MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
09-10-07
18:33
Δεν αποκλείεται. Γενικά είναι δύσκολο να καταλάβουμε το τι παιχνίδια παίζει το ασυνείδητό μας... Φοβάμαι ότι δεν μπορώ να σου απαντήσω με ένα "ναι" ή ένα "όχι"
Εξαρτάται πάντα για το άτομο που μιλάμε. Μόνο εκείνο μπορεί να ψάξει αρκετά μέσα του αν το θελήσει και βγάλει αυτά που σκέφτεται στο βάθος του μυαλού του...
Εξαρτάται πάντα για το άτομο που μιλάμε. Μόνο εκείνο μπορεί να ψάξει αρκετά μέσα του αν το θελήσει και βγάλει αυτά που σκέφτεται στο βάθος του μυαλού του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
08-10-07
23:15
Και αυτό που λες γίνεται. Δεν ξέρω βέβαια πόσο συχνό φαινόμενο είναι.
Γενικά ο άνθρωπος είναι μια πολύ πολύπλοκη μηχανή. Ότι κάνουμε στο σώμα μας μπορεί να επηρεάσει τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις μας, αλλά μπορεί να συμβεί και το αντίθετο. Αρκεί να σκεφτούμε το παράδειγμα των σωματόμορφων ψυχικών διαταραχών όπου ενώ το αίτιο είναι μια κακή ψυχική κατάσταση (π.χ. υπερβολικό άγχος, πένθος, τύψεις, τραυματικές εμπειρίες), η "ασθένεια" εμφανίζεται με την μορφή κάποιας σωματικής δυσλειτουργίας (παράλυση μέλους, τικ ή ακόμη και ... καρκίνος!).
Με αυτό το σκεπτικό, πηγαίνοντας πίσω στο παράδειγμά σου, πράγματι θα ήταν πιθανό να μοιάσω εν τέλει στον παχύσαρκο και κακό παππού μου λόγω κάποιων ασυνείδητων σκέψεών μου που μου επέβαλλαν να το κάνω στον εαυτό μου. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα μπορεί να είχα τύψεις που τον μισούσα και να ήθελα να κάνω κακό στον εαυτό μου και να τον βασανίσω, βάζοντάς τον ακριβώς στην θέση που ήταν ο παππούς μου, με την ελπίδα να τιμωρηθώ και έτσι να βρω ψυχική λύτρωση ...
Δήλωση: Ο παππούς μου μπορεί να είναι παχουλούλης, αλλά τον αγαπώ πολύ!
Γενικά ο άνθρωπος είναι μια πολύ πολύπλοκη μηχανή. Ότι κάνουμε στο σώμα μας μπορεί να επηρεάσει τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις μας, αλλά μπορεί να συμβεί και το αντίθετο. Αρκεί να σκεφτούμε το παράδειγμα των σωματόμορφων ψυχικών διαταραχών όπου ενώ το αίτιο είναι μια κακή ψυχική κατάσταση (π.χ. υπερβολικό άγχος, πένθος, τύψεις, τραυματικές εμπειρίες), η "ασθένεια" εμφανίζεται με την μορφή κάποιας σωματικής δυσλειτουργίας (παράλυση μέλους, τικ ή ακόμη και ... καρκίνος!).
Με αυτό το σκεπτικό, πηγαίνοντας πίσω στο παράδειγμά σου, πράγματι θα ήταν πιθανό να μοιάσω εν τέλει στον παχύσαρκο και κακό παππού μου λόγω κάποιων ασυνείδητων σκέψεών μου που μου επέβαλλαν να το κάνω στον εαυτό μου. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα μπορεί να είχα τύψεις που τον μισούσα και να ήθελα να κάνω κακό στον εαυτό μου και να τον βασανίσω, βάζοντάς τον ακριβώς στην θέση που ήταν ο παππούς μου, με την ελπίδα να τιμωρηθώ και έτσι να βρω ψυχική λύτρωση ...
Δήλωση: Ο παππούς μου μπορεί να είναι παχουλούλης, αλλά τον αγαπώ πολύ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
08-10-07
19:14
Το παρελθόν και ο περίγυρός μας είναι πιθανό μοντέλο και λογική ερμηνεία του τι γινόμαστε οι ίδιοι. Ωστόσο δεν είναι ο κανόνας του είναι μας.
Συμφωνώ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
08-10-07
19:03
Ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Και είναι απλή κοινωνική μάθηση συμπεριφοράς. Μαθαίνουμε πως να αντιδρούμε βάσει του προτύπου που είχαμε. Ας πούμε πως έμαθες από τον πατέρα σου (τον οποίο μπορεί και να μισείς) να ανταποκρίνεσαι σε μια συγκεκριμένη κατάσταση με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Έχεις χτίσει ας πούμε ένα μοντέλο συμπεριφοράς.
Ακόμα και αν φύγεις από τον πατέρα σου και αν μισείς την συμπεριφορά του, μπορεί αυτό το μοντέλο να έχει παγιωθεί μέσα σου και πλέον να έχει γίνει κομμάτι του εαυτού σου. Για παράδειγμα αν ο πατέρας σου πάντα έβαζε τις φωνές όταν ήταν νευριασμένος από την δουλειά και με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά του καθόντουσαν σούζα, εσύ έχεις πάρει ο μήνυμα ότι αν φωνάξω θα κάνω τον άλλο να κάτσει σούζα (=θα έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα). Έτσι, αργότερα όταν θα έχεις και εσύ παιδιά, αν έχεις ενστερνιστεί ασυνείδητα αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς και το έχεις κάνει κομμάτι της προσωπικότητάς σου, είναι πάρα πολύ πιθανον να βάλεις και εσύ τις φωνές στα δικά σου παιδιά. Είναι αυτο που λένε με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.
Αυτό ισχύει και στην επιλογή συντρόφου. Παρατηρούμε συχνά ότι πολλά ζευγάρια τείνουν να επιλέγουν συντρόφους που η προσωπικότητά τους τους θυμίζει τους γονείς τους, ακόμα και αν δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις μαζί τους. Και αυτό γίνεται γιατί απλά το άτομο έχει μάθει να τα βγάζει πέρα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, άσχετα αν δυσκολεύτηκε ή όχι να τα βγάλει πέρα. Εφόσον αυτό το περιβάλλον του είναι οικείο, τείνει να θέλει να το επαναλάβει
Ακόμα και αν φύγεις από τον πατέρα σου και αν μισείς την συμπεριφορά του, μπορεί αυτό το μοντέλο να έχει παγιωθεί μέσα σου και πλέον να έχει γίνει κομμάτι του εαυτού σου. Για παράδειγμα αν ο πατέρας σου πάντα έβαζε τις φωνές όταν ήταν νευριασμένος από την δουλειά και με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά του καθόντουσαν σούζα, εσύ έχεις πάρει ο μήνυμα ότι αν φωνάξω θα κάνω τον άλλο να κάτσει σούζα (=θα έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα). Έτσι, αργότερα όταν θα έχεις και εσύ παιδιά, αν έχεις ενστερνιστεί ασυνείδητα αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς και το έχεις κάνει κομμάτι της προσωπικότητάς σου, είναι πάρα πολύ πιθανον να βάλεις και εσύ τις φωνές στα δικά σου παιδιά. Είναι αυτο που λένε με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.
Αυτό ισχύει και στην επιλογή συντρόφου. Παρατηρούμε συχνά ότι πολλά ζευγάρια τείνουν να επιλέγουν συντρόφους που η προσωπικότητά τους τους θυμίζει τους γονείς τους, ακόμα και αν δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις μαζί τους. Και αυτό γίνεται γιατί απλά το άτομο έχει μάθει να τα βγάζει πέρα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, άσχετα αν δυσκολεύτηκε ή όχι να τα βγάλει πέρα. Εφόσον αυτό το περιβάλλον του είναι οικείο, τείνει να θέλει να το επαναλάβει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.