Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
08-07-11
13:18
Σωστά, οι αλλαγές είναι που κρατάνε τα πράγματα worthwhile. Όμως από όλη αυτή τη σκέψη σάς λείπει κάτι, ξεχνάτε ότι όσο κι αν αλλάξει κάποιος θα υπάρχουν πάντα πράγματα που τον καθορίζουν, αυτά που θέλει να κάνει στη ζωή του. Ε, για πολλούς δε συνδυάζονται με το γάμο αυτό λέμε. Δεν παίζει θέμα ωριμότητας ή ηλικίας ή όποιας άλλης υποκριτικής βλακείας. Είναι αυτό που είναι, χωρίς παράθυρα. Hell τι παράθυρα, ούτε ρωγμές στους τοίχους δεν υπάρχουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
03-07-11
16:01
Μόνο που αυτά τα θεωρητικά, δεν τα θεωρώ πραγματικές δυσκολίες. Δεν θέλω να προδικάζω ανθρώπους ή καταστάσεις, και είμαι από τους υπέρμαχους της ανθρώπινης υπόστασης, πιστεύω, δηλαδή, πως το άτομο έχει μέσα του μεγαλύτερες αντοχές απ' όσες φαντάζεται, αν φυσικά τα έχει βρει με τον εαυτό του. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες η πραγματικότητα καταβάλλει τόσο τον ψυχισμό κάποιου, που υπάρχει βαθύτερη ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία και όχι μόνο για διασκέδαση. Εσύ θεωρείς πως μπορείς να τα αντιμετωπίσεις όλα μόνος σου, οπότε πάω πάσο, απλώς έχε στο πίσω μέρος του μυαλού σου το ενδεχόμενο να κάνεις λάθος και τη διαλλακτικότητα να το παραδεχτείς στην πορεία.
Δε βιάζεσαι λίγο να κρίνεις τι είναι δύσκολο και τι όχι; Και γιατί να ξεφυτρώσει και εδώ κανόνας που θέλει όλους τους ανθρώπους ίδιους σε παρόμοιες καταστάσεις; Πώς ορίζεται η βαθύτερη επικοινωνία και τι είναι για να την έχουμε όλοι ανάγκη; Στην τελική γιατί να την έχουμε όλοι ανάγκη;
Δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο. Τι γίνεται ας πούμε με αυτούς των οποίων ο ψυχισμός δεν επηρεάζεται απ' την πραγματικότητα ουσιαστικά; Έπεσα στον τίτλο ενός θέματος πριν, με bullying στο σχολείο είχε να κάνει. Για τον τύπο που το άνοιξε το πείραγμα είναι μια δυσκολία που του χαλάει τη διάθεση, ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσει. Για μένα πάλι είναι αφορμή για γέλιο όχι γιατί είμαι καλύτερος or something αλλά γιατί αντιλαμβάνομαι την κατάσταση διαφορετικά, σαρκαστικά, χαλαρά, πες το όπως θέλεις. Μπορώ ωστόσο να τον αμφισβητήσω όταν λέει ότι η φάση τον ενοχλεί; Όχι γιατί δεν είμαι στη θέση του. Η αδερφή μου πήγαινε Γ γυμνασίου φέτος και στις εξετάσεις την κορόιδευα που διάβαζε γιατί μπροστά στις πανελλήνιες το γυμνάσιο είναι σκόνη. Μπορούσα να της πω κάτι άλλο από εκεί και πέρα; Όχι γιατί δεν ήξερα πώς σκεφτόταν και πώς το περνούσε. Εγώ στην ηλικία της ας πούμε ήμουν στον κόσμο μου κι έπαιρνα το σχολείο πιο χαλαρά, γι' αυτήν όμως μπορεί να είναι σημαντικό. Όπως κι αν βλέπει τον κόσμο μπορώ να της πω τι σκέφτομαι αλλά δε μπορώ να της επιβάλλω τον τρόπο μου. Simple as that.
Έτσι κι εδώ λοιπόν, καλά κάνεις κι έχεις τα δικά σου standards, άποψη, σεβαστή κι αυτά OK. Αλλά σε βγάζει κάπου αυτό; Ίσως σ' ένα κανόνα που ισχύει όμως μόνο για σένα. Δε μπορώ να φανταστώ δηλαδή κάποια στιγμή της πραγματικότητας η οποία θα με ανάγκαζε να επικοινωνήσω βαθύτερα με φίλους ακριβώς επειδή δεν αντιλαμβάνομαι αυτή την επικοινωνία με τον ίδιο τρόπο που την καταλαβαίνεις εσύ. Για μένα κι αυτή η συζήτηση τέτοια είναι, ουσιαστική κι απλή χωρίς περιττά λόγια κι εμπειρίες απ' τις ζωές σας. Δε μ' ενδιαφέρουν οι ζωές σας, τις απόψεις και τις ιδέες σας θέλω.
Και κάτι ακόμα, είναι άδικο να λες πως δεν θες συνέχεια τους ίδιους ανθρώπους. Δεν μένουμε στάσιμοι, αλλάζουμε κάθε μέρα που περνάει, μην έχεις την ψευδαίσθηση πως ξέρεις αληθινά κάποιον, τις περισσότερες φορές οι πιο κοντινοί μας είναι εκείνοι που μας ξαφνιάζουν περισσότερο.
Σύμφωνοι αλλά δεν είπα πουθενά ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, ίσα ίσα. Είπα ότι εγώ βάζω ημερομηνία λήξης κι ό,τι αφού πάρω ό,τι θέλω απ' τον άλλο --μπορεί να 'ναι μια ιδέα, μια άποψη, μια συμπεριφορά, κάτι-- φεύγω. Ας αλλάξουν όσο θέλουν μετά, είναι κάτι που δε με επηρεάζει. Πες το ανάγκη για ανανέωση, ανάγκη για αλλαγή ή απλά βαρεμάρα αλλά είναι έτσι κάπως όπως το περιγράφω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
03-07-11
12:59
@ 13diagoras: Καθολικά δεν είναι σίγουρα, απλά ισχύουν για μένα όπως το 'πες. Δεν είναι ότι είμαι ψυχρός με τους ανθρώπους ή ότι τους αντιμετωπίζω χωρίς συναισθήματα, ίσα ίσα. Απλά δεν επενδύω και τη ζωή μου σ' αυτούς, θέλω να ξέρω ότι υπάρχει ημερομηνία λήξης για να συνεχίσω. Η στασιμότητα είναι αυτό που μ' ενοχλεί δηλαδή, μια ζωή με τους ίδιους ανθρώπους. Απλά μου αρέσει η ιδέα της αλλαγής κι όταν δω ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πάρω ή να δώσω προχωράω.
@ rakels: Γιατί όχι; Βασικά δεν εννοώ ταυτόχρονα ναι, απλά λέω ότι η σχέση με μία κοπέλα αποκλειστικά δεν είναι ο αυτοσκοπός. Γενικά κολλάει με τη στασιμότητα που έλεγα πριν και την ανακύκλωση. Αργά ή γρήγορα θα βαρεθείς(βαρεθώ) οπότε προτιμάς(προτιμώ) πιο ανοιχτές καταστάσεις.
@ Χριστιάννα: Το 'χουμε ξανασυζητήσει σε άλλο θέμα αυτό πάντως, δε θυμάμαι αν ήσουν όμως. Την ίδια άποψη υιοθετώ και για τις φιλίες, διαφωνούμε άρα.
Εκεί σ' αυτό το θέμα λοιπόν είχα πει ότι απ' τους φίλους μου ένα πράγμα θέλω: διασκέδαση. Θέλω μαζί τους/σας να περνάω καλά όπως κι αν το καταφέρνουμε αυτό. Είναι ο μοναδικός λόγος βασικά που μπαίνω και στον κόπο να γνωρίσω καινούριους ανθρώπους, να χαλαρώσω και να δω πώς σκέφτονται κι άλλοι πέρα από μένα, ιδέες, απόψεις κι όλα αυτά. Από εκεί και πέρα θέλω ό,τι άλλο να το ζω μόνος μου. Ό,τι σκέφτομαι ας πούμε, με προβληματίζει, με εκνευρίζει, με αγχώνει θέλω να το κοιτάω χωρίς βοήθεια γιατί έτσι κι αλλιώς δε θεωρώ βοήθεια τη συμβουλή του άλλου. Κι εξηγώ καλύτερα. Αν δεν καταφέρω να λύσω μόνος μου αυτό που με ενοχλεί θα συνεχίσει να με ενοχλεί ό,τι κι αν ακούσω από τρίτους. Δεν ξέρω πώς δουλεύει σε άλλους ή πώς δουλεύει σε σένα αλλά για μένα δεν υπάρχει το πρότυπο του φίλουστιςδυσκολιες. Κι ελπίζω να καταλαβαίνουμε για τι δυσκολίες μιλάω έτσι, όχι τα μπισκότα που τελείωσαν χθες ξερωγώ.
Το σκέφτεσαι έτσι λοιπόν και βλέπεις γιατί μας θεωρώ όλους αναλώσιμους.
@ rakels: Γιατί όχι; Βασικά δεν εννοώ ταυτόχρονα ναι, απλά λέω ότι η σχέση με μία κοπέλα αποκλειστικά δεν είναι ο αυτοσκοπός. Γενικά κολλάει με τη στασιμότητα που έλεγα πριν και την ανακύκλωση. Αργά ή γρήγορα θα βαρεθείς(βαρεθώ) οπότε προτιμάς(προτιμώ) πιο ανοιχτές καταστάσεις.
@ Χριστιάννα: Το 'χουμε ξανασυζητήσει σε άλλο θέμα αυτό πάντως, δε θυμάμαι αν ήσουν όμως. Την ίδια άποψη υιοθετώ και για τις φιλίες, διαφωνούμε άρα.
Εκεί σ' αυτό το θέμα λοιπόν είχα πει ότι απ' τους φίλους μου ένα πράγμα θέλω: διασκέδαση. Θέλω μαζί τους/σας να περνάω καλά όπως κι αν το καταφέρνουμε αυτό. Είναι ο μοναδικός λόγος βασικά που μπαίνω και στον κόπο να γνωρίσω καινούριους ανθρώπους, να χαλαρώσω και να δω πώς σκέφτονται κι άλλοι πέρα από μένα, ιδέες, απόψεις κι όλα αυτά. Από εκεί και πέρα θέλω ό,τι άλλο να το ζω μόνος μου. Ό,τι σκέφτομαι ας πούμε, με προβληματίζει, με εκνευρίζει, με αγχώνει θέλω να το κοιτάω χωρίς βοήθεια γιατί έτσι κι αλλιώς δε θεωρώ βοήθεια τη συμβουλή του άλλου. Κι εξηγώ καλύτερα. Αν δεν καταφέρω να λύσω μόνος μου αυτό που με ενοχλεί θα συνεχίσει να με ενοχλεί ό,τι κι αν ακούσω από τρίτους. Δεν ξέρω πώς δουλεύει σε άλλους ή πώς δουλεύει σε σένα αλλά για μένα δεν υπάρχει το πρότυπο του φίλουστιςδυσκολιες. Κι ελπίζω να καταλαβαίνουμε για τι δυσκολίες μιλάω έτσι, όχι τα μπισκότα που τελείωσαν χθες ξερωγώ.
Το σκέφτεσαι έτσι λοιπόν και βλέπεις γιατί μας θεωρώ όλους αναλώσιμους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Shadowfax
Διάσημο μέλος
Ο Shadowfax αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 3,622 μηνύματα.
03-07-11
11:50
υπάρχουν και σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθείς από το να θες να βρείς κοπέλα...
Αν και συμφωνώ σε αυτό, hell γιατί να θες να δεσμευτείς με μία μόνο έτσι κι αλλιώς, στ' αλήθεια πιστεύεις ότι οι άνθρωποι δεν είναι αναλώσιμοι; Γιατί εγώ νομίζω ότι είναι ακριβώς αυτό, μιας δοκιμής και χρήσης το πολύ. Γνωρίζεις, παίρνεις ό,τι είναι να πάρεις και μετά συνεχίζεις. Αυτό που μένει είναι απλά η ανάμνηση. Δεν είσαι με τους ίδιους ανθρώπους απ' το λύκειο όχι γιατί δε μπορείς αλλά γιατί δε θες. Δεν είσαι στην ίδια σχέση απ' το γυμνάσιο για τον ίδιο λόγο. Αν το καλοσκεφτείς οι μόνοι που σίγουρα θα έχεις στο κεφάλι σου μέχρι να πεθάνεις είναι οι close relatives κι αυτοί όχι γιατί το επέλεξες.
Οι άνθρωποι είναι αναλώσιμοι, όλοι είμαστε αναλώσιμοι κι αυτό είναι που το κάνει ωραίο τελικά, το ότι μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ξεφορτωθούμε κάποιους για να ψάξουμε καινούριους. Πόσο βαρετή θα ήταν η ζωή αν οι σχέσεις ήταν ανακυκλώσιμες; Πολύ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.