Pure_Seduction
Επιφανές μέλος
Ο Pure_Seduction αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,834 μηνύματα.
24-05-11
16:36
Ενταξει δεν ειναι τοσο τα υλικα αγαθα,οσο το επιπεδο στην καθημερινη ζωη σου και θα σταθω σε αυτο π ειπες περι χαρας στην καθημερινοτητα,οσοι εχουν φιλους μην νομιζεις οτι ειναι και πραγματικα ευτιχησμενοι!Αλλα οταν εχουν ενα προβλημα αποφορτιζονται με το να το λενε στους φιλους τους σε αντιθεση με εσενα που το κρατας μεσα σου και δεν εχεις καπου να το πεις για να σου φυγει ενα βαρος....και αυτο ειναι πολυ σημαντικο αλλα αντιμετωπιζετε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pure_Seduction
Επιφανές μέλος
Ο Pure_Seduction αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,834 μηνύματα.
24-05-11
16:20
μακαρ παιδια το ευχομαι να αλλαξουν τα πραγματα..συγκεκριμενα το γεγονος οτι μενω σε επαρχια δεν υπαρχουν και πολλα να κανεις..Με τα περισσοτερα ατομα απο το σχολειο απλα μιλαω (αλλα μεχρι εκει) εχω διαπιστωσει πως ο καθενας ενδιαφερεται για την παρτυ του και δεν κοιταει να βοηθησει τον συνανθρωπο του..ευτυχως που εχω βρει στηριγμα στην κοπελα μου η οποια με καταλαβαινει και αν και βγαινω με την δικη της παρεα εγω αισθανομαι ασχημα γιατι την δικη μου παρεα δεν την εχω!! (Π.χ διακοπες και παλι φετος θα παω ειτε με τον 1 και μοναδικο φιλο ειτε με συγγενεις) αφηστε που εχω αισθανθει πως και αυτος ο φιλος που μου απεμεινε την κανει με ελαφρα πηδηματακια...νιωθω πως δεν αξιζω τιποτα (γενικα δεν εχω αυτοπεποιθηση και θετω αρνητικες σκεψεις παντα σε ο,τι κανω γιατι πολυ απλα οταν ημουν μικρος ντρεπομουν πολυ...και ακομα και τωρα εχω ανασφαλειες και αμφιβολιες) ισως ζηταω πολλα στην φιλια αλλα δεν εχω συναντησει ενα πραγματικο φιλο,ειλικρινη που να σε κανει παρεα οχι με σκοπο να σε εκμεταλευεται !!!!!
μην ανησυχεις οσο ημουν στο σχολειο περασα και εγω ακριβως απο την ιδια φαση...αισθανομουν ασχημα που καθε φορα που ερχοταν το καλοκαιρι ,οι υπολοιποι συμμαθητες μου τριγυρνουσαν με ενα παγωτο στο χερι και κανανε βολτες και εγω καθομουν μεσα στους 4 τοιχους
Ειχα 2 επιλογες,ειτε να κολλησω με την παρεα τους και να προσποιηθω οτι ειμαι καλα μαζι τους και ειμαι το ιδιο με αυτους ωστε να κανουν και εμενα παρεα ,ειτε να μεινω στους 4 τοιχους κλεισμενη και να κλαιω τη μοιρα μου.Επελεξα που λες το δευτερο,δεν ηθελα να αλλοιωσω κανενα στοιχειο του χαρακτηρα μου και ουτε να συμβιββαστω με μια παρεα μονο και μονο για να ωγαινω εξω και να λεω οτι εχω παρεα.
Αργοτερα τα πραγματα αλλαξαν,αλλαξα και εγω βεβαια,με την τριβη των σχεσεων εγινα πιο ανεκτικη και συννενοησιμη αλλα δεν αλλαξα τοσο πολυ.Μπηκα στη σχολη και γνωρισα πολυ αξιολογα ατομα που μεχρι και τωρα που τελειωσα διατηρουμε αψογες σχεσεις,εχουμε κοινα ενδιαφεροντα και πανω απο ολα ειμαστε μια καλη παρεα και δεν χρειαστηκε ποτε να θαψω μεσα μου κατι ωστε να το κρυψω μην τυχον φανω κατωτερη απο εκεινους.Οι φιλοι μου μεθελουν γ αυτο που ειμαι,το ιδιο και το αγορι μου,εγω τους θελω ακριβως γ αυτο που ειναι!
Απλα κανε λιγο υπομονη και μην φοβασαι να γνωρισσεις καινουριους ανθρωπους,ακομα και φιλοι σου να μην γινουν στο τελος ολοι κατι εχουν να σου δωσουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Pure_Seduction
Επιφανές μέλος
Ο Pure_Seduction αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 9,834 μηνύματα.
23-03-11
20:24
βρισκομαι κι εγω σε μια αναλογη κατασταση.Θεωρω πως ειναι μετριμενοι οσοι μπορουν να κανουν παρεα μαζι μου επειδη ειμαι συνεσταλμενη και δεν μπορω να δεθω με καποιον που θα ειναι αντιθετος με μενα (σε χαρακτηρα) εχω μια κολλητη αλλα δε την εχω νιωσει ως εκεινη που θα με κανει να ανοιχτω και να μοιραστω πραγματα μαζι της. επισης μαρεσει να βγαινω αλλα κανενας "φιλος" μου δεν θελει επειδη ταχα δεν τον αφηνουν ή δεν εχει χρονο. Χρειαζομαι καποιον να με καταλαβαινει αλλα γ'γυμνασιου δεν τον εχω βρει ακομα,ανυσυχω για το μελλον μου δεν θελω να μεινω μονη μου μια ζωη.γιατι αραγε χαρακτηρες σαν κι εμας να ειναι ελαχιστοι? και γιατι τετοιοι χαρακτηρες σχεδον ποτε δεν συναντιουνται για να κανουν νεες και μακροχρονιες παρεες; θα θελα πολυ εστω και 1 που να με καταλαβαινει . ζηταω πολλα?
Να εχεις μια βασικη αρχη στο μυαλο σου : Ο ανθρωπος ενδιαφερεται κυριως για τον εαυτο του.
Η ανιδιοτελης φιλια/ερωτας/αγαπη σπανιζει στις μερες μας και ειναι πραγματικα πολυ δυσκολο να βρεις αυτο που ζητας.
Δεν σου λεω να χαμηλωσεις τα στανταρντ σου,μην συμβιβαστεις με τιποτα λιγοτερο απο αυτο που ψαχνεις.
Αλλα μην απελπιζεσαι,εισαι γ΄ γυμνασιου,ξερεις ποσα χρονια εχεις ακομα για να βρεις αυτο που ψαχνεις;ουυυ πολλα.
Θα μπεις στο λυκειο,ισως ερθει καποιο παιδι καινουριο και ταιριαξετε,αν κανεις ξενες γλωσσες μπορεις να βρεις και απο εκει φιλους ή απο εωσχολικες δραστηριοτητες,γιατι δεν αρχιζεις μια που να σου αρεσει και να βρεις ατομα με κοινο ενδιαφερον;
Επειτα εχεις τη σχολη,εκει να δεις ποσα ατομα θα γνωρισεις,με αλλους θα ταιριαξεις με αλλους οχι,ισως καπου εκει αναμεσα βρισκεται και για σενα η αδελφη ψυχη,και αν οχι ο φιλος του φιλου του γνωστου με καποιον απο ολους θα νιωσεις δεμενη,don't worry
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.