confusius
Δραστήριο μέλος
Η confusius αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 493 μηνύματα.
14-07-09
02:45
Ξαναδωσε!ειμαι παθουσα!μπορει να σκεφτεσαι οτι θα χασω 2 φοιτητικα ετη(κ εγω αυτο σκεφτομουν) πως θα γυρισω πισω μηπως ειναι μια προσωπικη αποτυχια κτλ.αλλα εφτασα 25 τελειωσα εκει που ημουν νομικη που το σιχαινομαι χαχα απλα γι αν μη χασω 1 ετος ζωης,ενοικιων χαμενων κτλ εκει κ σκεφτηκα ισως μ αρεσει ειμαι καλη.αντι να χασεις ομως 1-2 χρονια φοιτητικης ζωης,μπορει με το ν μην κανεις αυτο που θες ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ της επαγγελματικης σου ζωης.....ειναι αργα μεχρι τα 60 που ερχεται η συνταξη,θα εισαι 35 χρονια σε μια δουλεια που οσο καλη σχολη κ να ναι κ μενα η νομικη πρωτοκλασατη σχολη ειναι,απλα θ απεριμενεις να "φυγουν" τα χρονια η να λες ποτε θα φυγω απ τη δουλεια..εγω ξαναεδωσα περισυ οχι με πανελληνιες με το 10% κ περασα εκει που ηθελα αφου εβγαλα την νομικη.της οποιας το πτυχιο το εχω απλα για ν επιβιωνω για το κυρος κτλ τελπαντ δ μ αρεσει.κ παντα εχω τετοιες συζητησεις ποσα ατομα ειναι ετσι να ξερες..κανε ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ!!Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΟΥ!ενημερωτικα αν δ θες πανελληνιες κ θες κ το πτυχιο της γεωπονικης παρτο κ κανε κατατακτηριες ιατρικη μετα το κανουν πολλοι!
Τελικά μετά από κάποια ψιλοδράματα κι αρκετό προβληματισμό, πήρα την απόφαση να ξαναδώσω. Αυτή την περίοδο κανονίζω με τους καθηγητές.
Βασικά θέλω να κάνω την προσπάθεια μου γιατί ήδη με κυνηγάει αυτό το πράγμα, κι όσο για τις κατακτήριες που λες, με την τρέλα που με δέρνει άμα δεν περάσω φέτος θα είναι η επόμενη επιλογή μου αφουυυ τελειώσω τη γεωπονική [η τρέλα δεν πάει στα βουνα ]
Υ.Γ: Για σύνταξη,τα 60 λίγα τα κόβω:fss:
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
confusius
Δραστήριο μέλος
Η confusius αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 493 μηνύματα.
21-04-09
02:20
Καλησπέρα!
Έφτασα στο φόρουμ ψάχνωντας να βρω εμπειρίες ανθρώπων που ξαναέδωσαν πανελλήνιες, μήπως πάρω λίγο κουράγιο... :s
Βλέπετε,το πρόβλημα έχει ως εξής: αυτή τη στιγμή είμαι δευτεροετής φοιτήτρια στο γεωπονικό, και το θέμα είναι ότι καλώς ή κακώς η γεωπονική είναι μια σχολή με ΠΟΛΛΑ μαθήματα, γι αυτό και θέλει στενή παρακολούθηση (εννοώ να ενδιαφέρεσαι), και φυσικά έχει εργαστήρια,αρκετά απ τα οποία σε αναγκάζουν να κλείνεις 12ωρα στη σχολή. Βέβαια μετά από δύο χρόνια αποφάσισα να παραδεχτώ στον εαυτό μου ότι ποσώς μ ενδιαφέρει το φυτό,και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Επίσης αποφάσισα να παραδεχτώ ότι το μόνο που θέλω είναι να γίνω γιατρός. Σε οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα απλά θα συμβιβαστώ.
Και στη ζυγαριά έχουμε το εξής:
- Απ τη μία πλευρά έχω τρία χρόνια ακόμα για να τελειώσω μια ΚΑΛΗ σχολή (γιατί πιστέψτε με, η γεωπονική είναι καλή σχολή), με αρκετές πιθανότητες να την τελειώσω επιτυχώς στην ώρα της, χωρίς όμως διάθεση να το κυνηγήσω παραπάνω απο προσωπικό ενδιαφέρον,παρά μόνο γιατί πρέπει.
Εννοώ ότι σ αυτό που θα κάνω θέλω να είμαι καλή,κι όχι απλά ένα περιφερόμενο πτυχίο, όμως φοβάμαι ότι δεν βρίσκω ενδιαφέρον...
-Απ την άλλη έχουμε την καταστροφη... :thanks: Το σενάριο του να παρατήσω τη σχολή και να πέσω με τα μούτρα στο διάβασμα για τις επόμενες πανελλήνιες, με μοναδικό στόχο τις Ιατρικές. Βέβαια το 'παρατάω τη σχολή' δεν είναι και τόσο εύκολο, αφού εκτός απ το ότι μένω πίσω ένα ολόκληρο ακαδημαϊκό έτος, πρέπει να αφήσω πίσω και ανθρώπους,και μια ολόκληρη ζωή που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται, για να γυρίσω στη μαμά και στο μπαμπά, και στα παλιά μου φροντιστήρια.
Παρόλαυτά το σκέφτομαι πολυ έντονα τις τελευταίες μέρες και νομίζω ότι δεν θα βολευτώ σε κανένα άλλο επάγγελμα εκτός απ αυτό του γιατρού. Σίγουρα το "δίνω πανελλήνιες" δεν σημαίνει κι αυτόματα ότι περνάω στην ιατρική, όμως θέλω να έχω τουλάχιστον την ευκαιρία που μου στέρησα πριν 2 χρόνια, όταν δεν μπήκα καν στον κόπο να προσπαθήσω για το άπιαστο όνειρο μου.
Βέβαια σε περίπτωση αποτυχίας λειτουργεί και το plan B: γυρνάω πίσω και τελειώνω τη σχολή,έστω και με μια καθυστέρηση...
Οπότε εδώ έχω το δίλημμα... Παρατάω μια αρκετά καλά στρωμένη πορεία στη σχολή για να κυνηγήσω μάγισσες ή μένω εδώ που είμαι και απλά θυμάμαι ότι κάποτε ήθελα να γίνω γιατρός? Και για να έρθω και στον τίτλο του θέματος...ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΞΑΝΑ??
Δεν είναι καθόλου εύκολο να περάσεις ξανά απ τη διαδικασία των πανελληνίων και μάλιστα για κάτι τόσο αβέβαιο... (Ειδικά τώρα που μπλεχτηκα λίγο στα πράγματα και διάβασα τα πλέον δυσοίωνα για τους φοιτητές ιατρικής!) Έλαα όμως που δεν μ αφήνει η ιδέα να ησυχάσω!!
Οποιαδήποτε συμβουλή/πληρόφορία/anything θα ήταν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτη!
Καληνύχτα και καλή συνέχεια στους ξενύχτηδες σα κι εμάς!
Έφτασα στο φόρουμ ψάχνωντας να βρω εμπειρίες ανθρώπων που ξαναέδωσαν πανελλήνιες, μήπως πάρω λίγο κουράγιο... :s
Βλέπετε,το πρόβλημα έχει ως εξής: αυτή τη στιγμή είμαι δευτεροετής φοιτήτρια στο γεωπονικό, και το θέμα είναι ότι καλώς ή κακώς η γεωπονική είναι μια σχολή με ΠΟΛΛΑ μαθήματα, γι αυτό και θέλει στενή παρακολούθηση (εννοώ να ενδιαφέρεσαι), και φυσικά έχει εργαστήρια,αρκετά απ τα οποία σε αναγκάζουν να κλείνεις 12ωρα στη σχολή. Βέβαια μετά από δύο χρόνια αποφάσισα να παραδεχτώ στον εαυτό μου ότι ποσώς μ ενδιαφέρει το φυτό,και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Επίσης αποφάσισα να παραδεχτώ ότι το μόνο που θέλω είναι να γίνω γιατρός. Σε οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα απλά θα συμβιβαστώ.
Και στη ζυγαριά έχουμε το εξής:
- Απ τη μία πλευρά έχω τρία χρόνια ακόμα για να τελειώσω μια ΚΑΛΗ σχολή (γιατί πιστέψτε με, η γεωπονική είναι καλή σχολή), με αρκετές πιθανότητες να την τελειώσω επιτυχώς στην ώρα της, χωρίς όμως διάθεση να το κυνηγήσω παραπάνω απο προσωπικό ενδιαφέρον,παρά μόνο γιατί πρέπει.
Εννοώ ότι σ αυτό που θα κάνω θέλω να είμαι καλή,κι όχι απλά ένα περιφερόμενο πτυχίο, όμως φοβάμαι ότι δεν βρίσκω ενδιαφέρον...
-Απ την άλλη έχουμε την καταστροφη... :thanks: Το σενάριο του να παρατήσω τη σχολή και να πέσω με τα μούτρα στο διάβασμα για τις επόμενες πανελλήνιες, με μοναδικό στόχο τις Ιατρικές. Βέβαια το 'παρατάω τη σχολή' δεν είναι και τόσο εύκολο, αφού εκτός απ το ότι μένω πίσω ένα ολόκληρο ακαδημαϊκό έτος, πρέπει να αφήσω πίσω και ανθρώπους,και μια ολόκληρη ζωή που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται, για να γυρίσω στη μαμά και στο μπαμπά, και στα παλιά μου φροντιστήρια.
Παρόλαυτά το σκέφτομαι πολυ έντονα τις τελευταίες μέρες και νομίζω ότι δεν θα βολευτώ σε κανένα άλλο επάγγελμα εκτός απ αυτό του γιατρού. Σίγουρα το "δίνω πανελλήνιες" δεν σημαίνει κι αυτόματα ότι περνάω στην ιατρική, όμως θέλω να έχω τουλάχιστον την ευκαιρία που μου στέρησα πριν 2 χρόνια, όταν δεν μπήκα καν στον κόπο να προσπαθήσω για το άπιαστο όνειρο μου.
Βέβαια σε περίπτωση αποτυχίας λειτουργεί και το plan B: γυρνάω πίσω και τελειώνω τη σχολή,έστω και με μια καθυστέρηση...
Οπότε εδώ έχω το δίλημμα... Παρατάω μια αρκετά καλά στρωμένη πορεία στη σχολή για να κυνηγήσω μάγισσες ή μένω εδώ που είμαι και απλά θυμάμαι ότι κάποτε ήθελα να γίνω γιατρός? Και για να έρθω και στον τίτλο του θέματος...ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΞΑΝΑ??
Δεν είναι καθόλου εύκολο να περάσεις ξανά απ τη διαδικασία των πανελληνίων και μάλιστα για κάτι τόσο αβέβαιο... (Ειδικά τώρα που μπλεχτηκα λίγο στα πράγματα και διάβασα τα πλέον δυσοίωνα για τους φοιτητές ιατρικής!) Έλαα όμως που δεν μ αφήνει η ιδέα να ησυχάσω!!
Οποιαδήποτε συμβουλή/πληρόφορία/anything θα ήταν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτη!
Καληνύχτα και καλή συνέχεια στους ξενύχτηδες σα κι εμάς!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.