Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
Κοιτα τα παιδιά φαντάσου ότι μεγάλωσαν ουσιαστικά μαζί καθώς ήταν από μωρά πολύ κοντά και η σχέση τους μετράει 4 χρόνια χωρίς βέβαια να εγκλοβιστουν μέσα σε αυτήν καθώς και τις παρέες τους είχαν και ήταν σωστοί στις υποχρεώσεις τους (διαβάσματα, βοήθεια στο σπίτι κτλ), ο γάμος ήταν μέσα στα σχέδια τους αλλά για αργότερα με το σκεπτικό να φύγει η φίλη μου για σπουδές και μετά από 2-3 χρόνια να περάσουν και στεφάνι, απλώς οι καταστάσεις τους πίεσαν να το κάνουν πιο νωρίς, δηλαδή δεν έχουν βλέψεις για παιδί ή κάτι τέτοιο, αυτά θα έρθουν όταν φύγουν Αθήνα και δουν πως θα πάνε οι σπουδές της φίλης μου και το μαγαζί που σκέφτεται να ανοίξει ο καλός της. Εγώ προσωπικά δεν παρατήρησα κάποια πίεση μέσα στη σχέση τους το αντιμετωπίζουν πολύ χαλαρά το όλο θέμα, το μόνο που άλλαξε είναι ότι μένουν μαζί αλλά και πάλι ο καθένας έχει την ελευθεριά του.Κατά την ταπεινή μου γνώμη κακώς έκανα και υπέκιψαν στην πίεση που τους ασκούσαν. Κανείς δεν μπορεί να επιβάλει σε κανέναν το πότε θα κάνει αυτό το βήμα στην ζωή του.
ΥΓ. Υπάρχουν ακόμη τέτοιες καταστάσης στα χωριά; Έλεος!
Όσο για τις καταστάσεις στα χωριά και εμένα μου έκανε εντύπωση γιατί όπως είπα το χωριό μου ξεφεύγει από τη κλασσική εικόνα χωριού, κωμόπολη θα το χαρακτήριζες αλλά και πάλι, τι να πω και εγώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
Επειδή είδα κάποια σχόλια σχετικά με τη δική μου περίπτωση, ας πω (όχι ότι σας νοιάζει, αλλά νταξ ) ότι τα παιδιά παντρεύτηκαν, δυστυχώς δε κατάφερα να παρευρεθώ στη τελική για διάφορους λόγους όμως κατάφερα μετά από αρκετό καιρό να πεταχτώ κατά το χωριό και δω το ζευγαρί από κοντά.
Λοιπόν μετά από συζήτηση που κάναμε και οι τρεις μας ένα βράδυ που βγήκαμε κατάλαβα πόσο λάθος στάση είχα τελικά. Ο γάμος δεν ήταν κουταμάρα,βιαστική κίνηση ή ανώριμη απόφαση, ήταν απλά ΠΊΕΣΗ.
Πίεση από τη γειτονιά, από τα στόματα ακόμη και από καθηγητές στο σχολείο. Είχε δημιουργηθεί μια πολύ ψυχοφθόρα ατμόσφαιρα για τη φιλή μου που αποφάσισαν να προχωρίσουν σε γαμό ώστε να σταματήσουν και τη γκρίνια οι γονείς οι οποίοι από μόνοι τους είχαν πει ή βάζετε στεφάνι ή θα φύγει η Χ. αλλού.
Έγινε ο γάμος, μένουν μαζί, και κατά του χρόνου σκέφτονται να τα μαζέψουν και να φύγουν κατά Αθήνα ώστε να μπορέσει και η φίλη μου να πάει στη σχολή της, και ο καλός της να στηρίξει την επιχείρηση καθώς σκέφτονται με το πατέρα του να κάνουν κάποιο άνοιγμα σε μεγαλούπολη.
Από ότι μου είπαν ο γάμος δε σημαίνει κάτι για αυτούς, ίσα-ίσα τους βοήθησε από το να μπορούν να συναντιούνται ελεύθερα και να κυκλοφορούν μαζί στο φως της μέρας χωρίς παράξενα βλέμματα και προσβολές, μέχρι και το ότι είναι πιο εύκολο η φίλη μου να πάει μαζί του στην Αθήνα χωρίς να ακουστούν παλαβά για αυτήν εκεί στο χωριό. (Έφυγε μόνη της σε μεγαλούπολη και ποιος ξέρει πως θα καταλήξει και τη ζωή κάνει κλπ).
Λόγω του ότι πηγαίνω στο χωριό μου 1 ή 2 φορές το χρόνο και αυτό για λίγες μέρες δεν γνώριζα ότι έχουμε τέτοιες πάστες ανθρώπων μιας και από εκεί που κατάγομαι πλέον δεν το λες και χωριό αλλά κωμόπολη, μάλλον μερικοί δε μπορούν να αποβάλουν το χαρακτήρα του χωριάτη.
Εμένα με ενδιαφέρει που τελικά η φίλη μου δεν έχασε τα μυαλά της όπως πίστευα και ότι τα έχει ακόμη 400σια. Δεν ήταν επιπόλαιη απόφαση ήταν απλά μονόδρομος και λόγο της όλης πίεσης όταν έψαχνε υποστήριξη και κάποιον να την καταλάβει εμείς την κρίναμε, μόνο για αυτό μετανιώνω.
Όσο για τους γάμους στα 18 κλπ, η γνώμη παραμένει ίδια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
ΠΩΣ ΚΆΝΕΙ ΜΠΑΜ ΤΟ ΖΩΔΙΆΚΙ ΜΟΥ Ε????? ΚΑΡΚΙΝΑΚΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
γάμος είναι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
Για τους γονείς δεν ξέρω, αλλά από την στιγμή που αποφασίστηκε συμφωνούν...
Με παραξενεύει γιατί όσο δίναμε ακόμη πανελλαδικές ήταν τόσο ενθουσιασμένη με την όλη ιδέα, να φύγει από το χωριό, να σπουδάσει, να ζήσει σε πόλη να δει πως είναι.... Και ξαφνικά τα άλλαξε όλα...
Αυτός από ότι γνωρίζω δουλεύει αρκετό καιρό παράλληλα με το σχολείο μαζί με τον μπαμπά του, ως ξυλουργός στο μαγαζί τους, δεν το ξέρω το παλικάρι και πολύ καλά γιατί όταν πήγαινα εγώ στο χωριό για διακοπές κλπ αυτός έλειπε, τον έχω συναντήσει λίγες φορές...
Αλλά και πάλι μου κάθεται κάπως στο λαιμό ...όσο σίγουροι να είναι και οι δύο, όσοι στήριξη οικονομική να έχεις από τους γονείς, πως τόσο εύκολα ανοίγεις σπίτι; Τόσο μικρός; χωρίς να ξέρεις τις παραξενιές του άλλου μέσα στο σπίτι; έχοντας ζήσει ελάχιστα μαζί του; Είναι ερωτήματα που όσο ερωτευμένος και να είσαι, δεν αναζητάς απαντήσεις; και στην τελική δεν φοβάσαι κιόλας τι απαντήσεις θα είναι;
Και με τι μεράκι εγώ τώρα να την βοηθήσω για το γάμο; Έχω αντίθετη άποψη, και αμφιβολίες, και γενικά νιώθω ότι κάτι δεν θα ή ακόμη και τώρα δεν πάει καλά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pequeño
Τιμώμενο Μέλος
Με πήρε μια αγαπημένη μου φίλη τηλέφωνο,στην ίδια ηλικία με εμένα, που όσο μακριά και να ήμαστε, την λατρεύω και την αγαπώ πάρα πολύ!Περίμενα να με ρωτήσει για το πότε θα κατέβω στο χωριό για να βρεθούμε, αλλά μου έριξε μια βόμβα!
Αποφάσισε με τον καλό της, ο οποίος είναι και αυτός 18 να περάσουν βέρες κατά τον Αύγουστο, την ζήτησε πριν δύο βράδια, σε τραπέζι με γονείς κλπ κλπ, και μου ζήτησε αν μπορώ να αναλάβω να φτιάξω τα προσκλητήρια και γενικότερα τα περί διακόσμησης αφού ξέρει ότι πετάω τη σκούφια μου για αυτά και ασχολούμαι πολύ.....
Πειράζει που δεν συμφωνώ όμως με την όλη ιδέα; δε ξέρω μου έκανε κάπως το ότι θα παντρευτεί από τώρα, και νομίζω ότι φάνηκε από τον τρόπο που της μίλησα.... Δεν ξέρω, νιώθω ότι είναι πολύ νωρίς να κάνει κάτι τέτοιο, και δε θέλω να τη δω μετά από 2-3 χρόνια ή και 20-30 να βαράει το κεφάλι της στο τοίχο εξαιτίας αυτής της απόφασης....
Εσείς τη γνώμη έχετε για τέτοιες καταστάσεις;
Θέλω να την στηρίξω, και πάντα αυτό θα κάνω, απλά μου είναι δύσκολο να χαμογελάω και να το παίζω χαρούμενη από την στιγμή που δεν συμφωνώ...ξέρω ότι δεν έχει σχέση αν συμφωνώ εγώ ή όχι η απόφαση είναι δική της..... αλλά και πάλι, φοβάμαι μη νομίζει ότι έχω τέτοια στάση από κακία ή ζήλια, αλλά πραγματικά δεν το βλέπω έτσι, απλώς δεν μου κολλάει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.