Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
Η Pequeño αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 2,829 μηνύματα.
19-07-12
21:26
Εγώ πάντως πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα, και ας άλλαξα τελείως περιβάλλον, και ας παιδευόμουν κάθε μέρα με λεωφορεία επειδή το ΕΠΑΛ της περιοχής μου δεν είχε την ειδικότητα που ήθελα, και ας χάλασα πολλά λεφτά για τα πράγματα που έπρεπε να αγοράσω για τα μαθήματα, και γενικότερα χαλάλι όλη η ταλαιπωρία!
mairoula trela πολύ στενάχωρα αυτά που μας λες, εγώ πάντως είχα την τύχη να είμαι σε ένα ΕΠΑΛ ακριβώς το αντίθετο από αυτό που περιγράφεις, φιλότιμα παιδιά,καθηγητές που δεν πίστευα ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι με όρεξη και μεράκι για δουλειά (αναφέρομαι στους καθηγητές των ειδικοτήτων, οι καθηγητές που ήταν σωστοί στα γενικά μαθήματα, μετρημένοι στη παλάμη του ενός χεριού μου!),3-4 ώρες την ημέρα καταπιανόμουν με κάτι που κυριολεκτικά λατρεύω και το ίδιο πάθαιναν και συμμαθητές μου, μπορεί να χτυπούσε για διάλειμμα και να μην βγαίναμε προκειμένου να μην αφήσουμε το σχέδιο μας! Τόσα εκπληκτικά μαθήματα, πραγματικά χαιρόμουν να ξυπνάω το πρωί να αρπάζω τη βαλιτσούλα μου με τα συμπράγκαλα μου και να πηγαίνω!
Δεν ξέρω, το αγάπησα πολύ αυτό το σχολείο ή γενικά τα ΕΠΑΛ, και το λέω αυτό με δίλημμα γιατί κάθε σχολική κοινότητα έχει άλλο χαρακτήρα,πχ αυτά που μας λες τα άκουγα από αρκετούς όταν αποφάσισα να αλλάξω από ΓΕΛ σε ΕΠΑΛ (τα ίδια με εσένα δλδ) και με είχε πιάσει τρομερό άγχος, μετά από 2-3 βδομάδες στο σχολείο όμως είχα χαλαρώσει και προσπαθούσα να εξηγήσω σε όλους τους γνωστούς μου ότι δεν είναι έτσι όπως πιστεύουν, δε ξέρω τι φταίει που μου άρεσε τόσο, τα παιδιά που γνώρισα,η αφοσίωση παιδιών και καθηγητών,το κτήριο, οι εγκαταστάσεις των εργαστηρίων που δεν ήταν και ονειρεμένες αλλά σε σχέση με άλλα ΕΠΑΛ ήμασταν "βασιλιάδες"..!?!
Μη μιλήσω για τις τόσες πολλές εργασίες,προγράμματα κλπ που κάθε βδομάδα είχαμε και μια καινούργια "δουλεία" να τελειώσουμε!
Αχχχχχ πόσο στεναχωριέμαι που τελείωσε!ακόμη ένα χρόνο πήγαινα άνετα! :/
mairoula trela πολύ στενάχωρα αυτά που μας λες, εγώ πάντως είχα την τύχη να είμαι σε ένα ΕΠΑΛ ακριβώς το αντίθετο από αυτό που περιγράφεις, φιλότιμα παιδιά,καθηγητές που δεν πίστευα ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι με όρεξη και μεράκι για δουλειά (αναφέρομαι στους καθηγητές των ειδικοτήτων, οι καθηγητές που ήταν σωστοί στα γενικά μαθήματα, μετρημένοι στη παλάμη του ενός χεριού μου!),3-4 ώρες την ημέρα καταπιανόμουν με κάτι που κυριολεκτικά λατρεύω και το ίδιο πάθαιναν και συμμαθητές μου, μπορεί να χτυπούσε για διάλειμμα και να μην βγαίναμε προκειμένου να μην αφήσουμε το σχέδιο μας! Τόσα εκπληκτικά μαθήματα, πραγματικά χαιρόμουν να ξυπνάω το πρωί να αρπάζω τη βαλιτσούλα μου με τα συμπράγκαλα μου και να πηγαίνω!
Δεν ξέρω, το αγάπησα πολύ αυτό το σχολείο ή γενικά τα ΕΠΑΛ, και το λέω αυτό με δίλημμα γιατί κάθε σχολική κοινότητα έχει άλλο χαρακτήρα,πχ αυτά που μας λες τα άκουγα από αρκετούς όταν αποφάσισα να αλλάξω από ΓΕΛ σε ΕΠΑΛ (τα ίδια με εσένα δλδ) και με είχε πιάσει τρομερό άγχος, μετά από 2-3 βδομάδες στο σχολείο όμως είχα χαλαρώσει και προσπαθούσα να εξηγήσω σε όλους τους γνωστούς μου ότι δεν είναι έτσι όπως πιστεύουν, δε ξέρω τι φταίει που μου άρεσε τόσο, τα παιδιά που γνώρισα,η αφοσίωση παιδιών και καθηγητών,το κτήριο, οι εγκαταστάσεις των εργαστηρίων που δεν ήταν και ονειρεμένες αλλά σε σχέση με άλλα ΕΠΑΛ ήμασταν "βασιλιάδες"..!?!
Μη μιλήσω για τις τόσες πολλές εργασίες,προγράμματα κλπ που κάθε βδομάδα είχαμε και μια καινούργια "δουλεία" να τελειώσουμε!
Αχχχχχ πόσο στεναχωριέμαι που τελείωσε!ακόμη ένα χρόνο πήγαινα άνετα! :/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.