nefeli1
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η nefeli1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 216 μηνύματα.
06-09-12
19:36
Τα λόγια είναι περιττά!Αν σε νοιάζει τόσο η τύχη κάθε ζωντανού οργανισμού,τότε φαντάζομαι δεν θα αυνανίζεσαι ποτέ (καθώς τα σπερματοζωάρια αποτελούν εν δυνάμει ανθρώπους),δεν θα τρέφεσαι με ζώα,αλλά ούτε και με φυτά,καθώς και αυτά αποτελούν οργανισμούς.Επίσης,δεν θα σκοτώνεις τις κατσαρίδες ή τα κουνούπια αν τα δεις στο σπίτι σου,δεν θα κόβεις λουλούδια,και πολλά άλλα.
Δεν υπάρχει τίποτα ηθικολογικό σ'αυτό που λέω.Η ζωή,δεν αποτελεί κάποιο φετίχ.Προσωπικά,δεν δίνω δεκάρα αν ένας άνθρωπος,παντελώς άγνωστος σ'εμένα (άμεσα ή έμμεσα),ζει ή πεθαίνει.Τα πάντα κάποια στιγμή πεθαίνουν στη φύση,η ανθρώπινη ζωή,και η ζωή γενικότερα,δεν έχει απολύτως καμία αντικειμενική αξία.Της δίνουμε όμως αξία.Γιατί το κάνουμε αυτό?Γιατί είναι πρακτικό για μια κοινωνία.Με συμφέρει η προστασία της ανθρώπινης ζωής σε μια κοινωνία,γιατί...πολύ απλά,επειδή είμαι ζωντανός!Διότι,αν αποδεχόμουν τον φόνο άλλων ανθρώπων,αυτόματα θα αποδεχόμουν ότι και κάποιος,κάποια μέρα,έχει το δικαίωμα να σκοτώσει εμένα.Συνεπώς,γι'αυτό προστατεύουμε τις ανθρώπινες ζωές,και γι'αυτό έχει σημασία και η προστασία της εγκύου.Διαφορετικά,η κοινωνία μας θα γινόταν ζούγκλα.
Όμως,ένα έμβρυο,δεν πρόκειται για άνθρωπο,περισσότερο από ένα σπερματοζωάριο.Είναι μια μάζα κυττάρων,με νοητικές λειτουργίες παρόμοιες μ'αυτές ενός κοτόπουλου στ'αυγό του.Συνεπώς,είναι "λιγότερο" άνθρωπος από την κυοφορούσα.Δεδομένου ότι η αξία μιας ζωής,καλώς ή κακώς,πηγάζει άμεσα απ'το "πόσο" ανθρώπινο είναι αυτό το ον (proof:το βασικό επιχείρημα κατά των εκτρώσεων είναι ότι τα έμβρυα είναι άνθρωποι) και η έγκυος είναι "περισσότερο" άνθρωπος από ένα έμβρυο,τότε ναι,τα δικαιώματά της είναι υπεράνω αυτών του εμβρύου.Plus,η επιβίωση του εγκύου εξαρτάται άμεσα απ'την επιβίωση της εγκύου,αφού δεν μπορεί να ζήσει ανεξάρτητα,οπότε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του εμβρύου είναι ένα υποσύνολο εντός του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης της εγκύου.So simple,όσο το έμβρυο βρίσκεται μέσα στην έγκυο,αποτελεί κομμάτι της εγκύου,όπως και τα κύτταρά της,όταν βγει απ'αυτήν,τότε πρόκειται για ανεξάρτητο άτομο.
Και επειδή το κουράσαμε με την πολλή βιολογία,ας δώσω και ένα πιο απλό,ένα κοινωνιολογικό επιχείρημα.Οι εκτρώσεις,συνέβαιναν σε όλες τις κοινωνίες,όλες τις εποχές.Αυτό σημαίνει ότι αποτελούν μια κοινωνική ανάγκη,είτε το θέλουμε,είτε όχι,ότι πάντα δηλαδή θα υπάρχουν άνθρωποι που θα θέλουν να κάνουν εκτρώσεις και θα είναι διατεθειμένοι να παραβιάσουν τον νόμο γι'αυτό.Παράνομες εκτρώσεις όμως,σημαίνει και ανεξέλεγκτες εκτρώσεις,με μολύνσεις,θανάτους,στειρώσεις και πολλές επιπλοκές,οπότε συνεπώς,η απαγόρευσή τους,όπως και κάθε είδους ανεδαφικές απαγορεύσεις του ίδιου είδους (π.χ. ποτοαπαγόρευση),δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ'όσα λύνει.Συνεπώς,καθήκον της κοινωνίας δεν είναι να κλείσει τα μάτια με φετιχισμό και θυμικό και να απαγορεύσει,αλλά να δημιουργήσει το κατάλληλο πλαίσιο κανόνων,με γνώμονα την επιστήμη και τον ορθολογισμό,ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη προστασία των πολιτών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nefeli1
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η nefeli1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 216 μηνύματα.
04-09-12
15:26
Είμαι υπέρ των εκτρώσεων υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Αυτές είναι:
1)Θύμα βιασμού
2)Αιμομιξία
3)Πρόβλημα στην αντισυλληπτική μέθοδο (π.χ. σπάσιμο προφυλακτικού. Δε θα αναφερθώ στο αντισυλληπτικό χάπι σαν έξτρα μέθοδο αντισύλληψης συνδυαστικά με το προφυλακτικό, καθώς δεν ενδείκνυται η χρήση του σε όλες τις γυναίκες ανεξαιρέτως).
Γενικά όμως, θεωρώ μεγαλύτερο έγκλημα μια γυναίκα να συνεχίσει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Είναι εξίσου άδικο (και για την ίδια και για το έμβρυο) να αναγκαστεί να συνεχίσει την εγκυμοσύνη, ενώ δε το θέλει. Πιστεύω ότι σε αυτό το θέμα δε μπορείς να κρίνεις μία προσωπική επιλογή και να τη χαρακτηρίσεις ως "καλή" ή "κακή","ηθική" ή "ανήθικη".
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Κοινωνικά κατακριτέες ή όχι, αυτές είναι. Το προσωπικό μερίδιο ευθύνης ο καθένας το διαχειρίζεται όπως εκείνος νομίζει. Καλώς ή κακώς.
1)Θύμα βιασμού
2)Αιμομιξία
3)Πρόβλημα στην αντισυλληπτική μέθοδο (π.χ. σπάσιμο προφυλακτικού. Δε θα αναφερθώ στο αντισυλληπτικό χάπι σαν έξτρα μέθοδο αντισύλληψης συνδυαστικά με το προφυλακτικό, καθώς δεν ενδείκνυται η χρήση του σε όλες τις γυναίκες ανεξαιρέτως).
Γενικά όμως, θεωρώ μεγαλύτερο έγκλημα μια γυναίκα να συνεχίσει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Είναι εξίσου άδικο (και για την ίδια και για το έμβρυο) να αναγκαστεί να συνεχίσει την εγκυμοσύνη, ενώ δε το θέλει. Πιστεύω ότι σε αυτό το θέμα δε μπορείς να κρίνεις μία προσωπική επιλογή και να τη χαρακτηρίσεις ως "καλή" ή "κακή","ηθική" ή "ανήθικη".
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Κοινωνικά κατακριτέες ή όχι, αυτές είναι. Το προσωπικό μερίδιο ευθύνης ο καθένας το διαχειρίζεται όπως εκείνος νομίζει. Καλώς ή κακώς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.