Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
25-07-12
00:00
Ακριβως το ιδιο σου ειπα και εγω.
Απλα , δεν λεμε φοβαμαι την εγχειρηση, αλλα φοβαμαι μηπως αποτυχει η εγχειρηση, δλδ κατι που ειναι πιθανο να συμβει.
μμμ όντως...
Τέσπα, θα πάρεις ώρες αυτή η κουβέντα και δεν έχω όρεξη.
Αναθεώρηση της θεωρίας μου: Ο άνθρωπος φοβάται τον θάνατο --> ο άνθρωπος φοβάται το ενδεχόμενο του θανάτου του.
Γενικά αυτό (για εμένα) δεν αλλάζει. Πιστεύω ότι κατά βάθος όλοι τον φοβόμαστε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
24-07-12
23:37
Γκρρρρ!
το ποστ σου επρεπε να εχει και φοντο το μητσοτακη!
Περα απο την πλακα, αν ηξερες οτι αυριο θα πεθαινες θα φοβοσουν?
Το πιο πιθανο θα ηταν να αγχωνοσουν ή να στεναχωριοσουν που δεν θα ειχες προλαβει να κανεις ολα οσα θα ηθελες.
Φοβο νιωθουμε οταν πιστευουμε οτι κατι ειναι πιθανο να συμβει (φοβαμαι μηπως χαθω στο δρομο,δεν πετυχω στις εξετασεις κτλ.)
Όχι μόνο για τέτοιες περιπτώσεις. Μπορεί κάποιος να φοβάται και κάτι αναπόφευκτο όπως μία επερχόμενη εγχείρηση ή κάτι τέτοιο. Και γενικά δεν ξέρω πως μπορεί να αισθάνεται κάποιος τέτοιες στιγμές. Αλλά το πιο πιθανό είναι να νιώθει φόβο. Όταν έρθει η ώρα δεν θα παραλείψω να ενημερώσω!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
24-07-12
22:29
Ε άμα το πάμε έτσι, τότε μα μην βάζουμε στόχους αφού αύριο θα πεθάνουμε, να μην κάνουμε όνειρα αφού αύριο θα πεθάνουμε, να μην κάνουμε τίποτα, αφού δεν έχει ουσία, επειδή αύριο θα πεθάνουμε. Με αυτό το σκεπτικό όμως δεν ζεις την ζωή σου.
Δεν καταλαβαίνεις αυτό που εννοώ. Λέω ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και νομίζουμε ότι δεν τον φοβόμαστε επειδή δεν τον περιμένουμε. Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι θα πεθάνουμε παππούδες/γιαγιάδες, αλλά αν ξέραμε ότι αύριο ήταν η τελευταία μας μέρα σίγουρα θα φοβόμασταν. Όχι για τον τρόπο του θανάτου μας αλλά για το γεγονός (και είναι και φυσιολογικότατο). Ουσιαστικά ξέρεις ότι τελιώνουν όλα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
24-07-12
22:23
*Άνετη, κοπέλα είμαι.
Σε καμία περίπτωση λοιπόν, δεν θα ήμουν άνετη. Αλλά αφού αυτό συμβαίνει σε όλη την ανθρωπότητα κάποια στιγμή, και αφού δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι για να το αλλάξω, ναι, θα προτιμούσα να κοιμηθώ και μετά να μην ξυπνήσω, παρά να έχω κάποια αρρώστια και να είμαι ουσιαστικά "ζωντανός νεκρός" και έτσι να τυρρανιέμαι και να τυρρανώ και τους γύρω μου.
Σε αυτό θα συνφωνήσω και εγώ, γιατί γενικά κανείς δεν θα ήθελε έναν επώδινο θάνατο. Αλλά δεν μπορώ να πιστέψω άτομα που μου λένε "δεν φοβάμαι το θάνατο". ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ. Απλα αλλοι το δεχονται και αλλοι δεν θελουν να το δεχτουν. Αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι, λειτουργούμε σύμφωνα μετα συμφέροντα των κυττάρων μας. Δηλαδή, την επιβίωση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
24-07-12
22:20
Γιατι να μην εισαι ανετος?
Το ξερεις ήδη οτι καποια στιγμη θα πεθανεις και δεν θα ξαναδεις τα αγαπημενα σου προσωπα.
Ειναι αναποφευκτο!
Ναι αλλά έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι αυτό θα γίνει στα 75 μας (κακως).
Αν ξέραμε ότι αύριο είναι η τελευταία μας μέρα όμως...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
24-07-12
21:42
View attachment 46913 Μολις διαβασα αυτα που εγραψες αυτη μου ηλθε στο μυαλο!
Αυτή η κοπέλα (όπως έλεγα) ένα δευτερόλεπτο πριν το κάνει ήταν σίγουρη για αυτό που έκανε και πίστευε ότι πρέπει να το κάνει.
Αφού το έκανε όμως άρχισε να τσιρίζει και να πέρνει τηλέφωνο στο νοσοκομείο, ενώ κάποιος που πραγματικά ΘΕΛΕΙ να πεθάνει θα περίμενε απλά μέχρι να έρθει η ώρα του θανάτου. Είναι βιολογικό το θέμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
24-07-12
21:35
Βασικά δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην φοβάται το θάνατο. Όλες μας οι πράξεις καθορίζονται από την ανάγκη του οργανισμού μας να παραμείνει στη ζωή... Ουσιαστικά η απόφαση έχει παρθεί από τα κύτταρα μας που κάνουν ότι μπορούν για να παραμείνουν ζωντανα. Γι' αυτό ακόμα και αυτοί που αυτοκτονούν με τρόπο όπως πνιγμό, ένα δευτερόλεπτο πριν ήταν σίγουροι για αυτό που κάνουν, όμως πριν πεθάνουν παλεύουν για να γλιτώσουν...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.