22-10-07
16:58
Μιλώντας για την παγκόσμια φτώχεια και όχι για την Ελλάδα,
Η γη θα ήταν αδύνατον να σηκώσει έναν ευημερεύων πληθυσμό όπου κανένας δεν θα ήταν φτωχός. Τους χρειαζόμαστε τους φτωχούς για να ζούμε οι ίδιοι άνετα άλλα και για να επαρκούν οι πόροι. Κυνικό; Δεν είπα ότι συμφωνώ. Απλώς αναφέρω την αλήθεια. Γιατί είναι ωραίο να μιλάμε για την καταπολέμηση της φτωχιάς από τον ζεστό καναπέ μας τη στιγμή που αν αυτοί δεν ήταν φτωχοί πιθανόν να μην ήμασταν εκεί.
Aγαπητή Angie_Ann η αποψή σου είναι και η θέση πολλών άλλων ατόμων, είναι όλες εκείνες οι αντιφατικές έννοιες όπου η μία αποκτάει νόημα εξαιτίας τις άλλης. Καλός-κακός, ομορφός-άσχημος, ανόητος-έξυπνος γιν και γιαν...
Και τώρα έρχομαι να ρωτήσω, άραγε το περιεχόμενο αυτών των εννοιών -γενικά- δεν έχει διαμοφορθεί απο το σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε; Το περιεχόμενο των λέξεων αλλά και όσα αυτές αντιπροσωπεύουν δεν έχουν τάχα υποβληθεί μέσα απο τα διάφορα πρότυπα?!
Η αλήθεια στην οποία εσύ αναφέρεσαι είναι η αλήθεια που κάποιοι μας έχουν επιβάλλει και που εμείς έχουμε ωχαδερφιστικά δεχτεί, οι φτωχοί δουλεύουν για τους πλούσιους, οι δούλοι για τους άρχοντες, τα ζώα για τους αφέντες.
Η σημερινή πραγματικότητα είναι γιατί συμφέρει κάποιους, πολύ συγκεκριμένα, οι οποίοι εκμεταλλέυονται παράγουν και πουλούν πλουτίζοντας. Παράλληλα αυτοί οι κάποιοι λόγω του χρήματος και της εξουσίας που αυτό παρέχει είναι σε θέση να κρατούν την κατάσταση που σήμερα επικρατεί παγιωμένη.
Επειδή όμως υπάρχει αυτή η διαστρέβλωση δεν σημαίνει ότι είναι και η αλήθεια. Στις πρωτες πρωτες ομάδες ανθρώπων και επί 1000δες χρόνια οι άνθρωποι ήταν οργανωμένοι σε ομάδες που κάποιοι κυνηγούσαν κάποιοι μαγείρευαν και κάποιοι αναβαν φωτιά, όλοι όμως τα μοιράζονταν μεταξύ τους και ενωμένοι αντιμετόπιζαν τις δυσκολίες.
Ολοκληρώνοντας, όσο εμείς θεωρούμε ότι ο ζεστός καναπές μας, είναι αυτό που πραγματικά μας κάνει ευτυχισμένους και πως ακόμη χειρότερα ότι κάποιοι άλλοι πρέπει να μένουν παγωμένοι για να απολαμβάνουμε εμείς αυτές τις ευκολίες τότε θα εξακολουθούμε να έχουμε έναν πραγματικά πολύ φτωχό κόσμο.
Και εν κατακλείδα όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε με ίσα δικαιώματα, είναι θέμα καθαρά τύχης ή ατυχίας αν θα γεννηθούμε πλούσιοι ή φτωχοι, τώρα στο τι θα εξεληχθούμε και σε ποιο τομέα πνευματικά ή υλικά είναι ένα θέμα και δικό μας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
18-10-07
18:15
Προσωπικά θεωρώ ότι το πρόβλημα της ανεργίας έγκειται στο ότι υπάρχει ρατσισμός. Τι εννοώ όμως με αυτό, υπάρχει ρατσισμός όσον αφορά αυτούς που έχουν σπουδάσει και σε αυτούς που είναι τεχνίτες.Η συντριπτηκή πλειοψηφία των ελλήλων μαθητών παρακινούμενοι τόσο απο τους γονείς τους όσο και απο τα πρότυπα της κοινωνίας παλεύουν να εισαχθούν σε ανώτερα/ατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, σίγουροι ότι αυτό θα τους παρέχει μία ζωή όπως την ονειρεύονται με χρήματα και κύρος. Όμως για μένα κάπου εδώ χάνεται το νόημα... Έχουμε μία χώρα που βριθεί απο κάθε είδους επιστήμονα αλλά που πάσχει απο κάθε είδους τεχνίτη. Φωνάζεις έναν υδραυλικό να σου αλλάξει το καζανάκι και στην καλύτερη σου παίρνει 20 ευρώ για δουλεια 10λεπτών... 5 καζανάκια να αλλάξει την μέρα 100 ευρώ, καταλαβαίνεται την συνέχεια των αριθμητικών πράξεων για τα έσοδα της εβδομάδας του μήνα και πάει λέγοντας.
Όμως ο υδραυλικός δεν μπορεί να έχει το status ενός δικηγόρου άσχετο αν ο δικηγόρος καθυστερεί και κοπιάζει πολύ περισσότερο για να έχει τις ίδιες απολαβές.
Οι σπουδές είναι υπέροχο πράγμα όμως και η δουλειά που θα σου προσφέρει μία άνετη ζωή είναι ακόμη πιο σημαντική...
Τα ποσοστά ανεργίας που είναι αυξανόμενα προσωπικά πιστευω οτι αντικατοπτρίζουν την ανικανότητα μας ως κοινωνία να αντιληφθούμε πραγματικά τι λείπει απο την αγορά εργασίας
(Ελπίζω να μην βγήκα εκτός θέματος)
Όμως ο υδραυλικός δεν μπορεί να έχει το status ενός δικηγόρου άσχετο αν ο δικηγόρος καθυστερεί και κοπιάζει πολύ περισσότερο για να έχει τις ίδιες απολαβές.
Οι σπουδές είναι υπέροχο πράγμα όμως και η δουλειά που θα σου προσφέρει μία άνετη ζωή είναι ακόμη πιο σημαντική...
Τα ποσοστά ανεργίας που είναι αυξανόμενα προσωπικά πιστευω οτι αντικατοπτρίζουν την ανικανότητα μας ως κοινωνία να αντιληφθούμε πραγματικά τι λείπει απο την αγορά εργασίας
(Ελπίζω να μην βγήκα εκτός θέματος)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.