Sourotiri
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Sourotiri αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Στέλεχος Φροντιστηρίου. Έχει γράψει 1,038 μηνύματα.
30-08-13
14:22
Μην μου πεις πώς δεν έχεις ακούσει από τον κοινωνικό σου περίγυρο, πώς το τάδε ιδιωτικό σχολείο ή φροντιστήριο έδωσε θέματα, τώρα για καταγγελίες ξέρω περίπτωση φροντιστηρίου στο Μαρούσι (οι ιδιοκτήτες του οποίου έχουν και ιδιωτικό σχολείο), για το οποίο είχαν γίνει επώνυμες καταγγελίες από γονείς, φαντάζομαι πώς υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις πανελλαδικά. Επίσης πολλές φορές όταν κάποιος κατακρίνει ένα σύστημα είναι γιατί δεν κατάφερε ο ίδιος να επιτύχει σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση αυτά είναι τα δημόσια συστήματα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και αν με ρωτάς προσωπικά, ποτέ δεν πίστευα στην αδιαβλητότητά τους.
Αν εννοείς να είχα παιδιά ή οικογένειες στον κοινωνικό μου περίγυρο που να πήραν θέματα μια μέρα πριν, η απάντηση είναι ΟΧΙ. Αν εννοείς να ακούστηκε ότι "γνωστό φροντιστήριο" είχε τα θέματα μια μέρα πριν, έτσι γενικά και αόριστα, και ότι αυτό έγινε "κάπου" και ότι ο υπεύθυνος του φροντιστηρίου είχε "άκρες" μέσα στην επιτροπή θεμάτων και λοιπές αόριστες, απροσδιόριστες και αγνώστου προελεύσεως πληροφορίες, αυτές τις μαθαίνω κάθε χρόνο, είτε από τον περίγυρο μου ή εκτός αυτού.
Να μου πεις για συστήματα ενδοεπικοινωνίας που είχαν μαθητές, να σου πω ναι. Να μου πεις για SMS, να σου πω ναι. Να μου πεις για σκονάκια στις τουαλέτες, να σου πω ναι.
Για θέματα που τα ήξεραν μια μέρα πριν, όχι, αυτό αντιβαίνει στην λογική μου.
Και ξέρεις γιατί;
Γιατί τα θέματα βγαίνουν περίπου 8 ώρες πριν τις εξετάσεις, και δεν είναι μόνο 4. Είναι πολλαπλάσια του 4, και γίνεται κλήρωση.
Άρα, όποιος λέει ότι το τάδε φροντιστήριο είχε τα θέματα μια μέρα πριν, λέει μαλακίες.
Άλλο το να πετύχεις θέματα στην τύχη, άλλο να τα ξέρεις. Μην μπερδευόμαστε.
Ούτε στις κατατακτήριες έγινε κάποια καταγγελία
Εκτός από το ότι μέρος της απάντησης μου σε σένα βρίσκεται παραπάνω, εγώ θα ρωτήσω, τι σχέση έχουν οι κατατακτήριες σε αυτό το θέμα. Δεύτερον, ισχυρίστηκε κανείς ότι οι κατατακτήριες είναι από τους πιο αδιάβλητους θεσμούς της χώρας; Τρίτον, οι κατατακτήριες δεν έχουν μια κεντρική επιτροπή εξετάσεων, όπως οι πανελλήνιες, πράγμα που αλλάζει πολλά πράγματα. Να συνεχίσω;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Sourotiri
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Sourotiri αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Στέλεχος Φροντιστηρίου. Έχει γράψει 1,038 μηνύματα.
30-08-13
11:46
Διαρροή θεμάτων όμως παρατηρείται και στις πανελλαδικές ή μήπως δεν υπήρξαν φροντιστήρια τα οποία είπαν θέματα στους μαθητές τους την προηγούμενη μέρα? Ολα τα συστήματα έχουν τα τρωτά τους σημεία, ειδικά στο Ελλαδιστάν.
Κάθε χρόνο ακούγονται όλα αυτά. Το πιο λογικό θα ήταν, εδώ και 20 χρόνια, να είχε γίνει έστω και ΜΙΑ καταγγελία. ΜΙΑ βρε αδερφέ, από έναν καλοθελητή, έναν ανταγωνιστή, κάτι. Γιατί δεν έχει γίνει ως τώρα ούτε μια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Sourotiri
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Sourotiri αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Στέλεχος Φροντιστηρίου. Έχει γράψει 1,038 μηνύματα.
30-08-13
11:24
Αμφιβάλλει κανείς ότι είναι πρόβλημα οι εκατοντάδες χιλιάδες (για να μην πω εκατομμύρια) άνεργοι πτυχιούχοι ΑΕΙ και ΤΕΙ που επιδιώκουν να απολαύσουν τα επαγγελματικά δικαιώματα που τους δίνει το πτυχίο τους;
Αμφιβάλλει κανείς ότι για αυτό το πρόβλημα δεν φταίνε οι ίδιοι οι πτυχιούχοι, αλλά η πολιτική του Κράτους που ίδρυε σχολές αριστερά και δεξιά για ευνόητους λόγους;
Φαντάζομαι πως κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα πει "Ναι, αμφιβάλλω" σε αυτά τα 2 ερωτήματα.
Η όλη συζήτηση περί της επιβεβλημένης μείωσης του αριθμού των εισακτέων, άμεση ή έμμεση (π.χ. με την είσοδο των εταιρειών στα πανεπιστήμια), βρίσκει έναν σοβαρότατο αντίλογο: Ότι η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό (αν και εγώ προσωπικά διαφωνώ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση) και ότι όλοι θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση σε αυτήν. Ας το δεχτώ, αν και όπως είπα, έχω αντίρρηση για πολλούς και διάφορους λόγους που όμως θα μας βγάλουν εκτός θέματος.
Τι θα λέγατε λοιπόν, αν θεσπίζονταν κάποια κριτήρια, με βάση τα οποία, ναι μεν θα έμπαινες στην σχολή που ήθελες (αφού τόσο πολύ πια θέλεις να μορφωθείς και να βελτιωθείς ως άνθρωπος) και θα είχες πλήρη φοιτητικά και ακαδημαϊκά δικαιώματα, αλλά από την άλλη θα ήξερες ότι το πτυχίο σου δεν θα σου δώσει ποτέ ΚΑΝΕΝΑ επαγγελματικό δικαίωμα; Μερικά τέτοια κριτήρια θα μπορούσε να είναι πχ ότι το 20% των εισακτέων σε κάθε τμήμα θα έχει επαγγελματικά δικαιώματα και το 80% όχι, ή όποιος έγραψε κάτω από 10, ή οτιδήποτε άλλο.
Δεν έχει νόημα το κριτήριο, νόημα έχει το κεντρικό ερώτημα: Σπουδάζουμε για την μόρφωση ή για την επαγγελματική κατάρτιση και τα επαγγελματικά δικαιώματα;
Γιατί αν σπουδάζουμε για το πρώτο, με γεια μας και χαρά μας και μαγκιά μας. Αν όμως σπουδάζουμε για το 2ο, ε σ'χωράτε με, αλλά ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ.
Θα σπούδαζε κανείς Ιατρική αν ήξερε ότι δεν θα του επιτρεπόταν ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα του γιατρού;
Αμφιβάλλει κανείς ότι για αυτό το πρόβλημα δεν φταίνε οι ίδιοι οι πτυχιούχοι, αλλά η πολιτική του Κράτους που ίδρυε σχολές αριστερά και δεξιά για ευνόητους λόγους;
Φαντάζομαι πως κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα πει "Ναι, αμφιβάλλω" σε αυτά τα 2 ερωτήματα.
Η όλη συζήτηση περί της επιβεβλημένης μείωσης του αριθμού των εισακτέων, άμεση ή έμμεση (π.χ. με την είσοδο των εταιρειών στα πανεπιστήμια), βρίσκει έναν σοβαρότατο αντίλογο: Ότι η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό (αν και εγώ προσωπικά διαφωνώ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση) και ότι όλοι θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση σε αυτήν. Ας το δεχτώ, αν και όπως είπα, έχω αντίρρηση για πολλούς και διάφορους λόγους που όμως θα μας βγάλουν εκτός θέματος.
Τι θα λέγατε λοιπόν, αν θεσπίζονταν κάποια κριτήρια, με βάση τα οποία, ναι μεν θα έμπαινες στην σχολή που ήθελες (αφού τόσο πολύ πια θέλεις να μορφωθείς και να βελτιωθείς ως άνθρωπος) και θα είχες πλήρη φοιτητικά και ακαδημαϊκά δικαιώματα, αλλά από την άλλη θα ήξερες ότι το πτυχίο σου δεν θα σου δώσει ποτέ ΚΑΝΕΝΑ επαγγελματικό δικαίωμα; Μερικά τέτοια κριτήρια θα μπορούσε να είναι πχ ότι το 20% των εισακτέων σε κάθε τμήμα θα έχει επαγγελματικά δικαιώματα και το 80% όχι, ή όποιος έγραψε κάτω από 10, ή οτιδήποτε άλλο.
Δεν έχει νόημα το κριτήριο, νόημα έχει το κεντρικό ερώτημα: Σπουδάζουμε για την μόρφωση ή για την επαγγελματική κατάρτιση και τα επαγγελματικά δικαιώματα;
Γιατί αν σπουδάζουμε για το πρώτο, με γεια μας και χαρά μας και μαγκιά μας. Αν όμως σπουδάζουμε για το 2ο, ε σ'χωράτε με, αλλά ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ.
Θα σπούδαζε κανείς Ιατρική αν ήξερε ότι δεν θα του επιτρεπόταν ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα του γιατρού;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.