vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,079 μηνύματα.
27-06-11
15:27
Είναι καλό να ξέρεις τους πρώτους των πρωτων, για να κάνεις ακριβείς εκτιμήσεις για τις βάσεις των υψηλόβαθμων σχολών. Οι παράπλευρες δραστηριότητες είναι όντως ΑΧΡΗΣΤΕΣ. ΕΠίσης δε μπορώ να καταλάβω γιατί το θέμα αφορά μονο την Αθήνα. ΟΙ άλλες περιοχές δεν είχαν αριστούχους, πολύ καλύτερους από πολλούς που αναγράφονται στο άρθρο?
Δε διαφωνώ γενικά, αλλά τα 6-7 παραδείγματα που έχουμε εδώ δε νομίζω πως λένε κάτι έτσι κι αλλιώς. Κι ούτε φυσικά οι 50 αριστούχοι του ischool.
Vassilis,
Πρώτον η επιτυχία είναι μια γενική και αόριστη έννοια, και δεν είναι ταυτόσημη για 2 διαφορετικά άτομα.Για άλλον η επιτυχία είναι τα 8000 μόρια, για άλλον τα 18000.Και γι'αυτό νομίζω πως, ΝΑΙ, υπάρχει η συνταγή της επιτυχίας, και είναι το διάβασμα, η έλλειψη στρες κτλ κτλ.Μια σύνθετη συνταγή είναι.Μη λέτε μαλακίες, ότι "Για τον καθένα είναι διαφορετικά" κι άλλα τέτοια αγχολυτικά και ριλαξιόζικα.Αυτοί έστρωσαν τον κώλο τους κάτω και πέτυχαν, δε τους ήρθε η θεία επιφοίτηση ή οτιδήποτε άλλο.
Δεύτερον, μη βγάζεις χολή σε αυτά τα παιδιά σαν καμιά δήθεν χαλαρούμπα.Αν δεν επιβραβευτεί ο άριστος, αν δεν ακούσει ένα μπράβο για τον κόπο του, πως θα συνεχίσει?Δυστυχώς δεν είναι όλοι τόσο ΛΙΓΟ ανασφαλής για να μη σημαίνει τίποτα γι'αυτούς η επιβράβευση.Αυτό για την οπτική γωνιά των αριστούχων.Από τη δικιά μας οπτική γωνιά, αυτή των απ'έξω, ε τι να πω.Τουλάχιστον εγώ που τους βλέπω, λέω "Μπράβο στα παιδιά", νιώθω και μια υπερηφάνια για τους ανθρώπους που προσπαθούν, επιδιώκω να αντλήσω κουράγιο από τα λόγια τους, λέω "Αφού μπορέσαν κι αυτοί θα τα καταφέρω κι εγώ αν προσπαθήσω".Γιατί μερικούς σας φαίνονται όλα ανούσια?Μακάρι, για το δικό σας καλό, να μην είναι η ζήλια ο λόγος.
Τρίτον, καλά η ειρωνεία για την πληροφορική που λες κτλ., είναι απλά τραγική.Αν θες ειλικρινή και λεπτομερειακή επεξήγηση για το λόγο που θα πάει ΗΜΜΥ, να πας να τον ρωτήσεις προσωπικά αυτόν, και να μη παίρνεις θέση έτσι...μάγκικα.Βέβαια, μπορεί να είναι μια ένδειξη αυτογνωσίας η προτασούλα, ξέρω γω.
Πρώτον. Δεν διαφωνώ, αλλά πού κολλάει αυτό. Δηλαδή αν εσύ θες να βγάλεις 16 και σου ρθει 19 θα σε χαλάσει;
Δεν υπάρχει γενικά κι αόριστα συνταγή της επιτυχίας, και αυτά που λες είναι πολύ γενικά, τι θα πει έλλειψη στρες, γιατί όλοι τη βρίσκουν δηλαδή και το επιδιώκουν να αγχώνονται ας πούμε. Κι ούτε φυσικά το πολύ διάβασμα είναι πάντα καλό. Σε ένα σημείο οι από πάνω έχουν δίκιο, περισσότερο διάβασμα δε σημαίνει απαραίτητα και καλύτερο αποτέλεσμα. Και φυσικά για τον καθένα είναι διαφορετικά. Εγώ δεν διάβαζα κάθε μέρα, υπήρχαν μέρες που ξυνόμουν. Υπήρχαν και μέρες όμως που άρχιζα στις 3 το βράδυ και τέλειωνα στις 9 το πρωί, μου άρεσε και το έκανα, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα το πρότεινα σε άλλον γιατί δεν ξέρω πώς λειτουργεί ο καθένας. Εννοείται πως σε κανένα δεν ήρθε ξαφνικά η επιφοίτηση αλλά μην τα μηδενίζουμε όλα, δεν είναι τόσο απλοϊκό το θέμα για να χωρίζομε τους μαθητές σε "διαβαστερούς" και "μη διαβαστερούς".
Δεύτερον. Χολή δε βγάζω στα παιδιά, αλλά στο όλο κλίμα ελιτισμού που έχει δημιουργηθεί "οι άριστοι" και οι "υπόλοιποι". Δεν καταλαβαίνω γιατί τα λόγια κάποιου που βγάζει καλό βαθμό θα έπρεπε να έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από αυτά ενός "κοινού θνητού". Έχουμε θεοποιήσει πολύ μου φαίνεται τις πανελλήνιες. Νομίζουμε ότι αυτός που θα βγάλει 19+ θα είναι είτε επειδή είναι διάνοια, είτε επειδή στο σχολείο ήταν μαθητής του 20 από το γυμνάσιο. Ε συγνώμη αν προσγειώνω μερικούς αλλά στις πανελλήνιες δεν αριστεύει ο ικανότερος σε γνώσεις. Τα θέματα που πέφτουν ούτε δύσκολα χαρακτηρίζονται ούτε άλυτα. Ο καθένα ο οποίος έκανε ένα καλό γενικά διάβασμα μέσα στη χρονιά γράφει 20. Το θέμα είναι ότι όταν η ζωή σου κρίνεται από 3 ώρες μπαίνουν άλλοι παράγοντες. Δεν πάει να τα χεις μάθει τέλεια, αν είσαι τέτοιος τύπος που με το που δεις τα θέματα πάθεις 3 απανωτά εγκεφαλικά το χασες το παιχνίδι.
Στο θέμα της επιβράβευσης. Εκτός του ότι προσωπικά δεν είμαι της άποψης ότι προσπαθείς για να ακούσεις το μπράβο από τον άλλο, ναι, συμφωνώ κι εγώ θα έλεγα και μπράβο, και συγχαρητήρια φυσικά σε κάποιον που πέτυχε τον στόχο του. Αλλά μέχρι εκεί. Δεν θα χρησιμοποιούσα ποτέ χαρακτηρισμούς όπως οι πρώτοι των πρώτων, ή οι άριστοι, γιατί εκτός του ότι είναι υπερβολή, σε αντίθεση με αυτό που λες δεν νομίζω πως βοηθά τους υπόλοιπους. Γιατί το βλέπεις ως κάτι απόμακρο, λες " ε ρε και να μου όπως αυτοί, αλλά δυστυχώς εγώ δεν είμαι τέτοιου επιπέδου, θα προσπαθήσω για πιο λίγο".
Τρίτον. Εγώ αυτό είδα, αυτό σχολίασα. Σιγά μην κάτσω να του κάνω και ανάκριση. Και εδώ που τα λέμε μεταξύ μας, αλλά δεν νομίζω πως κάποιος που έβγαλε 19400 θέλει και πολύ ψάξιμο για να πάει προς τέτοιες σχολές. Αυτήν την παιδεία έχουμε, έτσι δρούμε, τι να κάνουμε.
Κι εγώ δεν ντρέπομαι να το πω, αν έβγαζα τόσο, ΗΜΜΥ θα πήγαινα, αλλά όχι επειδή και καλά "είχα πάθος με τους υπολογιστές από μικρός", να είμαστε και λίγο σοβαροί.
Το παν στις πανελλήνιες δεν είναι να έχεις ξεσκιστεί στο διάβασμα, αλλά να έχεις τσαγανό, να μη "μασάς" κοινώς.
Να μιλήσω με παραδείγματα;
- Στα μαθηματικά γενικής η μισή Ελλάδα κόλλησε στο Β1 και έχασε χρόνο και μονάδες από τ' άλλα ερωτήματα
- Στα μαθηματικά κατεύθυνσης η μισή Ελλάδα κόλλησε είτε στην ανισότητα στους μιγαδικούς είτε στο Γ3 είτε είδε τα ολοκλήρωματα και έπαθε σοκ.
- Στη βιολογία κατεύθυνσης είδανε αντιγραφή - αναστροφή και όχι μενδελ και τα' χασανε.
- Στη φυσική ασυζητητί, όλοι μας πάθαμε 1-2-3-4-5-6 σοκ όταν είδαμε την αβαρή ράβδο
Οι αριστούχοι δεν έχουνε διαβάσει περισσότερο από κάποιον που δεν αρίστευσε και ήταν καλός όλη τη χρονιά. Οι πανελλήνιες δεν είναι εξετάσεις γνώσεων, είναι εξετάσεις ψυχραιμίας. Ανάμεσα σ' ένα άτομο που έχει διαβάσει άπειρες ώρες και αγχώνεται άπειρα και ένα άτομο που έχει διαβάσει κανονικά και αγχώνεται σε λογικό επίπεδο, το δεύτερο πλεονεκτεί και το 1ο θα καταλήγει να σχολιάζε και να κατακρίνει τους δήθεν...αριστούχους!!!!
πολύ σωστός, +1 από εμένα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.