Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
12-08-11
13:31
Ναι, γι' αυτό μιλάω, το έγραψα αρκετές φορές στα δύο τεράστια κείμενα που δημοσίευσα. Ουσιαστικά προτείνω κάτι σαν τις λειτουργικές καταλήψεις εργοστασίων ή άλλων επιχειρήσεων (όπως πχ τα Applebee's στη Θεσσαλονίκη), οι οποίες έγιναν στην Αργεντινή και σε άλλες χώρες. Έχω τη γνώμη πως οποιαδήποτε άλλη αντίδραση θα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των κρατούντων και τελικά θα την περιμένουν κιόλας και θα βγει υπέρ τους μεσοπρόθεσμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
12-08-11
02:26
Τη στιγμή όμως που μιλάμε, έχουμε πλήρη γνώση της δράσης των "γνωστών και μη εξαιρετέων" μέχρι σήμερα. Αυτοί που θα ηγηθούν αύριο, θ' αναδειχτούν από το κίνημα κι όχι από εσωκομματικές διαδικασίες, δεν βρίσκεις να υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά; Τώρα εάν θα τους αφήσετε αυτούς, αύριο μεθαύριο να γίνουν οι νέες Δαμανάκηδες, ντροπή δική σας φίλε, εγώ θα είμαι πια πολύ γέρος για να νοιαστώ.Αρχική Δημοσίευση από aergos:Κάθε κίνημα έχει πάντα κάποιους μπροστάρηδες. Αν δεν είναι οι "γνωστοί και μη εξαιρετέοι", θα είναι κάποιοι άλλοι, οι οποίοι είτε σύντομα θα απογοητευτούν και θα τα παρατήσουν, είτε μετά από κάποια χρόνια θα έχουν μπει στην κατηγορία των "γνωστών και μη εξαιρετέων".
Όπως έγραψα ποιο πάνω, θ' απαγορευτεί η είσοδος σε όλους άνω της βαθμίδας του λέκτορα, με εξαίρεση εκείνους που το κίνημα θα επιλέξει να καλέσει τιμητικά, ως άξιους και υγιείς.Ποιος θα κρίνει ποιοι είναι οι "μεγαλοκαθηγητάδες" που θα τους απαγορευτεί η είσοδος;
Ίσως. Τη δεδομένη όμως στιγμή αντιμετωπίζουν κοινό πρόβλημα με τους φοιτητές και βλάπτονται εξίσου από τον νόμο-πλαίσιο. Προφανώς λοιπόν οι δικές τους ομοσπονδίες θα αποφασίσουν κάποιες κινητοποιήσεις. Επίσης, θα αποδειχτούν πολύτιμοι ώστε το πανεπιστήμιο να συνεχίσει να λειτουργεί υπό συνθήκες κατάληψης, πράγμα που είναι απολύτως κρίσιμης σημασίας για το σχέδιο που προτείνω. Κατά συνέπεια, θεωρώ δίκαια νομίζω ότι ο συγκεκριμένος χώρος αποτελεί έναν πιθανό καλό σύμμαχο, τον οποίο πρέπει να προσεγγίσουμε. Εάν πας για πόλεμο μόνος εναντίον όλων και χωρίς συμμάχους, θα χάσεις πανηγυρικά, δεν χρειάζεται να είσαι ο Σουν Τζου για να το καταλάβεις αυτό...Και γιατί ο λέκτορας ή ο διδακτορικός να είναι καλύτερος από τον "μεγαλοκαθηγητή" ? Κι αυτοί "μεγαλοκαθηγητές" φιλοδοξούν να γίνουν.
Δε κάνει η βαθμίδα τον άνθρωπο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
11-08-11
21:17
Κρίση στα πανεπιστήμια
Διαπιστώσεις-Προτάσεις
Του Όττο
Πραγματικά ένα πολύ δύσκολο θέμα για να γράψει κανείς, εάν θέλει να το αντιμετωπίσει απ' όλες του τις πλευρές και στο τέλος να είναι βέβαιος ότι δεν υποστηρίζει κάποια κομματική-ιδεολογική θέση, τυφλά και εθελόδουλα, αλλά ότι προωθεί το καλό της ίδιας της πανεπιστημιακής παιδείας. Βρέθηκα δύο φορές στον πανεπιστημιακό χώρο, την πρώτη κατά τη δεκαετία του '80, για τις προπτυχιακές μου σπουδές και τη δεύτερη κατά τη δεκαετία του 2000, για τις μεταπτυχιακές μου. Επίσης, η πρώην σύζυγός μου έτυχε να βρίσκεται από την πλευρά του "καθηγητικού κατεστημένου", αν και πλήρως με την αξία της, θα ήθελα να υπογραμμίσω. Έτσι έχω μια αρκετά πλήρη και σφαιρική εικόνα της κατάστασης, τόσο με βάση την ιστορική πορεία του φοιτητικού κινήματος, όσο και με βάση την πιο πρόσφατη εμπειρία.
Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα περίπλοκο και οι απόψεις γι' αυτό αμφιλεγόμενες. Κάποια συμπεράσματα που έχω βγάλει προσωπικά επί του θέματος είναι τα εξής:
1. Οι κομματικές νεολαίες ουδέποτε έπαιξαν ρόλο υπέρ του φοιτητικού κινήματος, αντίθετα υπήρξαν "σχολές" που δίδαξαν τον κομματισμό, το γλύψιμο, τον διαγκωνισμό, τον ταρτουφισμό και τη θυσία κάθε συμφέροντος των φοιτητών στο βωμό του κομματικού συμφέροντος. Υπήρξαν και είναι ακόμη "Δούρειοι Ίπποι" του κομματικού κατεστημένου που είχε σκοπό να ελέγξει το "επικίνδυνο" για το σύστημα φοιτητικό κίνημα, ενάντια στην ίδια τη δημοκρατική λειτουργία που υποτίθεται πως είχαν σκοπό να υπηρετήσουν. Μακάρι οι φοιτητές σήμερα, μπροστά στον Καιάδα που αντιμετωπίζουν, να απαγόρευαν την είσοδο σε κάθε κομματικό στέλεχος, δεξιάς ή αριστερής απόχρωσης, όπως οι Αγανακτισμένοι του Συντάγματος ή του Λευκού Πύργου.
2. Πράγματι, όπως γράφηκε στις πρώτες σελίδες του θέματος, οι καθηγητές είναι οι τελευταίοι που δικαιούνται να ηθικολογούν, αφού εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο το καθεστώς βολέματος, κομματισμού, οικογενειοκρατίας και αυθαιρεσίας που τους επέτρεπε ο παλιός νόμος-πλαίσιο κι έχουν τεράστια ευθύνη για την υποβάθμιση των ελληνικών πανεπιστημίων που παρατηρείται τις δύο τελευταίες δεκαετίες, αντί για την αναβάθμιση που όλοι ζητούσαμε κατά την δεκαετία του '80, όταν τα πανεπιστήμιά μας κρίνονταν ως απλά "μέτρια", ενώ τώρα έχουν πιάσει βύθουλα. Προσωπικά θα πρότεινα στους φοιτητές να κάνουν lock out στους εκπροσώπους του υψηλόβαθμου καθηγητικού κατεστημένου και ταυτόχρονα να συμμαχήσουν με τους διδακτορικούς φοιτητές και τους λέκτορες, οι οποίοι σε τελική ανάλυση τραβούν όλο το κουπί της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας. Το πανεπιστήμιο μπορεί να λειτουργήσει θαυμάσια και χωρίς τους κηφήνες κομματικούς καρεκλοκεύνταυρους και καθηγητικούς γαμπρούς που έπαιρναν για προίκα έδρα στον τομέα ευθύνης του πεθερού τους.
3. Πράγματι οι καταλήψεις μέχρι σήμερα κατέληξαν να ευτελιστούν ως μέσο πάλης κι έχουν -λόγω της συνεχούς επανάληψής τους για ασήμαντη αφορμή και χωρίς πολιτική στόχευση- αυτοακυρωθεί στην φοιτητική συνείδηση, σε σημείο μη αντιστρεπτό. Στη σημερινή συγκυρία, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΘΟΣ από το να συμβούν καταλήψεις με τον τρόπο που τις έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Θα πρέπει να γίνει απ' όλους κατανοητό ότι όταν παλεύεις για αναβάθμιση της παιδείας, το να σταματάς την εκπαιδευτική διαδικασία, απαξιώνοντάς την στην πράξη, ισοδυναμεί με το να βγάζει κανείς τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια, όπως ο Οιδίποδας!! Δεν μπορούμε φίλοι μου να μιλάμε για αγώνα υπέρ ενός καλύτερου πανεπιστημίου, κρατώντας το κλειστό κι απαξιώνοντάς το. Δεν θα πείσουμε κανέναν με αυτόν τον τρόπο. Στην πραγματικότητα θα σας έλεγα ότι οι "κρατούντες" όχι μόνο περιμένουν κάτι τέτοιο, αλλά έχουν στηρίξει τον σχεδιασμό τους επάνω σ' αυτό το ενδεχόμενο. Όταν τα πράγματα θα έχουν φτάσει σε σημείο διάλυσης, μετά από τουλάχιστον ένα εξάμηνο που το πανεπιστήμιο θα είναι κλειστό, τότε Η ΜΟΝΗ ΕΦΙΚΤΗ ΛΥΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ, πράγμα στο οποίο πιστεύω ακράδαντα ότι έχουν ποντάρει όλο τους το "πολιτικό χρήμα".
4. Η μέχρι σήμερα κατάσταση έχει πιάσει στην κυριολεξία πάτο. Κατά συνέπεια, δεν νοείται σε καμμία περίπτωση η άρνηση των νέων μέτρων, με ταυτόχρονη προσκόλληση σε αυτά που ισχύουν σήμερα!! Να μου το θυμάστε, ότι οι κομματικές νεολαίες θα προσπαθήσουν να παίξουν ακριβώς αυτόν το ρόλο, έτσι ώστε αφενός να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, αφετέρου όμως να ρίξουν νερό στη μυλόπετρα της κατοχικής κυβερνητικής (συναινετικής σε μεγάλο βαθμό) πολιτικής. Μην αφήσετε να σας εκμαυλίσουν προτείνοντάς σας τη στασιμότητα και την οπισθοδρόμηση ως αντίπαλο δέος των προτεινόμενων αλλαγών. Το μόνο που θα καταφέρει κανείς έτσι είναι να στρώσει ένα παχύ κόκκινο χαλί ώστε τελικά τα νέα απαράδεκτα μέτρα να περάσουν αμάσητα.
5. Μέσα στα προτεινόμενα μέτρα, υπάρχουν και θετικές προτάσεις, εάν τις δει κανείς μεμονωμένα (δυστυχώς δεν τις έχω πρόχειρες αυτή τη στιγμή, όμως βλέπω ότι προκύπτει από την μέχρι τώρα συζήτηση). Δεν θα πρέπει λοιπόν να καταφύγουμε στη στείρα άρνηση κάθε πρότασης που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο. Το ίδιο πιθανώς ισχύει και για τις προτάσεις των συγκλήτων. Αντίθετα, το φοιτητικό κίνημα θα πρέπει να καθίσει ψύχραιμα και να σταχυολογήσει τυχόν θετικά σημεία από τις προτάσεις των υπόλοιπων, να τις υιοθετήσει και να τις υποστηρίξει, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να προτείνει αυτά ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΛΕΙ, ώστε να συμπληρώσει και ν' αντικαταστήσει τις προτάσεις που απορρίπτει. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα πείσουμε ότι όχι μόνο το κίνητρό μας ΔΕΝ είναι η αναμπουμπούλα και το χάσιμο μαθημάτων και πως οδηγός μας ΔΕΝ είναι η τυφλή και στείρα άρνηση της "προόδου" που μας επιφυλάσσουν, αλλά ότι έχουμε ένα κίνημα (συγνώμη για το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, νιώθω ακόμη μέλος του κινήματος αυτού και δεν μου αρέσει να σας απευθύνομαι από καθέδρας για τέτοια κρίσιμα ζητήματα, άλλωστε θεωρώ ότι το αντιμνημονιακό κίνημα είναι ενιαίο και αδιαίρετο ) γόνιμο και γνωστικό, που έχει να προτείνει διαφορετικά πράγματα από τον μνημονιακό μονόδρομο του "εκσυγχρονισμού".
6. Το σημαντικότερο αντίπαλο δέος του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, είναι ξεκάθαρα το μοντέλο της αυτοοργάνωσης. Γι' αυτόν το λόγο, οι φοιτητές θα πρέπει να αυτοοργανωθούν και να πάρουν το πανεπιστήμιο στα χέρια τους, όχι όμως κλείνοντάς το, αλλά λειτουργώντας το χωρίς τους μεγαλόσχημους ινστρούκτορες -κρατικούς, κομματικούς και καθηγητικούς- και την καθοδήγησή τους, η οποία έτσι κι αλλιώς μέχρι σήμερα έχει οδηγήσει τα πανεπιστήμια σε αποσύνθεση και απαξίωση, θαρρείς ηθελημένα και βάσει σχεδιασμού (πράγμα που κατά τη γνώμη μου είναι πολύ πολύ πιθανό).
Εν κατακλείδι, η πρόταση που καταθέτω προς συζήτηση είναι συνοπτικά η εξής:
Α. Κατάληψη του πανεπιστημίου και αποκλεισμός εισόδου των γνωστών και μη εξαιρετέων κομματικών στελεχών, αλλά και όλων των μεγαλοκαθηγητάδων.
Β. Συμμαχία με τους λέκτορες και τους διδακτορικούς φοιτητές, με τη συνεργασία των οποίων τα μαθήματα, τα εργαστήρια και οι πτυχιακές εργασίες θα συνεχιστούν απρόσκοπτα. Έτσι θ' αποδειχτεί στην πράξη και θα ξεμπροστιαστεί στα μάτια της πανελλήνιας κοινής γνώμης το πόσο άχρηστοι κηφήνες είναι οι καθηγητάδες που πληρώνουμε αδρότατα από το υστέρημά μας. Εάν καταφέρουμε το πανεπιστήμιο να συνεχίσει να λειτουργεί χωρίς τους κενταύρους των κομμάτων και της καθηγεσίας, τότε το κίνημα ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΠΕΡΙΦΑΝΗ ΝΙΚΗ και κανείς Μανδραβέλης ή Πρετεντέρης δεν θα μπορεί να κάνει πλέον τίποτε για να αμαυρώσει τους φοιτητές και την αντίδρασή τους στον νέο νόμο-πλαίσιο.
Γ. Συγγράμματα κλπ ζητήματα, όπως σίτιση, θέρμανση κλπ, θα πρέπει ν' αντιμετωπιστούν εκ των ενόντων, μέσω επιτροπών αυτοοργάνωσης, οι οποίες θα αναλάβουν να τρέξουν τα αντίστοιχα projects. Στην ανάγκη θα πρέπει να βγούμε στην κοινωνία και να πουλάμε κουπόνια υποστήριξης. Είμαι βέβαιος ότι ο απλός πολίτης θα δώσει από το υστέρημά του, εφόσον πειστεί ότι οι φοιτητές παλεύουν στ' αλήθεια για το καλό της δημόσιας παιδείας.
Δ. Ελεύθερες έκτακτες φοιτητικές εκλογές για την ανάδειξη οργάνων που θα επεξεργαστούν τις προτάσεις του κινήματος με ταχείες διαδικασίες στοιχειοθέτησης. Όσες προτάσεις των συγκλήτων ή του νέου νόμου πλαισίου βοηθούν πραγματικά στην αποκαθήλωση του πανεπιστημίου μας από το τέλμα που οι ίδιοι εδώ και χρόνια έχουν επιτηδευμένα οδηγήσει, θα πρέπει να υιοθετηθούν από το κίνημα. Έτσι, θα προκαλέσουμε διασπάσεις και σύγχυση στο αντίπαλο στρατόπεδο.
Ε. Είναι πολύ σημαντικό, προκειμένου να προστατευτεί και το ίδιο το άσυλο, το οποίο τώρα είναι πιο απαραίτητο από ποτέ, όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός φοιτητών να κάνει σπίτι τους το πανεπιστήμιο, να κατασκηνώσουν εκεί -σε εξωτερικούς κι εσωτερικούς χώρους- και να δείξουν έτσι ότι είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το μαθησιακό ιδεώδες με κάθε θεμιτό μέσον. Το κίνημα θα πρέπει ν' αυτοπροστατευτεί από την εισβολή ναρκωτικών (ιδιαίτερα των σκληρών) και κουκουλοφόρων. Προσοχή: Πρόκειται για τις δύο γνωστότερες τακτικές του συστήματος για τη διάλυση κινημάτων που δεν μπορούν με άλλον τρόπο να ελεγχθούν.
Στ. Στο χώρο του πανεπιστημίου θα πρέπει να λειτουργήσουν ελεύθερα εναλλακτικά ΜΜΕ, όπως ραδιοφωνικός σταθμός αλλά και διάφορα άλλα μέσω διαδικτύου. Το κίνημα πρόκειται ν' αντιμετωπίσει λυσσαλέες επιθέσεις από τους Μανδραβέληδες, οι οποίοι θα προσπαθήσουν με κάθε μέσον να λασπώσουν και να το διαβάλουν στην κοινή γνώμη, παρουσιάζοντάς το ως ένα "κίνημα τεμπέληδων κι οπισθοδρομικών ελληναράδων". Ταυτόχρονα ο κάθε φοιτητής θα πρέπει να πάρει με το μέρος του τους γονείς και τους στενούς συγγενείς του, εξηγώντας τους τους λόγους για τους οποίους γίνονται όλες αυτές οι κινητοποιήσεις.
Περιμένω τις απόψεις σας επί των προτάσεών μου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.