Πικάπα
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Πικάπα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 168 μηνύματα.
05-10-12
23:31
Και ποιά είναι η διαφορά του παιδαγωγικού με την φιλολογία;Σχολές που παράγουν δασκάλους δεν είναι και οι δύο;
Όχι, όχι, το αμιγώς παιδαγωγικό έργο του φιλολόγου (αν και σπουδαίο), σε σύγκριση με αυτό του δασκάλου είναι ελάχιστο! Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις εξελικτική ψυχολογία για να αναγνωρίζεις ότι ένα παιδί στη σχολική ηλικία αναπτύσσεται με διαφορετικό τρόπο από έναν έφηβο. Μπορούν να γραφτούν άπειρες σελίδες για τις διαφορές του έργου, ενός δασκάλου της δημοτικής εκπαίδευσης από εκείνο του φιλόλογου. Εγώ θα το συνόψιζα στα εξής: Ο δάσκαλος καλείται να διαπλάσει ολιστικά το παιδί, να "παίξει" έναν από τους σημαντικότερους ρόλους στη διαμόρφωση του ως κοινωνικό άτομο. Ο φιλόλογος από την άλλη, καλείται να καλύψει μια "ζώνη επικείμενης ανάπτυξης", επίσης πολυπαραγοντικά αλλά όχι ολιστικά, και στοχεύοντας κυρίως στον πολιτισμικό τομέα -ή μάλλον, για να είμαστε λιγότερο θεωρητικοί, στα αυστηρά πλαίσια που προβλέπει το αναλυτικό πρόγραμμα-.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πικάπα
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Πικάπα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 168 μηνύματα.
03-10-12
01:16
H σωστή επιλογή σχολής και κυρίως μεταπτυχιακού γίνεται πλέον με γνώμονα τι έχει ζήτηση στο εξωτερικό.Το δημόσιο τελείωσε παιδιά δυστυχώς.Και να διοριστείς δηλαδή ώς μόνιμος σε σχολείο τι νόημα έχει άν παίρνεις 600 ευρώ μισθό,χωρίς δώρα κτλ;
Συμφωνώ απόλυτα.
Επιπλέον, αν και το θεωρώ άσχημο, το επάγγελμα του δασκάλου, εδώ και μερικά χρόνια ανεβοκατεβαίνει στο top 3 των worst-payed σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πρόβλημα βέβαια δεν σταματάει στους μισθούς. Συνήθως, τα πτυχία σου δίνουν επαγγελματικά δικαιώματα μόνο εγχώρια, οπότε όχι μόνο αναγκάζεσαι να παίρνεις έναν πενιχρό μισθό σε σχέση με άλλους πτυχιούχους αλλά και να παραμείνεις στα πλαίσια του έθνους σου.
Είναι αυτό που είπε ο "panosmets" προηγουμένως "τα παιδαγωγικά επιστρέφουν στη θέση που πάντα είχαν". Και αυτό ίσως είναι μια από τις πιο τρανές αποδείξεις, ότι η κρίση είναι κάτι πολύ περισσότερο από οικονομική. Διότι γυρνάμε πίσω, τώρα, που ο καθένας γνωρίζει τον σπουδαιότατο ρόλο που καλείται να επιτελέσει ο δάσκαλος, του οποίου τα αποτελέσματα αφορούν έμμεσα ολόκληρη την κοινωνία. Με τον εξευτελισμό του δασκάλου, ο οποίος οδηγεί σε ένα δύσμορφο και δυσλειτουργικό εκπαιδευτικό σύστημα, ξεκινάει μια αλυσίδα "αντιδράσεων" με οδυνηρές επιπτώσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.