Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
30-04-12
22:29
Αυτό το 'χαμε συζητήσει και σε κάποιο άλλο τόπικ, επίσης. Άλλο "μοναξιά" άλλο "μοναχικότητα". Είναι, πράγματι, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, αλλά εξαρτάται από ποια σκοπιά το βλέπεις. Άλλο "νιώθω μόνος" και θέλω "κάτι", κι άλλο "επιλέγω να είμαι μοναχικός", το οποίο υπόκειται στην πιθανή εμφάνιση μιας κοπέλας που θα με κερδίσει με την αξία της, χωρίς ωστόσο να είναι απαραίτητο. Και να μην συμβεί, δεν θα πεθάνουμε κι όλας, καλά να 'μαστε πάνω απ' όλα.Αλλιως κανεις δε θα ενιωθε μονος του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
30-04-12
21:41
Εδώ θα διαφωνήσω με την κατά τα άλλα αγαπητή μου Χαρουλίνα.Εγω πιστευω πως ολοι οι ανθρωποι ειτε το παραδεχονται ειτε οχι εχουν αναγκη να αγαπησουν και να αγαπηθουν.
Είναι ένα μεγάλο θέμα, όπου αρκετά έχουμε συζητήσει σε ένα πιο εξειδικευμένο thread, σχετικά με το αν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να μην έχει ανάγκη τον έρωτα.
To set things straight, προφανώς και κανένας δεν μπορεί να μην ομολογήσει ότι πράγματι, είναι πάρα πολύ ωραίο όταν μπορείς να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, να προσφέρεις πράγματα επειδή θες, χωρίς να περιμένεις κάτι, αλλά και να παίρνεις πίσω πράγματα - να υπάρχει ένας perfectly orchestrated συγχρονισμός και μία αμοιβαιότητα. A true miracle of the gods.
Ωστόσο, ένας υγιής άνθρωπος, με την δική του δυνατή προσωπικότητα και την δική του μοναδική καθημερινότητα, δεν τον έχει ανάγκη για να ζήσει. Φυσικά και είναι ωραίο συναίσθημα, αλλά ένας κατασταλαγμένος Άνθρωπος μπορεί να ζήσει, και να ζήσει ΚΑΛΑ, και εν τη απουσία του.
Το "έχω ανάγκη να αγαπήσω και να αγαπηθώ" παραπέμπει σε εξάρτηση. Σε άτομα αδύναμα, χωρίς δική τους ισχυρή προσωπικότητα, μη ικανά να επιβιώσουν από μόνα τους, που είτε χτίζουν όλη τους την ζωή και την καθημερινότητα γύρω από ένα άτομο, είτε - εάν είναι μόνοι τους - γύρω από την "σχέση" που περιμένουν, για να ολοκληρωθούν. Είναι πολύ άσχημο να βλέπεις άτομα που δεν μπορούν να χαρούν την ζωή τους απλά επειδή τους λείπει μία "σχέση". Μία **οποιαδήποτε** σχέση, στην λογική του "οτιδήποτε απ' το τίποτε".
Όχι, δεν συμφωνώ ότι είναι υγιές να χτίζουμε την καθημερινότητά μας γύρω από ένα οποιοδήποτε άτομο, σαν να το έχουμε ανάγκη, αλλά να φτιάχνουμε την δική μας και να την μοιραζόμαστε. Αυτό ναι, είναι υγιές. Για να μπορέσεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς θα πρέπει να ΜΗΝ το έχεις ανάγκη. Να είσαι ανεξάρτητος, συνειδητοποιήμενος, να ξέρεις τι θες, τι δεν θες, τι απαιτείς και τι απορρίπτεις, να έχεις την δική σου μοναδική καθημερινότητα. Εάν προκύψει κάποιο άτομο, πολύ ωραία και να μοιραστείτε τις καθημερινότητές σας.
Εάν πάλι δεν προκύψει κάτι, γιατί είναι και θέμα τύχης, δεν σε ενδιαφέρει καν. Μπορείς μια χαρά να ζήσεις και να περάσεις καλά και έτσι. Δεν υπάρχει απολύτως κανένα μεμπτό στοιχείο στο να μην ζεις κάτι τέτοιο. Αντίθετα, υπάρχει όταν είσαι με το λάθος άτομο, από θέμα συμβιβασμού. Αυτό είναι και που θα πρέπει να αποφεύγει κανείς.
Είναι πολύ όμορφα όλα αυτά που περιγράφεις, θα ήταν ακόμα πιο όμορφα εάν εκινούντο στο επίπεδο των πραγματικών αριθμών.Και νομιζω πως εκεινοι αρνουνται αυτο το αισθημα ασφαλειας που σου δινει ο αλλος οταν πραγματι εισαι με ενα ατομο που (1) ξερεις οτι μπορεις να του μιλησεις για οτιδηποτε οποτεδηποτε, (2) οτι δεν θα σε αφησει για χαζομαρουλες, (3) οτι ειναι εκει για σενα και θελει να σε βοηθησει, ειναι γιατι απλα δεν το εχουν ζησει ή γιατι το ζησαν καποτε και το αλλο ατομο τους το διελυσε (γιατι προφανως ηταν ηλιθιος ανθρωπος) ή γιατι το χουν δει να συμβαινει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.