Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
10-08-11
18:48
Όταν θέλετε κάτι τόοοοοοοσο πολύ όλο το σύμπαν και ο Θεός μαζί συνωμοτούν για να γίνει αυτό που θέλετε...
Μη βασίζεστε σε ψεύτικες ελπίδες. Ο μοναδικός τρόπος να μην καταλήξετε στα σημεία που περιγράφουν είναι να καταλάβετε ότι μόνο εσείς είστε υπεύθυνοι για ό,τι κάνετε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
27-07-11
14:30
Γιατι εχω απειρα παραδειγματα ατομων του 15 να γραφουν 17
15 πού, τρίμηνα/τετράμηνα ή προετοιμασία/διαγωνίσματα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
23-06-11
08:40
nPb για πες ρε, αν δεν ήσουν στο πανεπιστήμιο θα μπορούσες να γράψεις τη δεύτερη παράγραφο; Άσε να σου πω εγώ, ΟΧΙ κι έτσι αυτή η συζήτηση απλά ΔΕ θα γινόταν τώρα (ή τέσσερις σελίδες πίσω whatever). Αυτό όχι φυσικά γιατί θα ήσουν λιγότερο έξυπνος ή συμπονετικός στην ακραία περίπτωση που ήσουν το ίδιο φτωχός με το κοριτσάκι αλλά γιατί, από τη στιγμή που θα ήσουν στην ίδια θέση, στα λόγια και στο πρόσωπό της θα έβλεπες απλά αυτό, έναν άνθρωπο στην ίδια κατάσταση με σένα ΚΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΝΑΝ οι σκέψεις σου γιατί θα 'χες πολύ σοβαρότερα πράγματα να κάνεις, η ζωή θα ήταν αγώνας πολύ εντονότερος απ' όσα ζεις τώρα. Αλλά δες! Και μόνο το ότι κατάφερες με την προσπάθειά σου να μπεις στο πανεπιστήμιο και να σπουδάσεις σου δίνει τώρα τη δυνατότητα να δεις περισσότερα για τον κόσμο γύρω σου. Σου δίνει τη δυνατότητα να ερμηνεύσεις διαφορετικά κάθε είδους αλληλεπίδραση και να καταλάβεις, τελικά, πως δεν είσαι ο μόνος που περνάς δυσκολίες για παράδειγμα. Μπορείς να πάρεις αυτά που σου είπε το κοριτσάκι και να δεις τι παίζει από πίσω, να εκτιμήσεις αυτά που έχεις και να γράψεις τελικά την παράγραφο με την οποία συμφωνώ btw. Αλλά όλα αυτά ακριβώς επειδή έχεις το προνόμιο να σπουδάζεις, προνόμιο που όπως είπα δεν το απέκτησες άδικα.
Η θέση του επιστήμονα δεν είναι μόνο το εργαστήριο κι ο ρόλος του όχι μόνο η έρευνα. Η επιστήμη μας δίνει τη δυνατότητα της αναλυτικής σκέψης και της βαθύτερης κατανόησης πέντε πραγμάτων, πραγμάτων που διαφορετικά ΔΕ θα καταλαβαίναμε και με τα οποία ΔΕ θα ασχολούμασταν και πολύ. Ο επιστήμονας είναι ο μελετητής του κόσμου γύρω του κι αυτό άμεσα τον καθιστά ικανό να εντοπίζει και τις αλλαγές των συστημάτων που βρίσκονται σ' αυτόν. Εδώ μπαίνει η κοινωνία η οποία, ως σύστημα και η ίδια, ζει και αλλάζει. Αυτή τη ζωή είναι που μπορεί να παρατηρήσει ο επιστήμονας με διαφορετικό μάτι από τον υπόλοιπο κόσμο και τελικά να καταλάβει περισσότερα για τις μεταβολές και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Κι αυτό ισχύει ανεξαρτήτου επιστήμης. Ο κοινωνιολόγος οφείλει να έχει την ίδια παρατηρητικότητα με τον μαθηματικό, ο βιολόγος με τον φυσικό και ούτω καθεξής. Είναι, πώς να το πούμε, κάτι σαν τα φίλτρα των αλλαγών που διαθέτει κάθε κοινωνία. Είναι αυτοί που μπορούν όχι μόνο να τις δουν αλλά και να τις εκτιμήσουν ουσιαστικά.
Αν λοιπόν θα πρέπει με κάτι να τα βάλουμε αυτό δεν είναι η μανία μας να σπουδάζουμε. Μακάρι ο μόνος εθισμός που υπήρχε στον κόσμο να ήταν η μόρφωση και η επιθυμία να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι. Αυτό που πρέπει να εκνευρίσει είναι η αλλαγή στην αντιμετώπιση της επιστήμης ως μέσο επιτυχίας, κύρους και κοινωνικής καταξίωσης. Αυτό είναι που πρέπει να μας ενοχλεί, το ότι δεν καταλαβαίνουμε ΓΙΑΤΙ πάμε να σπουδάσουμε, όχι το ότι πάμε να σπουδάσουμε. Το ότι δεν καταλαβαίνουμε πως πέρα από εμάς η επιστήμη που μας ενδιαφέρει θα δράσει, μέσα από εμάς, ως φίλτρο και όργανο αξιολόγησης των αλλαγών που θα δούμε γύρω μας. Ας καταφέρουμε οι νέοι και οι μελλοντικοί επιστήμονες να καταλάβουν την ευθύνη που έχουν κι ας μην υπάρχουν θέσεις στα πανεπιστήμια.
Και τώρα ελάχιστα για το θέμα όπως ξεκίνησε. spakon φίλε ούτε από εμένα συγχαρητήρια και είναι ανατριχιαστικό που έχουν ήδη βγει άτομα να στηρίξουν τη διαφορετική άποψή τους, άποψη την οποία μοιράζομαι, σε ένα θέμα υπόδειγμα γι' αυτά που θα άξιζαν συγχαρητήρια. Μπράβο σε αυτούς πραγματικά και για να μην πω τα ίδια με όσα εξήγησαν θα μείνω λίγο στην αυτοκτονία. Καταλαβαίνεις το παράδοξο φαντάζομαι, σωστά; Το παράδοξο μεταξύ αυτού που πήγες να κάνεις και αυτού που θες να κάνεις. Στη μία περίπτωση πήγες να σκοτωθείς και στην άλλη θα επιχειρήσεις να αποτρέψεις την ίδια κατάληξη για λογαριασμό κάποιου άλλου. Και σε κάνουν να απορείς λίγο για τα ψυχολογικά αποθέματα που έχεις για κάτι τέτοιο όσα είπες ειδικά αν σκεφτείς ότι οι πιέσεις τότε θα είναι πολύ μεγαλύτερες.
Αλλά OK, αυτό έτσι κι αλλιώς δε με ενδιαφέρει και στην τελική, το ξέρεις υποθέτω, ή θα δυναμώσεις και θα την παλέψεις ή δε θα φτάσεις καν στο σημείο να προσπαθήσεις να σώσεις τη ζωή κάποιου. Απλά τα πράγματα. Να μείνουμε λίγο στις πανελλήνιες. Συγχαρητήρια δε σου αξίζουν γιατί σκέφτηκες κάπου στην πορεία να σκοτωθείς. Όπως έχω πει και στο θέμα εδώ, θεωρώ την αυτοκτονία ηλίθια, τους αυτόχειρες μαλάκες και γενικά την απόφαση για κάτι τέτοιο out of the question για κάποιον τουλάχιστον που έχει στόχους και θέλει να κάνει κάτι στη ζωή του. Είναι γελοίο δηλαδή να ζητάμε επιστήμονες που παρατηρούν κι ερμηνεύουν τον κόσμο χωρίς να ξεχνούν την ευθύνη τους αν οι ίδιοι είναι διατεθειμένοι να σκοτωθούν μόνοι τους. Αύριο μεθαύριο μπορεί να αποτελέσεις παράδειγμα για τον κόσμο. Τι θα του δώσεις, αμφιβολία και παραίτηση;
Κοίτα λοιπόν να κάνεις τις επιλογές σου ήρεμα και σοβαρά και να δεις τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Δεν έχεις χάσει τίποτα ακόμα κι έχεις μια εμπειρία που άλλοι δε θα αποκτήσουν in a lifetime. Αξιοποίησέ την έξυπνα λοιπόν.
Η θέση του επιστήμονα δεν είναι μόνο το εργαστήριο κι ο ρόλος του όχι μόνο η έρευνα. Η επιστήμη μας δίνει τη δυνατότητα της αναλυτικής σκέψης και της βαθύτερης κατανόησης πέντε πραγμάτων, πραγμάτων που διαφορετικά ΔΕ θα καταλαβαίναμε και με τα οποία ΔΕ θα ασχολούμασταν και πολύ. Ο επιστήμονας είναι ο μελετητής του κόσμου γύρω του κι αυτό άμεσα τον καθιστά ικανό να εντοπίζει και τις αλλαγές των συστημάτων που βρίσκονται σ' αυτόν. Εδώ μπαίνει η κοινωνία η οποία, ως σύστημα και η ίδια, ζει και αλλάζει. Αυτή τη ζωή είναι που μπορεί να παρατηρήσει ο επιστήμονας με διαφορετικό μάτι από τον υπόλοιπο κόσμο και τελικά να καταλάβει περισσότερα για τις μεταβολές και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Κι αυτό ισχύει ανεξαρτήτου επιστήμης. Ο κοινωνιολόγος οφείλει να έχει την ίδια παρατηρητικότητα με τον μαθηματικό, ο βιολόγος με τον φυσικό και ούτω καθεξής. Είναι, πώς να το πούμε, κάτι σαν τα φίλτρα των αλλαγών που διαθέτει κάθε κοινωνία. Είναι αυτοί που μπορούν όχι μόνο να τις δουν αλλά και να τις εκτιμήσουν ουσιαστικά.
Αν λοιπόν θα πρέπει με κάτι να τα βάλουμε αυτό δεν είναι η μανία μας να σπουδάζουμε. Μακάρι ο μόνος εθισμός που υπήρχε στον κόσμο να ήταν η μόρφωση και η επιθυμία να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι. Αυτό που πρέπει να εκνευρίσει είναι η αλλαγή στην αντιμετώπιση της επιστήμης ως μέσο επιτυχίας, κύρους και κοινωνικής καταξίωσης. Αυτό είναι που πρέπει να μας ενοχλεί, το ότι δεν καταλαβαίνουμε ΓΙΑΤΙ πάμε να σπουδάσουμε, όχι το ότι πάμε να σπουδάσουμε. Το ότι δεν καταλαβαίνουμε πως πέρα από εμάς η επιστήμη που μας ενδιαφέρει θα δράσει, μέσα από εμάς, ως φίλτρο και όργανο αξιολόγησης των αλλαγών που θα δούμε γύρω μας. Ας καταφέρουμε οι νέοι και οι μελλοντικοί επιστήμονες να καταλάβουν την ευθύνη που έχουν κι ας μην υπάρχουν θέσεις στα πανεπιστήμια.
Και τώρα ελάχιστα για το θέμα όπως ξεκίνησε. spakon φίλε ούτε από εμένα συγχαρητήρια και είναι ανατριχιαστικό που έχουν ήδη βγει άτομα να στηρίξουν τη διαφορετική άποψή τους, άποψη την οποία μοιράζομαι, σε ένα θέμα υπόδειγμα γι' αυτά που θα άξιζαν συγχαρητήρια. Μπράβο σε αυτούς πραγματικά και για να μην πω τα ίδια με όσα εξήγησαν θα μείνω λίγο στην αυτοκτονία. Καταλαβαίνεις το παράδοξο φαντάζομαι, σωστά; Το παράδοξο μεταξύ αυτού που πήγες να κάνεις και αυτού που θες να κάνεις. Στη μία περίπτωση πήγες να σκοτωθείς και στην άλλη θα επιχειρήσεις να αποτρέψεις την ίδια κατάληξη για λογαριασμό κάποιου άλλου. Και σε κάνουν να απορείς λίγο για τα ψυχολογικά αποθέματα που έχεις για κάτι τέτοιο όσα είπες ειδικά αν σκεφτείς ότι οι πιέσεις τότε θα είναι πολύ μεγαλύτερες.
Αλλά OK, αυτό έτσι κι αλλιώς δε με ενδιαφέρει και στην τελική, το ξέρεις υποθέτω, ή θα δυναμώσεις και θα την παλέψεις ή δε θα φτάσεις καν στο σημείο να προσπαθήσεις να σώσεις τη ζωή κάποιου. Απλά τα πράγματα. Να μείνουμε λίγο στις πανελλήνιες. Συγχαρητήρια δε σου αξίζουν γιατί σκέφτηκες κάπου στην πορεία να σκοτωθείς. Όπως έχω πει και στο θέμα εδώ, θεωρώ την αυτοκτονία ηλίθια, τους αυτόχειρες μαλάκες και γενικά την απόφαση για κάτι τέτοιο out of the question για κάποιον τουλάχιστον που έχει στόχους και θέλει να κάνει κάτι στη ζωή του. Είναι γελοίο δηλαδή να ζητάμε επιστήμονες που παρατηρούν κι ερμηνεύουν τον κόσμο χωρίς να ξεχνούν την ευθύνη τους αν οι ίδιοι είναι διατεθειμένοι να σκοτωθούν μόνοι τους. Αύριο μεθαύριο μπορεί να αποτελέσεις παράδειγμα για τον κόσμο. Τι θα του δώσεις, αμφιβολία και παραίτηση;
Κοίτα λοιπόν να κάνεις τις επιλογές σου ήρεμα και σοβαρά και να δεις τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Δεν έχεις χάσει τίποτα ακόμα κι έχεις μια εμπειρία που άλλοι δε θα αποκτήσουν in a lifetime. Αξιοποίησέ την έξυπνα λοιπόν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.