρουμανία και άλλες ανατολικές χώρες, με τα μαθήματα που είχαν "αγοράσει" εκεί αναγνωρισμένα. Αναγνωρισμένα σημαίνει ότι δε συνυπολογίζονται στο βαθμό πτυχίου. Ο βαθμός πτυχίου υπολογιζόταν με όσα μαθήματα τους είχαν μείνει να δώσουν στην Ελλάδα (συνήθως μονοψήφιο νούμερο)-στα οποία τους εξέταζαν ο μπαμπάς, ο θείος κι ο νονός τους και έπαιρναν εννιάρια και δεκάρια. Πόσο μ....ς μπορεί να νιώσει κανένας μετά από αυτό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.