Pure_Seduction
Επιφανές μέλος
Ο Pure_Seduction αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,834 μηνύματα.
24-05-11
16:36
Ενταξει δεν ειναι τοσο τα υλικα αγαθα,οσο το επιπεδο στην καθημερινη ζωη σου και θα σταθω σε αυτο π ειπες περι χαρας στην καθημερινοτητα,οσοι εχουν φιλους μην νομιζεις οτι ειναι και πραγματικα ευτιχησμενοι!Αλλα οταν εχουν ενα προβλημα αποφορτιζονται με το να το λενε στους φιλους τους σε αντιθεση με εσενα που το κρατας μεσα σου και δεν εχεις καπου να το πεις για να σου φυγει ενα βαρος....και αυτο ειναι πολυ σημαντικο αλλα αντιμετωπιζετε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pure_Seduction
Επιφανές μέλος
Ο Pure_Seduction αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,834 μηνύματα.
24-05-11
14:26
Εγώ θα το έλεγα ευλογία, όχι πρόβλημα.
Κοίτα, δεν είναι 100% στο χέρι σου αυτό. Απλώς είσαι σε ένα περιβάλλον που δεν ταιριάζεις με κόσμο. Χαλάρωσε, δεν θα κρέμεσαι από τους συμμαθητές σου για μια ζωή...
Μετά το σχολείο ενδεχεται να ανοίξουν οι ορίζοντές σου.
Δεν ειναι ευλογια,το αντιθετο θα ελεγα,''καταρα'' ειναι το να μην μπορεις να μοιραζεσαι τη χαρα και τη λυπη με τον φιλο/η σου...
οσον αφορα τα υπολοιπα,συμφωνω μ την αποψη του Γιωργου,εξαρταται και το περιβαλλον,εσυ μπορει να εισαι πολυ αξιολογο ατομο και να θες να εχεις φιλους εξισου αξιολογα ατομα,ωστοσο στο περιβαλλον σου να μην μπορειςψ να βρεις τετοια ατομα..
κανε υπομονη,φιλους μπορεις να βρεις παντου,στο σχολειο,στη σχολη,στο φροντ, σε καποια εξοσχολικη δραστηριοτητα...μην τα παρατας,οποιος αξιζει δεν χανεται
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pure_Seduction
Επιφανές μέλος
Ο Pure_Seduction αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,834 μηνύματα.
23-03-11
20:24
βρισκομαι κι εγω σε μια αναλογη κατασταση.Θεωρω πως ειναι μετριμενοι οσοι μπορουν να κανουν παρεα μαζι μου επειδη ειμαι συνεσταλμενη και δεν μπορω να δεθω με καποιον που θα ειναι αντιθετος με μενα (σε χαρακτηρα) εχω μια κολλητη αλλα δε την εχω νιωσει ως εκεινη που θα με κανει να ανοιχτω και να μοιραστω πραγματα μαζι της. επισης μαρεσει να βγαινω αλλα κανενας "φιλος" μου δεν θελει επειδη ταχα δεν τον αφηνουν ή δεν εχει χρονο. Χρειαζομαι καποιον να με καταλαβαινει αλλα γ'γυμνασιου δεν τον εχω βρει ακομα,ανυσυχω για το μελλον μου δεν θελω να μεινω μονη μου μια ζωη.γιατι αραγε χαρακτηρες σαν κι εμας να ειναι ελαχιστοι? και γιατι τετοιοι χαρακτηρες σχεδον ποτε δεν συναντιουνται για να κανουν νεες και μακροχρονιες παρεες; θα θελα πολυ εστω και 1 που να με καταλαβαινει . ζηταω πολλα?
Να εχεις μια βασικη αρχη στο μυαλο σου : Ο ανθρωπος ενδιαφερεται κυριως για τον εαυτο του.
Η ανιδιοτελης φιλια/ερωτας/αγαπη σπανιζει στις μερες μας και ειναι πραγματικα πολυ δυσκολο να βρεις αυτο που ζητας.
Δεν σου λεω να χαμηλωσεις τα στανταρντ σου,μην συμβιβαστεις με τιποτα λιγοτερο απο αυτο που ψαχνεις.
Αλλα μην απελπιζεσαι,εισαι γ΄ γυμνασιου,ξερεις ποσα χρονια εχεις ακομα για να βρεις αυτο που ψαχνεις;ουυυ πολλα.
Θα μπεις στο λυκειο,ισως ερθει καποιο παιδι καινουριο και ταιριαξετε,αν κανεις ξενες γλωσσες μπορεις να βρεις και απο εκει φιλους ή απο εωσχολικες δραστηριοτητες,γιατι δεν αρχιζεις μια που να σου αρεσει και να βρεις ατομα με κοινο ενδιαφερον;
Επειτα εχεις τη σχολη,εκει να δεις ποσα ατομα θα γνωρισεις,με αλλους θα ταιριαξεις με αλλους οχι,ισως καπου εκει αναμεσα βρισκεται και για σενα η αδελφη ψυχη,και αν οχι ο φιλος του φιλου του γνωστου με καποιον απο ολους θα νιωσεις δεμενη,don't worry
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.