Miss Brightside
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ahri αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Ιρλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,696 μηνύματα.
18-10-11
00:03
αν και καθυστερημενα:1)γενικη κατηγορηματικη αντ/κη ΔΕΝ υπαρχει!!!2)ειναι 100%γενικη κατηγορηματικη κτητικη και οχι γενικη κατηγορηματικη της ιδιοτητας-συνηθως η γενικη κατηγορηματικη τησ ιδιοτητας ειναι καποιο ΑΦΗΡΗΜΕΝΟ ουσιαστικο!
Ναι, όντως, έκανα λάθος, το μπέρδεψα με κάτι άλλο! Έτσι κι αλλιώς εγώ και τα αρχαία δεν είχαμε ποτέ καλές σχέσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Miss Brightside
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ahri αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Ιρλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,696 μηνύματα.
16-10-11
18:17
Μια βοήθεια,όποιος μπορεί.
Να εντοπίσετε τη γενική κατηγορηματική και να αναγνωρίσετε το είδος της.
Αιτία μεν γαρ φίλων ανδρών εστίν αμαρτανόντων, κατηγορία δε εχθρών αδικησάντων.
φίλων, εχθρών : γενικές κατηγορηματικές αντικειμενικές σε εξάρτηση από το αιτία και κατηγορία. Δεν είμαι και 100% σίγουρη όμως, με το συντακτικό των αρχαίων δεν είχαμε και άριστες σχέσεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Miss Brightside
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ahri αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Ιρλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,696 μηνύματα.
22-09-11
23:39
Ίσως να είναι δύσκολο να παρηγορούμε σε τέτοιες συμφορές, γιατί το πένθος δεν καταπραύνεται ούτε με λόγια ούτε με νομοθεσίες. Όμως πρέπει να δείξουμε θάρρος και να παραμερήσουμε τη λύπη και να μη θυμόμαστε μόνο το θάνατο αυτών που έφυγαν, αλλά και την αρετή που άφησαν πίσω τους, γιατί τα όσα έκαναν δεν αξίζουν τον θρήνο, αλλά μεγάλο έπαινο.Εάν δε μετείχαν στο γήρας αλλά κέρδιζαν την αθανασόα θα ήταν ως προς τα πάντα ευτυχείς (δεν είμαι σίγουρη γι αυτή την πρόταση). Όσοι από αυτούς πέθαναν χωρίς να αφήσουν απογόνους, οι έπαινοι των Ελλήνων θα είναι δικά τους αθάνατα παιδιά, ενώ όσοι άφησαν πίσω τους τέκνα, η εύνοια της πατρίδας θα είναι σύμμαχός τους.Χαλεπὸν μὲν ἴσως ἐστὶ τοὺς ἐν τοῖς τοιούτοις ὄντας πάθεσι παραμυθεῖσθαι. Τὰ γὰρ πένθη οὔτε λόγῳ οὔτε νόμῳ κοιμίζεται. Ὅμως δὲ χρή θαρρεῖν καὶ τῆς λύπης παραιρεῖν εἰς τὸ ἐνδεχόμενον, καὶ μεμνῆσθαι μὴ μόνον τοῦ θανάτου τῶν τετελευτηκότων, άλλά καὶ τῆς ἀρετῆς ἧς καταλελοίπασιν. Οὐ γὰρ θρήνων ἄξια πεπόνθασιν, ἀλλ’ ἐπαίνων μεγάλων πεποιήκασιν. Εἰ δὲ γήρως θνητοῦ μὴ μετέσχον, ἀλλ’ εὐδοξίαν ἀγήρατον εἰλήφασιν, εὐδαίμονές τε γεγόνασι κατὰ πάντα. Ὅσοι μὲν γὰρ αὐτῶν ἄπαιδες τετελευτήκασιν, οἱ παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἔπαινοι παῖδες αὐτῶν ἀθάνατοι ἔσονται· ὅσοι δέ παῖδας καταλελοίπασιν, ἡ τῆς πατρίδος εὔνοια ἐπίτροπος αὐτοῖς τῶν παίδων καταστήσεται.
Λίγο καθυστερημένη και βιαστική, αλλά ομολογώ ότι μου έχει λείψει το άγνωστο αν και το μισούσα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.